ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λυπάμαι που το γράφω, αλλά η πραγματική κι ανιδιοτελής φιλία σπανίζει στις μέρες μας. Οι περισσότεροι κοιτάνε να βγάλουν τα μάτια του άλλου και συμβαίνει περισσότερο ανάμεσα στις γυναίκες. Όπως όλοι οι άνθρωποι είχα ένα καυγά με το έτερον ήμισυ κι είμαι σίγουρος ότι η "κολλητή" της την βάζει στα λόγια και η κατάσταση έχει οξυνθεί. Γιατί απλά αυτή ζηλεύει που είναι μόνη της σαν την καλαμιά στον κάμπο και χώνει τη μύτη της παντού. Πότε θα την πετάξω με τις κλωτσιές έξω από το σπίτι να το ευχαριστηθώ.

Πολλοί άνθρωποι κάνουν παιδιά στο παρά πέντε στα 40 και στα 45 και μετά πικραίνονται και μετανιώνουν. Βλέπουν τα παιδιά τους να παίρνουν τον δρόμο τους σε Γερμανίες και Αγγλίες ενώ πίστευαν ότι θα έχουν κάποιον κοντά τους να τους γηροκομήσει. Λένε ότι πονάνε τα κόκαλα ότι ξόδεψαν μια περιουσία να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και ότι αν αποταμιεύανε αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να είχαν ξέγνοιαστα γηρατειά.Με άλλα λόγια η επένδυση δεν τους βγήκε και κάνανε χασούρα.Τα παιδιά κάνουν τα πρώτα τους βήματα επαγγελματικά και δεν τους περισσεύουν χρήματα για να ξεχρεώσουν τους γονείς.Όσοι σκέφτεστε έτσι μην κάνετε παιδιά πάρτε έναν κουμπαρά είναι πιο σίγουρη επένδυση.

Είμαι στενοχωρημένη επειδή όλες οι φίλες μου βγαίνουν τα βράδια περνάνε καλά.. Και εγώ είμαι σπίτι και το πολύ πολύ να πάω για κανένα μπάνιο στην θάλασσα... Οι περισσότεροι είναι έξω το βράδυ πίνουν το ποτό τους πηγαίνουν παραλία ακούνε μουσική γελάνε ζούνε την ζωή τους.. Ενώ εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι το ιδιαίτερο παρά μόνο να περιμένω μήνυμα από τις φίλες μου να βγούμε..

Πραγματικα πόσο με ελκύουν οι γύναικες που είναι μαγκακια με την καλή έννοια φυσικα, που μπορείς να συζητήσεις για όλα και δε βγαζουν ένα ψεύτικο καθωσπρεπισμό, που είναι και λίγο νταήδες ρε παιδί μου όταν πρέπει, αλλά είναι ο εαυτός τους και δεν κουτσομπολεύουν, πολύ ερωτεύσιμες ρε παιδί μου, μακαρι να βρω και γω μια τέτοια κοπέλα.

Θέλω να δώσω αγάπη και δεν έχω έναν άνθρωπο .χώρισα πριν μήνες ήταν κάτι που δεν άξιζε Δεν μπορεί κάποια θα υπάρχει και για μένα να της δώσο τα παντα.αλλα μου φαίνονται όλα βουνό.

Πρόσφατα χώρισα και νιώθω ότι πλέον δεν έχω καθόλου άτομα στη ζωή μου. Κάνω μεταπτυχιακό, αλλά λόγω πανδημίας το πανεπιστήμιο παραμένει κλειστό εδώ και 1.5 χρόνο, οπότε γνωριμίες εκεί γιοκ. Επίσης, δουλεύω εδώ και ένα χρόνο σε μια εταιρία στον τομέα μου, που παρόλο που εκεί μιλάμε με τα κορίτσια, νιώθω ότι δεν ταιριάζουμε και έχουμε εντελώς διαφορετικά ενδιαφέροντα, δηλαδή αυτές είναι συνέχεια από το ένα κλαμπ και Beach Bar στο άλλο, όλο τι ακριβό φόρεμα αγόρασαν και τέτοια, ενώ εγώ προτιμώ πιο ήσυχα πράγματα, επομένως δεν ακολουθώ. 1-2 φίλες που είχα, απομακρυνθώ κάμε γιατί μένουμε μακριά και πάντα απαιτούν να κάνω εγώ όλη τη διαδρομή για να βρεθούμε, οπότε κατάντησε κουραστικό. Τις καθημερινές δουλεύω πολλές ώρες και δεν το καταλαβαίνω, αλλά κάθε ΣΚ δεν έχω ένα άτομο για παρέα.. Δεν ξέρω πλέον τι να κάνω.

Μια ευχή για το παιδί μου,ίσως να μην είναι τίποτε, ίσως να τρομάζω πολύ εύκολα αλλά αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε τι έχει παρά τις εξετάσεις. Μια ευχή για το παιδί μου, να πάνε όλα καλά.

Με το αγόρι μου είμαστε δυο χρόνια μαζί σε σχέση από απόσταση ..εγώ 21 εκείνος 28...το πρόβλημα είναι η συχνότητα στο σεξ.Ενω σαν ποιότητα είναι υπέροχο ταιριάζουμε κλπ ..σαν συχνότητα περνάμε φάσεις όταν είμαστε από κοντά που αυτός είναι κουρασμένος λόγω της δουλειάς .να σημειωθεί ότι εργάζεται σε όντως πολύωρη εργασία σηκώνει κ πράγματα σε αυτή όντως υπάρχει κάποια κόπωση .μπορεί δηλ να γίνει ιδανικά κάθε δύο τρεις μέρες .αλλά υπάρχουν κ φάσεις που καθυστερεί μια βδομάδα η πέντε μέρες.εγω όπως καταλαβαίνετε επειδή έχω να τον δω μήνες λόγω της απόστασης λιώνω για αυτόν και θέλω και κάθε μέρα αν είναι δυνατόν .το αποτέλεσμα νεύρα μούτρα δικά μου μέχρι να με καθυσηχασει ότι είναι κουρασμένος κ δεν είναι ότι δεν με θέλει και μέχρι να γίνει όπου εκεί ηρεμώ ..το πρόβλημα είναι ότι είναι μια σχέση με προοπτικές να πάει σοβαρά κατά την άποψη μου δηλ συγκατοίκηση σε ένα δύο χρόνια κλπ...και δεν ξερω εάν αυτό είναι φυσιολογικό αυτό με την κούραση και κυρίως εάν στο μέλλον μειωθεί και άλλο η συχνότητα ..από την άλλη λέω μήπως και εγώ στην ηλικία του έχω πιο πεσμένη διάθεση και άρα είναι φυσιολογικό ..είμαι τελείως κατά στους γάμους που απουσιάζει το σεξ μόλις μετά από μερικά χρόνια οπότε εάν όντως πάει σοβαρά φοβαμαι μην ζήσω την κατάσταση την οποία δεν μου αρέσει όταν τη βλέπω σε παντρεμένα ζευγάρια ..και ξαναλέω ότι σαν ποιότητα είναι απλά υπέροχο...οποία συμβουλή χρήσιμη ..εκείνος λέει ότι δνε είναι ο άνθρωπος που θα κάνει αμάν για το σεξ δηλ θέλει να γίνει αλλά δεν θα αγχωθει αν ένα διάστημα καθυστερήσει σε αντίθεση με εμένα που ναι θα το προτιμήσω από μια βόλτα ...έχω συναισθήματα για αυτόν είμαστε καλά μαζί αλλά αυτο με τη συχνότητα με χαλάει.. όποια γνώμη κυρίως από άντρες θα με βοηθούσε ..επιπλέον να πω ότι όσες φορές έκανα εγώ κίνηση από μόνη μου έφαγα άκυρο γιατί ήταν κουρασμένος άρα πλέον το αφήνω πανω του και όταν το θέλει όμως του δείχνω σίγουρα ότι τον θέλω ερωτικά κλπ ..να μην σχολιαστεί η απόσταση σαν απόσταση γιατί δνε είναι αυτό το θέμα αλλά η συχνότητα επίσης το αποκλείω να υπάρχει άλλη κοπέλα ..παρακαλω θερμά να αναρτηθεί καθώς όντως αντιμετωπίζω δίλημμα το έχω συζητήσει και με φίλες και φίλους αγόρια που έχω και κάποιοι θεωρούν ότι ναι είναι πρόβλημα άλλοι ότι όχι και λογικό στα τόσα χρόνια που είμαστε μαζί και λογικό λόγω της κούρασης

Πήγα για μαλλιά και νύχια,αγόρασα κι ένα φορεματάκι που το είχα βάλει στο μάτι εδώ κι ένα μήνα.Σήμερα θα είναι το πρώτο μας ραντεβού.Πρίν από λίγο μιλούσα με μιά φίλη μου και της τα έλεγα,και μου λέει "μήν τα κάνεις γι'αυτόν,να τα κάνεις πρώτα για σένα".Φυσικά και τα κάνω πρώτα για εμένα,αλλά ναί,τα κάνω και γι'αυτόν,θέλω να του αρέσω,τί πρόβλημα υπάρχει σ'αυτό;Το άλλο το κουφό που μου είπε,ήταν ότι επειδή εγώ είμαι τρελαμένη μαζί του,εκείνη φοβάται μήπως κάνουμε σέξ απ'την πρώτη φορά.Εντάξει,εκεί τά 'παιξα εντελώς!Φοβάται εκείνη για μένα,λές και μιλάει σε καμιά πρωτάρα ή στο παιδί της άν είχε.Της είπα ότι άν μου βγεί,και σέξ θα κάνω,κι ό,τι γουστάρω.Έλεγε,έλεγα,και στο τέλος σχεδόν της έκλεισα το τηλέφωνο.Άει σιχτίρ στην τελική... Δέν θα μου το χαλάσει κανένας και τίποτα.Σκέφτομαι μόνο θετικά,και η συγκεκριμένη,είναι ήδη ξεγραμμένη.

Έχουμε δει να δικαιολογούν μεγάλες γυναίκες που μένουν σε κακοποιητικές σχέσεις και ας είναι οι ίδιες οικονομικά πιο ισχυρές από τους άντρες τους. Ακόμη και όταν οι γονείς τους έχουν πεθάνει ακόμη και αν ζούνε και τις υποστηρίζουν για να χωρίσουν, δεν έχει σημασία. Είναι κρίμα είναι θύματα και χρειάζονται την κατανόησή μας. Ακόμη και αν ζούνε στην Αθήνα και πολλές φίλες και γνωστές έχουν χωρίσει λέμε ότι έτσι έμαθαν. Έχουμε δει να δικαιολογούνε άντρες που σηκώνουν χέρι στις γυναίκες τους λέγοντας ότι φταίει η ανεργία η κρίση και ο καύσωνας. Οι μόνοι που δεν αξίζουν συμπόνια είναι τα παιδιά τέτοιων ανθρώπων.Αυτά πρέπει να παριστάνουν τους σωματοφύλακες και είναι κατάπτυστη η συμπερφιρά τους αν δεν σώσουν τον γονέα που κακοποιείται. Είναι υπεύθυνα για την ασφάλειά του ενώ τα ίδια δεν τα προστάτεψε ποτέ κανείς από τις εικόνες βιας.Δεν οφείλουν οι γονείς να δημιουργήσουν ένα ασφαλές περιβάλλον για τα παιδιά, αλλά τα παιδιά για τους γονείς τους. Τα έχω ακούσει κι εγώ, τα έχουν ακούσει και άλλοι που μεγάλωσαν σαν κι εμένα. Για εμάς δεν ισχύει το "έτσι μάθαμε", και ας μάθαμε έτσι. Η μάνα ενός φίλου τρώει ξύλο από έναν τραμπούκο για τον οποίο εγκατέλειψε τον άντρα της. Ο φίλος ήταν 12 και ακόμη στα 33 τρέχει στους ψυχολόγους για να ξεπεράσει όσα έζησε παρόλο που στα 13 μίλησε στον πατέρα του και σώθηκε τον πήρε να μείνουν μαζί. Η μάνα του είναι ακόμη με τον τραμπούκο και πολλές φορές τον έχουν ρωτήσει γιατί δεν έμπαινε στη μέση και ότι η μάνα του μεγάλωσε πιστεύοντας ότι πρέπει να τα ανέχεται όλα από έναν άντρα. Αν μεγάλωσε έτσι, γιατί χώρισε για έναν γκόμενο; Έτσι τη μάθανε, να χωρίσει τον άντρα της για τον γκόμενο; Ακούμε άπειρες και απίστευτες μαλακίες και όλες καταλήγουν στο ότι φταίμε τα παιδιά που δεν καταγγείλαμε και ας μην ήθελε ο κακοποιημένος γονέας ούτε να καταγγείλει ούτε να χωρίσει. Φυσικά είχε γραμμένα τα παιδιά εκεί που δεν πιάνει μελάνι όπως και ο γονέας που κακοποιούσε. Στη δική μου περίπτωση η μητέρα μου κακοποιούσε τον πατέρα μου. Δεν τον χτυπούσε συχνά ίσως φοβόταν μήπως καμιά φορά αντιδράσει, είναι πολύ πιο ψηλός και σωματικά πιο δυνατός από εκείνη. Τον κακοποιούσε όμως ψυχολογικά και μαζί με αυτόν και εμάς τα παιδιά που μεγαλώσαμε σε ένα περιβάλλον με εμετικές συμπεριφορές. Γιατί δεν έσωσα τον πατέρα μου από τα χέρια της; Ίσως γιατί πίστευα ότι εμένα έπρεπε να σώσει εκείνος από μια μοχθηρή μητέρα, εφόσον υποτίθεται ότι αυτός ήταν φυσιολογικός. Ίσως γιατί ήθελα να ζήσω μακριά από τους ανθρώπους που μου ρήμαξαν τη ζωή και δεν μου πρόσφεραν ποτέ ασφάλεια και αγάπη. Δεν πίστευα ότι έχω υποχρέωση να σώσω κανέναν από τους γονείς μου και να γίνω εγώ ο μεγάλος, δεν ήμουν. ΑΥΤΟΙ ήταν ενήλικες και υπεύθυνοι για τις πράξεις τους. Υπάρχουν άνθρωποι που επιλέγουν να κακοποιούν, υπάρχουν άνθρωποι που επιλέγουν να κακοποιηθούν και να γίνουν γονείς ενώ είναι απολύτως ακατάλληλοι και επικίνδυνοι σε αυτό τον ρόλο.Δεν ξέρω τι σκατά έχει ο καθένας στο κεφάλι του και στην ψυχή του και δεν είμαι ψυχίατρος για να βρω τις άκρες. Αγανακτώ για την άδικη αντιμετώπιση που έχουμε εμείς τα πραγματικά θύματα που δεν μας ρωτάει κανείς αν τη θέλαμε τέτοια ζωή και από πάνω μας κατηγορούν που δεν μπήκαμε στη μέση να κάνουμε τους διαιτητές σε δυο άρρωστους και ανεύθυνους. Κανείς δεν λογαριάζει τα παιδιά όλη την κατανόηση τη δέχονται οι μητέρες κανείς δεν ξερνάει που κάνανε παιδιά με αλήτες και τραμπούκους.Για την αντίθετη περίπτωση δεν μιλάει κανείς, είναι ταμπού και θα παραμείνει αλλά πολύ θα ήθελα να ξέρω τι μαλακίες θα έλεγε ο κόσμος για τους άντρες που κακοποιούνται από τις γυναίκες τους και κάνουν αβέρτα παιδιά μαζί τους.