ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

@TheDude
Με κέρδισες με τον κορμό πιο πριν, αλλά εδώ θα σου ζητήσω να εξηγήσεις τι εννοείς. Ότι αν ήταν άντρας θα ήταν γενικά ακόμα πιο μόνος ή ότι θα δεχόταν περισσότερες πιέσεις να βρει κάποια κοπελίτσα;
Δεν έχει φυλετική διάσταση το θέμα, αυτή τη φορά. Και τα δυο φύλα τα ίδια τραβάνε και εκεί περί τα 30 αρχίζουν οι πιο "σκληροπυρηνικές" ερωτήσεις για γάμους και παιδιά.

@Nefeligeretis

Δεν αναφερόμουν στην μοναξιά καθεαυτού, η οποία είναι δύσκολη και στα 2 φύλα, αλλά στο θέμα γνωριμίας και επιλογής. Μια γυναίκα έχει το προνόμιο της επιλογής. Αυτό έχει ειπωθεί άπειρες φορές και το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας. Πχ φλερτάρεις εσύ με κάποια, είτε μέσω social είτε έξω σε ένα καφέ πχ. Ξέρεις ότι πιθανός να την φλερτάρουν/γουστάρουν και άλλοι. Και το ξέρει και η γυναίκα αυτό. Μια ματιά να ρίξει πχ σε κάποιον έξω σε ένα μπαρ, του δίνει το ΟΚ για να την πλησιάσει. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει στους άνδρες.
Οπότε πρέπει να αναρωτηθείς, γιατί να επιλέξει εσένα και όχι κάποιον άλλον υποψήφιο? Πρέπει να 'ξεχωρίσεις' ανάμεσα στο πλήθος για να επιλέξει εσένα. Δεν αναφέρομαι σε περιπτώσεις πλουσίων ανδρών που έχουν επιλογές λόγω λεφτών, αλλά ούτε και στις γυναίκες που είναι πολύ κλειστές στον εαυτό τους και δεν κοινωνικοποιούνται καθόλου για χ ψ λόγους.
Οπότε γενικά μιλώντας, από άποψη γνωριμίας, ο άνδρας θα δυσκολευτεί παραπάνω σε σύγκριση με την γυναίκα.
Υπάρχει και το κλασσικό μοτίβο πολλών γυναικών που μόλις χωρίζουν έχουν αμέσως βρει τον επόμενο. Καθώς και εκείνες που συνειδητά επιλέγουν μλκες και μετά αναρωτιούνται που χάθηκαν τα σωστά παιδιά.

Σαφώς και η μοναξιά, ειδικά μετά τα 30 είναι βάρος και στα 2 φύλα. Καθώς επίσης και μια γνωριμία δεν καταλήγει πάντα σε σχέση. Επίσης οι γυναίκες πιέζονται περισσότερο λόγω ηλικίας και βιολογικού ρολογιού.
Οι λέξεις κλειδιά όμως είναι η επιλογή και η γνωριμία.

@TheDude
Αρχικά να διευκρινίσω ότι αν είχα καταλάβει πως σκέφτονται και δρουν οι γυναίκες, μάλλον δε θα είχαμε "γνωριστεί", αφού δε θα υπήρχαν καν εξομολογήσεις. Οπότε δεν ξέρω τι να σου πω για τα μοτίβα συμπεριφοράς που αναφέρεις... Φυσικά και μου είναι γνωστά, αλλά θέλω να ελπίζω ότι δεν είναι όλες έτσι(μπορείς ελεύθερα εν προκειμένω να πεις ότι ζω σε μια ουτοπία, δε θα προσπαθήσω καν να σε αντικρούσω).
Από'κει και πέρα, δε θεωρώ ότι ένας σχετικά οκ εμφανισιακά άντρας, ο οποίος είναι παράλληλα ευχάριστος(τύπου δεν πάει στην άλλη και με το καλημέρα της διηγείται ιστορίες από το στρατό), δεν έχει το προνόμιο της "επιλογής". Με μια ματιά προφανώς και δε θα τον προσεγγίσει κάποια γυναίκα, αλλά αυτό δεν αναιρεί- παρά το δύσκολο έργο που έχει- ότι και ο ίδιος μπορεί να απευθυνθεί σε περισσότερες από μια γυναίκες αυξάνοντας τις πιθανότητες να γνωριστεί τελικά με κάποια, χωρίς φυσικά να σημαίνει ότι όλο αυτό θα καταλήξει σε σχέση. Μ'αυτά που διαβάζω βέβαια εδώ πέρα, πραγματικά απορώ αν υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που γνωρίζονται γενικά εκεί έξω, σε μπαρ ή καφέ ας πούμε.
Υ.Γ. Γράψε συνταγή για sugar free κορμό.

@Nefeligeretis

Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις, πάντα. Συνήθως (όχι πάντα) στους άνδρας πρέπει να έχεις είτε πολλά λεφτά είτε πολύ αυτοπεποίθηση και μπλα μπλα για να έχεις πολύ επιτυχία στις γνωριμίες. Το θέμα είναι να πετύχεις κάποια που θα ταιριάζετε και θα δει πάνω σου κάποια χαρακτηριστικά συμπεριφοράς και εμφάνισης (εξωτερικά/εσωτερικά), που θα την ελκύουν. Όπως και εσύ σε κείνη.
Μπορεί πχ σε κάποια να αρέσει το χιούμορ σου, σε κάποια άλλη όχι. Ή ξέρω γω κάτι στην εμφάνιση σου, στο βλέμμα σου κλπ, που θα σε κάνει να ξεχωρίσεις στα μάτια της. Με αυτήν την έννοια το λέω κυρίως.
Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι στην τελική, κανείς μας δεν καταλαβαίνει τις γυναίκες, ούτε οι ίδιες οι γυναίκες. λολ.
Θεωρώ ότι ο κόσμος εν μέρη διστάζει (για χ ψ λόγους) να γνωριστεί έξω, σε σύγκριση με online. Ίσως γι'αυτό και μια γνωριμία είναι δύσκολο πράγμα. Πόσο μάλλον να ταιριάξεις με κάποιον. Διότι ναι μεν όπως είπα οι γυναίκες έχουν γενικά περισσότερες πιθανότητες για γνωριμία, αλλά το να ταιριάξεις με κάποιον-α, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Υ.Γ. Αύριο γιατί θα βάλω σειρά να δω τώρα.

Εδώ μέσα πάντως προσφέρονται περισσότερες ''ευκαιρίες'' απ' ό,τι εκεί έξω, Nefeligeretis.
Κάποιες υπερ-αισιόδοξες απόψεις περί γνωριμίας δεν ανταποκρίνονται και τόσο στην έξω από εδώ πραγματικότητα.

@τυχαίος περαστικός
Χωρίς να έχω την τεράστια εμπειρία όσον αφορά στις διαδικτυακές γνωριμίες, νομίζω ότι τελικά σπανίως πρόκειται για ευκαιρίες και συνήθως είναι "ευκαιρίες".
Κατά τα άλλα, συμφωνώ με dude και μπορεί σε πρώτη φάση τα λεφτά, η αυτοπεποίθηση και το μπλα μπλα να είναι ικανά να σε οδηγήσουν σε μια γνωριμία, αλλά η συνέχεια είναι πραγματικά άλλου παπά Ευαγγέλιο.
Γι'αυτό μόνο ο κορμός σοκολάτας χωρίς ζάχαρη μας σώζει μόνο.

@Nefeligeretis

Αν βρω το κουράγιο αύριο θα γράψω την συνταγή.
λολ

Ναι δεν αναφέρθηκα στις διαδικτυακές γνωριμίες γενικά, εννοείται πως χωρίς να έχω κι εγώ εμπειρία, τα πράγματα δείχνουν ότι υπερτερεί η ψευτιά και το χάσιμο χρόνου μέσω του διαδικτύου. Στις συμβουλές που ακούγονται εδώ μέσα συγκεκριμένα αναφέρθηκα που είναι πιο ωραιοποιημένες σε σχέση με το τι συμβαίνει έξω.
Το σχόλιό μου το προηγούμενο πήγαινε στη φράση σου: Μ'αυτά που διαβάζω βέβαια εδώ πέρα, πραγματικά απορώ αν υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που γνωρίζονται γενικά εκεί έξω, σε μπαρ ή καφέ ας πούμε.

Καλά κάνεις κι απορείς, είναι αποτρεπτικό το κλίμα για γνωριμίες για τους μόνους και τις μόνες αν δεν έχεις έναν κύκλο ανθρώπων να πας κάπου ή να γνωρίσεις έναν άνθρωπο σε κοινή παρέα, σε πάρτυ, πρόσκληση σε σπίτι, κτλ...
Όσον αφορά τον κορμό σοκολάτας όπως και όλα τα γλυκά τα θέλω φουλ ζαχαρωμένα. Αγαπώ τη ζάχαρη και τα γλυκά γλυκά.

@τυχαίος περαστικός

Δυστυχώς ισχύει ότι αν δεν έχεις κύκλο γνωριμιών κλπ είναι δύσκολη η κατάσταση...
Σχετικά με τα γλυκά, και η στέβια είναι γλυκιά, μάλιστα περισσότερο από την ζάχαρη.
Τώρα βέβαια κάτι γαλακτομπούρεκα, κανταίφια κλπ δεν παίζονται. :)
--------------------
@Nefeligeretis
Σου έγραψα απάντηση με την συνταγή, ελπίζω να ανέβει.

@τυχαίος περαστικός
Θαύμαζα ανέκαθεν τους ανθρώπους που βγάζουν τον εαυτό τους για φαγητό σε ένα εστιατόριο ή τον πάνε να παρακολουθήσει μια ταινία. Μετά η ζωή τα έφερε έτσι που ακολούθησα το παράδειγμα τους. Και όσο αξιοθαύμαστο και αν είναι, πραγματικά είναι δύσκολο να γνωρίσεις κάποι@ έτσι, γιατί πολύ απλά η πλειοψηφία βλέποντας την εικόνα ενός ανθρώπου να τρώει ή να πίνει το ποτό του μόνος, μάλλον τον θεωρεί διαταραγμένο ή cringe που λέει και ο dude. Οπότε ναι, αν δεν έχεις ήδη έναν κύκλο γνωριμιών, είναι έως και απίθανο να γνωρίσεις κόσμο. Απ'την άλλη, κάπως ουτοπικά αρέσκομαι να πιστεύω πως ό,τι είναι να έρθει, θα έρθει την κατάλληλη στιγμή. Ακόμα και εκεί που πίνεις το ποτό μόν@ ή ακόμα και από την πρώτη στιγμή που θα φτιάξεις λογαριασμό σε κάποια εφαρμογή γνωριμιών. Σημασία έχει ως τότε να έχεις φτάσει εσύ εκεί που θα ήθελες να είσαι και να έχεις "δουλέψει" με τον εαυτό σου, ώστε αυτή η γνωριμία(όποιου είδους) να έρθει ως επιστέγασμα της προσπάθειας σου και να μην καταλήξει να καλύπτει κάποιο κενό ή να λάβει τη μορφή εξάρτησης, κάτι που διαβάζουμε επίσης πολύ συχνά εδώ.
Γι'αυτό εγώ επιμένω στον κορμό, του οποίου τη συνταγή ο dude κρατάει μυστική, και όπως σε κάθετι στη ζωή μου, δεν κάνω διακρίσεις ούτε στα γλυκά. Τα τρώω και με πολλή ζάχαρη και χωρίς. Απλά τα πρώτα δίνουν τη δυνατότητα να φας περισσότερο :)