ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω αν είναι αδέξιος κοινωνικά πάντως σε ένα πάρτυ με τόσα λίγα άτομα μου φαίνεται περίεργο που δε σε σύστησε. Δεν ήσουν στο μπάνιο,ήσουν μπροστά σε αυτή την κοπέλα. Το βρίσκω αγένεια και δε μου άρεσε ούτε εμένα αυτό. Νομίζω πως το ίδιο θα με χαλαγε.
Από εκεί και πέρα, το να συνεισφέρεις οικονομικά στα έξοδά σας δείχνει αξιοπρέπεια. Αλλά να παίρνεις πράγματα για το σπίτι 'του' ενώ μόλις μπήκατε στη συγκατοικηση δεν το βρίσκω σωστό.

για ακοινωνησία μ κάνει τ θέμα, τ λείπουν δεξιότητες, προφανώς δεν του τις έμαθαν ποτέ Καθώς η "αστική ευγένεια" έχει χαθεί (κ οι νέοι δεν τ μαθαίνουν απ τ σπίτι, όπως κ πολλά άλλα) τ αποτέλεσμα είναι παρόμοια θέματα π υποσκάπτουν σχέσεις συναναστροφές γνωριμίες κλπ κλπ

Φαινεσαι ωριμη ετσι οπως καταθετεις τις σκεψεις και τους προβληματισμους σου. Πιστευω ομως πως αδικα ανησυχεις. Απλα καποιοι δεν εχουν την παιδεια να το πω, κοινωνικη δεξιοτητα , μαθημα απο το σπιτι τους, οτι οι καλοι τροποι επιβαλλουν να συστηνεις την παρεα σου σε καποιον που μιλας. Δεν ειναι οτι δεν ηθελε απλα δεν το ηξερε πως πρεπει να το κανει. Μαθε του το εσυ σε αλλη ευκαιρια και μην εισαι τοσο ευαισθητη.

Επηρεάστηκα από τις τόσες φορές που διάβασα αυτό το "ο δικός μου" και λέω να γράψω κι εγώ τα...δικά μου.

Κι εγώ συζώ, αλλά δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να μοιραστώ τη χαρά μου με καποιον γνωστό που συναντώ στο δρόμο, γιατι όσο σημαντικό είναι για μένα, άλλο τόσο χέστηκε η φοράδα στο αλώνι του γείτονα. Αν το φέρει το θέμα θα το πω, αν δεν το φέρει, δεν θα το πω. Δεν έχει καμία σχέση με το ποσό σίγουρη αισθάνομαι γι' αυτό. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα και ίσως έτσι να το βλέπει κι ο σύντροφός σου.

Από την άλλη, η σύσταση των ατόμων που μας συνοδεύουν στους γνωστούς μας είναι θέμα savoir vivre. Αλλά αφού ο σύντροφός σου δεν το κατέχει το σπορ, γιατί δεν έτεινες το χέρι εσύ; λες ότι δεν το έκανες για να μη σε περάσουν για κτητική, αλλά εγώ νομίζω ότι συνέβη για να μην καταλάβουν ότι είσαι λίγο.
Γιατί δεν ξέρω πώς γίνεται να ψυχολογιοποιησουμε με την πρώτη γνωριμία έναν άνθρωπο που προσπαθεί να κοινωνικοποιηθεί σε ένα πάρτι και να ανταλλάξει δύο κουβέντες με τους υπόλοιπους συνδαιτημόνες.
Αλλά κι αν όντως σε θεωρούσε κτητική η κοπέλα, και τι έγινε;

Τέλος, το όλο σχόλιο με την εξωτερική εμφάνιση είναι άνετα παρεξήγισιμο. Είναι σαν να παραδέχεσαι ότι αν δεν ήσουν εμφανίσιμη ή καλαίσθητη, κάποιος που σε επέλεξε, θα ήταν θεμιτό να σε παρουσιάζει ή να σε "κρύβει" ανάλογα με την περίσταση.

Δεν ξέρω ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα, όμως έχω την αίσθηση ότι δεν είναι στον "δικό σου", αλλά στις προσδοκίες που έχεις από αυτόν και κυρίως στην πρώτη και βασικότερη: να είναι και να φαίνεται "δικός σου".

Εσύ αγαπητή, εφόσον ένιωσες άβολα γιατί αποσύρθηκες από το πεδίο και δεν παρουσίασες τον εαυτό σου; Ποιά ήταν η δική σου η παρέμβαση για να γνωστοποιήσεις το συσχετισμό σου με τον εκλεκτό της καρδιάς σου και συγκάτοικό σου; Γιατί κρύβεσαι; Τι κοινωνική αναφορά έδωσες με τη συμπεριφορά σου αυτή;
Πάντως δε μας πείθεις ότι προτίμησες να μείνεις ουδέτερη λόγω διακριτικότητας και απουσίας σχετικής αναφοράς του δικού σου. Να το πω αλλιώς. Με ένα πλατύ χαμόγελο και με έναν εγκάρδιο χαιρετισμό θα είχες κερδίσει με τον αέρα σου τις εντυπώσεις και θα είχες εξαφανίσει κάθε ίχνος αμηχανίας στον περιβάλλοντα χώρο. Ωστόσο δε το έκανες.
Νομίζω όμως, αν μου επιτρέπεις, ότι θα έκαμες κι εσύ το ίδιο ακριβώς αν ήσουν στη θέση του συγκάτοικου κι εκλεκτού της καρδιάς σου.
Έλλειψη κοινωνικής εμπειρίας λέγεται. Νέα είσαι, θα την αποκτήσεις με το χρόνο. Τεσπα, δε βρίσκω κάτι το παράλογο στην εξιστόρηση.
Το δικαστήριο αποσύρει στο αρχείο την υπόθεση.

Όπως έχω ξαναγράψει την άποψή μου σε άλλες εξομολογήσεις, που ενέπλεκαν κραχ εντός συμβίωσης: είναι λάθος το να μεταβαίνει ένα ζευγάρι σε συμβίωση χωρίς να υπάρχει αρραβώνας ή ρητή προοπτική γάμου. Διαφορετικά, δημιουργείται μια κατάσταση σαν τη δική σου: η γυναίκα-συμβία επωμίζεται τις δουλειές του σπιτιού και το ρόλο της τέλειας συζύγου, σκέφτεται πάντα για δύο και ξοδεύεται χρηματικά και συναισθηματικά, ενώ ο άνδρας μια χαρά επαναπαύεται στη θαλπωρή που του χτίζει η αγαπητικιά του και ουσιαστικά παραμένει μια χαρά ελεύθερος. Η συμβίωση είναι βολική λύση για τον άνδρα, ειδικά αν θέλει μεν φροντίδα και γυναικείο χέρι στο σπίτι, αλλά δεν είναι σίγουρος αν σκοπεύει στο χέρι αυτό να περάσει βέρα. "Από εδώ η Γεωργία, μένουμε μαζί." Ναι, και; Έμενα κι εγώ με συγκάτοικο τον πρώτο καιρό για να εξοικονομήσω φράγκα, αλλά δεν ένιωθα υποχρεωμένη να τη γνωρίζω σε κανέναν. Αν δεν σε γνώρισε στην κοπέλα όσο ήσουν μπροστά τους, λες κι είσαι απλώς έπιπλο που στέκεται εκεί, να υποθέσεις τότε τι γίνεται αν είσαι απούσα και τύχει να μιλήσει σε γνωστή ή άγνωστη. Άραγε αφήνει να εννοηθεί ότι είναι single; Πάντως, μια χαρά σαν κυρία το χειρίστηκες τη γκάφα του, δεν μπορούσες να κάνεις κάτι. Και μην προτρέχεις. Δοκιμάζεις να μείνεις στο χώρο του για να δείτε αν κάνετε μαζί και το πώς σε βλέπει. Μην επενδύεις έτσι λες κι έχετε λογοδοτηθεί και τώρα στήνετε κοινό σπιτικό. Η έλλειψη του αντανακλαστικού από μεριάς του να σε παρουσιάσει περήφανα σαν κοπέλα του είναι ανησυχητικό κατ' εμέ, αλλά ούτε που να το σκέφτεσαι ότι οφείλεται σε στοιχεία της εμφάνισής σου ή του χαρακτήρα σου. Στο μόνο που του δίνω pass είναι αν γενικώς πρόκειται για άτομο αμήχανο κι αδέξιο κοινωνικά, οπότε ξεχνάει ακόμα και τα βασικά όταν βγει έξω απ' το σπίτι, που σημαίνει ότι στο άγχος του ν' ανταπεξέρθει σε μια συζήτηση, πολύ απλά μπλόκαρε και ξέχασε να σε γνωρίσει. Όσοι είναι ακοινώνητοι ή έχουν κοινωνική φοβία κάνουν (ή αμελούν να κάνουν) πράγματα που στο μέσο όρο φαίνονται για τρελές γκάφες. Αλλά είναι 36 χρονών όπως λες και δεν πρόσεξε καν ότι έφυγες όσο έπιασε την πάρλα με την κοπέλα; Δεν νομίζω να παίζει κοινωνικό άγχος εδώ. Γι' αυτό μη βιάζεσαι και, όπως είπες, δες και τα υπόλοιπα συμφραζόμενα στη συμπεριφορά του προς εσένα. Και τέλος, θα σου έλεγα ν' αποφεύγεις να μοιράζεσαι το νέο με τη συμβίωση τόσο εύκολα. Κατά πρώτον είναι φρέσκο, οπότε αν κάτι στραβώσει, άντε μετά να εξηγείς στον κάθε άσχετο το γιατί δεν έκατσε. Κατά δεύτερον (και πιο σημαντικό), το να φοράς περήφανα την ταμπέλα της απλής συμβίας χωρίς να σου έχουν υποσχεθεί κάτι, σε υποβιβάζει ως γυναίκα. Μέχρι ο άνδρας, με τον οποίον σχετίζεσαι, αρχίσει να σε αντιμετωπίζει έμπρακτα σαν γυναίκα που παντρεύεται και σχεδιάζει οικογένεια, μη βιάζεσαι να μαρκάρεις τον εαυτό σου "δική του" από μόνη σου. Ειδάλλως, αργότερα, αν η σχέση σας λήξει, θα χτυπάς το κεφάλι σου που στερούσες απ' τον εαυτό σου ευκαιρίες όσο εκείνος δεν φαινόταν το ίδιο πρόθυμος να δεσμευτεί έτσι μαζί σου.

Ο ορισμός της υπερβολής είναι το κείμενο. Προσπαθείς να κάνεις δράμα χωρίς λόγο. Σε σημείο που σκέφτεσαι αν έπρεπε να συμβιώσετε μαζί.
Jesus

Από τη στιγμή που σου είπε πως από μόνος του δεν θα τη θυμόταν αν δεν του θύμιζε εκείνη από πού γνωρίζονταν πιστεύω πως άδικα βασανίζεις τη σκέψη σου.
Νιώθεις μια ανασφάλεια, δεν είναι κακό. Μην την αφήσεις όμως να φωλιάσει για πολύ στη σκέψη σου οδηγώντας σε σε ευθαίρετα συμπεράσματα. Σου πρότεινε κιόλας να πάτε να την ξαναβρείτε την άλλη γυναίκα για να σε συστήσει, που εντάξει εννοείται θα ήταν άκρως άβολο αλλά στο είπε υποθέτω για να δείξει ότι δεν τρέχει κάτι με την άλλη και να διορθώσει την αμέλειά του.
Αφού δεν σε κρύβει γενικά πώς γράφεις κι αλλού σε έχει συστήσει κανονικά δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Ίσως να ήταν κάπως άβολη αυτή η στιγμή χτες στο πάρτυ, κατανοητό αλλά μην βασανίζεσαι άδικα για κάτι που συνέβη μια φορά. Να είστε κι οι δυο καλά και μαζί για όσο επιθυμείτε. Και καλό σας μήνα.

Θα σου πω κάτι για να γνωρίζεις γενικά. Οι άνδρες δεν είμαστε πολύ του να συστήνουμε απο δω κι εκει την κοπέλα μας. Δεν είναι θέμα ότι δεν σε θέλει, απλά δεν το θεώρησε ουσιώδες. Δηλαδή άντε και σε σύστησε στην κοπέλα. Θα πείτε ένα ξερό χάρηκα κι αυτό είναι όλο. Μετά τι; Άσε που μπορεί να θεώρησε ότι η άλλη ήδη το κατάλαβε από τη στιγμή που σας είδε μαζί. Λίγο χλωμό να ήσουν η αδερφή του ας πούμε.
Κατανοώ μέχρις ενός σημείου ότι μπορεί να θίχτηκες, αλλά δεν νομίζω να έγινε επίτηδες, ούτε αυτό σημαίνει ότι δεν ταιριάζετε ή αντιλαμβάνεστε διαφορετικά κάποια πράγματα.

Μέχρι την μέση διάβασα πραγματικά, θεωρώ ότι είσαι Υπερβολικα Υπερβολική αν θες την γνώμη μου.