19.2.2014 | 14:58
Εσυ με την ξυνη...
Σε πιστεψα. Και το χειροτερο, πιστευα σ'εσενα. Με ποση ανεση ειπες οτι η αγαπημενη σου ηταν μουφα - τι σκληρη λεξη...ακουστηκε σχεδον σα βρισια. Ο αγαπημενος μου εξομολογουμενος, ο λογος για τον οποιο εμπαινα εδω, η παρηγορια μου μετα απο μια δυσκολη μερα, ολα...μουφα[sic]. Το μονο που εκανες ηταν να αντιγραφεις ποιηματα. Δεν υπηρχε ευγενικος σκοπος πισω απ'αυτο. Καμια μεγαλοσυνη. Τα φανταστηκα ολα. Ψαρευες αναγνωστες και σχολιαστες. Τα καταφερες. Εκλεισες κι ενα ραντεβου για καφε με καποια. Ολα ενταξει λοιπον. Αισθανομαι μια περιεργη γευση στο στομα. Ξυνη. Παω να φτυσω.
