«Σε πήρα να με επισκευάσεις κι εσύ με ξεχαρβάλωσες»

ΣΥΖΗΤΗΘΗΚΑΝ ΠΟΛΥ το «όχι» του Ντίνου Χριστιανόπουλου στο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας και η εν γένει ιδιόρρυθμη περσόνα του. Μηδενικές, ωστόσο, οι αναφορές στους διάφορους γκέι ιστότοπους, κι ας θεωρείται από τους μεγαλύτερους ποιητές μας, κι ας είναι από τους πρώτους επώνυμους που βγήκαν «ντεκλαρέ», καθώς το λέει. Βέβαια, ουδέποτε προσπάθησε να εξαργυρώσει το θάρρος του, να το επιστρατεύσει ή να εκβιάσει συμπάθειες. Σνόμπαρε, εξάλλου (όπως κι ο Ταχτσής), τον θριαμβεύοντα ηδονισμό της απελευθέρωσης - η οπτική του είναι πιο υπαρξιστική. «Εάν η ποίησή μου ήταν συνειδητά ομοφυλόφιλη, θ’ απευθύνονταν σε μερικούς ανόητους που νομίζουν ότι πρέπει να γράφουμε αποκλειστικά για τις ιδιαιτερότητές μας, μ’ έναν τρόπο που ν’ αρέσει μόνο σε μας», δήλωνε στο «Κράξιμο» της Πάολας. Δυσκολοχώνευτο, ε;

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ -τον σκανδαλίζει το επιθετικό γκέι lifestyle, μιλά για «ανωμαλία» και «λύτρωση», αδυνατεί να φανταστεί μια γκέι σχέση επειδή «νοούνται δυο κλειδαριές μαζί;» -σίγουρα μυρίζουν ναφθαλίνη- είναι και ογδοντάρης! Αντιφατικός, παλιομοδίτης, ναι. Δύσκολο, όμως, και να πεις «αντιδραστικό» έναν άνθρωπο που έβγαινε ανοικτά ήδη στα ‘50s ή που έδινε συνέντευξη σε εκδιδόμενη τραβεστί δυο δεκαετίες πριν, όταν κάτι «καμπόσοι» σημερινοί κρύβονται ακόμα και από τον μπακάλη τους. Δύσκολο, επίσης, να εννοήσει ένας τσαμπουκαλεμένος πιτσιρικάς πως «η ανθρώπινη μοίρα στηρίζεται στον πόνο και τη μοναξιά και μία έκφραση αυτών είναι τα διάφορα πάθη». Προσωπικά, έπρεπε να φτάσω σαράντα για να το υποψιαστώ κάπως. Αμφισβητεί, επιπλέον, μια απελευθέρωση που προϋποθέτει την «τακτοποίηση» κι ένα ξεσάλωμα δίχως προσωπικό ήθος. Εντούτοις, το έργο του -όπως και του παρεξηγημένου Ταχτσή- ανοίγει, θαρρώ, περισσότερους ορίζοντες από ένα σωρό στομφώδεις διακηρύξεις και μανιφέστα.

QueerWeek

Ο ονομαστός gender performer Ocean LeRoy «εξομολογείται» λίγο πριν εμφανιστεί στο Philipp Champagne Bar, Τομπάζη 4, Ψυρρή (3/2, 23:00) «Από μικρός αδυνατούσα να προσδιοριστώ ως αγόρι ή κορίτσι... Δεν μου πάνε οι νόρμες - είμαι queer, αναζητώ τον δικό μου δρόμο ανάμεσα σε φύλα και σεξουαλικότητες... Μου αρέσουν η ποίηση του Ελιάρ, το πειραματικό θέατρο των Dunst, ο «φεμινιστής» ράπερ Quio. Εκτός σκηνής, ο κόσμος είναι περίεργος, επιμένει να σε κατηγοριοποιεί. Έμαθα όμως να ζω με αυτό, περνάω κιόλας εύκολα για ό,τι θέλω... Είμαι Γάλλος, ζω στο Βερολίνο, έχω δώσει παραστάσεις σε πολλές πόλεις, αλλά όνειρό μου είναι να πάω στο Τόκιο. Έχω, επίσης, παίξει σε ταινίες, όπως η πορνό κομεντί Mommy is coming που διαγωνίζεται στα φετινά Teddy Awards. Τι άλλο; Αφυπνίσου, ρίσκαρε, άνοιξε τους ορίζοντές σου ή πέθανε!».

Ακόμα:

• 3/2 Prison Break party στην Alexander sauna, Μ. Αλεξάνδρου 134, Γκάζι (έναρξη 17:00, X-Action boys show 22:00)
• Queer book: Θηλυκές Φαλλοκράτισσες της Άριελ Λίβι (εκδ. Κουκκίδα) - λυτρώνει ή... σκλαβώνει κάποτε η χειραφέτηση;