Τόπο στα νιάτα! 1

Τόπο στα νιάτα! 1 Facebook Twitter
1

1. Τόπος των Νιάτων: Τον τελευταίο καιρό διαβάζω (εκτός από Πίντσον και Ρoθ) μανιωδώς πιτσιρικάδες. Τριαντάρηδες. Δηλαδή, που λέει ο λόγος πιτσιρικάδες, καθότι ενθυμούμαι ότι στα είκοσι οχτώ μου, με δύο γάμους στην πλάτη, καμιά τριανταριά μεταφράσεις, χιλιάδες σελίδες κείμενα σε περιοδικά, κλοτσοπατινάδες σε μπαράκια και καταγώγια, περιπλανήσεις σε μέρη που, όσο κι αν δεν θέλω, τα θυμάμαι πολύ καλά, και μια βεντάλια κουτουράδες, συν έναν γυλιό λάθη, αισθανόμουν μεσόκοπος, όπως άλλωστε και όλοι οι ταραξίες της σαματογενιάς μου. Τέλος πάντων, διαβάζω πιτσιρικάδες, και εννοώ τριαντάρηδες και βάλε. Αλλάζουν οι καιροί, αλλάζουν οι ρυθμοί, αλλάζουν οι ηλικίες. Αυτό που, ευτυχώς, δεν αλλάζει είναι ότι διαρκώς ξεφυτρώνουν ταλέντα και δουλευταράδες. Παλικάρια, αγόρια και κορίτσια, που δεν μένουν μονάχα στο ότι έχουν άνεση να γράφουν, αλλά τους διέπει μια (κολοσσιαίας κοπώσεως, πρέπει να το πούμε) φιλοδοξία να μιλήσουν τη γλώσσα των καιρών τους/μας, να εκφράσουν καταστάσεις συναισθηματικής/ψυχικής/πνευματικής πολυπλοκότητας, διελεύσεις διλημμάτων που μπορούν να σε εξουθενώσουν, φαινομενικά άχαρες και μη-περιπετειώδεις αναβάσεις σε λοφίσκους του ασήμαντου που εντούτοις κρύβουν πλούτο, έρωτες που δεν μοιάζουν καθόλου με έρωτες, αλλά με ημιάλαλο κυνισμό ή με σπασμωδική διευθέτηση κοινόχρηστων αναγκών, αλλά επίσης κρύβουν πλούτο, και πάει λέγοντας.

2. Τρόπος των Νιάτων: Με γοητεύει η γόνιμη συνομιλία των εν λόγω νεαρών με παλαιότερους τρόπους και τόπους της λογοτεχνίας, με κείμενα/βιβλία που τους έχουν διαπλάσει και που, αφού τα διάβασαν, και τα ζήλεψαν, τα μελέτησαν, τα ξεκοκάλισαν, τα χαρτογράφησαν, επιδιώκουν να τα χρησιμοποιήσουν ως εφαλτήρια. Θέλουν, και καλά κάνουν, να γίνουν συνομιλητές, συμπαίκτες, συμπότες με τους λατρεμένους τους συγγραφείς. Κι αυτό, το ξέρουν συντριπτικά, θέλει δουλειά πολλή, ακόπαστη, άγρια. Αλλά, συνάμα, θέλει και χιούμορ, διαθέσεις βεβήλωσης, τάσεις υπέρβασης. Χαρτογραφώντας τις γαίες των νεαρών, βλέπεις σχεδόν παντού τα ίχνη από το πέρασμα του Paul Auster, του Winfried Georg «Max» Sebald, του David Foster Wallace, του Don DeLillo, καθώς και δικών μας (λίαν απαιτητικών, όπως και οι αλλοδαποί μετρ), όπως οι Ευγένιος Αρανίτσης, Νίκος Καχτίτσης, Ε.Χ. Γονατάς, Στρατής Τσίρκας, Αχιλλέας Κυριακίδης. Οι πιτσιρικάδες ξέρουν ότι πρέπει να περάσουν την ευκολία τους από δέκα δοκιμασίες, ότι πρέπει ν' αφήσουν φαλάκρα και ρυτίδες στη φωνή και στην ψυχή, να βραχνιάσει το βλέμμα τους και να τσαλακωθούν οι πεποιθήσεις τους, κάνοντας τις αδιάκοπες υποκλίσεις τους στους Μεγάλους, στους οποίους ενίοτε βγάζουν και τη γλώσσα (και καλά κάνουν, ας το ξαναπώ).

Paolo di Paοlo - Πού ήσασταν όλοι. Μτφρ.: Ανταίος Χρυσοστομίδης. Σελίδες: 260. Εκδόσεις: Ίκαρος3. Ονόματα & Διευθύνσεις: Paolo di Paolo, Λευτέρης Καλοσπύρος, Anthony Marra, Στέλιος Παπαγεωργίου, Μαρία Ξυλούρη. Ήδη μας έχει κερδίσει αυτή η πλειάδα των πιτσιρικάδων που ωρίμασαν πίσω από την πλάτη μας και μας εξέπληξαν στο φως της πανηγυρικής αυτής ημέρας, επειδή ξέρουν καλά ότι η σήμερον είναι νοητή και ως αύριον και ως χθες, πάει να πει κατέχουν τη διαλεκτική παρελθόντος/παρόντος/μέλλοντος. Ο Paolo di Paolo (Ρώμη, 1983) με το μυθιστόρημα Πού ήσασταν όλοι (μτφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, εκδ. Ίκαρος) αναμετριέται με το μπερλοσκουνικό κουλουβάχατο, με το «κρουαζιερόπλοιο που υπήρξε η Ιταλία για είκοσι χρόνια», με τις αλλεπάλληλες φανταχτερές καρπαζιές που έφαγε η γενιά του και που τις αντελήφθη οδυνηρά λίαν προσφάτως, λες και δεν επρόκειτο για καρπαζιές αλλά για θωπείες, με την «ηλίθια, επίμονη αρχαιολογία των εαυτών μας», με τον κατατεμαχισμό της κοινωνίας και τον κατακερματισμό έως ανυπαρξίας του νοήματος. Τα τέσσερα μέλη της οικογένειας Τραμουντάνα (όνομα ανέμου βορινού, άλλωστε), ο Μάριο και η Λουτσία, οι γονείς, ο Ίταλο και η Ανίτα, τα τέκνα, σείονται και ταρακουνιούνται, ταράζονται χωρίς να σφαδάζουν, χτυπιούνται χωρίς να ματώνουν την τελευταία εικοσαετία της ιταλικής ολίσθησης στο αφασικό anything goes, στο θέατρο των μίνι τραγωδιών και των μάξι παραλογισμών, της καθημερινής καταρράκωσης των σημασιών. Ένα εσκεμμένο ατύχημα, ένας καθηγητής που καταρρέει, αλλά δεν διαλύεται, παραμένει στο παιχνίδι, ούτε ουρλιάζει μα και ούτε σε γέλια ομηρικά ξεσπάει. Μια σύζυγος που κάποια στιγμή τα μισοπαρατάει. Ένας υιός που τσαλαβουτάει μια ζωή στα ρηχά και ύστερα, ίσως κάποτε, οκέι, καλά, βλέπουμε, κάτι μπορεί να κάνει, κάποιος μπορεί να γίνει. Μια θυγατέρα, μισοπαρούσα μισοαπούσα. Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και sms, θεατές στις παγκόσμιες κινήσεις, νύξεις από δω, υπαινιγμοί από κει. Δεξιοτεχνικά, με κλεισίματα ματιού στους άμεσους προγόνους του, με σκακιστικές μεταμοντέρνες διευθετήσεις στην πρόζα του, ο Paolo di Paolo θέλει να μας ξεναγήσει στο living room του «είμαι μετρίως μέτριος και πάντα μετρημένος» (Φατμέ), μείον η ουσία, μείον το συναίσθημα, μείον η τρυφερότητα, που αποτελεί [δυστυχώς (!), και πρέπει κάτι κατεπειγόντως να γίνει] την ανιαρή συνθήκη μιας, από όλες τις απόψεις, μετέωρης κοινωνίας. Εύγε στον Paolo di Paolo! Εύγε και στον έμπειρο, έξοχο μεταφραστή, τον Ανταίο Χρυσοστομίδη, εύγε και στις νεοανανεωμένες ροπές των ιστορικών εκδόσεων Ίκαρος που κάνουν ένα σημαντικό, καλοσχεδιασμένο άνοιγμα στα νιάτα!

(Συνεχίζεται)

Βιβλίο
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
ΕΠΕΞ Γυναικείες φωνές από διαφορετικά μέρη του κόσμου

Βιβλίο / Από τη Μαλαισία μέχρι το Μεξικό: 5 νέα βιλία που αξίζει να διαβάσετε

5 συγγραφείς από διαφορετικά σημεία του πλανήτη χαράζουν νέους δρόμους στη λογοτεχνία. Ανάμεσά τους, η Τζόχα Αλχάρθι που κέρδισε το Booker και η βραβευμένη με Πούλιτζερ Κριστίνα Ριβέρα Γκάρσα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Αρχαιολογία / Ποιοι ήταν οι αληθινοί «σκλάβοι» της ηδονής στην Αρχαία Ρώμη;

Η διακεκριμένη ιστορικός Mary Beard στο βιβλίο της «Οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες. Οι ηγεμόνες του αρχαίου ρωμαϊκού κόσμου», παρουσιάζει τη ζωή και το έργο των αυτοκρατόρων μέσα από ανεκδοτολογικές αφηγήσεις και συναρπαστικές λεπτομέρειες, που θυμίζουν απολαυστικό μυθιστόρημα. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια εστιάζει στον ρόλο των δούλων, τόσο στην καθημερινή ζωή όσο και στη σεξουαλική ζωή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
M. HULOT
Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Βιβλίο / Τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ενώνουν τις δυνάμεις τους

Από την Αμοργό ως την Αλεξανδρούπολη και από την Ξάνθη ως τη Μυτιλήνη, τα μικρά βιβλιοπωλεία αποκτούν για πρώτη φορά συλλογική φωνή. Βιβλιοπώλες και βιβλιοπώλισσες αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ

σχόλια

1 σχόλια