Συμβάντα και αναφορές με τη μορφή της αλφαβήτας

Συμβάντα και αναφορές με τη μορφή της αλφαβήτας Facebook Twitter
Ο Φερνάντο Πεσσόα (1888-1935) έγραψε τα πάντα και για τα πάντα...
0

1. Η όπως Ηρόστρατος: Πάνε κάμποσες δεκαετίες, κι όμως τα λόγια του ακούγονται σαν να εκφέρονται σήμερα. Στιλπνή μοντερνικότητα, οξύνοια που γίνεται αιχμηρό μέταλλο, στραπατσαρισμένος μοντερνισμός που γίνεται τρομερά επίκαιρος. Ακούστε: «Η εξωφρενική παραγωγή λογοτεχνίας θα κάνει, από αντίδραση, εξίσου εξωφρενική την επιλογή. Η πραγματικά άφθονη παραγωγή καλογραμμένων βιβλίων θα έχει ως αποτέλεσμα πολλά παλαιά βιβλία να φαντάζουν λιγότερο καλά απ' ό,τι όταν αντιπαραβάλλονταν με το κενό. Οι απόλυτες έννοιες των αξιών θα χρειαστεί ως εκ τούτου να αντικαταστήσουν τις σχετικές. Η ζωγραφική θα βουλιάξει. Η φωτογραφία τής έχει στερήσει πολλά από τα θέλγητρά της. Η ματαιότητα ή η κουταμάρα τής έχουν στερήσει σχεδόν όλα τα υπόλοιπα. Ό,τι απέμεινε έχει καταστραφεί από τους Αμερικανούς συλλέκτες. Σπουδαίος πίνακας είναι αυτό το αντικείμενο που ο πλούσιος Αμερικανός θέλει να το αγοράσει μόνο και μόνο γιατί κάποιοι άλλοι θα ήθελαν να το αγοράσουν αν είχαν την οικονομική δυνατότητα».


Ο Φερνάντο Πεσσόα (1888-1935) έγραψε τα πάντα και για τα πάντα. Αυτό το μεγαλειώδες μυστικό της λογοτεχνικής ιστορίας συνέθεσε ποιήματα, σκάρωσε αστυνομικές πλοκές, κατέστρωσε σχέδια φιλοσοφικών συστημάτων, υπερέβη τα όρια του χώρου και του χρόνου, ανακάτεψε την τράπουλα του νοήματος ξανά και ξανά. Στον Ηρόστρατο (μτφρ. Χάρης Βλαβιανός, εκδ. Gutenberg) καταπιάνεται, γράφοντας στα αγγλικά, με το αιώνιο ζήτημα της υστεροφημίας. Κομμάτια κι αποσπάσματα, ψηφίδες, ένα πλέγμα από ιδέες και στοχασμούς, ποιητικές εκλάμψεις, βαθιές ιστορικές γνώσεις και ρεμβώδεις διαισθήσεις κυκλώνουν το θέμα, το θίγουν, το εξετάζουν. Και ανάμεσά τους, συνεχώς, οι μαρμαρυγές της μεγαλοφυΐας. Ένα βιβλίο-σύνθεμα που θα το ζήλευε τρελά ο μέγας Μπόρχες.


Παραθέτω ένα απόσπασμα που το ζηλεύω, παράφορα αν και όχι παράλογα, εγώ: «Υπάρχει η νεκρή και η ζωντανή φήμη, και η καθεμία ξεχωριστά είναι φήμη~ υπάρχει η φήμη που εργάζεται και ερευνά, και η φήμη που μοιάζει με άγαλμα ή με επιγραφή σε μνήμα – επιβίωση χωρίς ζωή. Ο Σαίξπηρ ζει και εργάζεται~ ο Σπένσερ είναι ένα όνομα χωρίς ισχύ [...] Το ιδεώδες έπος θα πρέπει να έχει το περίβλημα ενός Μίλτον και να προκαλεί το ζωηρό ενδιαφέρον ενός Κόναν Ντόυλ. Αυτό δεν είναι ανέφικτο, αφού δεν υπάρχουν ανέφικτα πράγματα~ ακόμη και οι αντιφάσεις, μετά τον Χέγκελ, έχουν πάψει να είναι αντιφάσεις». Και πιο κάτω, και πάλι για τον Σαίξπηρ, και για τον συγκερασμό υψηλού και ποπ (πολύ προτού υπάρξει ο Andy Warhol ή ο Jean Echenoz), επιμένει ο Πεσσόα: «Το μεγαλειώδες στον Σαίξπηρ είναι ότι μπορεί να σταθεί πλάι και στον Όμηρο και στον Έντγκαρ Γουάλλας». Οφείλω να σημειώσω ότι είναι σημαντικότατο γεγονός η έκδοση των έργων του Πεσσόα από τον Gutenberg, σε πολυτονικό, σε εξαιρετικά κομψούς λευκούς τόμους, και πάντα με φροντισμένες μεταφράσεις, από τον Χάρη Βλαβιανό, τον Κωνσταντίνο Αρμάο, τη Μαρία Παπαδήμα.

Πάνε κάμποσες δεκαετίες, κι όμως τα λόγια του ακούγονται σαν να εκφέρονται σήμερα.

2. Θ όπως Θεός. Συγκλονίζει η ανάγνωση της Εσωτερικής Εμπειρίας (μτφρ. Ξενοφών Κομνηνός, εκδ. Ίνδικτος), ενός πολύπτυχου μελετήματος που σκοπεί στο να φτάσουμε στο βάθος των πραγμάτων και στην άκρη του βιώνειν, της ίδιας της ζωής. Εμπρηστικά ποιητική η γλώσσα του Georges Bataille (1897-1962), μας ζεσταίνει το «κρύο κρέας του κρανίου», όπως έλεγε ο άδικα λησμονημένος ποιητής της ακαριαίας εκλάμψεως, ο Κάρολος Μελετόπουλος, ο post-hegelian ασκητής από το Πήλιο.


Οι ελιγμοί του Bataille στο θησαυροφυλάκιο αλλά και στη ναρκοθετημένη ζώνη της φιλοσοφίας είναι αναγκαίοι για να φτάσει όσο πιο κοντά γίνεται στην ουσία, στο μεδούλι των πραγμάτων. Η φιλοσοφία γίνεται λίκνο της ποίησης, άλλωστε το πέμπτο μέρος του βιβλίου είναι ένα σπάραγμα καμωμένο από ποιήματα. Μιλάει πολύ, και μιλάει κρίσιμα, για τον Θεό ο Γάλλος στοχαστής. Θεός: «Ο Θεός δεν βρίσκει ανάπαυση σε τίποτα και δεν χορταίνει με τίποτα». Θεός: «Ο παγκόσμιος Θεός αν μπει στο παιχνίδι, δεν είναι πλέον όπως ο επιχώριος θεός, ένα εχέγγυο μιας πόλης σε μάχη με αντιπάλους: είναι μόνος στην κορυφή, αφήνεται μάλιστα να συγχέεται με την ολότητα των πραγμάτων και δεν μπορεί παρά αυθαίρετα να διασώσει σ' αυτόν την "εαυτότητα"». Θεός: «Ο Θεός σ' εμάς είναι πρώτιστα η πνευματική κίνηση που συνίσταται –αφού έχει μεταβεί από την πεπερασμένη στην άπειρη γνώση– στη μετάβαση, θαρρείς μέσω μιας προέκτασης των ορίων σε έναν τρόπο γνώσης διαφορετικό, μη συλλογιστικό, τέτοιας λογής που να γεννιέται η αυταπάτη ενός πραγματωμένου πέρα από μας χορτασμού της δίψας για γνώση που υπάρχει μέσα μας».


Πάντα πολύτιμος ο λόγος του Georges Bataille, μας αναστατώνει και μας ταράζει για να σκεφτούμε βαθύτερα, να ζήσουμε ουσιωδέστερα, να ουρλιάζουμε με σιγαστήρα, και να ψιθυρίζουμε βλάσφημες προσευχές πάνω από την άβυσσο της υπάρξεως.

radiobookspotting.blogspot.gr

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Αναγνώσεις / Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Πώς ήταν η ζωή στην αρχαία Αίγυπτο; Ένας Αμερικανός αρχαιολόγος περιγράφει το 24ωρο των ανθρώπων κάθε ιδιότητας και κοινωνικής τάξης στις Θήβες της αρχαίας Αιγύπτου μέσα από ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αληθινές.
THE LIFO TEAM
Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Βιβλίο / Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Η Γαλλίδα συγγραφέας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας γεφυρώνει, με τη μυθιστορηματοποίηση της μνήμης, τη μεγάλη λογοτεχνία, από τον Μαρσέλ Προυστ μέχρι τον σύγχρονό μας Εντουάρ Λουί. Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1940.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
ΕΠΕΞΕΡΓ. Παύλος Μεθενίτης «Αμανίτα μουσκάρια»

Το πίσω ράφι / Όταν μια ολόκληρη διμοιρία ανταρτών ξεκληρίστηκε από παραισθησιογόνα μανιτάρια

Στηριγμένο σε πραγματικά γεγονότα, το μυθιστόρημα «Αμανίτα μουσκάρια» του Παύλου Μεθενίτη εξερευνά το ζήτημα των ουσιών ως καταφύγιο αλλά και ως καταστροφή, και μας παρασύρει σ’ ένα ταξίδι ποτισμένο από την ελληνική πραγματικότητα, παραμονές της οικονομικής κρίσης.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Βιβλίο / Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Σε ένα νησί που μετρά λιγότερους από 300 μόνιμους κατοίκους, ένα παλιό καραβόσπιτο μεταμορφώθηκε σε ένα καταφύγιο πολιτισμού γεμάτο βιβλία, μουσικές και μικρούς θησαυρούς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ