Πίστη στην σκληρή τιμωρία, αλλά πίστη και στην αυτοτιμωρία: μία ιδανική μορφή εμφανίστηκε στο «τα πάθη του νεαρού Βερθέρου» του Γκαίτε. Ο Γκαίτε σήμερα είναι γνωστός κυρίως για τον Φάουστ, όμως «τα πάθη του νεαρού Βερθέρου» ήταν το κείμενο που τον μεταμόρφωσε τον Γκαίτε σε σελέμπριτι μέσα σε μία νύχτα, συγκινώντας με το ρομαντισμό του και την ορμή του όλους τους νέους της εποχής.
To φαινόμενο έγινε γνωστό ως "Werther Fieber", δηλαδή 'ο πυρετός του Βερθέρου', που παρακολουθήθηκε από τις αρχές και από άλλους συγγραφείς.
Το κείμενο αποτελείται από γράμματα που στέλνει ο αρχικά χαρούμενος κι επιφανειακός Βερθέρος σε ένα φίλο του, περιγράφοντας το μεγάλο χτύπημα που έχει δεχτεί: η γυναίκα που έχει ερωτευτεί παράφορα είναι αρραβωνιασμένη με κάποιον άλλον. Ο Βερθέρος δεν διανοείται να κάνει κάτι ανήθικο, όσο κι αν βασανίζεται από τον ανεκπλήρωτο πόθο, ο οποίος έχει ανταπόκριση. Το δύο νέοι ξέρουν όμως ότι η μοίρα της Λόττε είναι με τον μέλλοντα σύζυγό της. Η Λόττε παντρεύεται τραυματίζοντας κι άλλο τον Βερθέρο, ο οποίος βλέπει το όνειρό του να απομακρύνεται για πάντα και η Λόττε τον παρακαλά να σταματήσει να την επισκέπτεται. Ο συντετριμμένος Βερθέρος συνειδητοποιεί ότι ο κόσμος δε χωράει και τους τρεις κι ένας από το τρίγωνο πρέπει να πεθάνει, οπότε αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή του, ζητώντας με μία αφορμή τα όπλα του συζύγου της Λόττε. Αυτοπυροβολείται στο κεφάλι, αλλά περνούν 12 αγωνιώδεις ώρες πριν πεθάνει. Στην κηδεία του δεν πηγαίνει κανείς.
Λίγο ο κακομαθημένος αλλά ηθικός Βερθέρος, λίγο η ωραία του εμφάνιση, λίγο η Λόττε που κάνει την ανήξερη βασανίζοντας τον ερωτευμένο άντρα, η αυτοκτονία του Βερθέρου συνεπήρε ρομαντικούς νέους σε όλη την Ευρώπη, οι οποίοι δεν αρκέστηκαν στο να μιμούνται τα ρούχα. Κάποιοι άρχισαν να αυτοκτονούν με τον τρόπο του Βερθέρου, για αληθινές ή φανταστικές Λόττε, δημιουργώντας το πρώτο copycat αυτοκτονικό κύμα στην ιστορία. To φαινόμενο έγινε γνωστό ως "Werther Fieber", δηλαδή 'ο πυρετός του Βερθέρου', που παρακολουθήθηκε από τις αρχές και από άλλους συγγραφείς.
Ένας από αυτούς, ο Friedrich Nicolai, αποφάσισε να γράψει μια σατιρική εκδοχή με χαρούμενο τέλος, με τον Βερθέρο να απορρίπτει την ρομαντική του νεότητα, και να μεταμορφώνεται σε υπεύθυνο πολίτη.
Ο Γκαίτε εξαγριώθηκε με την εκδοχή και ξεκίνησε μια διαμάχη με τον Nicolai που κράτησε για όλη του τη ζωή. Έγραψε ένα ποίημα με τίτλο «ο Nicolai στον τάφο του Βερθέρου», στο οποίο ο Nicolai αφοδεύει στον τάφο του Βερθέρου, βεβηλώνοντας τη μνήμη του. ο Γκαίτε αργότερα απομακρύνθηκε από το βιβλίο αυτό, όπως απομακρύνθηκε και από το κίνημα Sturm und Drang, αλλά η διαμάχη συνεχίστηκε με μικρά ποιήματα.
σχόλια