Ο δημοσιογράφος Μένης Κουμανταρέας στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου

Ο δημοσιογράφος Μένης Κουμανταρέας στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου Facebook Twitter
Ο αρθρογράφος Μένης Κουμανταρέας, ο σκηνοθέτης Κάρολος Κουν και ο λογοτέχνης Αντώνης Σαμαράκης συναντιούνται σε ένα δημοσίευμα που ανακαλύψαμε σε μια αιγυπτιώτικη εφημερίδα.
0



ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟΙ
των Ελληνικών Γραμμάτων και Τεχνών συναντιούνται απροσδόκητα σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην αιγυπτιώτικη εφημερίδα της Αλεξάνδρειας, «Ταχυδρόμος» στις 10 Δεκεμβρίου του 1961. Την εποχή που δημοσιεύεται το άρθρο οι πρωταγωνιστές του είναι πενήντα τριών ετών ο σκηνοθέτης Κάρολος Κουν, σαράντα δύο ο λογοτέχνης Αντώνης Σαμαράκης και μόλις τριάντα ο αρθρογράφος, Μένης Κουμανταρέας, λογοτέχνης επίσης που ακόμα τότε δεν είχε εκδώσει βιβλίο.

«Ο ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ. ΤΙ ΕΔΗΛΩΣΕ Ο κ. ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΘΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΗΘΟΥΝ» ο τίτλος του άρθρου.

Είναι Δεκέμβριος του 1961 όταν ο Μένης Κουμανταρέας συναντά τον Αντώνη Σαμαράκη, με την ευκαιρία της έκδοσης της νέας του συλλογής διηγημάτων Αρνούμαι, ένα έργο που έμελλε να μείνει στα κλασικής της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Από εκείνη τη συνάντηση ο αρθρογράφος Κουμανταρέας μάς μεταφέρει την απροσδόκητη απήχηση που είχε το βιβλίο που μόλις εκδόθηκε και το θεωρεί φυσικό αφού, από το πρώτο του βιβλίο Ζητείται ελπίς, το ενδιαφέρον του κόσμου υπήρξε χαρακτηριστικό γιατί έφερνε κάτι ειπωμένο με καινούργιο τρόπο.

Αναφέρει δε: «ίσως το γεγονός ότι το διήγημα «Ποτάμι» έγινε φιλμ από τον Νίκο Κούνδουρο, το Σήμα κινδύνου θυμίζει το «Δράκο» και ακόμα πως το εξώφυλλο του Αρνούμαι συνθέτει κινηματογραφική ατμόσφαιρα, πείθουν πόσο όλες αυτές οι συμπτώσεις μπορεί να μην είναι τυχαίες. Και το πιο σημαντικό; Ο κ. Κάρολος Κουν ανακοίνωσε πως αποφάσισε να γυρίσει το «Αρνούμαι» στον κινηματογράφο. Γεγονός διπλής σημασίας από τη μια πλευρά λόγω Σαμαράκη, από την άλλη γιατί ο εμψυχωτής του Θεάτρου Τέχνης, αποφασίζει για πρώτη φορά να δοκιμασθεί σαν σκηνοθέτης του Κινηματογράφου».

Ο Ελληνικός Κινηματογράφος στερήθηκε και στέρησε από το κοινό του, ένα έργο που θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον. Με σενάριο τα διηγήματα της συλλογής Αρνούμαι του πολυβραβευμένου συγγραφέα Αντώνη Σαμαράκη, σκηνοθεσία του μεγάλου θεατρικού σκηνοθέτη Κάρολου Κουν και πρωταγωνιστές τους ηθοποιούς του Θεάτρου Τέχνης είναι αναμφίβολο πως η ταινία θα έγραφε ιστορία.

Μας μεταφέρει δε στη συνέχεια ένα περιστατικό που του εμπιστεύτηκε ο Σαμαράκης που «αποκαλύπτει τον συνειδητό τρόπο που δουλεύει ένας αληθινός συγγραφέας». Θυμάται ο Σαμαράκης:

«Ήταν Σεπτέμβριος του 1958 και γύριζα από ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Στην Αθήνα με περίμενε το Σήμα Κινδύνου. Ήταν έτοιμο, τυπωμένο. Δεν έμενε παρά η βιβλιοδεσία του και η διάθεσίς του στα βιβλιοπωλεία. Ξαφνικά μέσα στο τρένο που με έφερνε στην Αθήνα το μάτι μου πήρε έναν άνθρωπο που διάβαζε εφημερίδα στο μπροστινό κάθισμα. Τότε ακριβώς μου ήρθε μια ιδέα που αναποδογύριζε όλο το μυθιστόρημα με τον τρόπο που το είχα γραμμένο. Παρολίγο να σηκωθώ από τη θέση μου και να χτυπήσω το σήμα κινδύνου. Έκανα όμως κάτι καλύτερο. Γύρισα στην Αθήνα και αχρήστευσα όλο το έτοιμο υλικό. Ξανάρχισα το γράψιμο από την αρχή. Η ιδέα που μου είχε έρθει ήταν να παρεμβάλω στο κείμενο αποσπάσματα και τίτλους από μια εφημερίδα, τη "Φωνή των Φαρσάλων". Με τον τρόπο αυτό η πλοκή του βιβλίου αποκτούσε διπλό χαρακτήρα Από τη μια μεριά ο αφηγητής και από την άλλη η ειδησεογραφία. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το Σήμα κινδύνου ξανατυπώθηκε από την αρχή, ένα χρόνο αργότερα, τον Ιούνιο του 1959».

Στη συνέχεια ο Αντώνης Σαμαράκης αφηγείται στον Μένη Κουμανταρέα τα σχετικά με την απόφαση της κινηματογράφησης της νέας του συλλογής διηγημάτων Αρνούμαι:

«Από καιρό ο κ. Κάρολος Κουν μού είχε εμπιστευθεί την ιδέα του να γυρίσει μια ταινία με τα στελέχη του Θεάτρου Τέχνης, έτσι που η ταινία αυτή να είναι μια ταινία με την σφραγίδα του τρόπου που εργάζεται το θέατρο αυτό αλλά αυτή τη φορά στον τομέα του κινηματογράφου. Είχε ακόμα σκεφτεί η ταινία αυτή να είναι βγαλμένη από ένα σύγχρονο ελληνικό κείμενο και συγκεκριμένα από ελληνικά διηγήματα που θα είχαν μεταξύ τους μια κάποια ενότητα. Ήδη από την εποχή του Ζητείται ελπίς ο κ. Κουν δούλευε την ιδέα αυτή στο μυαλό του. Φαίνεται όμως ότι το Αρνούμαι ήταν το κείμενο που του ενίσχυσε την ιδέα και τον έκανε τελικά να το αποφασίσει. Βρίσκει ότι τα διηγήματα μου είναι πολύ κινηματογραφικά και εξυπηρετούν απόλυτα τις προθέσεις του να δώσει το Θέατρο Τέχνης την παρουσία του και στο χώρο του Ελληνικού Κινηματογράφου. Είμαι τυχερός γιατί τα διηγήματα μου βρίσκονται σε άξια χέρια. Το να καταπιαστεί ο κ. Κουν με αυτά είναι για μένα τιμή και χαρά».

Ο δημοσιογράφος Μένης Κουμανταρέας στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου Facebook Twitter
Διαφήμιση στην εφημερίδα για «Το Ποτάμι» του Νίκου Κούνδουρου

Την επόμενη χρονιά, το 1962 η συλλογή Αρνούμαι τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος. Ο Κάρολος Κουν και ο Αντώνης Σαμαράκης πιθανόν να συναντιόταν στο εστιατόριο Κεντρικόν όπου σύχναζαν και οι δυο. Για την εκτίμηση του συγγραφέα προς τον σκηνοθέτη δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία με το δηλωτικό τίτλο του ποιήματος που περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή του και το 'χει αφιερώσει από τον τίτλο του «Στον κύριο Κάρολο Κουν που τον αγαπώ».


Παρόλα αυτά η συνάντηση τους επί της οθόνης δεν κατάφερε τελικά να πραγματοποιηθεί ποτέ, για άγνωστους λόγους. Ο Ελληνικός Κινηματογράφος στερήθηκε και στέρησε από το κοινό του, ένα έργο που θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον.

Με σενάριο τα διηγήματα της συλλογής Αρνούμαι του πολυβραβευμένου συγγραφέα Αντώνη Σαμαράκη, σκηνοθεσία του μεγάλου θεατρικού σκηνοθέτη Κάρολου Κουν και πρωταγωνιστές τους ηθοποιούς του Θεάτρου Τέχνης είναι αναμφίβολο πως η ταινία θα έγραφε ιστορία.

Ο Κάρολος Κουν πέθανε 26 χρόνια μετά, το 1987, και μέχρι το θάνατό του συνέχισε να προβάλλει το ελληνικό έργο στο Θέατρο από τον Βυζάντιο, Κορομηλά, Καπετανάκη, Ξενόπουλο μέχρι τους νεότερους που καθιέρωσε όπως τον Καμπανέλλη, την Αναγνωστάκη, τον Κεχαΐδη, τον Σκούρτη, τον Μουρσελά, τον Αρμένη. Προς τιμήν του θεσμοθετήθηκαν τα θεατρικά Βραβεία Καρόλου Κουν.

Ο Αντώνης Σαμαράκης, ένας από τους περισσότερο μεταφρασμένους Έλληνες πεζογράφους, καθώς τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες, πέθανε το 2003 και σύμφωνα με την επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητών της Ιατρικής. Ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Καλής θέλησης της Unicef το 1989. Τιμήθηκε με πολλά βραβεία, μεταξύ άλλων με Μεγα Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας στη Γαλλία για το Λάθος, το βραβείο Europalia το 1982, για τη συνολική προσφορά του, τον Σταυρό του Ιππότη των Γραμμάτων και Τεχνών το 1995, το Κρατικό Βραβείο Τεχνών και Λογοτεχνίας στη Γαλλία το 1995 κ.ά. Η Ελληνική πολιτεία προς τιμήν του ονόμασε το έτος 2020, ως «Έτος Αντώνη Σαμαράκη».

Ο Μένης Κουμανταρέας, το 1961 ξεκίνησε να εργάζεται για το περιοδικό «Ταχυδρόμος», πηγή πιθανότατα του εν λόγω δημοσιεύματος της εφημερίδας «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» της Αλεξάνδρειας. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε την επόμενη χρονιά, το 1962, με τη συλλογή διηγημάτων Τα μηχανάκια. Έχει τιμηθεί από δυο φορές με τα Κρατικά βραβεία Διηγήματος και Μυθιστορήματος, για το σύνολο του έργου του από το Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη κ.ά. Δολοφονήθηκε τον Δεκέμβριο του 2014.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ