Εκλογικεύοντας την κρίση

Εκλογικεύοντας την κρίση Facebook Twitter
0

ΑΙΦΝΗΣ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ άνθρωπος-και «νέος» είναι όποιος δεν έχει πεθάνει- παίρνει τον λόγο. Το γεγονός μπορεί να είναι ασήμαντο, ως συνήθως, στην περίπτωση όμως που ο νους του σπάζει τον πάγο, αργά ή γρήγορα η κοινότητα θα στρέψει το βλέμμα. Ήδη, σήμερα, ο Στέλιος Ράμφος έχει στήσει μια εντυπωσιακή σειρά βιβλίων (21 τόμοι) που αντιμετωπίζουν το «ελληνικό πρόβλημα», από την πλατωνική καταγωγή του ίσαμε το δικό μας «σήμερα». Πρόκειται για έργο ζωής που δεν κατορθώνεται, αν δεν διαθέτει κανείς κάτι απ’ το σωκρατικό «καρούμπαλο» και την περιβόητη αδάνειστη ευφυΐα. Στο περιθώριο αυτού του έργου έχουμε και μια άλλη σειρά κειμένων (τις «Μούσες»), που ανατέμνουν το νεοελληνικό παρόν με προσιτά έως καθημερινά επιχειρήματα, χωρίς να κάνουν παραχωρήσεις λαϊκίστικης υφής. Στη Λογική της παράνοιας, όπου συγκεντρώνονται συνεντεύξεις στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση και άρθρα στον καθημερινό Τύπο, ο συγγραφέας αντιμετωπίζει την σημερινή «Κρίση» λες κι ετοιμαζόταν από καιρό, επιστρατεύοντας επιχειρήματα παλαιάς και νέας κοπής.

         Ας του δώσουμε τον λόγο: «Όπου υφίσταται πατερναλιστική δημοκρατία, εκει ανθεί κατ’ εξοχήν η διαφθορά. Αν εξαιρέσουμε τις προτεσταντικές κοινωνίες της Βορείου Ευρώπης, φαινόμενα διαφθοράς παρατηρούνται και σε πολύ αναπτυγμένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία ή η Γερμανία. Πρόκειται όμως για σκάνδαλα γενναίων καταχρήσεων και όχι, όπως στον τόπο μας, για παροχές δικαιωματικών υπηρεσιών του Δημοσίου προς τους πολίτες, οι οποίοι υποστηρίζουν τα νόμιμα, εύλογα ή και παράνομα αιτήματά τους με το απαραίτητο “φακελάκι” στον μεσολαβητή ή τον ίδιο τον “δικό τους” άνθρωπο. Οι “κουμπάροι” επιβάλλουν στην ισότητα του νόμου την ανισότητα της συγγενείας, της εντοπιότητος και της συναλλαγής. Μιλούμε για απέραντη “μαύρη αγορά”, κύκλο “εργασιών” ίσο με ικανό ποσοστό του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος».

           Η τεχνική αυτής της ματιάς σκοπεί σε μια κριτική που δεν εγκλωβίζεται σε παραταξιακά σχήματα και σε αυταπόδειχτα συμπεράσματα. Ψηλοπετώντας και χαμηλοβλέποντας, προτίθεται να κρίνει τις συνέπειες από την Ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. με ανθρωπολογικά και συμπεριφορικά κριτήρια. Αν σκεφτούμε ότι η χώρα μας αποσπάστηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, με απώτερο σκοπό να ενταχθεί κάποτε στην ευρωπαϊκή οικογένεια, εύλογα μπορεί κανείς να διερωτάται: πώς διαπλάστηκε αυτός ο ραγιάς επί δυο αιώνες «ελεύθερου» βίου; Οπότε το ζήτημα της νοοτροπίας αρχίζει να έχει κεντρική σημασία. «Οι νοοτροπίες», τονίζει ο Ράμφος, «είναι σαν τον γρανίτη. Πολύ δύσκολα αλλάζουν. Ενώ μια υπογραφή πολιτικού χαρακτήρα είναι ζήτημα δευτερολέπτων».

         Ανατρέχοντας στο ευρωπαϊκό παρελθόν, ο συγγραφέας ανακαλύπτει ότι η σχέση με τον χρόνο έχει, μοιραία, επίδραση επί του ψυχισμού. Αν οι Ανατολίτες δεν είναι παραγωγικοί, αυτό οφείλεται στη σχέση τους με τον χρόνο. Αν είσαι Ευρωπαίος ή Αμερικανός και πιστεύεις ότι ο χρόνος παράγει αιωνιότητα, ότι χάρη στον χρόνο σου παράγεις νέες μορφές χρόνου, τότε η σχέση σου με αυτόν ανταποκρίνεται σε συνεχή δημιουργικότητα. Αντίθετα, αν η αιωνιότητα είναι κλειστός χρόνος (γένεση του κόσμου - Δευτέρα Παρουσία), τότε η αναβολή κι η αργία είναι νοοτροπία. Οι καθολικοί, για παράδειγμα, κατά τον 12ο αιώνα αποδέχθηκαν μια αίσθηση του θείου που δεν είναι εκτός κόσμου, παρά εντός κοσμου. Έτσι αναγνώρισαν την ιστορικότητα. Αντίθετα, στον άνθρωπο της Ανατολής, επειδή ο χρόνος δεν είναι άπειρος, αλλά περατός, το τέλος πρέπει ν’ αναβάλλεται - άρα, καφενείο η τεράστιες γραφειοκρατίες. Με άλλα λόγια, μπορεί κανείς ν’ αλλάζει παράταξη, ν’ αλλάζει συμμάχους και ομοϊδεάτες, αλλά η νοοτροπία είναι κάτι πολύ βαθύτερο.

          «Ουσιαστικά, το βαθύτερο ψυχολογικό και πνευματικό κοίτασμα που χαρακτηρίζει την πολιτική μας συνθήκη είναι η αδιαφορία ως ριζικό, ψυχικό και πολιτικό στοιχείο. Η αδιαφορία θα βρει απέναντί της στρατηγική αλληλεγγύης ή θα καταστρέψη τον τόπο. Επομένως, οι προϋποθέσεις μιας σημερινής μεταλλάξεως έχουν να κάνουν μ’ έναν βαθύτερο συνδυασμό πραγματικής συνθήκης οργής με κατεύθυνσι και ενός σαφούς ψυχικού στόχου. Απέναντι στην μηδενιστική αδιαφορία, την οποία εισπράττουμε ή καλλιεργούμε, ζητώντας κάθε φορά βόλεμα και βασιζόμενοι στον βαθύ μηχανισμό πελατειακής σχέσεως που συντηρεί το σύστημα, μπορεί να στηριχθεί μια αυθόρμητη κίνηση εκ των κάτω, που ακριβώς θ’ ανατρέψη τη λογική του αλλά και στην καθημερινότητά του τη δύναμι αυτού του συστήματος».

              Ξεχωριστή χάρη παρουσιάζουν κάποια ευφυολογήματα του Ράμφου, παρότι -ειδικά γι’ αυτό- είναι συλλήψεις της στιγμής.

           «Τιμωρείς πραγματικά κάθε φορά που ανεβαίνεις σε υψηλότερο επίπεδο. Τιμωρούμε ανεβαίνοντας εμείς, δεν τιμωρούμε κατεβαίνοντας, καθότι η εκδίκησι είναι πάντοτε κάθοδος σε χαμηλότερο επίπεδο».

            «Η σκέψι είναι πάνω από τα πράγματα. Η κολακεία είναι μέσα στα πράγματα».

              «Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι που έκανε η Γερμανία λύθηκαν τώρα με την Ε.Ε. σοφώτερα. Δηλαδή, έγινε διανομή αγορών με ειρηνικό τρόπο».

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ