«Weightless»: Μια πρωτότυπη εμπειρία σύγχρονου χορού και εικονικής πραγματικότητας στη Στέγη

«Weightless»: Μια πρωτότυπη εμπειρία σύγχρονου χορού και εικονικής πραγματικότητας στη Στέγη Facebook Twitter
Σε μια «καθιστική» εμπειρία εικονικής πραγματικότητας απλώς κοιτάς γύρω σου, εμένα όμως με ενδιαφέρει περισσότερο να μπορείς να περιπλανηθείς τριγύρω και να νιώσεις την εξομοίωση της κίνησης.
0

Η έννοια της βαρύτητας φέρνει συνήθως στο μυαλό την εποποιία του Διαστήματος, καθώς γίνεται πιο εύληπτη όταν βλέπουμε την έλλειψή της. Πώς θα μπορούσε όμως να αποκτήσει μια καλλιτεχνική χροιά μέσω της τέχνης του χορού, του οποίου, εξάλλου, βασικό στοιχείο είναι η προσπάθεια υπερνίκησής της; Πρόκειται για μια σύνδεση πρωτότυπη όσο και απόλυτα λογική, στην οποία έχει εστιάσει τα τελευταία χρόνια η δουλειά του βραβευμένου καλλιτέχνη ψηφιακών μέσων Αντρέι Μπολεσλάβσκι.


Ο Τσέχος καλλιτέχνης βρίσκεται στην Αθήνα εδώ και δύο μήνες, καλεσμένος της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, για ένα residency που εντάσσεται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πλατφόρμας για την Τέχνη των Νέων Μέσων (EMAP), μιας συνεργασίας 11 εταίρων, μεταξύ των οποίων και η Στέγη, που έχει ως στόχο να στηρίξει ανερχόμενους καλλιτέχνες. Ένα μικρό δείγμα της έρευνας και της δουλειάς του θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε ως work in progress για δύο ημέρες στον εκθεσιακό χώρο της Στέγης, που θα μετατραπεί σε περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας μέσα από κάσκες VR που θα φορέσουν οι επισκέπτες.


«Τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχω εστιάσει στη σύνδεση του σύγχρονου χορού με την εικονική πραγματικότητα» ξεκινά να μου περιγράφει ο καλλιτέχνης. «Αυτοί οι δύο τρόποι έκφρασης στην πραγματικότητα δεν χρειάζονται ο ένας τον άλλον. Οι πιο ενδιαφέρουσες συνεργασίες νομίζω ότι προκύπτουν όταν δεν υπάρχει πραγματική εξάρτηση και μπορούν να ωφεληθούν και οι δύο πλευρές. Από τη μια έχουμε τον χορό, που είναι ένα τόσο παλιό μέσο έκφρασης, ίσως το παλιότερο στην ανθρώπινη ιστορία. Η κίνηση του σώματος δεν οδηγεί μόνο στην επίτευξη κάποιου στόχου αλλά και στην έκφραση συναισθημάτων και στην επικοινωνία με τους άλλους. Από την άλλη, βλέπω την εικονική πραγματικότητα όχι μόνο ως το πιο πρόσφατο μέσο αλλά ίσως ως το τελευταίο, αφού μέσω αυτού μπορείς να δημιουργήσεις σε όλα τα άλλα μέσα: μπορείς να πας στο σινεμά, μπορείς να διαβάσεις ένα βιβλίο, να ακούσεις μουσική. Υπό αυτή την έννοια, η εικονική πραγματικότητα περιλαμβάνει όλα τα υπόλοιπα μέσα».

Η κεντρική ιδέα της δουλειάς μας έχει άλλο ένα επίπεδο: να δείξουμε όχι μόνο μια διαφορετική χορογραφία αλλά και ένα διαστημικό ταξίδι που δεν είναι πια περιπετειώδες, όπως θα ήταν μια αποστολή διάσωσης της ανθρωπότητας.


Η ιδέα για το Weightless άρχισε να αναπτύσσεται σε ένα προηγούμενο residency ψηφιακών τεχνών του Μπολεσλάβσκι στη Rambert, την πιο παλιά ομάδα σύγχρονου χορού της Βρετανίας, που έχει παράδοση και εμπειρία 90 ετών. Η ομάδα του ήταν εκεί για λίγους μήνες και έκαναν πολλά μικρά πειράματα με VR και χορό. Ένα στοιχείο της ιδιαιτερότητας του Weightless είναι το volumetric recording, δηλαδή ένας νέος τρόπος καταγραφής με τρισδιάστατη απεικόνιση του χώρου, χάρη στην οποία μπορείς να μετακινηθείς ανάμεσα σε αντικείμενα όπως είναι στον πραγματικό χώρο – σαν μια διαδικασία 3D scanning που συμβαίνει 30 ή 60 φορές το δευτερόλεπτο.

«Weightless»: Μια πρωτότυπη εμπειρία σύγχρονου χορού και εικονικής πραγματικότητας στη Στέγη Facebook Twitter
Eπιλέξαμε την πισίνα, αφού προφανώς δεν μπορούσαμε να πάμε στον διαστημικό σταθμό. Συχνά χρησιμοποιούνται πισίνες για να εξομοιωθούν οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας του Διαστήματος, όπου μπορείς να ελέγξεις την πλευστότητά σου.


Έχοντας βρεθεί κι άλλες φορές στην Αθήνα και παρουσιάσει δουλειές του στο αθηναϊκό κοινό, ο Μπολεσλάβσκι γνωρίστηκε με τη χορογράφο και δύτρια Χρυσάνθη Μπαδέκα και τον εκπαιδευτή καταδύσεων Μάριο Ζέρβα και αποφάσισαν να καταγράψουν τη «δράση» της χορογραφίας από το εσωτερικό μιας πισίνας. «Αν μπορούσαμε να αφαιρέσουμε τη βαρύτητα, ο χορός θα ήταν πολύ διαφορετικός, όπως και τα συναισθήματα που θα μετέδιδε» εξηγεί.

«Σε ένα παλιότερο brief μου ζητούσαν να σκεφτώ μια εντελώς τρελή ιδέα και να ξεχάσω το θέμα του budget. Έτσι, σκέφτηκα μια χορογραφία στο Διάστημα. Θεωρώ όλη την προοπτική που έχουμε για το Διάστημα πολύ βαρετή και μονόπλευρη, χωρίς καμία πολιτιστική χροιά. Πώς θα ήταν, λοιπόν, μια χορογραφία με μικρή βαρύτητα, σε έναν διαστημικό σταθμό; Γι' αυτό επιλέξαμε την πισίνα, αφού προφανώς δεν μπορούσαμε να πάμε στον διαστημικό σταθμό. Συχνά χρησιμοποιούνται πισίνες για να εξομοιωθούν οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας του Διαστήματος, όπου μπορείς να ελέγξεις την πλευστότητά σου».

Το πρότζεκτ του Μπολεσλάβσκι θα συνεχιστεί και μετά το πέρας του residency στη Στέγη. «Δεν έχω προλάβει να επεξεργαστώ τα δεδομένα από την πισίνα, αφού το σύστημα περιλάμβανε 20 κάμερες και το γύρισμα έγινε μόλις πριν από μία εβδομάδα. Ωστόσο, η εγγραφή που θα δείτε είναι ενδεικτική της όλης ιδέας του χορού χωρίς βαρύτητα, σε μικρότερη κλίμακα».

Μέχρι τώρα το βασικό πρόβλημα της VR είναι η ναυτία που μπορεί να προκαλεί σε κάποιους. Ο Μπολεσλάβσκι όμως θεωρεί βασικό και το ζήτημα της έλλειψης δημιουργικού περιεχομένου, γι' αυτό ως καλλιτέχνης έχει εστιάσει εκεί, καθώς «το μέχρι τώρα διαθέσιμο περιεχόμενο περισσότερο προορίζεται κυρίως για έφηβα αγόρια»: «Σε μια "καθιστική" εμπειρία εικονικής πραγματικότητας απλώς κοιτάς γύρω σου, εμένα όμως με ενδιαφέρει περισσότερο να μπορείς να περιπλανηθείς τριγύρω και να νιώσεις την εξομοίωση της κίνησης. Θα στενοχωριόμουν αν η VR κατέληγε ένα μέσο που κάνει τους ανθρώπους πιο παθητικούς αναφορικά με το σώμα τους. Εγώ θέλω να είναι πιο ενεργητικοί. Δεν είναι σημαντική μόνο η εξέλιξη της τεχνολογίας αλλά και το περιεχόμενο που σου παρέχει. Το θέμα είναι να μην καταναλώνεις παθητικά αυτό που σου σερβίρουν».

«Weightless»: Μια πρωτότυπη εμπειρία σύγχρονου χορού και εικονικής πραγματικότητας στη Στέγη Facebook Twitter
Δεν έχω προλάβει να επεξεργαστώ τα δεδομένα από την πισίνα, αφού το σύστημα περιλάμβανε 20 κάμερες και το γύρισμα έγινε μόλις πριν από μία εβδομάδα.


Κι όμως, το ενδιαφέρον του για την τεχνολογία αναπτύχθηκε από πολύ παραδοσιακά πράγματα στην παιδική του ηλικία: «Η μεγαλύτερη επιρροή μου ήρθε από τον παππού μου, που ήταν ωρολογοποιός. Ανοίγεις ένα ρολόι, βλέπεις το χάος από γρανάζια και ξαφνικά αρχίζεις να παρατηρείς πώς λειτουργούν και αλληλεπιδρούν. Ήταν μια συναρπαστική στιγμή, που τη βίωσα όταν ήμουν 4 χρονών. Μέχρι την ηλικία των 5 μπορούσα να κάνω βασικές επισκευές σε ρολόγια χειρός. Τώρα, όταν πηγαίνω για επισκευή τα ρολόγια μου, σοκάρομαι που το κάνουν με χειρότερο τρόπο από τότε που εγώ ήμουν 5 χρονών. Τις προάλλες έδωσα ένα από αυτά για αλλαγή μπαταρίας, δεν το έκλεισαν καλά και πήρε νερό. Μάλλον το έκαναν επίτηδες.

»Ο παππούς μου μού δίδαξε επίσης πώς να παίζω σκάκι. Ήταν σκληρός και δίκαιος, δεν με άφηνε ποτέ να κερδίζω και αυτό με έκανε έξαλλο. Όμως ούτε η τεχνολογία σε αφήνει να κερδίζεις ποτέ. Δεν σου χαρίζεται. Υπάρχουν πολλές εξοργιστικές στιγμές σε αυτή την ενασχόληση και πρέπει να τις ξεπερνάς. Εξάλλου, τεχνολογία δεν είναι μόνο η high-tech αντίληψή μας γι' αυτήν αλλά οτιδήποτε έχει μια λειτουργία και προϋποθέτει μια έρευνα. Ακόμα και τα παπούτσια ήταν επαναστατικά όταν φτιάχτηκαν και οδήγησαν στην επιβίωση ή οι τρόποι αποθήκευσης του φαγητού. Συνήθως έχουμε στο μυαλό μας την ψηφιακή τεχνολογία, που είναι κάπως περίπλοκο να την κατανοήσουμε, ενώ ξεχνάμε και το θέμα της αισθητικής».


Ο Μπολεσλάβσκι καταλήγει πως οι άνθρωποι άρχισαν να ασχολούνται με τη βαρύτητα σχετικά πρόσφατα. «Μπορείς να τη δεις παντού. Όμως σχετίζεται κυρίως με τα ταξίδια στο Διάστημα, όπως τα ξέρουμε. Η κεντρική ιδέα της δουλειάς μας έχει άλλο ένα επίπεδο: να δείξουμε όχι μόνο μια διαφορετική χορογραφία αλλά και ένα διαστημικό ταξίδι που δεν είναι πια περιπετειώδες, όπως θα ήταν μια αποστολή διάσωσης της ανθρωπότητας. Με αγχώνει και με φοβίζει που ήδη εγκαταλείπουμε τον πλανήτη. Δεν πιστεύω, βέβαια, ότι θα είναι τόσο εύκολο να εγκαταστήσουμε ζωή σε άλλον πλανήτη, όχι μόνο από την άποψη της βιωσιμότητας ενός οικοσυστήματος ή επειδή δεν θα μπορούμε να αναπνεύσουμε και να καταναλώσουμε φρέσκο φαγητό αλλά και επειδή δεν θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε την Ιστορία, την κουλτούρα, την κληρονομιά μας. Αυτό γίνεται πολύ προφανές, ας πούμε, εδώ, στην Αθήνα, όταν βλέπεις πόσο εκστασιάζονται όλοι αυτοί οι τουρίστες που προέρχονται από χώρες με μικρότερη Ιστορία».

«Weightless»: Μια πρωτότυπη εμπειρία σύγχρονου χορού και εικονικής πραγματικότητας στη Στέγη Facebook Twitter
Ο Αντρέι Μπολεσλάβσκι επιβλέπει το γύρισμα στην πισίνα.

Info

Χορός & Εικονική Πραγματικότητα στη Στέγη

Andrej Boleslavsky - «Weightless»

Στεγη Ιδρύματος Ωναση (Συγγρού 107), Εκθεσιακός Χώρος

Είσοδος ελεύθερη

4 -5/7, 18:00-21:00 (Πέμπτη 4/7, 18:00-19:15, συζήτηση με τους συντελεστές)

 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Άκραμ Καν: «Άρχισα να χορεύω για να κάνω τον κόσμο να με ακούσει, να με προσέξει»

Συνέντευξη / Άκραμ Καν: «Άρχισα να χορεύω για να κάνω τον κόσμο να με ακούσει, να με προσέξει»

Ο διακεκριμένος Βρετανός χορευτής και χορογράφος επιστρέφει στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του 25ου Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, με ένα εμπνευσμένο από τη «Μαχαμπαράτα» και την ποίηση της Karthika Nair πρότζεκτ που μας προ(σ)καλεί σε μια φεμινιστική, έμφυλη ανάγνωση της μυθολογίας και της ιστορίας
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Boris Charmatz: «Τρώω πολύ και αν σταματήσω να χορεύω, χάθηκα»!

Συνέντευξη / Boris Charmatz: «Τρώω πολύ και αν σταματήσω να χορεύω, χάθηκα»!

Ο Γάλλος χορογράφος που μάγεψε πέρσι το αθηναϊκό κοινό με το «enfant» του επιστρέφει στην Αθήνα με το νέο του έργο, το «infini», σε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Αθηνών, καταλύει το μέτρημα στον χορό και εξηγεί γιατί πρέπει να «ξαναμαγέψουμε» τους δημόσιους χώρους.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Καραθάνος: Ο θάνατος είναι μια αποθέωση 

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
THE LIFO TEAM
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ