Τραγωδία και τεστοστερόνη: Τι κερδίζει, άραγε, όποιος φωνάξει πιο «αντρικά»;

Τραγωδία και τεστοστερόνη Facebook Twitter
Το γκόθικ στάιλινγκ εμπλουτίζεται εύστοχα από μια S&M εσάνς, με τα ατσαλάκωτα κοστούμια και τα λευκά πρόσωπα των εξουσιαστών να συνοδεύονται ανελλιπώς από αλυσίδες βασανιστηρίων και μάσκες «Χάνιμπαλ» για τους ακολούθους τους. Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας
0

Δύο χιλιάδες χρόνια θα περιμένει μέχρις ότου ο ήλιος λιώσει την παγωνιά από τους κροτάφους του. Αλυσοδεμένος στην κορυφή ενός γυμνού βουνού, μόνος, ορθός, θεομίσητος, με το συκώτι του να σπαράζεται, το δέρμα του να φλέγεται, το βλέμμα του να σβήνει, τις αισθήσεις του να φυλλοροούν, τον λογισμό του να βουλιάζει, έχει ένα μόνο πέπλο να τον χωρίζει, σαν δίχτυ ασφαλείας, από την παράνοια: τις αναμνήσεις των ανθρώπων που τόσο ευεργέτησε και τόσο αγάπησε. 

Εκεί στα ψηλά καρφωμένος, σπασμένος, εγκαταλελειμμένος, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο Προμηθέας τα κατάλαβε όλα. Κατάλαβε ότι το άπειρο δεν είναι ποτέ αδρανές κι ότι αργά ή γρήγορα μας τυλίγει το μυστηριώδες τραγούδι του. Κατάλαβε ότι τα βήματα μιας ζωής που πλησιάζει την αλήθεια της, την ομορφιά της ή τον θεό της θα είναι πάντοτε διστακτικά και οδυνηρά. Κατάλαβε ότι το αληθινό τραγικό της ζωής αρχίζει, όταν οι περιπέτειες, τα χτυπήματα και τα ουρλιαχτά έχουν κοπάσει. Το αληθινό τραγικό αρχίζει όταν ο θόρυβος του όχλου σταματά. 

Σκέφτηκε ν’ αγκαλιάσει σφιχτά τα βράχια μέχρις ότου γίνει ένα με αυτά. Ίσως τότε να μην τον ένοιαζε πια η αδιαφορία της βροχής. Ίσως τότε να τον ξεχνούσαν οι θεοί, να τον βαριόντουσαν οι αετοί, να τον ξέγραφε το Σύμπαν. Καθόλου δεν τον φόβιζε αυτό. Το μόνο που βασάνιζε τη σκέψη του ήταν εάν, και πότε, θα τον ξεχνούσαν οι άνθρωποι.   

Βρυχηθμοί, λεονταρισμοί και μία αμείωτη ένταση φωνής που συγχέεται με υποκριτικό πάθος: αυτά ήταν, δυστυχώς, τα βασικότερα υποκριτικά γνωρίσματα της βραδιάς, ειδικότερα όσον αφορούσε τις ανδρικές ερμηνείες, που έμοιαζαν απορροφημένες σε έναν άτυπο διαγωνισμό αρρενωπότητας και τεστοστερόνης. Τι κερδίζει, άραγε, όποιος φωνάξει πιο «αντρικά»; 

Τους έβλεπε συχνά, σχεδόν συνέχεια. Τους φανταζόταν να μαγειρεύουν, να τρώνε αχνιστούς ζωμούς, να χτίζουν σπίτια, να ξεθάβουν χαλκό κι ασήμι, να κάνουν θυσίες, να μελετούν τα σπλάχνα των ζώων, να ταξιδεύουν. Να ζούνε μια ζωή χωρίς φόβο. Χάρη σ’ εκείνον. 

Γιάννης Στάνκογλου Facebook Twitter
Στην ερμηνεία του Γιάννη Στάνκογλου ως Προμηθέα δεν βιώσαμε ούτε μια υποψία εσωτερικότητας και πειθούς. Δεν μπορέσαμε να κοιτάξουμε ούτε μια στιγμή μέσα στην ψυχή του. Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Ήξερε, βέβαια, ότι η πρόοδος δεν καταργεί τον Χρόνο, παρόλο το μεγαλείο της. «Τώρα όσο πάει και σβήνει / η αμάντευτη και ιερή φωτιά / που μ’  είχεν αναρπάσει».¹ Τώρα, κουράστηκαν τα θύματα, κουράστηκαν και οι επαναστάτες: Πόσες φορές δεν έχουν δει τη βίαιη επανάληψη των πραγμάτων, τους τυράννους να γκρεμοτσακίζονται και άλλους, νέους, να παίρνουν τη θέση τους; 

Δύομισι χιλιάδες χρόνια μετά, η «αμάντευτη και ιερή φωτιά» τείνει να σβήσει. Ο κόσμος έχει ξαναπάρει την πραγματική, σκοτεινή όψη του. Ο Προμηθέας –αυτός που πολέμησε θεούς και δυνάστες με όλο του το είναι– βρίσκεται ακόμη αλυσοδεμένος. Ο αετός που του έτρωγε το συκώτι μάλλον αποκοιμήθηκε στους ήχους της μουσικής, λέει ο Κοτ. Οι θεοί δεν είναι πια θυμωμένοι. Η τραγωδία του «παράλογου αντάρτη» του Καμύ δείχνει να έχει ξεθυμάνει.

Οδεύουμε, αλήθεια, προς το τέλος; Έχει εκπνεύσει η ελπίδα της εξέγερσης ή μήπως στροβιλιζόμαστε ακόμα μέσα της, και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ενωθούμε με τις υπόγειες επαναστατικές ροές;

Ελεύθερος και δεσμώτης, ευεργέτης και βλάσφημος, προφήτης και μάρτυρας, ο Προμηθέας συνεχίζει να δίνει θάρρος στον Χορό των Ωκεανίδων όπως πρωτύτερα είχε εμψυχώσει τους ανθρώπους – μια δύναμη υψηλότερη από εμάς, η οποία παρεμβαίνει όποτε αρχίζουμε να διεκδικούμε τη μεγαλοσύνη μας και να υπερασπιζόμαστε την αυθεντικότητά μας. Ακαταμάχητη κίνηση, πέρα από την εξουσία του όποιου τυράννου. Και πώς να την αποτυπώσουμε σκηνικά; Πώς ν’ αποδώσουμε αυτόν τον φλογισμένο διάλογο που εκτυλίσσεται στο διηνεκές;

Ιωάννης Παπαζήσης Facebook Twitter
Ο Ιωάννης Παπαζήσης στον ρόλο του Ερμή. Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Ο Άρης Μπινιάρης ανταποκρίθηκε στο απαιτητικό αυτό κάλεσμα με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο. Δημιούργησε επί σκηνής ένα γυμνό, δυστοπικό σύμπαν, όπου όλα έχουν βαφτεί γκρίζα ή μαύρα.

Η εκκίνηση της δράσης μοιάζει να μας μεταφέρει στις παρυφές ενός άλλου Γκόθαμ Σίτι, εκεί όπου ο υπερήρωας Προμίθεους έχει αιχμαλωτιστεί σε μια ψηλή κολόνα-πύργο και οι εκπρόσωποι της διεφθαρμένης κρατικής εξουσίας τον επισκέπτονται ένας ένας επιδιώκοντας να εκμαιεύσουν το μυστικό του. Το γκόθικ στάιλινγκ εμπλουτίζεται εύστοχα από μια S&M εσάνς, με τα ατσαλάκωτα κοστούμια και τα λευκά πρόσωπα των εξουσιαστών να συνοδεύονται ανελλιπώς από αλυσίδες βασανιστηρίων και μάσκες «Χάνιμπαλ» για τους ακολούθους τους. 

Από τα πρώτα λεπτά καθίσταται φανερό ότι ο τόνος και ο ρυθμός της παράστασης θα εξελιχθούν μέσα σε κλίμα ιδιαίτερα πιεστικό και βίαιο. Προτού καν αρχίσει το οτιδήποτε, η κορύφωση έχει σχεδόν επιτευχθεί για τους συμμετέχοντες.

Εμείς, με τη σειρά μας, χωρίς καθόλου foreplay, καλούμαστε να συντονιστούμε στα βιαστικά με τους ηθοποιούς, που βρίσκονται ήδη σε τρομερή υπερδιέγερση εκφέροντας κάθε φράση λες και θα είναι η τελευταία τους. 

Προσφέρει μια ίντριγκα όλο αυτό, να σε γραπώνουν ξαφνικά από τον λαιμό και να σου λένε «παίξε», οπότε αποδεχθήκαμε την πρόσκληση για μια συνεύρεση με όρους θρίλερ, πιστεύοντας ότι και το είδος αυτό έχει την αξία του.

Προμηθέας Χορός Facebook Twitter
Επιδιώκοντας να δραπετεύσουν από αυτόν τον ασφυκτικό κλοιό, οι νεαρές γυναίκες του Χορού κινήθηκαν δυναμικά και ομόπνοα. Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Παρά την περιπετειώδη διάθεσή μας, όμως, η ικανοποίηση διαρκώς διέφευγε, δίνοντας τη θέση της στην ολοένα αυξανόμενη δυσφορία. Καπνοί, φώτα-αχτίνες, μουσική στη διαπασών, άνδρες που διαγωνίζονται ποιος θα φωνάξει περισσότερο, όλα αυτά δεν συνιστούν συνήθως μια πραγματικά διεγερτική εμπειρία αλλά ένα θορυβώδες, επιδεικτικό σόου. 

Ο επαναστατημένος άνθρωπος δεν είναι ένα λιοντάρι που βρυχάται ανοήτως∙ ο επαναστατημένος άνθρωπος, γράφει ο Καμύ, είναι ένας άνθρωπος που λέει «όχι». Και το «όχι» αυτό αναδύεται από τα βάθη της ύπαρξής του.

Στην ερμηνεία του Γιάννη Στάνκογλου ως Προμηθέα δεν βιώσαμε ούτε μια υποψία εσωτερικότητας και πειθούς. Δεν μπορέσαμε να κοιτάξουμε ούτε μια στιγμή μέσα στην ψυχή του. Ο αδιάκοπος μελοδραματισμός του, κατευθυνόμενος πότε προς το παράπονο και πότε προς το bravado, μάς έσπρωχνε ανελλιπώς μακριά – ακόμη περισσότερο όταν συνδυαζόταν με τους ποντιακούς τριγμούς και στεναγμούς του βιολοντσέλου, που ξεσπούσε τονίζοντας υπερεμφατικά το νόημα των φράσεων-κλειδιών («πονάω γιατί συμπόνεσα»). 

Η απόπειρα εκβιασμού του συναισθήματος επιτυγχάνει πάντοτε το αντίθετο αποτέλεσμα. Βρυχηθμοί, λεονταρισμοί και μία αμείωτη ένταση φωνής που συγχέεται με υποκριτικό πάθος: αυτά ήταν, δυστυχώς, τα βασικότερα υποκριτικά γνωρίσματα της βραδιάς, ειδικότερα όσον αφορούσε τις ανδρικές ερμηνείες, που έμοιαζαν απορροφημένες σε έναν άτυπο διαγωνισμό αρρενωπότητας και τεστοστερόνης. Τι κερδίζει, άραγε, όποιος φωνάξει πιο «αντρικά»; 

Ηρώ Μπέζου Facebook Twitter
Η Ηρώ Μπέζου ερμήνευσε με αντίληψη κι ευαισθησία τον ρόλο της οιστρόπληχτης, καταδαγκωμένης και πανταχόθεν κυνηγημένης Ιούς. Φωτο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Επιδιώκοντας να δραπετεύσουν από αυτόν τον ασφυκτικό κλοιό, οι νεαρές γυναίκες του Χορού κινήθηκαν δυναμικά και ομόπνοα. Υιοθετώντας, όμως –όπως όλοι άλλωστε– μία υπερβολικά ασθμαίνουσα εκφορά του λόγου, οδηγήθηκαν κι εκείνες σε αλλεπάλληλες εξάψεις και εξάρσεις συναισθηματισμού.

Εγκλωβισμένη στα ψιλόλιγνα, σαν οστά, ξυλοπόδαρά της, η Ηρώ Μπέζου ερμήνευσε με αντίληψη κι ευαισθησία τον ρόλο της οιστρόπληχτης, καταδαγκωμένης και πανταχόθεν κυνηγημένης Ιούς, αποστέλλοντας μερικούς γνήσιους κυματισμούς συγκίνησης προς το μέρος μας.

Και φυσικά, σταθερός σύμμαχος και πηγή ανακούφισής μας καθ' όλη τη διάρκεια της βραδιάς, η γόνιμη, σαγηνευτική μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα. 

1. Ο Τέλλος Άγρας μεταφράζει Ζαν Μωρεάς

Υ.Γ. Ανάμεσα στα βιβλία που χρησιμοποιήθηκαν για το παρόν κείμενο είναι: «Ο θησαυρός των ταπεινών» του Μωρίς Μέτερλινκ (Printa), η «Θεοφαγία» του Γιαν Κοτ (Εξάντας-Νήματα), και «Ο επαναστατημένος άνθρωπος» του Αλμπέρ Καμύ (Πατάκης).

Ο Προμηθέας Δεσμώτης, παρουσιάζεται από 30/8 έως και 26/9 σε Θέατρα της Αττικής:

30 Αυγούστου: Πετρούπολη, Θέατρο Πέτρας

1 Σεπτεμβρίου: Ηλιούπολη, Δημοτικό Θέατρο Άλσους Ηλιούπολης

5 Σεπτεμβρίου: Φάληρο, Faliro Summer Theater

7 Σεπτεμβρίου: Βύρωνας, Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη

15 Σεπτεμβρίου: Βριλήσσια, Θέατρο Βριλησσίων Αλίκη Βουγιουκλάκη

16 Σεπτεμβρίου: Πειραιάς, Βεάκειο Δημοτικό Θέατρο

17, 18 Σεπτεμβρίου: Παπάγου, Κηποθέατρο Παπάγου

19, 20 Σεπτεμβρίου: Ηρώδειο, Ωδείο Ηρώδου του Αττικού

26 Σεπτεμβρίου: Λαύριο, Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου

Συντελεστές

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας

Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης

Μουσική Σύνθεση: Φώτης Σιώτας

Σκηνικά: Μαγδαληνή Αυγερινού

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου

Επιμέλεια κίνησης - Χορογραφίες: Εύη Οικονόμου

Σύμβουλος δραματουργίας: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου

Μετρική ανάλυση πρωτοτύπου: Καίτη Διαμαντάκου

Επιστημονική συνεργάτις: Κατερίνα Διακουμοπούλου

Βοηθός σκηνοθέτη: Δώρα Ξαγοράρη

Βοηθός σκηνογράφου: Ξένια Παπατριανταφύλλου

Βοηθός ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος

Bοηθός φωτιστή: Ναυσικά Χριστοδουλάκου

Ειδικές κατασκευές – γλυπτική: Eργαστήριο Δήμητρα Καίσαρη

Επιμέλεια μακιγιάζ: Eύη Ζαφειροπούλου

Διεύθυνση Παραγωγής: Στέλλα Γιοβάνη

Οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής: Βασιλεία Τάσκου

Διανομή: Γιάννης Στάνκογλου, Άρης Μπινιάρης, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Δαυίδ Μαλτέζε, Αλέκος Συσσοβίτης, Ηρώ Μπέζου, Ιωάννης Παπαζήσης

Χορός (Αλφαβητικά): Αντριάνα Ανδρέοβιτς, Δήμητρα Βήττα, Φιόνα Γεωργιάδη, Κατερίνα Δημάτη, Γρηγορία Μεθενίτη, Νάνσυ Μπούκλη, Δώρα Ξαγοράρη, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Αλεξία Σαπρανίδου

Μουσικός επί σκηνής: Νίκος Παπαϊωάννου (Βιολοντσέλο, effects)

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

 Ο Σοφοκλής έγραψε με τον «Οιδίποδα» το πρώτο αστυνομικό θρίλερ της ανθρωπότητας/Ο «Οιδίποδας» είναι το πρώτο αστυνομικό θρίλερ της ανθρωπότητας

Θέατρο / Τόμας Οστερμάγερ: «Ο Οιδίποδας είναι το πρώτο αστυνομικό θρίλερ της ανθρωπότητας»

Ο κορυφαίος Ευρωπαίος σκηνοθέτης μετρά αντίστροφα τις μέρες για την παγκόσμια πρεμιέρα του στην Επίδαυρο και μας εξηγεί αποκλειστικά το πώς μια σύγχρονη γερμανική οικογένεια σπαράσσεται από την τραγωδία του κύκλου των Λαβδακιδών. 
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Sun & Sea

Θέατρο / Sun & Sea: Η όπερα–περφόρμανς που απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα στην Μπιενάλε της Βενετίας έρχεται στην Αθήνα

H όπερα-περφόρμανς Ήλιος και θάλασσα των Λιθουανών Rugilė Barzdžiukaitė, Vaiva Grainytė και Lina Lapelytė, έχει εντυπωσιάσει κοινό και κριτικούς με τη χιουμοριστική και δραστική ταυτόχρονα, προσέγγιση των ζητημάτων που αφορούν το μέλλον του πλανήτη μας, όπως είναι η κλιματική αλλαγή και οι συνέπειες του ξέφρενου καταναλωτισμού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η βία και η μοναξιά της Θεσσαλονίκης σε μια παράσταση της Ρούλας Πατεράκη

Θέατρο / Η βία και η μοναξιά της Θεσσαλονίκης σε μια παράσταση της Ρούλας Πατεράκη

Αντλώντας ελεύθερα υλικό από τα «Χρονικά των αλώσεων της Θεσσαλονίκης» η νέα παράσταση της Πατεράκη δραματοποιεί τις αυτοβιογραφικές αφηγήσεις δύο ιερέων από τις ιστορικές αλώσεις της μητέρας πόλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ