Το Εθνικό Θέατρο μετά την πανδημία: Όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση με τον Δημήτρη Λιγνάδη

Το Εθνικό Θέατρο μετά την πανδημία: Όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση με τον Δημήτρη Λιγνάδη Facebook Twitter
«Και τι έγινε; Το Εθνικό δεν παύει να υπάρχει και να είναι ενεργό».
0



KAΘΩΣ ΕΡΧΟΤΑΝ ΣΤΗ «συνάντηση ενημέρωσης» με καλλιτεχνικούς συντάκτες, όπως προτίμησε να τη χαρακτηρίσει, αντί του τυπικού όρου «συνέντευξη Tύπου», ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρης Λιγνάδης, σκέφτηκε, και μας εκμυστηρεύτηκε, ότι ένας καλός τίτλος γι' αυτήν θα ήταν «προθέσεις, θέσεις, αντιθέσεις». Σωστά, αλλά για να είμαστε ρεαλιστές, ο αποκλειστικός σκοπός της συνάντησης ήταν η ενημέρωση σχετικά με τις νέες συνθήκες υπό τις οποίες θα κάνουμε και θα βλέπουμε θέατρο την εποχή της πανδημίας. Κοντολογίς: ακυρώσεις, περιορισμοί, ειδικές συνθήκες, ειδικότερες προϋποθέσεις, επινόηση δράσεων με ανθρωπιστικό και υποστηρικτικό ύφος.


Μπαίνοντας στον υπέροχο προαύλιο χώρο του «Σχολείου», του θεάτρου της Ειρήνης Παπά, χαμηλά στην οδό Πειραιώς, στο ύψος του Μοσχάτου, το οποίο έχει παραχωρηθεί οριστικά πια στο Εθνικό Θέατρο ώστε να στεγάσει τη δραματική του σχολή, συναντούσες ήδη την ιδιόρρυθμη συνθήκη οι καρέκλες να έχουν τοποθετηθεί σε απόσταση 1,5 μέτρου η μία από την άλλη, ενώ το επιτελείο του γραφείου Τύπου υποδεχόταν τους καλλιτεχνικούς συντάκτες με απολυμαντικό υγρό, μάσκες και κρύο νερό.

Ένα μικρόφωνο δέσποζε ανάμεσα στα καθίσματα, καθώς, όπως πληροφορηθήκαμε, δεν επιτρέπεται να κυκλοφορεί ασύρματο μικρόφωνο από χέρι σε χέρι, οπότε, όποιος ήθελε να θέσει ερωτήματα, θα έπρεπε να σηκώνεται, να το πλησιάζει, ιδανικά φορώντας μάσκα και γάντια, σε περίπτωση που το άγγιζε.

Αυτήν τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει σε πρόβες για νέες παραγωγές για το χειμερινό πρόγραμμα, οπότε είναι απολύτως φυσιολογικό και αναμενόμενο να επαναληφθούν όσες είναι έτοιμες.


Το αντικείμενο της συνάντησης ήταν οι καλοκαιρινές παραστάσεις, η συμμετοχή του Εθνικού στο κουτσουρεμένο Φεστιβάλ Επιδαύρου και οι δράσεις σε αρχαιολογικούς χώρους που ανακοίνωσε το υπουργείο Πολιτισμού.

Αφού, λοιπόν, ο καλλιτεχνικός διευθυντής υπογράμμισε ότι το Εθνικό Θέατρο μόνο αδρανές δεν έμεινε την περίοδο της καραντίνας, απαριθμώντας μια σειρά από πρωτοβουλίες, όπως η αιμοδοσία, το ράψιμο προστατευτικών μασκών, η συμμετοχή ηθοποιών σε ανάγνωση κειμένων για την εκπαιδευτική τηλεόραση, οι προβολές μαγνητοσκοπημένων παραστάσεων από την ιστοσελίδα του θεάτρου, οι συμφωνίες με τον ΕΟΤ, η ψηφιοποίηση παραστάσεων και αρχείου και άλλες, ειδικότερου ενδιαφέροντος, προχώρησε σε ανακοινώσεις σχετικά με το καλοκαιρινό πρόγραμμα.

Το Εθνικό Θέατρο μετά την πανδημία: Όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση με τον Δημήτρη Λιγνάδη Facebook Twitter
Μπαίνοντας στον υπέροχο προαύλιο χώρο του «Σχολείου» του θεάτρου της Ειρήνης Παπά, συναντούσες ήδη την ιδιόρρυθμη συνθήκη οι καρέκλες να έχουν τοποθετηθεί σε απόσταση 1,5 μέτρου η μία από την άλλη.


Σε μια από τις αρκετές φορές που με σύντομες σιωπές φάνηκε η συγκίνηση του, τόνισε ότι «ο κλάδος μας περνάει δύσκολα και θα ζήσει μεγάλη δυσχέρεια» ενώ επέμεινε ότι αδυνατεί να ξεχωρίσει την ιδιότητα του ως ηθοποιού από εκείνη του καλλιτεχνικού διευθυντή, και υπογράμμισε την εφευρετικότητα που όλοι έχουν επιδείξει για να προχωρήσουν τα πράγματα, εκφράζοντας παράλληλα την ελπίδα ότι σύντομα θα χαλαρώσουν οι περιορισμοί στο θέατρο, όπως και στην υπόλοιπη κοινωνία. Όπως είπε χαρακτηριστικά σε σχέση με τις παραστάσεις στο Διαδίκτυο: «Η θεατρική πράξη δεν μπορεί να αντικατασταθεί με την κάμερα, το θέατρο είναι κοινωνία, μετάληψη κολλητική!».


Ως εκ τούτου, βρίσκεται εν μέσω της προετοιμασίας των «Περσών» του Αισχύλου, τη σκηνοθεσία των οποίων έχει αναλάβει, υπό ιδιότυπες συνθήκες προβών: οι ηθοποιοί απαγορεύεται διά ροπάλου να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον σε απόσταση μικρότερη από 1,5 μέτρο, καθώς θα καραδοκεί ο οδηγός σκηνής που θα επιβάλλει την τάξη σε περίπτωση παρέκκλισης ανάμεσά τους ή με τον σκηνοθέτη. Παράλληλα, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος ο οποίος ετοιμάζει τη «Λυσιστράτη», εκεί η έκπληξη θα είναι για όλους μας το πώς θα χειριστεί την εγγύτητα που θα πρέπει υπάρχει ανάμεσα στους ηθοποιούς.

Όπως και να χει, οι δύο παραγωγές θα παρουσιαστούν στην Επίδαυρο για πρώτη φορά σε τριήμερες παραστάσεις. Οι «Πέρσες», Παρασκευή 24, Σάββατο 25 και Κυριακή 26 Ιουλίου και η «Λυσιστράτη», Παρασκευή 31 Ιουλίου, Σάββατο 1 και Κυριακή 2 Αυγούστου. Με αυτόν τον τρόπο ελπίζουν, όπως επισήμανε η αναπληρώτρια καλλιτεχνική διευθύντρια, Έρη Κύργια, να αναπληρώσουν μέρος της απώλειας των εισπρακτικών εσόδων. Μέχρι πρότινος ο σχεδιασμός του πώς θα κάθονται οι θεατές και σε τι αποστάσεις δεν είχε διευκρινιστεί και οι αποφάσεις που θα παρθούν είναι ευθύνη του Φεστιβάλ Επιδαύρου. Πάντως, λόγω των ειδικών συνθηκών, ανοίγουν και τα επάνω διαζώματα.


Οι δύο παραστάσεις θα παρουσιαστούν και στην Αθήνα. Η «Λυσιστράτη», μετά την Επίδαυρο, στο θερινό θέατρο που αυτήν τη στιγμή ολοκληρώνεται στο πίσω αίθριο του «Σχολείου» της Ειρήνης Παπά με χρήματα του Ιδρύματος Λάτση και μελλοντικά θα έχει χωρητικότητα 1.200 άτομα, αν και, βάσει του πρωτοκόλλου του φετινού καλοκαιριού, δεν θα ξεπερνάει τα 450 άτομα. Πιθανόν για ορισμένο αριθμό παραστάσεων να παρουσιαστούν στον ίδιο χώρο και οι «Πέρσες», παράλληλα με τη μίνι περιοδεία τους σε ανοιχτά θέατρα και αρχαιολογικούς χώρους της Αττικής, σε συνεργασία με την Περιφέρεια.

Το Εθνικό Θέατρο μετά την πανδημία: Όσα ειπώθηκαν στη συνάντηση με τον Δημήτρη Λιγνάδη Facebook Twitter
Το θερινό θέατρο, το οποίο αυτήν τη στιγμή ολοκληρώνεται στο πίσω αίθριο του «Σχολείου» της Ειρήνης Παπά, με χρήματα του Ιδρύματος Λάτση, μελλοντικά θα έχει χωρητικότητα 1.200 άτομα.


Οι δράσεις που, σύμφωνα με τον προγραμματισμό του υπουργείου Πολιτισμού, ετοιμάζονται να ταξιδέψουν σε αρχαιολογικούς χώρους που έχουν παραμείνει ανεκμετάλλευτοι μέχρι τώρα, καταρχάς στην Αττική και πιθανόν και αλλού ανά την επικράτεια, κατά τη διάρκεια της ημέρας, άρα με φυσικό φως και ήχο, είναι οι εξής: «Σπουδαία ερείπια: Η Ελλάδα με τα μάτια των ξένων ταξιδιωτών (16ος-19ος)», σε σύνθεση και επιμέλεια κειμένου των Στέφανου Καβαλλιεράκη και Άγγελου Κουτσολαμπρόπουλου και σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη, η «Αθηναίων Πολιτεία», στο πλαίσιο της οποίας ο Γιάννης Λιγνάδης έχει μεταφράσει και διασκευάσει κείμενα του Ηροδότου, του Θουκυδίδη, του Διογένη του Λαέρτιου, του Πλουτάρχου και άλλων σχετικά με το πώς οδηγήθηκε η Αθήνα στη Δημοκρατία, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, και, τέλος, το «Αμάρτημα της μητρός μου» του Γεώργιου Βιζυηνού στα αγγλικά, σε σκηνοθεσία της Δανάης Ρούσου, μουσική του Νίκου Κυπουργού και ερμηνεία της Ρένας Κυπριώτη, το οποίο θα παρουσιαστεί σε μη αναμενόμενους χώρους, σε συνεργασία με τον ΕΟΤ, για προσέλκυση ξένων επισκεπτών.


Ο Δημήτρης Λιγνάδης έκλεισε την άτυπη συνάντηση/συνέντευξη Τύπου, εκφράζοντας την ικανοποίησή του, καθώς η Σοφία Βγενοπούλου, σκηνοθέτις της παιδικής παράστασης «Υπάρχουν μονόκεροι» ξεκινάει ακροάσεις για νέους ηθοποιούς, γεγονός που δείχνει ότι κάτι αρχίζει να κινείται και πάλι στο θέατρο.

Πάντως, υπάρχει η ελπίδα ότι η νέα χρονιά, για την οποία κανείς δεν ξέρει ακόμα τίποτα, θα ξεκινήσει με όσες παραστάσεις δεν πρόλαβαν να ολοκληρωθούν, κάποιες ούτε καν να ξεκινήσουν, όπως η «Κυρία του Μαξίμ», το «Φεγγάρι από χαρτί» και το «Εσείς που με ακούτε» – κι ας είναι προγραμματισμένο ρεπερτόριο προηγούμενης διεύθυνσης. Συμπληρώνοντας, είπε χαρακτηριστικά: «Και τι έγινε; Το Εθνικό δεν παύει να υπάρχει και να είναι ενεργό». Άλλωστε, αυτήν τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει σε πρόβες για νέες παραγωγές για το χειμερινό πρόγραμμα, οπότε είναι απολύτως φυσιολογικό και αναμενόμενο να επαναληφθούν όσες είναι έτοιμες».

Η συνάντηση ολοκληρώθηκε με χαρούμενη και αισιόδοξη διάθεση, με μια περιήγηση στον υπαίθριο χώρο όπου κατασκευάζεται το νέο θερινό θέατρο του Εθνικού. Το οποίο, απ' ό,τι φαίνεται, όσο συνεχίζεται η απειλή της πανδημίας, θα αποδειχτεί ιδιαίτερα χρήσιμο για καλλιτέχνες και φιλοθεάμον κοινό.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Όλες οι δράσεις της φετινής διοργάνωσης

Culture / Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Όλες οι δράσεις της φετινής διοργάνωσης

Η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, Κατερίνα Ευαγγελάτου, ανακοίνωσε μέσω streaming όσα θα δούμε φέτος το καλοκαίρι στα ανοιχτά θέατρα του Ηρωδείου και της Επιδαύρου.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ο Αναστάσης Ροϊλός θα μετακόμιζε στην Ιαπωνία, αλλά προέκυψαν οι «Άγριες Μέλισσες»

Θέατρο / Ο Αναστάσης Ροϊλός θα μετακόμιζε στην Ιαπωνία, αλλά προέκυψαν οι «Άγριες Μέλισσες»

Ένας από τους πιο αγαπημένους νέους ηθοποιούς μιλά για τον ρόλο του «Νικηφόρου» και τη σαρωτική επιτυχία του σίριαλ «Άγριες Μέλισσες», λέει «όχι» στο εμπορικό θέατρο και θυμάται τα παιδικά του χρόνια.
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΡΙΔΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ