Τα μηνύματα στα social media είναι οι νέες ερωτικές επιστολές

Τα μηνύματα στα social media είναι οι νέες ερωτικές επιστολές Facebook Twitter
Οι Παναγιώτης Εξαρχέας, Άρης Μπαλής, Κορνήλιος Σελαμσής Φωτο: © Γιώργος Κυβερνήτης
0

Οι ερωτικές επιστολές αποτελούν για κάποιους μια ιδιαίτερη μορφή τέχνης που χάνεται σιγά-σιγά, χρόνο με τον χρόνο, αντιμέτωπη με τη λαίλαπα των κοινωνικών δικτύων και την ευκολία και την ταχύτητα που προσφέρουν απλόχερα.

Οι συντελεστές της παράστασης Συστημένο, Παναγιώτης Εξαρχέας, Άρης Μπαλής και Κορνήλιος Σελαμσής, έχουν δημιουργήσει ένα πρότζεκτ ειδικά αφιερωμένο σε αυτήν τη μορφή τέχνης, ξεκινώντας από το 1800 και φθάνοντας ως το 2006.

— Είναι τα μακροσκελή μηνύματα στα κοινωνικά δίκτυα οι νέες ερωτικές επιστολές;

Άρης Μπαλής: Θα ήταν αφέλεια να θεωρήσει κανείς ότι τα μακροσκελή μηνύματα στα κοινωνικά δίκτυα δεν είναι οι νέες ερωτικές επιστολές. Είναι, είναι και παραείναι.

Αλλά αυτή η παραδοχή δεν μας εμποδίζει να διαπιστώσουμε ταυτόχρονα ότι η ιλιγγιώδης αυτή ταχύτητα και ευκολία με την οποία μεταφέρονται τα εν λόγω μηνύματα αφαιρεί κάτι ιδιαίτερο που υπήρχε/υπάρχει στις τυπικές, κλασικές ερωτικές επιστολές.

Η πολύωρη αγωνία του ερωτευμένου υποκειμένου όταν γράφει, το γράψιμο από την αρχή, ξανά και ξανά, ο σωρός με τα σκισμένα χαρτιά παραδίπλα, όλες οι αποτυχημένες προσπάθειες του ερωτικού υποκειμένου να εκφράσει αυτό που πραγματικά θέλει, η αγωνία του όταν στέλνει την επιστολή και αγνοεί παντελώς το πότε ακριβώς θα φτάσει, σε πόσες μέρες, εβδομάδες ή μήνες, πότε ακριβώς θα διαβαστεί το μήνυμα από το υποκείμενο του πόθου, οι μυρωδιές και τα δάκρυα με τα οποία έχει ποτίσει το χαρτί, ο ιδιαίτερος τρόπος γραφής του καθενός, με ποιον τρόπο γράφτηκε το γράμμα, με μολύβι, στιλό, πένα ή γραφομηχανή, η ατελείωτη αναμονή για μια ενδεχόμενη απάντηση.

Βέβαια, και το Στάλθηκε - Παραδόθηκε - Διαβάστηκε - Ο χρήστης τάδε πληκτρολογεί... έχει την πλάκα του. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση σημασία έχει τα ερωτικά υποκείμενα να καταφέρουν να επικοινωνήσουν.

Βέβαια, και το Στάλθηκε - Παραδόθηκε - Διαβάστηκε - Ο χρήστης τάδε πληκτρολογεί... έχει την πλάκα του. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση σημασία έχει τα ερωτικά υποκείμενα να καταφέρουν να επικοινωνήσουν.

 

— Σε ποιες εποχές αναφέρονται οι επιστολές που συμπεριλάβατε στο έργο και τι υποδεικνύουν για καθεμία;

Παναγιώτης Εξαρχέας: Η παλιότερη επιστολή που ακούγεται στην παράσταση γράφτηκε γύρω στο 1800 και η πιο πρόσφατη το 2006. Το τρομερά συγκινητικό και ενδιαφέρον είναι πως, ενώ υπάρχει μια ψαλίδα 200 χρόνων, στην ουσία οι μόνες διαφορές είναι αυτές του ύφους στη γραφής καθενός. Η αμεσότητα με την οποία ο εκάστοτε αποστολέας γράφει, εξομολογείται, απαιτεί, παρακαλεί, παραμένει τρομερά επίκαιρος. Έτσι μπορεί καθένας να συνδεθεί με αυτό που διακυβεύεται. Δεν υπάρχει κάτι παλιό ή σύγχρονο, αλλά η βαθιά και ουσιαστική ανάγκη της επικοινωνίας του έρωτα. Φυσικά και ο έρωτας έχει λάβει διαφορετικές μορφές και τρόπους έκφρασης στο πέρασμα του χρόνου ανάλογα με τις εκάστοτε κοινωνικές συνθήκες, εδώ όμως βλέπουμε μια σχεδόν άχρονη και οικουμενική σκιαγράφησή του και αυτό είναι το υπέροχο, να συνειδητοποιείς πως ακόμα και 200 χρόνια πριν η βαθιά εσωτερική ανάγκη ήταν ίδια.

Τα μηνύματα στα social media είναι οι νέες ερωτικές επιστολές Facebook Twitter
Ποιος περιμένει το ερωτευμένο υποκείμενο να έχει μια τυπική εικόνα, αυτήν που όλοι θα περιμέναμε να δούμε; Φωτο: © Γιώργος Κυβερνήτης

— Δεν θεωρείτε ότι προκύπτει ηθικό ζήτημα από τη δημοσιοποίησή τους, από τη στιγμή που κατά κανόνα οι επιστολές είναι ιδιωτικές;

Κορνήλιος Σελαμσής: Έχω τη γνώμη πως οι ερωτικές επιστολές προσώπων που είχαν ένα στίγμα ως διανοητές και καλλιτέχνες κι έχουν αποχωρήσει από τον μάταιο τούτο κόσμο συμπληρώνουν με θαυμάσιο τρόπο την εμπειρία μας σχετικά με το έργο τους. Ηθικό ζήτημα θα υπήρχε, θεωρώ, αν αυτές οι επιστολές εκδίδονταν ενώ οι αγαπημένοι ήταν εν ζωή και πολύ ιδιωτικές λεπτομέρειες αποκαλύπτονταν παρά τη θέληση τη δική τους ή των κληρονόμων τους. Εδώ μάλλον επιχειρούμε ένα κάποιο «αλληλούια» στην αγάπη και τις παρενέργειές της.

— Δώστε μας ένα παράδειγμα αποστολέα του οποίου η ιδιωτική εικόνα ήταν πολύ διαφορετική από τη δημόσια.

Α.Μ.: Ποιος περιμένει το ερωτευμένο υποκείμενο να έχει μια τυπική εικόνα, αυτήν που όλοι θα περιμέναμε να δούμε; Αντιθέτως, όλα τα ερωτευμένα υποκείμενα είναι πολύ διαφορετικά και γι' αυτόν τον λόγο πολύ πιο ενδιαφέροντα από τη δημόσια εικόνα τους (ή, ακόμα καλύτερα, από τις προβολές που εμείς κάνουμε στη δημόσια εικόνα τους).

Κάθε συγγραφέας ερωτικής επιστολής εμφανίζει μια εξαιρετικά ιδιαίτερη και προσωπική οπτική του εαυτού του και γι' αυτόν τον λόγο είναι συγκινητικός.

— Τι θα λέγατε ότι κάνει μια ερωτική επιστολή καλή;

Κ.Σ.: Δεν είμαι σε θέση να κρίνω μια χειρονομία που έχει ως κίνητρο την έκφραση της επιθυμίας ή/και της οδύνης προς τον άλλον. Νιώθω μόνο σεβασμό και συγκίνηση.

Εν προκειμένω, παρουσιάζουμε πολύ υψηλές λογοτεχνικές απόπειρες στην πλειοψηφία τους. Οπότε σας προτρέπω να παραστείτε και να κρίνετε οι ίδιοι!

Τα μηνύματα στα social media είναι οι νέες ερωτικές επιστολές Facebook Twitter
Φωτο: © Γιώργος Κυβερνήτης


— Ποια είναι η δική σας αγαπημένη και γιατί;

Π.Ε.: Κατά τη διάρκεια των προβών άλλαζα συχνά γνώμη για το ποια ήταν η αγαπημένη μου ή, τέλος πάντων, αυτή με την οποία συνδεόμουν πιο πολύ απ' όλες.

Τελικά, αυτή που έχει καταφέρει να με κάνει να συγκινηθώ πιο πολύ είναι η επιστολή που γράφει ο Νίκος Καββαδίας στο άλογό του, που ήταν ο συνοδοιπόρος του στον πόλεμο. Υπάρχει κάτι τρομερά σπαρακτικό στην προσπάθεια να γράψει κανείς κάτι τέτοιο σε ένα ζώο. Το αναφέρει κι ο ίδιος.

Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο αποχαιρετά το άλογο, ο τρόπος που σε κάνει να μη βρίσκεις τη διαφορά απ' ό,τι αν έγραφε κάτι αντίστοιχο σε κάποιον άνθρωπο, είναι αυτό που με συγκλονίζει τόσο πολύ.

Η σύνδεση που αποκτά σε συνθήκες πολέμου με το άλογό του, η επικοινωνία που αναπτύσσεται μεταξύ τους, το δέσιμο αυτό, και η ανάγκη του να του γράψει. (Νίκος Καββαδίας, Του πολέμου - Στο άλογό μου, εκδ. Άγρα, 2009).

Τα μηνύματα στα social media είναι οι νέες ερωτικές επιστολές Facebook Twitter
Φωτο: © Γιώργος Κυβερνήτης

Info

Συστημένο

Σκηνοθεσία-Δραματουργία-Ερμηνεία: Παναγιώτης Εξαρχέας, Άρης Μπαλής, Κορνήλιος Σελαμσής

Κατασκευή μουσικού περιβάλλοντος: Κορνήλιος Σελαμσής

16/3-20/4

Κάθε Σάββατο στις 17:00

Οικία Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού (Αμαλίας 4, 210 3222144)

 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ