«Ψυχορραγήματα»: Μια παράσταση του Γιώργου Κουτλή για τον θάνατο στο Νεκρομαντείο του Αχέροντα

Γιώργο Κουτλή, τι ανεβάζεις στο Νεκρομαντείο Αχέροντα στην Πρέβεζα; Facebook Twitter
«Μόνο ακουμπώντας το θέμα του θανάτου μπορούμε να κατανοήσουμε τη ζωή, και το ανάποδο». Φωτ.: Σ. Μισίνας
0


ΣΤΙΣ 1 ΚΑΙ 2 Ιουλίου, στο πλαίσιο του προγράμματος 2024 του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός», που προσφέρεται δωρεάν από το υπουργείο Πολιτισμού, παρουσιάζεται στο Νεκρομαντείο Αχέροντα στην Πρέβεζα η θεατρική παράσταση «Ψυχορραγήματα» σε σκηνοθεσία και επιμέλεια σκηνικού χώρου του Γιώργου Κουτλή και κείμενο του Suyako.

Στον κατεξοχήν φορτισμένο τόπο του Νεκρομαντείου του Αχέροντα συναντάμε μια γυναίκα στην αυλή του σπιτιού της. Μας καλωσορίζει και μας μαζεύει γύρω της για να μας διηγηθεί την εμπειρία της από την πρώτη της συνάντηση με το φαινόμενο του θανάτου. Μαζί της, δίπλα της, ένας μουσικός σαν μια αόρατη φιγούρα τη συνοδεύει ηχητικά σε αυτήν τη σύγχρονη και συνάμα παραδοσιακή αφήγηση για το πέρασμα από την εγκόσμια κατάσταση στην υπερκόσμια. Είναι μια προσπάθεια κατανόησης και εξαγνισμού του δεύτερου μέρους του ζεύγους «Ζωή και Θάνατος», αυτού του τόσο καθημερινού και αναπόσπαστου μέρους κάθε ύπαρξης που ακόμη δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε.

Λίγο πριν από την πρεμιέρα, ο Γιώργος Κουτλής μάς λέει δυο λόγια για την ιδιαιτερότητα της παράστασης «Ψυχορραγήματα», που ανοίγει το πρόγραμμα του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» του ΥΠΠΟ, ο οποίος φέτος περιλαμβάνει παραστάσεις σε αρχαιολογικούς χώρους όπως το Ανάκτορο του Νέστορα στην Πύλο, το αρχαίο θέατρο Πλευρώνας στο Μεσολόγγι, ο Αύλειος Χώρος του Αρχαιολογικού Μουσείου Νεμέας, το Αρχαιολογικό Μουσείο Ρόδου και άλλοι δέκα αρχαιολογικοί χώροι.

«Ο διάλογος της λογοτεχνίας, της ποίησης και της μουσικής με το φαινόμενο του θανάτου είναι η βασική πηγή έμπνευσης της παράστασης. Το κυρίως σώμα του κειμένου, που είναι του Suyako και λέγεται "Οι φίλοι μας που πέθαναν να στείλουν καρτ ποστάλ", είναι ουσιαστικά μια παραλογή, γραμμένη σε σημερινή γλώσσα, πότε λαϊκή και πότε λόγια».

— Γιατί επέλεξες το Νεκρομαντείο του Αχέροντα στην Πρέβεζα για να ανεβάσεις τα «Ψυχορραγήματα»;
Το Νεκρομαντείο του Αχέροντα ήταν ο κατεξοχήν τόπος συνάντησης των ζωντανών με τον Κάτω Κόσμο και σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει άλλο αντίστοιχό του. Ήταν φτιαγμένο για να βοηθά, στην πραγματικότητα, τους ζωντανούς να έρθουν σε επαφή –έστω και συμβολικά– με τους νεκρούς τους, ένας τρόπος διαχείρισης του πένθους, κατά τη γνώμη μου. Γι’ αυτό και η επιλογή έμοιαζε αυτονόητη.

Γιώργο Κουτλή, τι ανεβάζεις στο Νεκρομαντείο Αχέροντα στην Πρέβεζα; Facebook Twitter
Το Νεκρομαντείο Αχέροντα στην Πρέβεζα.

— Πες μου για τον τίτλο της παράστασης.
Ο τίτλος της παράστασης προέκυψε ως τίτλος-ομπρέλα την περίοδο της έρευνας. Κατά τη διάρκεια της συλλογής του υλικού φάνηκε πως αυτό που μας ενδιέφερε περισσότερο ήταν να φωτίσουμε τις τελευταίες στιγμές ενός ανθρώπου, να δούμε το τελευταίο του ταξίδεμα και «να του κρατήσουμε το χέρι», παρά να πενθήσουμε τον χαμό κάποιου. Έτσι, μαζέψαμε ιστορίες που η κεντρική τους ιδέα ήταν αυτή και σιγά σιγά συνθέσαμε ένα κείμενο που κάνει ακριβώς αυτό. Στην αρχή, για να είμαι ειλικρινής, σκεφτόμουν το «Χαροπαλέματα», αλλά η Ελένη Κουτσιούμπα πρότεινε το «Ψυχορραγήματα» που ακούγεται σαφώς καλύτερα.

— Γιατί ήθελες να κάνεις ένα έργο για τον θάνατο;
Γιατί είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής! Μόνο ακουμπώντας το θέμα του θανάτου μπορούμε να κατανοήσουμε τη ζωή, και το ανάποδο.

— Τι είναι αυτό που κάνει αυτή την προαιώνια σύγκρουση της ζωής με τον θάνατο τόσο ελκυστική στην τέχνη;
Το άγνωστο του φαινομένου, φαντάζομαι. Και η ατέρμονη προσπάθεια κατανόησής του μαζί με την ανάγκη της παρηγοριάς. Οι άνθρωποι μέσα στην άγνοιά μας έχουμε και πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας οπότε, αρνούμενοι να παραδεχθούμε ότι είμαστε απλώς στοιχεία που παροδικά έχουν αυτήν τη μορφή και στη συνέχεια θα διαλυθούμε εις τα εξ ων συνετέθημεν, κάνουμε την αγωνία μας τέχνη.

— Ποιες είναι οι αναφορές του κειμένου της παράστασης; Από πού είναι εμπνευσμένο;
Ο διάλογος της λογοτεχνίας, της ποίησης και της μουσικής με το φαινόμενο του θανάτου είναι η βασική πηγή έμπνευσης της παράστασης. Το κυρίως σώμα του κειμένου, που είναι του Suyako και λέγεται «Οι φίλοι μας που πέθαναν να στείλουν καρτ ποστάλ», είναι ουσιαστικά μια παραλογή, γραμμένη σε σημερινή γλώσσα, πότε λαϊκή και πότε λόγια, πότε σε δεκαπεντασύλλαβο και πότε όχι, που δημιουργήθηκε ως μια απόπειρα συνομιλίας με τις παραδοσιακές ελληνικές παραλογές, όσον αφορά στον τρόπο αλλά και στη θεματική τους. Το κείμενο αυτό εμπλουτίστηκε με παραδοσιακά τραγούδια, μοιρολόγια, ποιήματα, αποσπάσματα από τους «Νεκρικούς Διαλόγους» του Λουκιανού και κάποιους στίχους που (μάλλον) ανήκουν στον Αισχύλο. Η δεξαμενή αυτών των υλικών είναι, πραγματικά, απύθμενη.

— Ποιο είναι το πρώτο έργο που σου έρχεται στο μυαλό που να αναφέρεται στη σύγκρουση του ανθρώπου με τον Χάρο;
Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε αυτήν τη στιγμή ήταν ο μύθος της Περσεφόνης και οι ΖΝ (χιπ-χοπ συγκρότημα). Ό,τι να 'ναι γίνεται μες στο κεφάλι μου! Έργο… Οι «Βάτραχοι»; «Του νεκρού αδερφού»;

— Τι ακριβώς παρουσιάζει η παράσταση;
Παρακολουθούμε μια γυναίκα στην αυλή του σπιτιού της. Μας υποδέχεται και μας διηγείται μια ιστορία από τα παιδικά της χρόνια. Τις τελευταίες στιγμές ενός γέρου ψαρά, κάποτε στο χωριό της. Ουσιαστικά, την πρώτη της συνάντηση με τον θάνατο. Τη συνοδεύει ένας ορατός-αόρατος μουσικός σε όλη την αφήγηση και μάλλον και στη δική της έξοδο από τη ζωή.

— Πόσο διαφορετικό είναι το στήσιμο μιας παράστασης σε εξωτερικό χώρο από ό,τι στη σκηνή ενός θεάτρου;
Είναι τεράστια η διαφορά. Η διαχείριση, φυσικά, εξαρτάται από το είδος της παράστασης, τις δυνατότητες της παραγωγής, αλλά και από το ίδιο το φυσικό περιβάλλον. Στην προκειμένη περίπτωση, επειδή ο χώρος είναι τόσο συγκεκριμένος, φορτισμένος και πραγματικά μέσα στη φύση, αποφάσισα να μην επέμβω ιδιαίτερα, ούτε σκηνογραφικά ούτε φωτιστικά. Το θέμα, άλλωστε, και ο παραμυθητικός τρόπος της αφήγησης της ιστορίας μας χρειάζεται την καθαρότητα του τοπίου και μόνο.

Η θεατρική παράσταση «Ψυχορραγήματα» θα παρουσιαστεί στο Νεκρομαντείο Αχέροντα της Πρέβεζας στις 1 & 2/7, στις 20:45.

Με δωρεάν είσοδο (καταβάλλεται μόνο το αντίτιμο εισόδου στον αρχαιολογικό χώρο, όπου υπάρχει) αλλά υποχρεωτική προκράτηση. Πληροφορίες-προκρατήσεις: www.allofgreeceoneculture.gr

Συντελεστές
Σκηνοθεσία, επιμέλεια σκηνικού χώρου: Γιώργος Κουτλής
Κείμενο: Suyako
Δραματουργία: Ελένη Κουτσιούμπα
Μουσική σύνθεση: Panú
Ερμηνεύουν: Ελένη Κουτσιούμπα, Πάνος Μανουηλίδης
ΑΜΚΕ: OBRAZ

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ