5 ελληνικές παραστάσεις που θα δούμε το καλοκαίρι στην Πειραιώς 260

Έλληνες σκηνοθέτες στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
Μία από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις του προγράμματος του 2022 στην Πειραιώς 260 «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, επαναλαμβάνεται και αυτό το καλοκαίρι από τις 7 ως τις 10 Ιουνίου. Φωτ.: Χρίστος Συμεωνίδης
0

Μία από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις του προγράμματος του 2022 στην Πειραιώς 260, που έγινε sold out μέσα σε λίγες ώρες, «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι», βασισμένη στο έργο του Μάριους φον Μάγενμπουργκ και σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, επαναλαμβάνεται και αυτό το καλοκαίρι από τις 7 ως τις 10 Ιουνίου.

Μια ζεστή νύχτα του Αυγούστου, μετά από ένα γεύμα, ο Μ. βρίσκεται χαμένος σε έναν άγνωστο, αδιέξοδο τόπο. Ο χρόνος έχει σταματήσει, η ερημιά επικρατεί, η δυσφορία του ήρωα στη δυστοπική έρημη πόλη κορυφώνεται με τις απρόσμενες συναντήσεις που τον οδηγούν στην ανακάλυψη της απύθμενης μοναξιάς, της βίας και του αίματος, ενώ είναι ακόμα ζωντανός και περικυκλωμένος από τον εφιάλτη ενός απύθμενα παράλογου κόσμου. Μέχρι να ξημερώσει ο Μ. θα έχει μαχαιρωθεί, θα έχει μαχαιρώσει, θα έχει γνωρίσει ανθρώπους που θέλουν να τον φάνε, θα έχει δει τον χρόνο να σταθεί ακίνητος και μόνο στο τέλος, για πρώτη φορά, θα νιώσει πως δεν φοβάται.

Το Σχέδιο Μάρσαλ, το πρόγραμμα ανασυγκρότησης και αναμόρφωσης κρατών της ευρωπαϊκής ηπείρου, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, που χαρακτήρισε την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, εξετάζει η Νατάσα Τριανταφύλλη στην παράστασή της «Σχέδιο Μάρσαλ – Α path of perspectives» που θα δούμε 7-10 Ιουνίου στην Πειραιώς 260.

Κείμενο, εικαστικός χώρος, φως και μουσική συνομιλούν με ιστορικές φάσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εφαρμογή του Σχεδίου Μάρσαλ, ερευνώντας τις προοπτικές, τις επιτυχίες και τις διαψεύσεις του, όπως αυτές μας επηρεάζουν μέχρι σήμερα.

Με αφετηρία το ημερολόγιο του απεσταλμένου των ΗΠΑ Πολ Πόρτερ, η παράσταση φέρνει στο προσκήνιο την εποχή εκείνη μέσα από τους διαλόγους και τις συναντήσεις του με Έλληνες εργάτες και αγρότες, αξιωματούχους, πεινασμένους των πόλεων, παιδιά και δεκάδες άλλα υπαρκτά πρόσωπα. Μια χώρα βυθισμένη στην «απόγνωση, την απογοήτευση και την ανυπαρξία πίστης στο μέλλον» και το άναρχο ελληνικό πνεύμα έρχονται συνύπαρξη με το αμερικανικό ιδεώδες άλλοτε με σωτήριο και δραματικό τρόπο, άλλοτε με κωμικό και γκροτέσκο. Κείμενο, εικαστικός χώρος, φως και μουσική συνομιλούν με ιστορικές φάσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εφαρμογή του Σχεδίου Μάρσαλ, ερευνώντας τις προοπτικές, τις επιτυχίες και τις διαψεύσεις του, όπως αυτές μας επηρεάζουν μέχρι σήμερα.

Έλληνες σκηνοθέτες στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
Η Νατάσα Τριανταφύλλη στην παράστασή της «Σχέδιο Μάρσαλ – Α path of perspectives» που θα δούμε 7-10 Ιουνίου στην Πειραιώς 260. Φωτ.: Andreas Simopoulos

Η νέα παράσταση του Στάθη Λιβαθινού με τίτλο «Καζανόβα / Δον Ζουάν, Η ερωτική περιπλάνηση» που ανεβαίνει στην Πειραιώς 260 από τις 14 ως τις 18 Ιουνίου συντίθεται πάνω στον ποιητικό παραλληλισμό του λόρδου Μπάιρον με τη Μαρίνα Τσβετάγεβα· με διαφορά ενός αιώνα αμφότεροι εμπνεύστηκαν από τον Δον Ζουάν, ο Μπάιρον από τη μυθική πλευρά του και η Τσβετάγεβα από την ιστορική.

Οι φωνές των δύο μεγάλων ποιητών συναντιούνται και φωτίζονται από την ερωτική περιπλάνηση και τον διαρκή απολογισμό του χρόνου που περνά και χάνεται αλλά και από την αίσθηση της εξορίας, την άλλη όψη της περιπλάνησης. Ο Μπάιρον άρχισε να γράφει τον Δον Ζουάν αυτοεξόριστος στην Ιταλία τo 1818 και αφού προσέγγισε τον μύθο του με εντελώς καινούργιο τρόπο, εγκατέλειψε την προσπάθεια ημιτελή το 1823, ενώ η Τσβετάγεβα συνέθεσε στη Μόσχα τo Τέλος του Καζανόβα ως το τελευταίο μέρος του θεατρικού της, του Φοίνικα, λίγο πριν φύγει αυτοεξόριστη για το Βερολίνο. Και τα δύο αυτά μοναδικά, κλασικά έργα παρουσιάζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά σε έμμετρο ομοιοκατάληκτο στίχο και μας υπόσχονται ένα σκηνικό έργο υψηλής δημιουργικής πνοής.

Μια σύγχρονη όπερα για το «ραγισμένο οικοσύστημα των μεταμοντέρνων πόλεων» παρουσιάζουν οι Μιχάλης Παπαπέτρου και Αλέξανδρος Ευκλείδης στις 29 και 30 Ιουνίου στην Πειραιώς 260. Η «Πτώση του οίκου των Κοινών» του Αλέκου Λούντζη και του Ορέστη Παπαϊωάννου συνομιλεί με το αρχετυπικό διήγημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε Η πτώση του οίκου των Άσερ, όπου οίκος και ένοικοι συγχωνεύονται σ’ ένα κλειστό κύκλωμα. Το έργο ιχνογραφεί τους ήχους που παράγει η ζωή εντός και εκτός των τειχών του πιο κοινού σύγχρονου διαμερίσματος. Η μουσική σύνθεση αντλεί από ευρεία γκάμα ειδών, εστιάζοντας στις νέες υβριδικές κατευθύνσεις της φωνητικής μουσικής του 21ου αιώνα, θυμίζοντας όλο και περισσότερο αντανάκλαση σε σβηστή οθόνη υψηλής ευκρίνειας, το εσωτερικό των σύγχρονων διαμερισμάτων φιλοξενεί μια μυστήρια συνύπαρξη ανθρώπινης και τεχνητής νοημοσύνης. Όλα τα αγαθά παραδίδονται κατ’ οίκον, οι σχέσεις πλέκονται και ξεσπούν εντός, οι φαντασιώσεις ακούγονται σαν ringtones.

Έλληνες σκηνοθέτες στην Πειραιώς 260 Facebook Twitter
Ο σκηνοθέτης Θάνος Παπακωνσταντίνου προσεγγίζει το έργο σαν ένα ορατόριο τρόμου με δομικά στοιχεία την πρωτότυπη ηλεκτρονική μουσική και τον ηχητικό σχεδιασμό της παράστασης. Φωτ.: Elina Giounanli

Μια τραγωδία που δεν έχει παρασταθεί ποτέ στην ελληνική σκηνή φέρνει στην Πειραιώς 260, στις 10 και 11 Ιουλίου, ο σκηνοθέτης Θάνος Παπακωνσταντίνου, προσεγγίζοντας το έργο σαν ένα ορατόριο τρόμου, με δομικά στοιχεία την πρωτότυπη ηλεκτρονική μουσική και τον ηχητικό σχεδιασμό της παράστασης. Πρόκειται για τον Θυέστη του Σενέκα, ένα από τα πιο σκοτεινά έργα εκδίκησης και άμετρου πάθους, με εικονοποιία εφάμιλλη αυτής των ταινιών τρόμου, πρόδρομο των δραμάτων εκδίκησης της ελισαβετιανής και ιακωβινικής δραματουργίας. Ο Σενέκας σκιαγραφεί έναν κόσμο πτώσης και αποσύνθεσης, πραγματεύεται τον μύθο των Πελοπιδών, δραματοποιώντας τα αποκαλούμενα «θυέστεια δείπνα», την τρομακτική πράξη εκδίκησης του Ατρέα να σκοτώσει, να μαγειρέψει και να σερβίρει σε δείπνο στον αδελφό του τα ίδια του τα παιδιά, ενώ η πόλη βυθίζεται στο σκοτάδι, η πολιτεία καταρρέει και ο βασιλιάς δεν είναι πια ο άριστος των πολιτών αλλά ένα μεγάλο θηρίο που βρυχάται πάνω από τα θύματά του.

Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι
Πειραιώς 260 (Η)
7-10/6, 21:00

Σχέδιο Μάρσαλ – Α path of perspectives
Πειραιώς 260 (Ε)
7- 10/6, 21:00

Καζανόβα / Δον Ζουάν, H ερωτική περιπλάνηση
Πειραιώς 260 (Δ)
14-16/6, 21:00 & 17-18/6, 20:00

Η πτώση του Οίκου των Κοινών / The fall of the House of Commons"
Πειραιώς 260 (Η)
29-30/6, 21:00

Θυέστης
Πειραιώς 260 (Δ)
10-11/7, 21:00

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αργύρης Ξάφης: «Η φράση “πάμε κι ό,τι γίνει” είναι ενδεικτική μιας νοοτροπίας που μας έχει γαμήσει σε αυτή τη χώρα σε κάθε επίπεδο»

Θέατρο / Αργύρης Ξάφης: «Να μου προτείνουν τι; Να αναλάβω το Εθνικό; Δεν με ενδιαφέρει»

Το «Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» είναι από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της σεζόν και με την ευκαιρία βρεθήκαμε με τον Αργύρη Ξάφη στο θέατρο Θησείο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Θέατρο / Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, μιλά για τις εργασίες μεταστέγασής του στην οικία Αλεξάνδρου Σούτσου, για την πολύτιμη αρχειακή συλλογή αλλά και για το τι αναμένεται να γίνει με τα καμαρίνια σπουδαίων ηθοποιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Περιμένοντας τον Γκοντό του Θεόδωρου Τερζόπουλου

Θέατρο / «Περιμένοντας τον Γκοντό»: Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για το αριστούργημα του Μπέκετ

Ένα ταξίδι, μια παράσταση, μια συνάντηση με τον σημαντικότερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη: από το Μιλάνο στην Αθήνα, από το Piccolo Teatro στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Θεόδωρου Τερζόπουλου προσφέρει μια ριζοσπαστική ανάγνωση του έργου του Μπέκετ.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Σαν πλοίο που ναυάγησε, σα νούφαρο που μάδησε

Κριτική Θεάτρου / Σαν πλοίο που ναυάγησε, σαν νούφαρο που μάδησε

Επιχειρώντας να αποδώσει τη «φαινομενικά ασύνδετη μορφή ενός ονείρου που υπακούει στη δική του λογική», όπως αναφέρει ο Στρίνμπεργκ στο «Ονειρόδραμα», η Γεωργία Μαυραγάνη επέλεξε να μιλήσει για το ίδιο το θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
42' με τον Βασίλη Βηλαρά

Θέατρο / Βασίλης Βηλαράς: «Το θέατρο είναι ένα ομοφοβικό και χοντροφοβικό επάγγελμα»

Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στον «Καταποντισμό» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης φέρνει στο φως μαρτυρίες από την γκέι Ελλάδα της Μεταπολίτευσης μέσα από επιστολές που στάλθηκαν στο περιοδικό ΑΜΦΙ, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσια λόγο στην Ελλάδα για την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Θέατρο / Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Βασισμένος σε διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου, μέσα από αποσπασματικές αφηγήσεις χαρακτηριστικών συμπεριφορών ντόπιων, τουριστών και expats, ο σκηνοθέτης Γιάννης Παναγόπουλος διερευνά τη μεταβατική φάση από τα ’90s μέχρι το 2020, μιλώντας για την πραγματικότητα της γενιά του -των millennials- στην παράσταση που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», μάγισσες και μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας

Θέατρο / «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», οι μάγισσες και οι μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας σε μια παράσταση

Με έμπνευση από τη θεσσαλική λαογραφία και σε σύγχρονη σκηνική φόρμα, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί μια παράσταση για τις αόρατες γυναίκες της παράδοσης, αποκαλύπτοντας την κοινωνική απομόνωση, τον παραγκωνισμό τους, ακόμα και την απόκρυψη του γυναικείου σώματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Θέατρο / Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Μια ηθοποιός με λεπτές ποιότητες, εξαιρετικές συνεργασίες, επιμονή και πάθος μιλά για την επιλογή της να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά της σε πολλές φάσεις της καριέρας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Θέατρο / Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Ο τρόμος στο θέατρο και τον κινηματογράφο, η περίοδος γύρω από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο γερμανικός εξπρεσιονισμός, οι εικαστικές τέχνες, τα αμερικανικά μιούζικαλ και οι μεταμορφώσεις χωράνε στο «Lapis Lazuli» που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
M. HULOT