Ομάρ Αμπουσαάντα: Οι Σύριοι καλλιτέχνες δημιουργούμε κυριολεκτικά «με το πιστόλι στον κρόταφο»

Ομάρ Αμπουσαάντα: Οι Σύριοι καλλιτέχνες δημιουργούμε κυριολεκτικά «με το πιστόλι στον κρόταφο» Facebook Twitter
«Το θέατρο είναι η δική μου προσωπική πράξη αντίστασης σε αυτούς τους τόσο σκοτεινούς όχι μόνο για τη Συρία και τη Μέση Ανατολή αλλά την ανθρωπότητα ολόκληρη καιρούς, ένα αίσθημα που μοιραζόμαστε νομίζω πολλοί νέοι καλλιτέχνες όπου γης».
0

«Αν ο πόλεμος είναι ένα εργοστάσιο, τι παράγει; Αίμα; Καταστροφή; Ή μήπως πλούτο και εξουσία;», διερωτάται το «μότο» της παράστασης που συνυπογράφουν δύο Σύροι δημιουργοί, ο σκηνοθέτης Ομάρ Αμπουσαάντα και ο συγγραφέας Μοχάμαντ Αλ Άταρ, στην τρίτη κατά σειρά συνεργασία τους που μετά το Βερολίνο και το θέατρο Volksbühne ανεβαίνει αρχές Νοεμβρίου στη Στέγη.

Ιδού τι μου είπε για το συγκεκριμένο θεατρικό έργο, τη σχέση με του με το σύγχρονο θέατρο αλλά και την αρχαία ελληνική τραγωδία, το προσωπικό του όραμα, την κατάσταση στη Συρία σήμερα καθώς και την εμπειρία από τις επαφές που είχε με συμπατριώτες του πρόσφυγες ο Ομάρ, λίγο προτού έρθει στην Αθήνα για το ανέβασμα της παράστασης «Factory».

Ό,τι δηλαδή μπορέσαμε να πούμε καθώς για ευνόητους λόγους απέφυγε τις πλέον αιχμηρές ερωτήσεις, προτιμώντας να «μιλήσει» περισσότερο μέσα από το έργο του.

Μπορεί οι καιροί να είναι χαλεποί, παρουσιάζοντας όμως τα έργα μου στο κοινό και συνομιλώντας ύστερα μαζί του, βρίσκω πολλές ταυτόσημες ιδέες και απόψεις. Πιστεύω ακόμα επομένως στον άνθρωπο και την ικανότητά του να στοχάζεται και να αλλάζει, χαράζοντας ένα καλύτερο μέλλον για τον ίδιο και το γένος μας συνολικά.

• Αυτό που συνέβη στη Συρία φυσικά είχε, εννοείται, μεγάλο αντίκτυπο και στην καλλιτεχνική της σκηνή... πολλοί δημιουργοί αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν ενώ όσοι προτίμησαν να παραμείνουν και να εξακολουθήσουν να εργάζονται, αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν πλήθος αντιξοότητες, από λογοκρισία και διώξεις μέχρι όλα τα δεινά και τους κινδύνους που φέρνει ένας πόλεμος. Νομίζω ότι η μεγαλύτερη αλλαγή στην οπτική και των μεν και των δε ήταν ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τη ζωή και τον θάνατο, είτε καλλιτεχνικά, είτε βιωματικά. Οι Σύριοι καλλιτέχνες πλέον δημιουργούμε κυριολεκτικά «με το πιστόλι στον κρόταφο». Δεν ξέρω υπό αυτές τις συνθήκες αν το αποτέλεσμα βγαίνει καλύτερο, σίγουρα πάντως είναι ειλικρινές!


• Στην Αθήνα και τη Στέγη παρουσιάζω τη νέα μου δουλειά, το «Εργοστάσιο» (Factory), που συνέγραψε ο συνεργάτης μου Μοχάμαντ Αλ Άταρ και εστιάζει στο σκάνδαλο της γαλλικών συμφερόντων τσιμεντοβιομηχανίας Lafarge στη Συρία. Η μεγάλη αυτή τσιμεντοβιομηχανία συνέχισε, ξέρεις, απρόσκοπτα τη λειτουργία της σε όλη τη διάρκεια του εμφυλίου, στις παραμονές του οποίου εγκαινιάστηκε (2010), ακόμα και όταν η περιοχή όπου βρίσκεται είχε καταληφθεί από τις δυνάμεις του ISIS, κάτι μάλλον παράδοξο... ή μήπως όχι; Η υπόθεση του Factory εκτυλίσσεται μέσα από τη ζωή ενός εργάτη που απασχολείται στο συγκεκριμένο εργοστάσιο.

Ομάρ Αμπουσαάντα: Οι Σύριοι καλλιτέχνες δημιουργούμε κυριολεκτικά «με το πιστόλι στον κρόταφο» Facebook Twitter
Έχω συναντηθεί με συμπατριώτες μου πρόσφυγες που πέρασαν κι από την Ελλάδα, συνεργάστηκα μάλιστα με ορισμένους από αυτούς στη Γερμανία. Τι θες να σου πω, ναι, ήταν τρομακτική η εμπειρία της προσφυγιάς και του ταξιδιού που έκαναν μέχρι την Ευρώπη, τραγικές ήταν επίσης οι συνθήκες που αντιμετώπισαν στη χώρα σας.


• Είχα κι εγώ αρχικά σκεφτεί τη φυγή, διάλεξα όμως εντέλει να μείνω και να το παλέψω στη Δαμασκό, την πόλη που ανδρώθηκα, σπούδασα, ξεκίνησα δουλειά... Πιστεύω εξάλλου ότι η παρουσία αλλά και η δουλειά μου εδώ είναι πολύ σημαντικότερες από ό,τι αν βρισκόμουν στο εξωτερικό, κι ας μην μπορώ ακόμα να εκφραστώ όπως θέλω στη χώρα μου. Αισιοδοξώ πάντως ότι σύντομα θα έρθει η ώρα αυτή.

• Το θέατρο είναι η δική μου προσωπική πράξη αντίστασης σε αυτούς τους τόσο σκοτεινούς όχι μόνο για τη Συρία και τη Μέση Ανατολή αλλά την ανθρωπότητα ολόκληρη καιρούς, ένα αίσθημα που μοιραζόμαστε νομίζω πολλοί νέοι καλλιτέχνες όπου γης.


• Ναι, έχω συναντηθεί με συμπατριώτες μου πρόσφυγες που πέρασαν κι από την Ελλάδα, συνεργάστηκα μάλιστα με ορισμένους από αυτούς στη Γερμανία. Τι θες να σου πω, ναι, ήταν τρομακτική η εμπειρία της προσφυγιάς και του ταξιδιού που έκαναν μέχρι την Ευρώπη, τραγικές ήταν επίσης οι συνθήκες που αντιμετώπισαν στη χώρα σας. Ζήσανε πράγματα και καταστάσεις στην πορεία αυτή που ευχαρίστως θα διέγραφαν από τη μνήμη τους και τους κατανοώ απόλυτα γι΄αυτό, μολονότι τέτοιες μνήμες οφείλουν να διατηρούνται ώστε να «διδάσκουν».

• Συχνά πάλι διαβάζω ότι οι πρόσφυγες «πήραν το δρόμο προς την ελευθερία». Δεν πρόκειται περί αυτού ακριβώς, πήραν μάλλον έναν δρόμο που θα τους βοηθήσει να συνεχίσουν τη ζωή τους και να δουν τι μπορούν να κάνουν στο εξής. 

Ομάρ Αμπουσαάντα: Οι Σύριοι καλλιτέχνες δημιουργούμε κυριολεκτικά «με το πιστόλι στον κρόταφο» Facebook Twitter
Οι Σύριοι καλλιτέχνες πλέον δημιουργούμε κυριολεκτικά «με το πιστόλι στον κρόταφο». Δεν ξέρω υπό αυτές τις συνθήκες αν το αποτέλεσμα βγαίνει καλύτερο, σίγουρα πάντως είναι ειλικρινές!

 
• Λατρεύω πράγματι τους μεγάλους αρχαίους τραγικούς κι εμπνέομαι συχνά από αυτούς. Είχα συμμετάσχει προπολεμικά ως ηθοποιός σε παραστάσεις αρχαίων τραγωδιών ενώ ως σκηνοθέτης, πλέον, συνέθεσα μια τριλογία βασισμένη στις Τρωάδες, την Αντιγόνη και την Ιφιγένεια εν Αυλίδι, με τον χορό να αποτελούν γυναίκες πρόσφυγες από τη Συρία. Το εγχείρημα αυτό με δίδαξε ομολογουμένως πολλά, είδα με διαφορετικό μάτι τα αρχαία κείμενα, τα «ανακάλυψα» ξανά επανανοηματοδοτώντας τα. Πρόκειται άλλωστε για ιστορίες που προέκυψαν σαν αποτέλεσμα πολέμων, ακριβώς όπως στη συριακή περίπτωση.


• Όχι, δεν είμαι πεσιμιστής κι ας μίλησα πριν για «σκοτάδια». Μπορεί οι καιροί να είναι χαλεποί, παρουσιάζοντας όμως τα έργα μου στο κοινό και συνομιλώντας ύστερα μαζί του, βρίσκω πολλές ταυτόσημες ιδέες και απόψεις. Πιστεύω ακόμα επομένως στον άνθρωπο και την ικανότητά του να στοχάζεται και να αλλάζει, χαράζοντας ένα καλύτερο μέλλον για τον ίδιο και το γένος μας συνολικά.

Ομάρ Αμπουσαάντα: Οι Σύριοι καλλιτέχνες δημιουργούμε κυριολεκτικά «με το πιστόλι στον κρόταφο» Facebook Twitter
Το «Εργοστάσιο» ("Factory"), που ο Ομάρ Αμπουσαάντα συνέγραψε με τον συνεργάτη του συγγραφέα Μοχάμαντ Αλ Άταρ, εστιάζει στο σκάνδαλο της γαλλικών συμφερόντων τσιμεντοβιομηχανίας Lafarge στη Συρία.
Ομάρ Αμπουσαάντα: Οι Σύριοι καλλιτέχνες δημιουργούμε κυριολεκτικά «με το πιστόλι στον κρόταφο» Facebook Twitter
Ο Ομάρ Αμπουσαάντα λατρεύει τους μεγάλους αρχαίους τραγικούς και εμπνέεται συχνά απ' αυτούς

Info

Omar Abusaada – Mohammad Al Attar, The Factory

Σκηνοθεσία: Omar Abusaada

Κείμενο: Mohammad Al Attar

Σχεδιασμός Σκηνικών & Κοστουμιών: Bissane Al Charif

Βίντεο: Rami Farah, Samer Ajouri

Φωτισμοί: Denise Potiatz

Βοηθός Σκηνοθέτη: Amer Okdeh

Σχεδιασμός Μασκών: Mohamad Omran

Με τους: Lina Murad, Ramzi Choukair, Saed Al Ghefari, Mustafa Kur και Saleh Katbeh (μουσικός)

Συμπαραγωγή: Ruhrtiennale με την Volksbühne Berlin

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Κεντρική Σκηνή

8-11/11, 20:30

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο δημοφιλής συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Τζον Κόνολι έρχεται στη Στέγη

Οδηγός Βιβλίου / Ο δημοφιλής συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Τζον Κόνολι έρχεται στη Στέγη

O «Δουβλινέζος που γράφει σαν Αμερικανός» θα συζητήσει με τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Ηλία Μαγκλίνη για το νουάρ, το μεταφυσικό και τα σκοτεινά βάθη της ανθρώπινης ψυχής
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ