Ο Σίμος Κακάλας σκηνοθετεί «μια ιστορία αγάπης» δυο γυναικών στο Θέατρο Άνεσις

Ο έρωτας δυο γυναικών και ένας δραματικός θάνατος που σφραγίζει σχέσεις και ζωές στο Θέατρο Άνεσις Facebook Twitter
Φωτο: © Karol Jarek
0

Το φθινόπωρο του 2019, το γαλλικό κοινοβούλιο ξεκίνησε τη συζήτηση σχετικά με την πρώτη σημαντική κοινωνική μεταρρύθμιση του Εμανουέλ Μακρόν: τον νόμο για τον τερματισμό των διακρίσεων όσον αφορά τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών, επιτρέποντας σε ζευγάρια λεσβιών και μονογονεϊκές γυναίκες την πρόσβαση στην ιατρικά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, όπως η εξωσωματική και η δωρεά σπέρματος.

Σύμφωνα με τον ισχύοντα γαλλικό νόμο, μόνο τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια που έχουν παντρευτεί ή ζουν μαζί για περισσότερα από δύο χρόνια έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε τέτοιες διαδικασίες.

Οι αντιδράσεις ήταν οι αναμενόμενες, με συντηρητικές ομάδες να λένε ότι ο νέος νόμος θα «στερήσει τον πατέρα από τα παιδιά» και τον επικεφαλής των Καθολικών επισκόπων να υποστηρίζει ότι είναι καθήκον όλων των πολιτών να σταθούν ενάντια στο νομοσχέδιο.

Ο νέος νόμος που ευθυγραμμίζει τη Γαλλία με πολλές γειτονικές χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία και το Βέλγιο, όπου οι ιατρικές αυτές διαδικασίες είναι ανοιχτές σε όλες τις γυναίκες, ψηφίστηκε με πολλές καθυστερήσεις, ενώ η συγκεκριμένη διαδικασία είναι εξαιρετικά δύσκολη ακόμα και σήμερα, με τις Γαλλίδες να καταφεύγουν σε άλλες χώρες και τις ενώσεις των γυναικών να διαμαρτύρονται ότι ένα πρόγραμμα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχει αναμονή που ξεπερνά τον έναν χρόνο, κάτι που αποκλείει λόγω ορίου ηλικίας πολλές γυναίκες.

Η Βίκυ Βολιώτη εντυπωσιάστηκε από αυτό το πολύ καινούργιο, πολύ κουλ έργο, που μιλάει με τρόπο καθημερινό και ποιητικό, με χαλαρότητα και ελευθερία, και αντιμετωπίζει το θέμα του ομοφυλόφιλου έρωτα χωρίς ταμπέλες και στόμφο, σαν μια καθημερινή ιστορία της διπλανής πόρτας, με φυσικότητα και λεπτότητα. Ο καθένας μπορεί να αγαπήσει όποιον θέλει, ανεξάρτητα από το φύλο του.

Το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λε Πεν είναι μεγάλος πολέμιος του νομοσχεδίου και ζήτησε να τεθεί το θέμα σε δημοψήφισμα, αλλά και ο Μακρόν καθυστέρησε την ψήφιση του νομοσχεδίου υπό τον φόβο των αντιδράσεων των δεξιών ψηφοφόρων του. Μάλιστα, δεν μίλησε δημοσίως για το θέμα από τότε που έγινε Πρόεδρος το 2017, αφήνοντας τον πρωθυπουργό και τους ανώτερους υπουργούς να επιμείνουν ότι η Γαλλία είναι έτοιμη για την αλλαγή.

Το 2013, η νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων στη Γαλλία ήταν μοναδική μεταξύ των Ευρωπαίων γειτόνων της και πυροδότησε μήνες διαδηλώσεων με βίαιες συγκρούσεις ανάμεσα στις ακροδεξιές ομάδες και την αστυνομία, ενώ σημειώθηκε και άνοδος των ομοφοβικών επιθέσεων.

Ο έρωτας δυο γυναικών και ένας δραματικός θάνατος που σφραγίζει σχέσεις και ζωές στο Θέατρο Άνεσις Facebook Twitter
Φωτο: © Karol Jarek

Το συμβούλιο δεοντολογίας της Εθνικής Ιατρικής Ακαδημίας της Γαλλίας δημοσίευσε μια έκθεση που προειδοποιεί ότι «η σύλληψη ενός παιδιού χωρίς πατέρα δεν είναι χωρίς κίνδυνο για την ανάπτυξη του παιδιού». Πολλοί υπουργοί της κυβέρνησης αντέδρασαν λέγοντας ότι αυτό ήταν λάθος. Η υπουργός Υγείας Agnès Buzyn δήλωσε ότι είναι ψευδές να ισχυρίζεται κανείς ότι υπάρχει σχέση μεταξύ προβλημάτων σε ένα παιδί με το να μεγαλώνει σε μονογονεϊκή οικογένεια.

Βάσει του νομοσχεδίου, το πιστοποιητικό γέννησης του παιδιού θα αναφέρει τα ονόματα «της μητέρας και της μητέρας» αντί «της μητέρας και του πατέρα».

Με αφορμή αυτά τα γεγονότα, ο Γάλλος συγγραφέας και σκηνοθέτης Alexis Michalik, που θεωρείται ένα από τα νέα μεγάλα ταλέντα της γαλλικής θεατρικής σκηνής, έγραψε το έργο Μια ιστορία αγάπης που ανέβηκε στο Παρίσι το 2020, κέρδισε τέσσερα βραβεία Moliere και παίζεται μέχρι σήμερα στο Θέατρο Scala στο Παρίσι με μεγάλη επιτυχία και την κριτική να υμνεί τον έργο και την παράσταση.

Το έργο, που αποθεώνει την απλότητα και την πολυπλοκότητα των σχέσεων και της ζωής, ανεβαίνει στο Θέατρο Άνεσις με τη Βίκυ Βολιώτη, την Ευδοκία Ρουμελιώτη, τον Σίμο Κακάλα που σκηνοθετεί και την παράσταση, την Τζίνη Παπαδοπούλου και τη Στεφανία Ζώρα.

Η ιστορία αγάπης είναι η ιστορία της Κάτια και της Ζιστίν, που ερωτεύονται και ζουν μια ιστορία σαν παραμύθι. Η Ζιστίν θέλει ένα παιδί και καταφέρνει να κάμψει τις αμφιβολίες της Κάτια, που έχει ένα δύσκολο οικογενειακό ιστορικό και φοβάται να γίνει μητέρα. Οι δυο γυναίκες δοκιμάζουν την τεχνητή γονιμοποίηση, αλλά μόλις η Κάτια μένει έγκυος, η Ζιστίν την εγκαταλείπει για έναν άντρα και ξεκινά μια νέα ζωή. Εξαφανίζεται για δώδεκα ολόκληρα χρόνια.

Ο έρωτας δυο γυναικών και ένας δραματικός θάνατος που σφραγίζει σχέσεις και ζωές στο Θέατρο Άνεσις Facebook Twitter
Φωτο: © Karol Jarek

Η Κάτια, άρρωστη και λίγο πριν το τέλος, με μια δωδεκάχρονη κόρη, αναγκάζεται να αναζητήσει τον αλκοολικό αδερφό της, έναν κυνικό συγγραφέα που έχει να δει χρόνια, για να εξασφαλίσει στην κόρη της έναν άνθρωπο που θα την καθοδηγήσει στη ζωή. Και εκείνος ψάχνει να βρει τη Ζιστίν. Όλοι θα έρθουν αντιμέτωποι με τη ζωή τους, τα κρυμμένα κομμάτια της και την αλήθεια τους, που πρέπει να αντιμετωπίσουν.

«Με τη δική μου ανάγνωση, είναι ο έρωτας δυο ανθρώπων ανεξάρτητα από το φύλο. Ο καθένας μπορεί να πάρει το δικό του μήνυμα και κατά την άποψή μου είναι τόσο μεγάλη η αγάπη και το χτίσιμο της σχέσης, που είναι πέρα από το αν είναι άντρας και γυναίκα ή πρόσωπα του ίδιου φύλου, είναι δυο ανθρώπινες ψυχές που συναντήθηκαν και αποφάσισαν να κάνουν μια οικογένεια. Το έργο αυτό έχει μια γκάμα πολύπλοκων σχέσεων, μιας μητέρας με το παιδί της, ενός αδελφού  με μια αδελφή, και πώς αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να φτάσουν σε ένα επίπεδο συμφιλίωσης» μας λέει η Ευδοκία Ρουμελιώτη.

Η Βίκυ Βολιώτη εντυπωσιάστηκε από αυτό το πολύ καινούργιο, πολύ κουλ έργο, που μιλάει με τρόπο καθημερινό και ποιητικό, με χαλαρότητα και ελευθερία και αντιμετωπίζει το θέμα του ομοφυλόφιλου έρωτα χωρίς ταμπέλες και στόμφο, σαν μια καθημερινή ιστορία της διπλανής πόρτας, με φυσικότητα και λεπτότητα. Ο καθένας μπορεί να αγαπήσει όποιον θέλει, ανεξάρτητα από το φύλο του.

Ο έρωτας δυο γυναικών και ένας δραματικός θάνατος που σφραγίζει σχέσεις και ζωές στο Θέατρο Άνεσις Facebook Twitter
Φωτο: © Karol Jarek

«Αυτό που με συγκίνησε είναι ότι μιλάει για έναν έρωτα ομοφυλόφιλο σε ένα πλαίσιο της ζωής που είναι δύσκολη και διαποτισμένη με πολλές προκαταλήψεις. Αισθάνομαι ότι έχουμε και μια μεγάλη ευθύνη απέναντι στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, γιατί βγαίνουμε μπροστά με ένα έργο που μιλάει πολύ ανοιχτά για αυτό το θέμα, και ότι αυτή την εποχή που το πράγμα είναι σε συζήτηση ερχόμαστε να μιλήσουμε γι' αυτό.

Θέλουμε -και μακάρι να τα καταφέρουμε- μέσα από τη δική μας παρουσία και την παράσταση να διαλύσουμε και ένα άλλο στερεότυπο, που θέλει αυτές τις σχέσεις να είναι στο περιθώριο, τους ανθρώπους να μοιάζουν παράξενοι, ενώ είναι οι διπλανοί μας, οι άνθρωποι στο γραφείο μας ή στη δουλειά μας ή στην πολυκατοικία μας, και έχουν τις ίδιες σχέσεις, τις ίδιες επιθυμίες με εμάς. Και το άλλο ενδιαφέρον του έργου είναι το πόσο μεγάλα μυστικά κομμάτια κρύβει η ζωή μας όταν αποφασίζουμε να αλλάξουμε πορεία».

«Είναι ένα έργο πολύ φρέσκο, όπως είναι φρέσκο και το θέμα της υιοθεσίας, και γράφτηκε σε ένα κοινωνικό πλαίσιο στη Γαλλία πολύ συντηρητικό», λέει ο σκηνοθέτης Σίμος Κακάλας. «Οπότε νομίζω ότι είναι σημαντικό και για τη συζήτηση που πάει να ξεκινήσει και εδώ και έχει μεγάλο λόγο ύπαρξης στην Αθήνα αυτήν τη στιγμή, είναι ένα έργο γραμμένο με ρεαλισμό και για μένα πρέπει να ακουστεί και να υπάρξει.

Μιλήσαμε με πολλούς ανθρώπους από αυτές τις κοινότητες για τη δυσκολία ακόμα και να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί εδώ και δεκαετίες, αλλά εγώ βλέπω ότι είναι νέοι άνθρωποι, είναι δυναμικοί, ακτιβιστές, και δεν θα δειλιάσουν όπως εμείς οι προηγούμενοι, έχουν θέσεις και πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις. Αυτά τα παιδιά έρχονται με ορμή και αυτή θα μας συμπαρασύρει όλους να πάρουμε πολύ σοβαρά τη συμπερίληψη και τη διαφορετικότητα».

Ο έρωτας δυο γυναικών και ένας δραματικός θάνατος που σφραγίζει σχέσεις και ζωές στο Θέατρο Άνεσις Facebook Twitter
Φωτο: © Karol Jarek
Ο έρωτας δυο γυναικών και ένας δραματικός θάνατος που σφραγίζει σχέσεις και ζωές στο Θέατρο Άνεσις Facebook Twitter
Φωτο: © Karol Jarek
Ο έρωτας δυο γυναικών και ένας δραματικός θάνατος που σφραγίζει σχέσεις και ζωές στο Θέατρο Άνεσις Facebook Twitter
Φωτο: © Karol Jarek

«Μια ιστορία αγάπης»  του Alexis Michalik

Σκηνοθεσία: Σίμος Κακάλας

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος

Ενδυματολόγος: Κλαιρ Μπρέισγουελ

Σκηνικά: Αντώνης Δαγκλίδης

Φωτισμοί-Φωτογραφίες: Karol Jarek

Διανομή: Βίκυ Βολιώτη, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Σίμος Κακάλας, Τζίνη Παπαδοπούλου, Στεφανία Ζώρα

Θέατρο Άνεσις

Πεμ. 20:15, Πάρ. 19:00, Σάβ. 21:30, Κυρ. 21:15

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ευδοκία Ρουμελιώτη: «Είμαι ανάδοχη μητέρα. Δεν έχει ολοκληρωθεί η υιοθεσία του Μάριου - Έχω θυμό»

Πολιτισμός / Ευδοκία Ρουμελιώτη: «Είμαι ανάδοχη μητέρα. Δεν έχει ολοκληρωθεί η υιοθεσία του Μάριου - Έχω θυμό»

Η Ευδοκία Ρουμελιώτη μίλησε για τα εμπόδια που έχει συναντήσει με την διαδικασία υιοθεσίας ενός αγοριού, του οποίου είναι ανάδοχη μητέρα τα τελευταία τρία χρόνια

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ