Ο Έκτορας Λυγίζος ανεβάζει Προμηθέα Δεσμώτη

Ο Έκτορας Λυγίζος ανεβάζει Προμηθέα Δεσμώτη Facebook Twitter
0

Ο Έκτορας Λυγίζος ανεβάζει Προμηθέα Δεσμώτη Facebook Twitter
«Με ενδιαφέρει να αφηγηθούμε την ιστορία ομαδικά. Αισθάνομαι ότι ο Προμηθέας δεν είναι ο κλασικός αρσενικός ήρωας της τραγωδίας που τα λύνει όλα με τη δύναμη του πνεύματος ή τη ρώμη. Έλκεται από την αδυναμία, που στην τραγωδία μοιράζονται οι ηρωίδες, που με κάποιον τρόπο προσπαθούν να αποκαταστήσουν μια αδικία». Ο Έκτωρας Λυγίζος μιλά για το έργο... Φωτό: Γιώργος Σανταμούρης

Πιστός στη θεατρική έρευνα και στις αναζητήσεις του για τις πιθανές και ποικίλες εκδοχές αναπαράστασης του αρχαίου δράματος, ο σκηνοθέτης  Έκτορας Λυγίζος που ανέλαβε για τα φετινά Επιδαύρια τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, ετοιμάζει μια παράσταση με αρκετές κι ενδιαφέρουσες καινοτομίες, που υπηρετεί απόλυτα το ομαδικό πνεύμα, που καταργεί και ουσιαστικά ακυρώνει την ατομικότητα του κάθε ρόλου και ανάγει ενίοτε σε χορό όλα τα πρόσωπα του έργου. Ο ίδιος ο Χορός αποκτά την οντότητα ενός προσώπου, αν και ερμηνεύεται από δύο ηθοποιούς, κάτι που όμως ισχύει για όλους τους ρόλους του έργου.

Στο κέντρο της ορχήστρας, απλωμένο ένα υπερμέγεθες ομοίωμα του Προμηθέα. Αυτό είναι το σκηνικό του έργου, ενώ η ιδιαίτερη εκφορά του λόγου, με τη ρυθμική και τη μουσικότητά του, έχει αντικαταστήσει και τη χρήση της μουσικής. Ο Λυγίζος, ο οποίος, εκτός από τη σκηνοθεσία, έχει αναλάβει, μαζί με τη Στεφανία Γουλιώτη, και τον ρόλο του Προμηθέα, εξηγεί πώς βλέπει το όλο εγχείρημα: «Είμαστε μία ομάδα οκτώ αφηγητών που στεκόμαστε γύρω από το ομοίωμα και αφηγούμαστε την ιστορία – στην αρχή ομαδικά και σιγά-σιγά ο καθένας αναλαμβάνει κάποιον ρόλο, όχι ατομικά αλλά ως ζευγάρια. Έτσι, μας δίνεται η ευκαιρία να αφηγηθούμε τις εσωτερικές συγκρούσεις του κάθε προσώπου: πώς ο Προμηθέας διαχειρίζεται το αίσθημα του φόβου, της οργής, της αδικίας, τις στιγμές που διστάζει μεν, αλλά έχει εξαιρετική διαύγεια, πώς οι Ωκεανίδες φλερτάρουν με τον θαυμασμό για εκείνον, αλλά και τον φόβο τους να καθίσουν δίπλα του και να τον υποστηρίξουν μέχρι τέλους. Επίσης, μας ενδιαφέρει η πλευρά του Ωκεανού η πιο υποστηρικτική αλλά και η πιο διπλωματική, ο Ερμής ως ψυχρός εκτελεστής αλλά και ως μικρό παιδί που εκτελεί τις εντολές ενός πατέρα, και η Ιώ, που είναι παραδομένη σε έναν οίστρο πιο ντροπαλό και πιο φοβισμένο. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχουν συνεχώς αντιθέσεις. Υπάρχουν και κομμάτια που ο ένας παρασύρει τον άλλον και τον συμπληρώνει. Ανά τακτά διαστήματα επιστρέφουμε σε μια ομαδική διαπραγμάτευση και των οκτώ. Άλλοτε δοκιμάζουμε κάτι στο πρώτο πρόσωπο –πόσο αβάσταχτο είναι για μένα, ως Προμηθέα, αυτό το φορτίο– κι άλλοτε σε τρίτο πρόσωπο, για να καταλάβουμε πόσο λυγίζουν τον ήρωα τα δεινά του, ενώ σταδιακά εμπλεκόμαστε όλο πιο πολύ με το πρόσωπο και την κατάσταση».

Ο Έκτορας Λυγίζος ανεβάζει Προμηθέα Δεσμώτη Facebook Twitter
Φωτό: Γιώργος Σανταμούρης
Ο Έκτορας Λυγίζος ανεβάζει Προμηθέα Δεσμώτη Facebook Twitter
«Αρχικά, νόμιζα ότι θα είχε πολύ μεγάλη σημασία το ότι είμαστε ένα θηλυκό και ένα αρσενικό, αλλά τελικά, με τις πρόβες, συνειδητοποίησα ότι γίνεται μια μαγική ένωση, σαν να γιορτάζεται η ένωση ενός όλου». Η Στεφανία Γουλιώτη για τη διπλή διανομή ρόλων... Φωτό: Γιώργος Σανταμούρης

Αλλά πώς κατέληξε στη λύση των δύο ηθοποιών, που μοιράζονται ακόμα και τον ρόλο του Προμηθέα; «Με ενδιαφέρει να αφηγηθούμε την ιστορία ομαδικά. Αισθάνομαι ότι ο Προμηθέας δεν είναι ο κλασικός αρσενικός ήρωας της τραγωδίας που τα λύνει όλα με τη δύναμη του πνεύματος ή τη ρώμη. Έλκεται από την αδυναμία, που στην τραγωδία μοιράζονται οι ηρωίδες, που με κάποιον τρόπο προσπαθούν να αποκαταστήσουν μια αδικία. Ο Προμηθέας το έχει αυτό: αδικήθηκαν οι άνθρωποι στα καινούργια πόστα της εξουσίας, καθώς δεν δόθηκε τίποτα στους θνητούς, οπότε αποπειράται να αποκαταστήσει την αδικία, ώστε να υπάρξει καλύτερη διαχείριση της εξουσίας».

Ο Προμηθέας, κλέβοντας τη φωτιά, δηλαδή τη γνώση, και δίνοντάς τη στους ανθρώπους, ανάγεται σε αιώνιο σύμβολο αντίστασης, ένα διαχρονικό σύμβολο κατά της εξουσίας. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Λυγίζος: «Μοιράζει την αποκλειστικότητα της γνώσης». Πώς, λοιπόν, σε μία τόσο εξανθρωπισμένη σκηνοθεσία κρατιούνται τα μεγέθη των υπερβατικών μυθικών προσώπων; Εξηγεί: «Επειδή δεν μπορείς να το σωματοποιήσεις όλο αυτό, η δύναμη της ομαδικότητας είναι μια λύση. Προσπαθείς να το αφηγηθείς και να το μεγαλώσεις: είτε μιλάνε οκτώ είτε ένας, κι αυτός ο ένας προσπαθεί να εξηγήσει στους οκτώ ή να εκφραστεί για τους οκτώ. Μου αρέσει που υπάρχουν οκτώ διαφορετικές ενέργειες σε σχέση με την πολυπρισματικότητα του έργου. Κάθε δύο σελίδες πετάγονται απόλυτες αλήθειες που μπορεί να τις πιστεύουμε 100% εκείνη τη στιγμή, αλλά λίγο μετά αναιρούνται».

Ο Έκτορας Λυγίζος ανεβάζει Προμηθέα Δεσμώτη Facebook Twitter
Στον Προμηθέα Δεσμώτη του Λυγίζου Ο ο Χορός αποκτά την οντότητα ενός προσώπου, αν και ερμηνεύεται από δύο ηθοποιούς, κάτι που όμως ισχύει για όλους τους ρόλους του έργου... Φωτό: Γιώργος Σανταμούρης
Ο Έκτορας Λυγίζος ανεβάζει Προμηθέα Δεσμώτη Facebook Twitter
Φωτό: Γιώργος Σανταμούρης

Αναρωτιέμαι αν κατά τη διαδικασία των προβών τού αποκαλύφθηκαν νέα στοιχεία που δεν είχε προσέξει κατά τη μελέτη του έργου. Απαντάει: «Ναι, η μεγάλη διαδρομή του ήρωα. Κατάλαβα ότι στο τέλος αποδέχεται σε αρκετά μεγάλο βαθμό την τιμωρία του και συνειδητοποιεί ότι την επέλεξε ο ίδιος. Ησυχάζει γιατί συμφιλιώνεται με το γεγονός ότι αυτή η τιμωρία του αξίζει, ότι είναι μια τιμωρία που του ταιριάζει. Αυτό το κατάλαβα καθαρά στην  Έξοδο. Όπως, επίσης, μου επιβεβαιώθηκε ότι ο Χορός των Ωκεανίδων δεν είναι ο τυπικός χορός τραγωδίας αλλά ένα πρόσωπο, ο “συμπρωταγωνιστής”, και ότι έχουνε επίσης μεγάλη διαδρομή. Μπορεί να γυρνάνε κάθε λίγο στην ασφάλεια των παλιών πεποιθήσεων, αλλά στο τέλος αποφασίζουν να μείνουν δίπλα του και να πάθουν ό,τι και εκείνος. Περνάνε από τον ρόλο του φίλου, μετά γίνονται σχεδόν μητρικές, τον ερωτεύονται κι έπειτα συγκρούονται, μέχρι να καταφέρουν να ξεπεράσουν τον αρχικό μεγάλο φόβο και να μείνουν μέχρι το τέλος. Μου φαίνονται σαν ένα πρόσωπο και τα στάσιμά τους είναι αντίστοιχα των υποστάσιμων των άλλων προσώπων».

Η Στεφανία Γουλιώτη, που μοιράζεται με εκείνον τον ρόλο του Προμηθέα, έχει να πει τα εξής: «Αρχικά, νόμιζα ότι θα είχε πολύ μεγάλη σημασία το ότι είμαστε ένα θηλυκό και ένα αρσενικό, αλλά τελικά, με τις πρόβες, συνειδητοποίησα ότι γίνεται μια μαγική ένωση, σαν να γιορτάζεται η ένωση ενός όλου. Ενώ ο Έκτορας χρησιμοποιεί τον διαχωρισμό ενός χαρακτήρα σε δύο, αυτό που φωτίζεται περισσότερο είναι η ενότητα, μέσα από την εσωτερική σύγκρουση του ίδιου του εαυτού με τον εαυτό του. Όταν βλέπεις να χωρίζεται ο ίδιος ο εαυτός από τον εαυτό του και τελικά να ξανασμίγουν, αυτό είναι η πιο μεγάλη γιορτή, το να είναι ο εαυτός πιστός στον εαυτό του». Εδώ συμπληρώνει ο Λυγίζος: «Υπάρχουν στιγμές που παίρνουμε κοινή απόφαση και έτσι είναι πιο συνειδητή απόφαση».

Ο Έκτορας Λυγίζος ανεβάζει Προμηθέα Δεσμώτη Facebook Twitter
Φωτό: Γιώργος Σανταμούρης
Ο Έκτορας Λυγίζος ανεβάζει Προμηθέα Δεσμώτη Facebook Twitter
Ο Προμηθέας, κλέβοντας τη φωτιά, δηλαδή τη γνώση, και δίνοντάς τη στους ανθρώπους, ανάγεται σε αιώνιο σύμβολο αντίστασης, ένα διαχρονικό σύμβολο κατά της εξουσίας. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Λυγίζος: «Μοιράζει την αποκλειστικότητα της γνώσης»... Φωτό: Γιώργος Σανταμούρης

Πόσο δύσκολο ήταν για τη Γουλιώτη, που έχει αρκετά σημαντική διαδρομή στο αρχαίο δράμα, να συνταχθεί με έναν τέτοιο τρόπο ανεβάσματος; Απαντά: «Δεν ήταν καθόλου δύσκολο, ίσα ίσα που μεγαλώνει τη φαντασία μου. Με βοηθάει να φανταστώ και να παρασυρθώ πιο εύκολα απ’ ό,τι όταν αποδίδω απλώς έναν ρόλο όπως είναι ή προσπαθώ να τον απεικονίσω όσο γίνεται καλύτερα. Εκεί χάνεσαι στην ανάγκη της απεικόνισης».

Ο Θάνος Τοκάκης και ο Μιχάλης Κίμωνας κρατούν αντίστοιχα τους ρόλους του Ηφαίστου και του Κράτους-Βίας, ενώ ως δίπολο εμφανίζονται από κοινού ως Ωκεανός και Ερμής, οι «μεσάζοντες» που προσπαθούν να συνετίσουν τον Προμηθέα. Λένε γι’ αυτή την κοινή πορεία: «Υπάρχει μια συνέχεια και μια σύνδεση ανάμεσα στα πρόσωπα αυτά. Υπάρχει ένα δίπολο θέλησης και νόμου το οποίο παίζει και στους τέσσερις χαρακτήρες. Ουσιαστικά, είναι σαν διάλογος όταν οι δικοί μας χαρακτήρες συμφωνούν όσον αφορά τις προθέσεις αυτών που φέρουν στο έργο. Υπάρχει μια συμφωνία που προχωράει το πράγμα». Ο Τοκάκης καταλήγει: «Αυτή η διπλή ερμηνεία είναι πολύ πιο δύσκολη από το να επωμίζεσαι έναν ρόλο. Αυτό που δουλεύουμε είναι η αφήγηση ενός λόγου και προσπαθούμε να το κάνουμε μαζί. Το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να φέρεις την ενέργεια τόσο απόλυτα ώστε να το αφηγηθείς κατάλληλα».

Η Γαλήνη Χατζηπασχάλη και η Δήμητρα Βλαγκοπούλου είναι οι δύο που υποδύονται την Ιώ. Σχεδόν με μία φωνή, όπως και στη σκηνή, εξηγούν τη δική τους εμπειρία: «Η Ιώ είναι ο μοναδικός άνθρωπος που εμφανίζεται και ο Προμηθέας της δείχνει ιδιαίτερη αδυναμία. Δεν αρέσει στις Ωκεανίδες γιατί είναι μια ξένη που, επειδή την ερωτεύτηκε ο Δίας, η Ήρα την κυνηγάει κι αυτή πρέπει να τρέξει στον κόσμο όλο να για βρει την ησυχία της. Είναι κι αυτή μόνη σαν τον Προμηθέα, έρχεται και μοιράζεται αυτό που της συμβαίνει. Με αυτά που της λέει την ενθαρρύνει και προετοιμάζεται και ο ίδιος ώστε να πάρει την τελική του απόφαση πιο συνειδητά μέσα από αυτήν».

Ο Έκτορας Λυγίζος ανεβάζει Προμηθέα Δεσμώτη Facebook Twitter
Φωτό: Γιώργος Σανταμούρης

Τις Ωκεανίδες, που όπως είπαμε είναι ένα πρόσωπο, υποδύονται η Άννα Μάσχα και η Τζίνα Θλιβέρη. Είναι ο Χορός που μένει μαζί με τον Προμηθέα, μέχρι που καταποντίζονται μαζί του από τους κεραυνούς του Δία. Λένε οι δυο ηθοποιοί εναλλάξ: «Η μία είναι πιο παρορμητική και η άλλη τη μαζεύει, υπάρχει ο διάλογος, όπως σε όλα τα ντουέτα. Αποτελούν ένα δίπολο, φέρουν έναν δυαδισμό που στην τραγωδία ιδίως είναι πολύ έντονος. Ο ποιητής δεν θέλει να πει ένα πράγμα και ο Έκτορας θέλει να φαίνεται αυτό το δίπολο διαθέσεων και κινήτρων». Η Άννα Μάσχα, που έχει υπηρετήσει ουκ ολίγες φορές την τραγωδία, συμπληρώνει: «Για μένα αυτός ο τρόπος είναι πολύ κοντά στην αρχή της τραγωδίας: μια ομάδα ανθρώπων από την οποία ξεπηδούν κάθε φορά οι ρόλοι-αφηγητές που πάνε μπροστά την ιστορία. Αυτή η διαδικασία είναι η ίδια η τραγωδία. Οι ρόλοι επικοινωνούν με τον Χορό και ο Χορός με τον κόσμο».

Έκτορας Λυγίζος

Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου

12 Ιουλίου, 21:00

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου   

 

Η παράσταση παρουσιάζεται στα Ελληνικά, με αγγλικούς υπέρτιτλους

Διάρκεια: 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ