Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος στον ρόλο του Ντον Τζοβάννι. Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος
0

Περισσότεροι από 1.200 θεατές μπήκαν από την πρώτη μέρα, στις 14 Φεβρουαρίου, για να αγοράσουν το εισιτήριό τους για τον Ντον Τζοβάννι του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, τη νέα διεθνή συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που ξεκινά το ταξίδι της από την Αθήνα και την GNO TV, διαδικτυακά, λίγο «παράξενα» για όσους αγαπούν την όπερα και την αναντικατάστατη εμπειρία της ζωντανής παρακολούθησης.

Λίγο πριν παρουσιαστεί από την Όπερα του Γκέτεμποργκ και τη Βασιλική Όπερα της Δανίας, οι θεατές –που θα μπορούν να παρακολουθήσουν την παράσταση μέχρι τα τέλη Ιουλίου με τη λογική του video on demand– μπορούν να απολαύσουν με τις καλύτερες και αρτιότερες συνθήκες ένα από τα σπουδαιότερα ορόσημα του οπερατικού ρεπερτορίου, μια πρόκληση όχι μόνο για τους τραγουδιστές της όπερας, αλλά και για τους μεγάλους σκηνοθέτες και κάθε δημιουργική ομάδα που καλείται να το αποδώσει σκηνικά.

«Ο Ντον Τζοβάννι επρόκειτο να είναι η πρώτη από τις μεγάλες διεθνείς συμπαραγωγές μας που θα φτιαχνόταν εξ' ολοκλήρου στην Αθήνα από την ΕΛΣ και θα έκανε πρεμιέρα εδώ στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, πριν παρουσιαστεί στο Γκέτεμποργκ και στην Κοπεγχάγη, στο πλαίσιο της δωρεάς της εξωστρέφειας από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Πράγματι ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τα σκηνικά και τα κοστούμια στα εργαστήρια μας, από το τέλος Ιουλίου, ενώ και οι πρόβες, σε κλίμα αβεβαιότητας, ξεκίνησαν τον Οκτώβριο.

Ο ίδιος ο Μότσαρτ καταχώρισε την όπερα στον ιδιόχειρο κατάλογο των έργων του ως opera buffa, δηλαδή κωμική όπερα, με κορύφωση τον πολυαναμενόμενο θάνατο του ίδιου του Ντον Τζοβάννι, καθώς προτιμάει ακόμα και την Κόλαση, από το να απαρνηθεί το ποιος είναι ή να απαρνηθεί την αχαλίνωτη ελευθερία του.

Τελικά το δεύτερο lockdown μας πρόλαβε και δεν μπορέσαμε να κάνουμε την αθηναϊκή πρεμιέρα της συμπαραγωγής με κοινό. Όμως, καθώς η GNO TV είχε ήδη δημιουργηθεί, η παράσταση μαγνητοσκοπήθηκε στα μέσα Δεκεμβρίου και χθες έκανε την παγκόσμια πρώτη της μετάδοση διαδικτυακά, ενώ παράλληλα, τα σκηνικά και τα κοστούμια ήδη ταξιδεύουν για το Γκέτεμποργκ, όπου, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το κοινό θα δει εκεί τον Ντον Τζοβάννι μας τον ερχόμενο Μάιο, ενώ στην Κοπεγχάγη η συμπαραγωγή μας θα παρουσιαστεί το 2022» λέει στο LIFO.gr λίγο μετά την πρεμιέρα ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Γιώργος Κουμεντάκης.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

«Για εμάς εδώ στην ΕΛΣ είναι σημαντικό να βρίσκουμε τρόπο να φτιάχνουμε τις παραστάσεις μας και να τις παρουσιάζουμε έστω και διαδικτυακά.

Η νέα συνθήκη της πανδημίας μάς έχει φέρει στο σημείο μηδέν, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να κάνουμε προβλέψεις με μεγάλο ορίζοντα. Σχέδια αναβάλλονται, ακυρώνονται ή αλλάζουν, αλλά αυτό που μένει είναι η πρόθεσή μας να είμαστε παρόντες σε κάθε δυνατή συνθήκη. Σήμερα με τη GNO TV, αύριο-μεθαύριο με κοινό στις αίθουσες μας, σε έναν χρόνο, ποιος ξέρει;

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι δεν είμαστε μόνο εμείς που προσαρμοζόμαστε, αλλά μαζί με εμάς κάνει μεγάλα βήματα και το κοινό. Είναι πολύ ενθαρρυντικά τα μηνύματα που παίρνουμε, όχι μόνο από την ανταπόκριση των θεατών μας στην GNO TV, αλλά και από τη δίψα τους να μπουν στον νέο ψηφιακό κόσμο, με στόχο να δουν την αγαπημένη τους όπερα, να θαυμάσουν τους σπουδαίους Έλληνες καλλιτέχνες, αλλά και να στηρίξουν την ΕΛΣ. Τους ευχαριστούμε» σημειώνει ο κ. Κουμεντάκης.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

Μια όπερα πρόκληση σε ένα ξενοδοχείο στο όριο του δημόσιου και του ιδιωτικού

Ο ίδιος ο Μότσαρτ καταχώρισε την όπερα στον ιδιόχειρο κατάλογο των έργων του ως opera buffa, δηλαδή κωμική όπερα, με κορύφωση τον πολυαναμενόμενο θάνατο του ίδιου του Ντον Τζοβάννι, καθώς προτιμάει ακόμα και την Κόλαση, από το να απαρνηθεί το ποιος είναι ή να απαρνηθεί την αχαλίνωτη ελευθερία του.

Οι σκηνοθέτες δοκιμάζονται και βάζουν το δικό τους στοίχημα σε μια όπερα-πρόκληση, μουσική και εννοιολογική. Ο θάνατος, το χάος, η ζωή και η θνητότητα, η ευθυμία και ο σαρκασμός, το μαύρο χιούμορ, η ειρωνεία και ο κυνισμός στροβιλίζονται σε ένα αέναο και σπαρακτικό γαϊτανάκι και ο κορμός του έργου μοιάζει με ένα ψυχολογικό θρίλερ που κανένας δεν μπορεί να συλλάβει την εξέλιξή του.

Το υποβλητικό σκηνικό της Λυρικής αναπαριστά ένα ξενοδοχείο, μια ιδέα του σκηνοθέτη Τζον Φουλτζέιμς, καλλιτεχνικού διευθυντή της Βασιλικής Όπερας της Δανίας και ιδρυτή και καλλιτεχνικού διευθυντή της πρωτοποριακής βρετανικής καλλιτεχνικής ομάδας The Opera Group, που έχει σκηνοθετήσει στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του πλανήτη και τοποθετεί τη δράση της όπερας σε ένα σημερινό ξενοδοχείο, στον μικρόκοσμο μιας πόλης όπου το ιδιωτικό γίνεται δημόσιο και ο χρόνος παραμονής είναι περιορισμένος.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

«Τα ξενοδοχεία είναι σκηνές στις οποίες ζούμε ζωές αψηφώντας τη θνητότητα. Το χάος που δημιουργούμε καθαρίζεται, καμία πράξη δεν έχει συνέπειες και υπάρχουν καθαρά σεντόνια κάθε μέρα. Τα ξενοδοχεία είναι σημαντικά και για άλλους λόγους. Είναι μέρη όπου συναντώνται διαφορετικά άτομα και τάξεις – είτε πρόκειται για μια αστική εκδήλωση, είτε για έναν γάμο όπου η οικογένεια ξοδεύει τις αποταμιεύσεις της ζωής της, είτε για έναν εύπορο ένοικο που φιλοξενείται εκεί επί μακρόν, είτε για έναν ταξιδιώτη που επισκέπτεται μια πόλη.

Μέρη όπου υπάρχει τόσο οικειότητα όσο και ανωνυμία, τόσο ιδιωτικοί όσο και δημόσιοι χώροι. Μέρη στα οποία μεγάλο κομμάτι της λειτουργίας προσανατολίζεται γύρω από αυτό που συμβαίνει αφού πέσει το σκοτάδι. Αλλά πάνω απ' όλα είναι μέρη από τα οποία μια μέρα πρέπει να κάνουμε check-out. Γι' αυτό παρακαλούμε να αισθανθείτε σαν στο σπίτι σας, να κάνετε check-in, να παραλάβετε το κλειδί του δωματίου σας, να κλειδώσετε τα τιμαλφή σας και να αφήσετε τον κόσμο έξω» λέει ο Τζον Φουλτζέιμς.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

Ντον Τζοβάννι, ο αιώνιος θριαμβευτής

Ο Ντον Τζοβάννι, μια από τις δημοφιλέστερες όπερες με την εξαιρετικά ευρηματική μουσική του Μότσαρτ να αποδίδει όλες τις όψεις της πορείας του ανθρώπου που τα βάζει με τον Θεό και παίρνει την τύχη στα χέρια του, καταφέρνει να συνδέσει τον κόσμο των ευγενών με τους κωμικούς χαρακτήρες με τρόπο πρωτόγνωρο. Στο εμβληματικό αυτό έργο τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, αφού η αμφισημία διαπερνά το ποιητικό κείμενο αλλά και τη μουσική.

Ο Ντον Τζοβάννιακούστηκε για πρώτη φορά στις 29 Οκτωβρίου 1787 στην Πράγα, στο Θέατρο των Τάξεων –σημερινό Θέατρο Τυλ–, το οποίο το 1848 προσαρτήθηκε στο Εθνικό Θέατρο. Για την πρεμιέρα της όπερας στη Βιέννη (7 Μαΐου 1788), ο Μότσαρτ προσάρμοσε την παρτιτούρα στους νέους τραγουδιστές, συνέθεσε επιπροσθέτως ορισμένα μουσικά μέρη και αφαίρεσε άλλα.

Ο Ντον Τζοβάννι περιελήφθη στο ρεπερτόριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στις 30 Μαρτίου 1962 σε μουσική διεύθυνση του Αντίοχου Ευαγγελάτου με τον Κώστα Πασχάλη στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Στη νέα συμπαραγωγή της ΕΛΣ η όπερα δίδεται στην αρχική εκδοχή της Πράγας, με τον βαρύτονο Τάση Χριστογιαννόπουλο στον ρόλο του Ντον Τζοβάννι, τη Βασιλική Καραγιάννη (Ντόνα Άννα), τον Γιάννη Χριστόπουλο (Ντον Οττάβιο), τον Πέτρο Μαγουλά (Διοικητής), την Άννα Στυλιανάκη (Ντόνα Ελβίρα), τον Τάσο Αποστόλου (Λεπορέλλο), τον Νίκο Κοτενίδη (Μαζέττο), τη Χρύσα Μαλιαμάνη (Τσερλίνα). Η μουσική διεύθυνση είναι του Ντάνιελ Σμιθ, τα σκηνικά του Ντικ Μπερντ, τα κοστούμια της Άνμαρι Γουντς και η χορογραφία της Μαξίν Μπρέιαμ. Στην παραγωγή συμμετέχει η Ορχήστρα και η Χορωδία της ΕΛΣ.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος
Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

Ντον Τζοβάννι

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, στην GNO TV

Μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με την Όπερα του Γκέτεμποργκ & τη Βασιλική Όπερα της Δανίας

Βιντεοσκοπήθηκε στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ στις 10, 12 και 15 Δεκεμβρίου 2020

Για τη μετάδοση του Ντον Τζοβάννι από την GNO TV προπωλούνται εισιτήρια των 10 ευρώ στην www.ticketservices.gr και στο https://tickets.public.gr/

 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ