Μια παράσταση αφιερωμένη στο πριν και -κυρίως- στο μετά των παραστάσεων της Επιδαύρου

Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
0

«Τι σου αρέσει πιο πολύ στην Επίδαυρο;» είχα ρωτήσει πριν από τριάντα χρόνια μια διάσημη και σεβαστή δημοσιογράφο που δεν έχανε παράσταση στον «ιερό χώρο». Καθόμασταν έξω, στο πεζοδρόμιο του Λεωνίδα, που οι θίασοι το λένε «παραλία» και στο οποίο κάθονται μετά το φαγητό και μέσα στην ησυχία, όταν οι περισσότεροι έχουν πάει στην «Παλιά» (δηλαδή την Παλαιά Επίδαυρο) και στο Καπάκι, και με κοίταξε με αληθινή απορία. «Το μετά, φυσικά», μου είπε, «εννοείται, όλοι για το μετά είμαστε εδώ».

Αυτό το «μετά», λοιπόν, αλλά και το πριν από την παράσταση, και το ανάμεσα, αυτά που συμβαίνουν τις έναστρες καλοκαιρινές νύχτες στην Επίδαυρο, στις πρόβες, στα καμαρίνια και μετά την πρεμιέρα στις χασαποταβέρνες, αυτό το βακχικό πανηγύρι των απόψεων, των συμφιλιώσεων, των δηλώσεων και των παραλειπόμενων της ματαιοδοξίας, της φρεναπάτης της επιτυχίας, φέρνει στη σκηνή του Ρεξ-«Μαρίκα Κοτοπούλη» ο Νίκος Καραθάνος με την καινούργια του δουλειά Μια νύχτα στην Επίδαυρο, που θα κάνει πρεμιέρα στις 22 Απριλίου.

Είναι μια βραδιά που συμβαίνει στη ζωή μας, αλλά είναι και όλη η ζωή μας σε μια βραδιά, για εμάς που δεν είμαστε ηθοποιοί αλλά έχουμε κοστούμια και σκηνικό και λόγια που κάνουν εντύπωση και θαυμαστές και εχθρούς και ματαιώσεις και φιλοδοξίες και πόνους κρυφούς.

Η πρόβα έχει στηθεί σε έναν χώρο της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Έχουν φτάσει από το Λυγουριό τραπέζια από τον Λεωνίδα, που θα είναι βασικό κομμάτι του σκηνικού της παράστασης.

Αυτά τα τραπέζια –που αν ήταν κεραίες θα είχαν καταγράψει όλο το ατέρμονο, επαναλαμβανόμενο κάθε καλοκαίρι τσίρκο της ανθρώπινης συμπεριφοράς– με την κολλημένη τσίχλα που μασούσε νευρικά ο θεατής σε όλη την παράσταση –και κάπως το σεβάστηκε το μάρμαρο του αρχαίου θεάτρου και ήρθε και την κόλλησε εδώ–, που αν είχαν αυτιά και στόμα χίλιοι Αριστοφάνηδες θα ξεπηδούσαν από μέσα τους.

Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Η Γαλήνη Χατζηπασχάλη στις πρόβες της παράστασης. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/LifO

Από αυτή την προνομιούχα θέση στο τραπέζι με την πινακίδα «Αγκαζέ» και το όνομά σου, δίπλα στο κεντρικό, το πιο μεγάλο τραπέζι της σκιερής αυλής, που γράφει «Θίασος», βλέπεις να εκτυλίσσονται πράγματα και θάματα και σημεία και τέρατα και αντηχεί με τα λόγια του ηθοποιού μπροστά σου η ευχή και κατάρα: «Κάνε, Θεέ μου, αυτή η χώρα να σταματήσει να ασχολείται με το θέατρο». Μάταιη η επίκληση σε κουφούς θεούς.

Το θέατρο είναι εδώ, μπροστά μας, ατόφιο, αλαφροΐσκιωτο και ανεμοδαρμένο. Και πληγωμένο, ατίθασο και συγκινητικό, δειλό και φοβισμένο και θαρραλέο και ακαταμάχητο. Είναι εδώ μέσα από τα πρόσωπά του και τα ξεσπάσματά τους, που μοιάζουν να αναβλύζουν χοές στους θεούς της τσίκνας και των κοψιδιών και των αναμμένων κάρβουνων από τις ψησταριές τριγύρω, με έναν κούκο να ακούγεται μετά την παράσταση από το έρημο πια και ήσυχο, αιώνια αδιατάρακτο αρχαίο θέατρο.

Παρελαύνουν όλα τα κλισέ που λατρεύουμε: «Η παράσταση είσαι εσύ», «ευτυχώς είδαμε φέτος μια παράσταση», «έπεσε το θέατρο όταν βγήκες», «το κοινό μίλησε», «εσύ, αγάπη μου, είσαι όλο εσύ», «μας πέθανες απόψε» και ανάμεσα σε αυτά τα λόγια ιδού ο θίασος, ο θεσπέσιος και αδικαίωτος και εγωμανής και καμένος και υπερχρεωμένος από αποτυχίες και επιτυχίες, να παρελαύνει μπροστά μας σε μια σειρά σκηνών που μας δείχνουν χωρίς αναστολές τον πανικό του ηθοποιού πίσω από το κοστούμι του διάσημου σκηνογράφου και την αγωνία του πίσω από την υπογραφή του διάσημου σκηνοθέτη, με τον πιο κωμικό, συγκινητικό και βαθιά σατιρικό τρόπο.

Διαδραματίζεται μπροστά μας με καταιγιστική ταχύτητα μια συναρπαστική κωμωδία, γιατί ο Νίκος Καραθάνος το πονάει το σινάφι του και ζει μέσα σε αυτό, και έχει θάρρος να το κοιτάξει και από την πλευρά του θεατή. Και η Λένα Κιτσοπούλου, που υπογράφει το κείμενο, μέσα σε αυτό γεννήθηκε και μεγάλωσε και ζει, και με αυτό βασανίζεται.

Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Χάρις Αλεξίου. Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Βασίλης Παπαβασιλείου

Η σαλεμένη πρωταγωνίστρια, εκστασιασμένη από τον διήμερο θρίαμβό της, και οι κόλακες γύρω της, η ανταγωνίστρια και το μεγαλύτερο δικό της χειροκρότημα –δυστυχώς προερχόμενη από τον χώρο της τηλεοπτικής επιτυχίας–, ο σκηνογράφος που «είναι δυο χέρια με δάχτυλα», ο παραγνωρισμένος «σοφός» που επαναλαμβάνει μονότονα «ήθελε κόψιμο», οι αδιανόητες περούκες –«αυτές είναι μαλλιά, όχι αστεία»–, ο ενδυματολόγος που τον υμνεί η πρωταγωνίστρια.

Οι συζητήσεις-κραυγές: «Ποιος έχει δει περισσότερο θέατρο εδώ;». Ποιος είδε τον «Στέκερ» και τη Σαουμπίνε και τον «Βερχόβεν» και τον «Νοκοτόμι» και τον «Φέρκεν Ντένκερ Μπέζφοφ» και τον «Μπερλικόφσκι»; Ποιος έφαγε τον πολιτισμό με το κουτάλι; Οι ταπεινές δηλώσεις: «Έκανα μια δουλειά, πήρα τις οδηγίες του σκηνοθέτη μου». Και οι τρομερές δηλώσεις: «Περίμενα, νομίζεις, τέτοια ανταπόκριση, να φωτογραφίζομαι δίπλα στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας;».

Ανάγνωση βιογραφικών με τρομερά σεμινάρια, και ζάναξ, πολλά ζάναξ, για να αντέξεις την πίεση της δουλειάς, και της δημοσιότητας και της φήμης και του αβέβαιου αύριο. «Είναι πρωταθλητισμός η Επίδαυρος, και μικρό δεν υπάρχει, να το γνωρίζεις. Μικρός ρόλος δεν υπάρχει, μικροί άνθρωποι υπάρχουν».

«Τι φεστιβαλάρα έχω εγώ», κραυγάζει η υπεύθυνη της Επιδαύρου, που μετρά την επιτυχία με τα πούλμαν, με το μποτιλιάρισμα μέχρι την Παλιά. Είναι και ο υπουργός που άλλα είπε στους ηθοποιούς και άλλα σε μια δημοσιογράφο, ότι καθόλου δεν του άρεσε και βαρέθηκε, αλλά γενικά όποιος βαρέθηκε είναι ασήμαντος απόψε.

Σημασία έχει ο θρίαμβος της βραδιάς και η πορεία για να φτάσουμε στην ταβέρνα γρήγορα, γιατί έχει σημασία πού και πώς θα κάτσεις στο τραπέζι, αν θα είσαι στην κεφαλή ή ανάμεσα στα πόδια των τραπεζιών και αν θα μπορείς να βγεις από τη θέση σου και να σηκωθείς και να φιληθείς με όσους περνάνε για να υποβάλουν τα σέβη τους, γιατί πώς θα υποβληθούν τα σέβη αν είσαι στριμωγμένος στην άλλη πλευρά του τραπεζιού, ανάμεσα σε δυο βήτα ρόλους που θέλουν να κλέψουν λίγη δόξα, και εν τω μεταξύ η πείνα είναι αδιανόητη, και έχει σκάσει και μια ηθοποιός διάσημη που μπορεί να είναι η Σούζαν Σάραντον αλλά και να μην είναι, γιατί μπορεί να είναι η Σάντρα Μπούλοκ ή η Τζούλιαν Μουρ, αλλά δεν έχει και σημασία.

Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Ο Χρήστος Λούλης στις πρόβες της παράστασης. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/LifO
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Η καινούργια δουλειά του Νίκου Καραθάνου «Μια νύχτα στην Επίδαυρο» κάνει πρεμιέρα στις 22 Απριλίου. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/LifO

«Έρχονται κάθε χρόνο, καλοί άνθρωποι, δεν λέω, καλοί μα φασαριόζοι, πάω κι εγώ πάνω στο θέατρο, τις βλέπω τις παραστάσεις… ξένοι σκηνοθέτες, αλλά δεν το γεμίζει ο ξένος, ο Έλληνας θέλει τον Έλληνα να δει, να θαυμάσει το πατριωτάκι του, να ‘χει και μετά να θάψει. Ένα χωριό είναι όλοι τούτοι, πιο μικρό από το δικό μας το χωριό είναι όλοι τούτοι μαζί. Άμα τους βάλεις ενωμένους, τους παστώσεις, τι είναι; Ένα χωριό, ούτε μια πλατεία δεν είναι όλοι μαζεμένοι και νομίζουνε αυτοί ότι πάνε ταξίδια μέσα από τις λέξεις και τα αυτά. Τι ταξίδια πάνε;» λέει ο άνθρωπος του χωριού χαζεύοντας τις ορδές που ψάχνουν πάρκινγκ.

Έχει φτάσει η ώρα της παραγγελίας και έχει έρθει και η Έλλη Πασπαλά αυτοπροσώπως να πει συγχαρητήρια, ναι, η Έλλη, που μια παράγοντας την μπερδεύει με τη Σαβίνα Γιαννάτου, όπως μπέρδεψε την Τζούλιαν με τη Σούζαν, και την αποκαλεί «Σαβίνα», γιατί θαυμάζει το έργο της Σαβίνας εννοείται. Και ενώ όλα πάνε κατά διαόλου εμφανίζεται επιτέλους η Βούλα, η μάνα του λόχου, η καρδιά της ταβέρνας, η χρυσοχέρα που τάισε την Παξινού και άλλους θρύλους, και σαν από μηχανής θεός, με το χασαπομάχαιρο στο χέρι για να κοπούν και οι ανοησίες, αρχίζει να παίρνει παραγγελία, ενώ η Έλλη, ή αλλιώς «Σαβίνα», με αγγελική φωνή τραγουδά σε μουσική του Άγγελου Τριανταφύλλου, μπροστά στη στημένη στο βάθρο της μπάντα, το ποίημα της Μάγια Αγγέλου «Still I rise», οδηγώντας μας στην ουτοπία που αχνοφαίνεται στην αργολική νύχτα.

Είναι σαν μια συνέχεια του κωμικού και σπαρακτικού «Δεκαήμερου» αυτή η παράσταση. Είναι μια βραδιά που συμβαίνει στη ζωή μας, αλλά είναι και όλη η ζωή μας σε μια βραδιά, για εμάς που δεν είμαστε ηθοποιοί αλλά έχουμε κοστούμια και σκηνικό και λόγια που κάνουν εντύπωση και θαυμαστές και εχθρούς και ματαιώσεις και φιλοδοξίες και πόνους κρυφούς. Όλα μπορούμε να τα ζήσουμε μια νύχτα στην Επίδαυρο.

Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Έλλη Πασπαλά και Θανάσης Αλευράς. Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Έμιλυ Κολιανδρή και Χρήστος Λούλης. Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Χρήστος Λούλης. Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Έμιλυ Κολιανδρή και Ζέτα Μακρυπούλια. Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Είναι σαν μια συνέχεια του κωμικού και σπαρακτικού «Δεκαήμερου» αυτή η παράσταση. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/LifO
Μια νύχτα στην Επίδαυρο Facebook Twitter
Η Χάρις Αλεξίου στις πρόβες της παράστασης. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/LifO
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης

Δείτε εδώ πληροφορίες για την παράσταση «Μια νύχτα στην Επίδαυρο»

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Νίκος Καραθάνος: «Με όλα αυτά, που είναι ζωή, γελάς»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Με όλα αυτά, που είναι ζωή, γελάς»

Τι είναι για αυτόν ο Προμηθέας; Γιατί επιστρέφει στον ακατέργαστο κόσμο της παιδικής ηλικίας για να αφηγηθεί τον μύθο του θεού που έκλεψε τη φωτιά και την έδωσε στους ανθρώπους; Μία συνέντευξη με τον αγαπημένο σκηνοθέτη λίγο πριν από την πρεμιέρα του «Προμηθέα» στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου

Portaits 2023 / Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου: «Αυτό που έχει σημασία είναι να αγκαλιαζόμαστε, να κοιταζόμαστε στα μάτια»

Με μια σειρά αξιοσημείωτων ρόλων στο ενεργητικό της, η χαρισματική ηθοποιός συναντήθηκε φέτος με το μεγάλο κοινό μέσω της ερμηνείας της στο «Maestro».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έμιλυ Κολιανδρή

Θέατρο / Έμιλυ Κολιανδρή: «Κάνουμε διαρκώς εμφυλίους, κάθε μήνα σκοτώνουν μια γυναίκα, τελικά κάτι πήγε πολύ λάθος»

Μια συζήτηση για το θέατρο, τη μητρότητα και τα νέα δεδομένα της εποχής με την ηθοποιό που θα υποδυθεί τη βασίλισσα Αμαλία στην παράσταση «Amalia melancholia, η βασίλισσα των φοινίκων» του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρης Φραγκούλης: «Ένας δειλός συμβιβασμένος είμαι»

Portraits 2023 / Χάρης Φραγκούλης: «Ένας δειλός συμβιβασμένος είμαι»

Έχοντας σκηνοθετήσει μια «μη τυπική σύνθεση της Αντιγόνης» που αγαπήθηκε πολύ και καθώς ετοιμάζεται να λάβει το «χρίσμα» από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου στη νέα του παράσταση, ο Χάρης Φραγκούλης δίνει πια περισσότερο χώρο στην τρυφερότητα.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ