Μια παράσταση αφιερωμένη στο πριν και -κυρίως- στο μετά των παραστάσεων της Επιδαύρου

Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
0

«Τι σου αρέσει πιο πολύ στην Επίδαυρο;» είχα ρωτήσει πριν από τριάντα χρόνια μια διάσημη και σεβαστή δημοσιογράφο που δεν έχανε παράσταση στον «ιερό χώρο». Καθόμασταν έξω, στο πεζοδρόμιο του Λεωνίδα, που οι θίασοι το λένε «παραλία» και στο οποίο κάθονται μετά το φαγητό και μέσα στην ησυχία, όταν οι περισσότεροι έχουν πάει στην «Παλιά» (δηλαδή την Παλαιά Επίδαυρο) και στο Καπάκι, και με κοίταξε με αληθινή απορία. «Το μετά, φυσικά», μου είπε, «εννοείται, όλοι για το μετά είμαστε εδώ».

Αυτό το «μετά», λοιπόν, αλλά και το πριν από την παράσταση, και το ανάμεσα, αυτά που συμβαίνουν τις έναστρες καλοκαιρινές νύχτες στην Επίδαυρο, στις πρόβες, στα καμαρίνια και μετά την πρεμιέρα στις χασαποταβέρνες, αυτό το βακχικό πανηγύρι των απόψεων, των συμφιλιώσεων, των δηλώσεων και των παραλειπόμενων της ματαιοδοξίας, της φρεναπάτης της επιτυχίας, φέρνει στη σκηνή του Ρεξ-«Μαρίκα Κοτοπούλη» ο Νίκος Καραθάνος με την καινούργια του δουλειά Μια νύχτα στην Επίδαυρο, που θα κάνει πρεμιέρα στις 22 Απριλίου.

Είναι μια βραδιά που συμβαίνει στη ζωή μας, αλλά είναι και όλη η ζωή μας σε μια βραδιά, για εμάς που δεν είμαστε ηθοποιοί αλλά έχουμε κοστούμια και σκηνικό και λόγια που κάνουν εντύπωση και θαυμαστές και εχθρούς και ματαιώσεις και φιλοδοξίες και πόνους κρυφούς.

Η πρόβα έχει στηθεί σε έναν χώρο της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Έχουν φτάσει από το Λυγουριό τραπέζια από τον Λεωνίδα, που θα είναι βασικό κομμάτι του σκηνικού της παράστασης.

Αυτά τα τραπέζια –που αν ήταν κεραίες θα είχαν καταγράψει όλο το ατέρμονο, επαναλαμβανόμενο κάθε καλοκαίρι τσίρκο της ανθρώπινης συμπεριφοράς– με την κολλημένη τσίχλα που μασούσε νευρικά ο θεατής σε όλη την παράσταση –και κάπως το σεβάστηκε το μάρμαρο του αρχαίου θεάτρου και ήρθε και την κόλλησε εδώ–, που αν είχαν αυτιά και στόμα χίλιοι Αριστοφάνηδες θα ξεπηδούσαν από μέσα τους.

Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Η Γαλήνη Χατζηπασχάλη στις πρόβες της παράστασης. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/LifO

Από αυτή την προνομιούχα θέση στο τραπέζι με την πινακίδα «Αγκαζέ» και το όνομά σου, δίπλα στο κεντρικό, το πιο μεγάλο τραπέζι της σκιερής αυλής, που γράφει «Θίασος», βλέπεις να εκτυλίσσονται πράγματα και θάματα και σημεία και τέρατα και αντηχεί με τα λόγια του ηθοποιού μπροστά σου η ευχή και κατάρα: «Κάνε, Θεέ μου, αυτή η χώρα να σταματήσει να ασχολείται με το θέατρο». Μάταιη η επίκληση σε κουφούς θεούς.

Το θέατρο είναι εδώ, μπροστά μας, ατόφιο, αλαφροΐσκιωτο και ανεμοδαρμένο. Και πληγωμένο, ατίθασο και συγκινητικό, δειλό και φοβισμένο και θαρραλέο και ακαταμάχητο. Είναι εδώ μέσα από τα πρόσωπά του και τα ξεσπάσματά τους, που μοιάζουν να αναβλύζουν χοές στους θεούς της τσίκνας και των κοψιδιών και των αναμμένων κάρβουνων από τις ψησταριές τριγύρω, με έναν κούκο να ακούγεται μετά την παράσταση από το έρημο πια και ήσυχο, αιώνια αδιατάρακτο αρχαίο θέατρο.

Παρελαύνουν όλα τα κλισέ που λατρεύουμε: «Η παράσταση είσαι εσύ», «ευτυχώς είδαμε φέτος μια παράσταση», «έπεσε το θέατρο όταν βγήκες», «το κοινό μίλησε», «εσύ, αγάπη μου, είσαι όλο εσύ», «μας πέθανες απόψε» και ανάμεσα σε αυτά τα λόγια ιδού ο θίασος, ο θεσπέσιος και αδικαίωτος και εγωμανής και καμένος και υπερχρεωμένος από αποτυχίες και επιτυχίες, να παρελαύνει μπροστά μας σε μια σειρά σκηνών που μας δείχνουν χωρίς αναστολές τον πανικό του ηθοποιού πίσω από το κοστούμι του διάσημου σκηνογράφου και την αγωνία του πίσω από την υπογραφή του διάσημου σκηνοθέτη, με τον πιο κωμικό, συγκινητικό και βαθιά σατιρικό τρόπο.

Διαδραματίζεται μπροστά μας με καταιγιστική ταχύτητα μια συναρπαστική κωμωδία, γιατί ο Νίκος Καραθάνος το πονάει το σινάφι του και ζει μέσα σε αυτό, και έχει θάρρος να το κοιτάξει και από την πλευρά του θεατή. Και η Λένα Κιτσοπούλου, που υπογράφει το κείμενο, μέσα σε αυτό γεννήθηκε και μεγάλωσε και ζει, και με αυτό βασανίζεται.

Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Χάρις Αλεξίου. Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Βασίλης Παπαβασιλείου

Η σαλεμένη πρωταγωνίστρια, εκστασιασμένη από τον διήμερο θρίαμβό της, και οι κόλακες γύρω της, η ανταγωνίστρια και το μεγαλύτερο δικό της χειροκρότημα –δυστυχώς προερχόμενη από τον χώρο της τηλεοπτικής επιτυχίας–, ο σκηνογράφος που «είναι δυο χέρια με δάχτυλα», ο παραγνωρισμένος «σοφός» που επαναλαμβάνει μονότονα «ήθελε κόψιμο», οι αδιανόητες περούκες –«αυτές είναι μαλλιά, όχι αστεία»–, ο ενδυματολόγος που τον υμνεί η πρωταγωνίστρια.

Οι συζητήσεις-κραυγές: «Ποιος έχει δει περισσότερο θέατρο εδώ;». Ποιος είδε τον «Στέκερ» και τη Σαουμπίνε και τον «Βερχόβεν» και τον «Νοκοτόμι» και τον «Φέρκεν Ντένκερ Μπέζφοφ» και τον «Μπερλικόφσκι»; Ποιος έφαγε τον πολιτισμό με το κουτάλι; Οι ταπεινές δηλώσεις: «Έκανα μια δουλειά, πήρα τις οδηγίες του σκηνοθέτη μου». Και οι τρομερές δηλώσεις: «Περίμενα, νομίζεις, τέτοια ανταπόκριση, να φωτογραφίζομαι δίπλα στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας;».

Ανάγνωση βιογραφικών με τρομερά σεμινάρια, και ζάναξ, πολλά ζάναξ, για να αντέξεις την πίεση της δουλειάς, και της δημοσιότητας και της φήμης και του αβέβαιου αύριο. «Είναι πρωταθλητισμός η Επίδαυρος, και μικρό δεν υπάρχει, να το γνωρίζεις. Μικρός ρόλος δεν υπάρχει, μικροί άνθρωποι υπάρχουν».

«Τι φεστιβαλάρα έχω εγώ», κραυγάζει η υπεύθυνη της Επιδαύρου, που μετρά την επιτυχία με τα πούλμαν, με το μποτιλιάρισμα μέχρι την Παλιά. Είναι και ο υπουργός που άλλα είπε στους ηθοποιούς και άλλα σε μια δημοσιογράφο, ότι καθόλου δεν του άρεσε και βαρέθηκε, αλλά γενικά όποιος βαρέθηκε είναι ασήμαντος απόψε.

Σημασία έχει ο θρίαμβος της βραδιάς και η πορεία για να φτάσουμε στην ταβέρνα γρήγορα, γιατί έχει σημασία πού και πώς θα κάτσεις στο τραπέζι, αν θα είσαι στην κεφαλή ή ανάμεσα στα πόδια των τραπεζιών και αν θα μπορείς να βγεις από τη θέση σου και να σηκωθείς και να φιληθείς με όσους περνάνε για να υποβάλουν τα σέβη τους, γιατί πώς θα υποβληθούν τα σέβη αν είσαι στριμωγμένος στην άλλη πλευρά του τραπεζιού, ανάμεσα σε δυο βήτα ρόλους που θέλουν να κλέψουν λίγη δόξα, και εν τω μεταξύ η πείνα είναι αδιανόητη, και έχει σκάσει και μια ηθοποιός διάσημη που μπορεί να είναι η Σούζαν Σάραντον αλλά και να μην είναι, γιατί μπορεί να είναι η Σάντρα Μπούλοκ ή η Τζούλιαν Μουρ, αλλά δεν έχει και σημασία.

Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Ο Χρήστος Λούλης στις πρόβες της παράστασης. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/LifO
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Η καινούργια δουλειά του Νίκου Καραθάνου «Μια νύχτα στην Επίδαυρο» κάνει πρεμιέρα στις 22 Απριλίου. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/LifO

«Έρχονται κάθε χρόνο, καλοί άνθρωποι, δεν λέω, καλοί μα φασαριόζοι, πάω κι εγώ πάνω στο θέατρο, τις βλέπω τις παραστάσεις… ξένοι σκηνοθέτες, αλλά δεν το γεμίζει ο ξένος, ο Έλληνας θέλει τον Έλληνα να δει, να θαυμάσει το πατριωτάκι του, να ‘χει και μετά να θάψει. Ένα χωριό είναι όλοι τούτοι, πιο μικρό από το δικό μας το χωριό είναι όλοι τούτοι μαζί. Άμα τους βάλεις ενωμένους, τους παστώσεις, τι είναι; Ένα χωριό, ούτε μια πλατεία δεν είναι όλοι μαζεμένοι και νομίζουνε αυτοί ότι πάνε ταξίδια μέσα από τις λέξεις και τα αυτά. Τι ταξίδια πάνε;» λέει ο άνθρωπος του χωριού χαζεύοντας τις ορδές που ψάχνουν πάρκινγκ.

Έχει φτάσει η ώρα της παραγγελίας και έχει έρθει και η Έλλη Πασπαλά αυτοπροσώπως να πει συγχαρητήρια, ναι, η Έλλη, που μια παράγοντας την μπερδεύει με τη Σαβίνα Γιαννάτου, όπως μπέρδεψε την Τζούλιαν με τη Σούζαν, και την αποκαλεί «Σαβίνα», γιατί θαυμάζει το έργο της Σαβίνας εννοείται. Και ενώ όλα πάνε κατά διαόλου εμφανίζεται επιτέλους η Βούλα, η μάνα του λόχου, η καρδιά της ταβέρνας, η χρυσοχέρα που τάισε την Παξινού και άλλους θρύλους, και σαν από μηχανής θεός, με το χασαπομάχαιρο στο χέρι για να κοπούν και οι ανοησίες, αρχίζει να παίρνει παραγγελία, ενώ η Έλλη, ή αλλιώς «Σαβίνα», με αγγελική φωνή τραγουδά σε μουσική του Άγγελου Τριανταφύλλου, μπροστά στη στημένη στο βάθρο της μπάντα, το ποίημα της Μάγια Αγγέλου «Still I rise», οδηγώντας μας στην ουτοπία που αχνοφαίνεται στην αργολική νύχτα.

Είναι σαν μια συνέχεια του κωμικού και σπαρακτικού «Δεκαήμερου» αυτή η παράσταση. Είναι μια βραδιά που συμβαίνει στη ζωή μας, αλλά είναι και όλη η ζωή μας σε μια βραδιά, για εμάς που δεν είμαστε ηθοποιοί αλλά έχουμε κοστούμια και σκηνικό και λόγια που κάνουν εντύπωση και θαυμαστές και εχθρούς και ματαιώσεις και φιλοδοξίες και πόνους κρυφούς. Όλα μπορούμε να τα ζήσουμε μια νύχτα στην Επίδαυρο.

Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Έλλη Πασπαλά και Θανάσης Αλευράς. Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Έμιλυ Κολιανδρή και Χρήστος Λούλης. Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Χρήστος Λούλης. Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Έμιλυ Κολιανδρή και Ζέτα Μακρυπούλια. Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Είναι σαν μια συνέχεια του κωμικού και σπαρακτικού «Δεκαήμερου» αυτή η παράσταση. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/LifO
Μια νύχτα στην Επίδαυρο Facebook Twitter
Η Χάρις Αλεξίου στις πρόβες της παράστασης. Φωτ.: Αργυρώ Μποζώνη/LifO
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης
Ο Νίκος Καραθάνος υμνεί το πριν και -κυρίως- το μετά των νυχτών της Επιδαύρου Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Καπλανίδης

Δείτε εδώ πληροφορίες για την παράσταση «Μια νύχτα στην Επίδαυρο»

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Νίκος Καραθάνος: «Με όλα αυτά, που είναι ζωή, γελάς»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Με όλα αυτά, που είναι ζωή, γελάς»

Τι είναι για αυτόν ο Προμηθέας; Γιατί επιστρέφει στον ακατέργαστο κόσμο της παιδικής ηλικίας για να αφηγηθεί τον μύθο του θεού που έκλεψε τη φωτιά και την έδωσε στους ανθρώπους; Μία συνέντευξη με τον αγαπημένο σκηνοθέτη λίγο πριν από την πρεμιέρα του «Προμηθέα» στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου

Portaits 2023 / Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου: «Αυτό που έχει σημασία είναι να αγκαλιαζόμαστε, να κοιταζόμαστε στα μάτια»

Με μια σειρά αξιοσημείωτων ρόλων στο ενεργητικό της, η χαρισματική ηθοποιός συναντήθηκε φέτος με το μεγάλο κοινό μέσω της ερμηνείας της στο «Maestro».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έμιλυ Κολιανδρή

Θέατρο / Έμιλυ Κολιανδρή: «Κάνουμε διαρκώς εμφυλίους, κάθε μήνα σκοτώνουν μια γυναίκα, τελικά κάτι πήγε πολύ λάθος»

Μια συζήτηση για το θέατρο, τη μητρότητα και τα νέα δεδομένα της εποχής με την ηθοποιό που θα υποδυθεί τη βασίλισσα Αμαλία στην παράσταση «Amalia melancholia, η βασίλισσα των φοινίκων» του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρης Φραγκούλης: «Ένας δειλός συμβιβασμένος είμαι»

Portraits 2023 / Χάρης Φραγκούλης: «Ένας δειλός συμβιβασμένος είμαι»

Έχοντας σκηνοθετήσει μια «μη τυπική σύνθεση της Αντιγόνης» που αγαπήθηκε πολύ και καθώς ετοιμάζεται να λάβει το «χρίσμα» από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου στη νέα του παράσταση, ο Χάρης Φραγκούλης δίνει πια περισσότερο χώρο στην τρυφερότητα.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ