The last five years: Ένα από τα δημοφιλέστερα off Broadway μιούζικαλ επιστρέφει

The last five years, Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Δημόπουλου Facebook Twitter
Ο Πάρης Παρασκευάδης και η Βάσια Ζαχαροπούλου. Φωτ.: Βαλέρια Ισάεβα
0

Ένα από τα δημοφιλέστερα off Broadway μιούζικαλ, το The last five years του βραβευμένου με τρία Τόνι Αμερικανού συνθέτη Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν, επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Η νεοϋορκέζικη ιστορία ενός ασυνήθιστου έρωτα ζωντανεύει επί σκηνής, προσφέροντας μια αξέχαστη μουσικοθεατρική εμπειρία. Το έργο παρουσιάζεται σε μουσική διεύθυνση Μιχάλη Παπαπέτρου και μετάφραση και σκηνοθεσία του πολυπράγμονα κωμικού και λιμπρετίστα Δημήτρη Δημόπουλου. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν η Βάσια Ζαχαροπούλου και ο Πάρις Παρασκευάδης.

Ένα έντονα συναισθηματικό και προσωπικό μιούζικαλ δωματίου με θέμα δύο εικοσάρηδες Νεοϋορκέζους, την Κάθυ και τον Τζέιμι, που βρίσκουν και χάνουν τον έρωτα στη διάρκεια μιας περιόδου πέντε χρόνων, το The last five years χαρακτηρίζεται από την αντισυμβατική δομή του: η Κάθυ αφηγείται την ιστορία αντίστροφα και ο Τζέιμι γραμμικά. Οι αφηγήσεις τους συγχρονίζονται μόνο μία φορά, στην τελετή του γάμου τους.

Είναι εντελώς διαφορετική η σχέση που αναπτύσσεις με μια παράσταση, γνωρίζοντας πως αυτή δεν τελείωσε, μα θα επαναληφθεί. Ακόμα και αν δεν προβάρεις, η παράσταση επιστρέφει στο μυαλό σου και σίγουρα επεξεργάζεσαι τι πήγε σωστά και τι πήγε λάθος, τι θα ήθελες να προσπαθήσεις να επαναλάβεις και τι να αποφύγεις.

Το βραβευμένο με βραβείο Drama Desk έργο που χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό «Time» ως ένα από τα δέκα καλύτερα μιούζικαλ του 2001 φέρνει επί σκηνής ένας εκλεκτικός συνδυασμός ήχων και επιρροών, όπου η ποπ-ροκ συνδυάζεται ιδανικά με την τζαζ, την κλασική μουσική και τη φολκ, με στοιχεία κάντρι.

«Ανυπομονώ να ξεκινήσουμε πρόβες για την αναβίωση του μιούζικαλ The last five years στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, ακριβώς επειδή είναι αναβίωση», λέει ο Δημήτρης Δημόπουλος. «Έχω μεγάλη περιέργεια να διαπιστώσω πόσο έχει “ωριμάσει” το έργο στους δύο πρωταγωνιστές του, τη Βάσια Ζαχαροπούλου και τον Πάρη Παρασκευάδη, καθώς έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από το πέρας των παραστάσεων την προηγούμενη καλλιτεχνική περίοδο και γνωρίζαμε από τότε πως η παράσταση θα επαναλαμβανόταν.

»Είναι εντελώς διαφορετική η σχέση που αναπτύσσεις με μια παράσταση, γνωρίζοντας πως αυτή δεν τελείωσε, μα θα επαναληφθεί. Ακόμα και αν δεν προβάρεις, η παράσταση επιστρέφει στο μυαλό σου και σίγουρα επεξεργάζεσαι τι πήγε σωστά και τι πήγε λάθος, τι θα ήθελες να προσπαθήσεις να επαναλάβεις και τι να αποφύγεις. Ανυπομονώ να τους ξανασυναντήσω, μαζί με τον μαέστρο μας, τον Μιχάλη Παπαπέτρου, και να μου αποκαλύψουν τι έχουν ανακαλύψει οι ίδιοι, μια και η Κάθι και ο Τζέιμι της παράστασή μας είναι η Κάθι και ο Τζέιμι που πλάσαμε όλοι μαζί στις πρόβες. Επίσης ανυπομονώ να δω πόσο διαφορετικές θα είναι αυτές οι πρόβες, όπου, αντί να ανακαλύπτουμε πώς θα είναι η παράστασή μας, θα μπορέσουμε να εμβαθύνουμε και να επεκταθούμε σε όσα δεν προλάβαμε, καθώς τρέχαμε για την πρεμιέρα μας τότε. Αυτό θεωρώ πως είναι το μεγαλύτερο κέρδος μιας αναβίωσης, αν αποτελεί όντως μια αναβίωση των προβών και της παράστασης, μια διαδικασία αναδημιουργίας και ανατροφοδότησης, και όχι μια στείρα επανάληψη, αλλά.

»Και ανυπομονώ να ξεκινήσουμε και τις παραστάσεις μας, ώστε να παρουσιάσουμε όσα νέα έχουμε ανακαλύψει με το κοινό που με τόση ζεστασιά και ενθουσιασμό αγκάλιασε την παράστασή μας στην πρώτη της παρουσίαση. «Δεν γίνεται να ανεβαίνουν τέτοιες παραστάσεις για τόσο λίγες φορές», ήταν κάτι που ακούγαμε συχνά πέρσι και είναι ευτύχημα το ότι μας δίνεται η ευκαιρία να επιστρέψουμε πάλι για λίγες παραστάσεις μεν, περισσότερες από πέρσι δε.

798
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Το στοίχημα της Εναλλακτικής Σκηνής να εντάξει το μιούζικαλ στο ρεπερτόριό της φαίνεται πως έχει αποδώσει καρπούς, κάτι που πιστοποιείται όχι μόνο από την υψηλή προσέλευση που σημειώνεται στις παραστάσεις του είδους αλλά και από το υψηλό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που κάνει τις παραστάσεις μιούζικαλ στην Εναλλακτική Σκηνή να ξεχωρίζουν από τις ιδιωτικές παραγωγές που πολύ συχνά –και αυτό το σημειώνω με μια κάποια απογοήτευση– αναλώνονται σε μέτρια έργα σχετικά γνωστών τίτλων σε παραστάσεις που αποτελούν θαμπά αντίγραφα των ανεβασμάτων στο εξωτερικό. Κι αυτό είναι κρίμα, καθώς στις παραστάσεις αυτές βλέπεις επί σκηνής ένα δυναμικό νέων ηθοποιών που μπορεί να υποστηρίξει το είδος και του αξίζει καλύτερα έργα.

Επιστρέφουμε, λοιπόν, με το μιούζικαλ The last five years, ανυπομονώντας να μοιραστούμε και πάλι την ιστορία δύο ανθρώπων που γνωρίστηκαν, ερωτεύτηκαν και απομακρύνθηκαν σε αυτό το άκρως βιωματικό και προσωπικό έργο του Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν που υπογράφει το κείμενο και τη μουσική. Και επιστρέφουμε γεμάτοι περηφάνια που μας δίνεται η ευκαιρία να συστήσουμε σε περισσότερο κόσμο το έργο ενός πολύ σημαντικού δημιουργού του μιούζικαλ, που έχει συνδράμει στην ανάπτυξή του ως ενός είδους θεατρικής ουσίας και όχι οπτικοακουστικού, επιφανειακού εντυπωσιασμού. Και επιστρέφουμε με την ελπίδα να μας δοθεί η ευκαιρία για ακόμα περισσότερες παραστάσεις όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και εκτός!».

The last five years, Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Δημόπουλου Facebook Twitter
Φωτ.: Βαλέρια Ισάεβα

Κείμενο, μουσική, στίχοι: Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν
20, 22, 23, 24, 26, 27, 29, 30, 31 Μαρτίου 2024
Ώρα έναρξης: 20:30 (Κυριακή: 19:30)
Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Πρώτη παρουσίαση στη Νέα Υόρκη από τους Αριέλ Τέππερ και Μάρτυ Μπελ
Πρώτη παρουσίαση: Θέατρο Northlight, Σικάγο
Μουσική διεύθυνση: Μιχάλης Παπαπέτρου
Μετάφραση - σκηνοθεσία: Δημήτρης Δημόπουλος
Σκηνικό - κοστούμια: Ντέιβιντ Νεγρίν
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Βάσια Ζαχαροπούλου (Κάθυ), Πάρις Παρασκευάδης (Τζέιμι)
Διανομή: Μίσλαβ Ρέζιτς (κιθάρα), Μάνος Αναγνωστόπουλος (ηλεκτρικό μπάσο), Μιχάλης Παπαπέτρου (πιάνο), Διονύσης Βερβιτσιώτης (βιολί), Αλέξανδρος Μποτίνης, Φαμπιόλα Οχέδα (βιολοντσέλο)

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

20 παραστάσεις

Winter Preview 2024 / 20 παραστάσεις για έναν συναρπαστικό θεατρικό χειμώνα

Βάγκνερ και «Σαλό» στη Λυρική, Στρίντμπεργκ στο Εθνικό, Λόρκα στο Τέχνης, η επιστροφή του αριστουργηματικού «ROHTKO» στη Στέγη και πολλές ακόμα ενδιαφέρουσες προτάσεις που κάνουν πρεμιέρα προσεχώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Λούρας: «Η Κάλλας θα είναι πάντα ένα σύμβολο δύναμης για τους φοβισμένους»

Μουσική / «Η Κάλλας θα είναι πάντα ένα σύμβολο δύναμης για τους φοβισμένους»

Το ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Tα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας» που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Βασίλης Λούρας -και θα κυκλοφορήσει σύντομα στους κινηματογράφους από το Cinobo- είναι μια συναρπαστική ταινία για την Κάλλας που αποκαθιστά την αλήθεια για τα χρόνια της στην Ελλάδα αλλά και για τη θυελλώδη σχέση της με τη χώρα που η μεγάλη ντίβα θεωρούσε πατρίδα.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
THE LIFO TEAM
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ