The last five years: Ένα από τα δημοφιλέστερα off Broadway μιούζικαλ επιστρέφει

The last five years, Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Δημόπουλου Facebook Twitter
Ο Πάρης Παρασκευάδης και η Βάσια Ζαχαροπούλου. Φωτ.: Βαλέρια Ισάεβα
0

Ένα από τα δημοφιλέστερα off Broadway μιούζικαλ, το The last five years του βραβευμένου με τρία Τόνι Αμερικανού συνθέτη Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν, επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Η νεοϋορκέζικη ιστορία ενός ασυνήθιστου έρωτα ζωντανεύει επί σκηνής, προσφέροντας μια αξέχαστη μουσικοθεατρική εμπειρία. Το έργο παρουσιάζεται σε μουσική διεύθυνση Μιχάλη Παπαπέτρου και μετάφραση και σκηνοθεσία του πολυπράγμονα κωμικού και λιμπρετίστα Δημήτρη Δημόπουλου. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν η Βάσια Ζαχαροπούλου και ο Πάρις Παρασκευάδης.

Ένα έντονα συναισθηματικό και προσωπικό μιούζικαλ δωματίου με θέμα δύο εικοσάρηδες Νεοϋορκέζους, την Κάθυ και τον Τζέιμι, που βρίσκουν και χάνουν τον έρωτα στη διάρκεια μιας περιόδου πέντε χρόνων, το The last five years χαρακτηρίζεται από την αντισυμβατική δομή του: η Κάθυ αφηγείται την ιστορία αντίστροφα και ο Τζέιμι γραμμικά. Οι αφηγήσεις τους συγχρονίζονται μόνο μία φορά, στην τελετή του γάμου τους.

Είναι εντελώς διαφορετική η σχέση που αναπτύσσεις με μια παράσταση, γνωρίζοντας πως αυτή δεν τελείωσε, μα θα επαναληφθεί. Ακόμα και αν δεν προβάρεις, η παράσταση επιστρέφει στο μυαλό σου και σίγουρα επεξεργάζεσαι τι πήγε σωστά και τι πήγε λάθος, τι θα ήθελες να προσπαθήσεις να επαναλάβεις και τι να αποφύγεις.

Το βραβευμένο με βραβείο Drama Desk έργο που χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό «Time» ως ένα από τα δέκα καλύτερα μιούζικαλ του 2001 φέρνει επί σκηνής ένας εκλεκτικός συνδυασμός ήχων και επιρροών, όπου η ποπ-ροκ συνδυάζεται ιδανικά με την τζαζ, την κλασική μουσική και τη φολκ, με στοιχεία κάντρι.

«Ανυπομονώ να ξεκινήσουμε πρόβες για την αναβίωση του μιούζικαλ The last five years στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, ακριβώς επειδή είναι αναβίωση», λέει ο Δημήτρης Δημόπουλος. «Έχω μεγάλη περιέργεια να διαπιστώσω πόσο έχει “ωριμάσει” το έργο στους δύο πρωταγωνιστές του, τη Βάσια Ζαχαροπούλου και τον Πάρη Παρασκευάδη, καθώς έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από το πέρας των παραστάσεων την προηγούμενη καλλιτεχνική περίοδο και γνωρίζαμε από τότε πως η παράσταση θα επαναλαμβανόταν.

»Είναι εντελώς διαφορετική η σχέση που αναπτύσσεις με μια παράσταση, γνωρίζοντας πως αυτή δεν τελείωσε, μα θα επαναληφθεί. Ακόμα και αν δεν προβάρεις, η παράσταση επιστρέφει στο μυαλό σου και σίγουρα επεξεργάζεσαι τι πήγε σωστά και τι πήγε λάθος, τι θα ήθελες να προσπαθήσεις να επαναλάβεις και τι να αποφύγεις. Ανυπομονώ να τους ξανασυναντήσω, μαζί με τον μαέστρο μας, τον Μιχάλη Παπαπέτρου, και να μου αποκαλύψουν τι έχουν ανακαλύψει οι ίδιοι, μια και η Κάθι και ο Τζέιμι της παράστασή μας είναι η Κάθι και ο Τζέιμι που πλάσαμε όλοι μαζί στις πρόβες. Επίσης ανυπομονώ να δω πόσο διαφορετικές θα είναι αυτές οι πρόβες, όπου, αντί να ανακαλύπτουμε πώς θα είναι η παράστασή μας, θα μπορέσουμε να εμβαθύνουμε και να επεκταθούμε σε όσα δεν προλάβαμε, καθώς τρέχαμε για την πρεμιέρα μας τότε. Αυτό θεωρώ πως είναι το μεγαλύτερο κέρδος μιας αναβίωσης, αν αποτελεί όντως μια αναβίωση των προβών και της παράστασης, μια διαδικασία αναδημιουργίας και ανατροφοδότησης, και όχι μια στείρα επανάληψη, αλλά.

»Και ανυπομονώ να ξεκινήσουμε και τις παραστάσεις μας, ώστε να παρουσιάσουμε όσα νέα έχουμε ανακαλύψει με το κοινό που με τόση ζεστασιά και ενθουσιασμό αγκάλιασε την παράστασή μας στην πρώτη της παρουσίαση. «Δεν γίνεται να ανεβαίνουν τέτοιες παραστάσεις για τόσο λίγες φορές», ήταν κάτι που ακούγαμε συχνά πέρσι και είναι ευτύχημα το ότι μας δίνεται η ευκαιρία να επιστρέψουμε πάλι για λίγες παραστάσεις μεν, περισσότερες από πέρσι δε.

798
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Το στοίχημα της Εναλλακτικής Σκηνής να εντάξει το μιούζικαλ στο ρεπερτόριό της φαίνεται πως έχει αποδώσει καρπούς, κάτι που πιστοποιείται όχι μόνο από την υψηλή προσέλευση που σημειώνεται στις παραστάσεις του είδους αλλά και από το υψηλό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που κάνει τις παραστάσεις μιούζικαλ στην Εναλλακτική Σκηνή να ξεχωρίζουν από τις ιδιωτικές παραγωγές που πολύ συχνά –και αυτό το σημειώνω με μια κάποια απογοήτευση– αναλώνονται σε μέτρια έργα σχετικά γνωστών τίτλων σε παραστάσεις που αποτελούν θαμπά αντίγραφα των ανεβασμάτων στο εξωτερικό. Κι αυτό είναι κρίμα, καθώς στις παραστάσεις αυτές βλέπεις επί σκηνής ένα δυναμικό νέων ηθοποιών που μπορεί να υποστηρίξει το είδος και του αξίζει καλύτερα έργα.

Επιστρέφουμε, λοιπόν, με το μιούζικαλ The last five years, ανυπομονώντας να μοιραστούμε και πάλι την ιστορία δύο ανθρώπων που γνωρίστηκαν, ερωτεύτηκαν και απομακρύνθηκαν σε αυτό το άκρως βιωματικό και προσωπικό έργο του Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν που υπογράφει το κείμενο και τη μουσική. Και επιστρέφουμε γεμάτοι περηφάνια που μας δίνεται η ευκαιρία να συστήσουμε σε περισσότερο κόσμο το έργο ενός πολύ σημαντικού δημιουργού του μιούζικαλ, που έχει συνδράμει στην ανάπτυξή του ως ενός είδους θεατρικής ουσίας και όχι οπτικοακουστικού, επιφανειακού εντυπωσιασμού. Και επιστρέφουμε με την ελπίδα να μας δοθεί η ευκαιρία για ακόμα περισσότερες παραστάσεις όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και εκτός!».

The last five years, Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Δημόπουλου Facebook Twitter
Φωτ.: Βαλέρια Ισάεβα

Κείμενο, μουσική, στίχοι: Τζέισον Ρόμπερτ Μπράουν
20, 22, 23, 24, 26, 27, 29, 30, 31 Μαρτίου 2024
Ώρα έναρξης: 20:30 (Κυριακή: 19:30)
Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Πρώτη παρουσίαση στη Νέα Υόρκη από τους Αριέλ Τέππερ και Μάρτυ Μπελ
Πρώτη παρουσίαση: Θέατρο Northlight, Σικάγο
Μουσική διεύθυνση: Μιχάλης Παπαπέτρου
Μετάφραση - σκηνοθεσία: Δημήτρης Δημόπουλος
Σκηνικό - κοστούμια: Ντέιβιντ Νεγρίν
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Βάσια Ζαχαροπούλου (Κάθυ), Πάρις Παρασκευάδης (Τζέιμι)
Διανομή: Μίσλαβ Ρέζιτς (κιθάρα), Μάνος Αναγνωστόπουλος (ηλεκτρικό μπάσο), Μιχάλης Παπαπέτρου (πιάνο), Διονύσης Βερβιτσιώτης (βιολί), Αλέξανδρος Μποτίνης, Φαμπιόλα Οχέδα (βιολοντσέλο)

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

20 παραστάσεις

Winter Preview 2024 / 20 παραστάσεις για έναν συναρπαστικό θεατρικό χειμώνα

Βάγκνερ και «Σαλό» στη Λυρική, Στρίντμπεργκ στο Εθνικό, Λόρκα στο Τέχνης, η επιστροφή του αριστουργηματικού «ROHTKO» στη Στέγη και πολλές ακόμα ενδιαφέρουσες προτάσεις που κάνουν πρεμιέρα προσεχώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Λούρας: «Η Κάλλας θα είναι πάντα ένα σύμβολο δύναμης για τους φοβισμένους»

Μουσική / «Η Κάλλας θα είναι πάντα ένα σύμβολο δύναμης για τους φοβισμένους»

Το ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Tα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας» που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Βασίλης Λούρας -και θα κυκλοφορήσει σύντομα στους κινηματογράφους από το Cinobo- είναι μια συναρπαστική ταινία για την Κάλλας που αποκαθιστά την αλήθεια για τα χρόνια της στην Ελλάδα αλλά και για τη θυελλώδη σχέση της με τη χώρα που η μεγάλη ντίβα θεωρούσε πατρίδα.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια απρόβλεπτη συζήτηση για τη σεξουαλικότητα με τη Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Θέατρο / Γαλήνη Χατζηπασχάλη: «Δεν μιλάμε για τα σεξουαλικά βοηθήματα κι ας πουλιούνται εκατομμύρια δονητές»

Πρωταγωνιστεί στο «Στο διπλανό δωμάτιο ή το έργο του δονητή», μια παράσταση που φωτίζει το πώς, ακόμη και σήμερα, δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε ανοιχτά για το σεξ. Με αφορμή το έργο, κάναμε μια απρόβλεπτη συζήτηση με την αγαπημένη ηθοποιό για τα ταμπού, την εμμηνόπαυση και τη γυναικεία σεξουαλική χειραφέτηση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Θέατρο / Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Mια επιμελής εικονογράφηση του μπρεχτικού αριστουργήματος εκτυλίσσεται ενώπιόν μας, χωρίς να δονείται από καμία εσωτερική αναγκαιότητα - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση που σκηνοθετεί ο Στάθης Λιβαθινός.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Βαρόνος “Φ”»: Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Θέατρο / Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Πιάνοντας το νήμα από την ιδέα μιας καυστικής κωμωδίας ηθών του 1870 που μιλά για την απάτη, η ιστορία ενός ψευτοευγενούς στην παράσταση «Βαρόνος “Φ”» φτάνει στη σύγχρονη υποκρισία και στον εαυτό που θέλουμε να δείχνουμε στην κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ΜΑΜΙ είναι ένα ποίημα για τις ζωές των γυναικών

Θέατρο / «ΜΑΜΙ»: Εικόνες από τη ζωή μιας μητέρας

Το ποιητικό σύμπαν του 26χρονου σκηνοθέτη που μας μάγεψε με το «Goodbye Linditta», εστιάζει αυτήν τη φορά στην ιστορία μιας γυναίκας μέσα από τα μάτια ενός αγοριού που δεν θέλει να τη θεοποιήσει αλλά να την παρατηρήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Τομά Ζολί στην Αθήνα: Ποιος είναι ο προκλητικός, ανατρεπτικός τελετάρχης των Ολυμπιακών Αγώνων

Θέατρο / O Τομά Ζολί στην Αθήνα: Ποιος είναι ο προκλητικός, ανατρεπτικός τελετάρχης των Ολυμπιακών Αγώνων

Ο πολυσυζητημένος σκηνοθέτης της τελετής έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, που έγινε διάσημος για τις φιλόδοξες, μεγαλειώδεις παραστάσεις του, πιστεύει απόλυτα στη μαγική δύναμη του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Αντικείμενα»: Μια παράσταση για τη υπόθεση των αδερφών Παπέν

Θέατρο / Μια παράσταση για τις εξουσιαστικές σχέσεις και ένα φρικτό έγκλημα

Στην παράσταση «Αντικείμενα», ο Γιάννης Αποσκίτης, ο Γιώργος Κατσής και ο Πάνος Παπαδόπουλος αφηγούνται με ένα δικό τους πρωτότυπο έργο μια ιστορία που κρύβεται στην υπόθεση των αδερφών Παπέν, αλλά δεν έχει ακόμα γραφτεί.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Σπύρος A. Ευαγγελάτος: Μια μεγάλη διαδρομή

Πέθανε Σαν Σήμερα / Σπύρος A. Ευαγγελάτος: Μια μεγάλη διαδρομή στο ελληνικό θέατρο

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης κυκλοφόρησε έναν τόμο 535 σελίδων, αφιερωμένο στον σπουδαίο σκηνοθέτη, φιλόλογο, συγγραφέα και ακαδημαϊκό που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Merde!»: Μια παράσταση για τα κωμικοτραγικά παρασκήνια του θεάτρου

Θέατρο / «Merde!»: Μια παράσταση για τα κωμικοτραγικά παρασκήνια του θεάτρου

Ο Βασίλης Μαγουλιώτης και ο Γιώργος Κουτλής συνσκηνοθετούν τον Νίκο Καραθάνο και την ομάδα των «Παιχτών» σε ένα νέο έργο με έναν αδηφάγο παραγωγό, έναν «ποιοτικό» σκηνοθέτη, έναν «εμπορικό» ηθοποιό, και τον γολγοθά της προετοιμασίας μιας παράστασης που πρέπει να αφορά τους πάντες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πριονίζοντας τα ποδ(άρ)ια της πατριαρχίας

Θέατρο / Πριονίζοντας τα ποδ(άρ)ια της πατριαρχίας

Πατροκτονίες δεν επιτελούν, πλέον, μόνον οι γιοι αλλά και οι θυγατέρες, όπως διαπιστώνουμε στη μαύρη κωμωδία «Ο τρόμος του κροκόδειλου» που σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ένα τετραήμερο με ψηφιακή και αναλογική τέχνη στη Νέα Υόρκη

Αποστολή στη Νέα Υόρκη / «Ο καλλιτέχνης δεν χρειάζεται να αποδείξει ότι είναι πιο έξυπνος από το AI, αλλά ότι μπορεί να γίνει πιο δημιουργικός»

Η LiFO παρακολούθησε τέσσερα έργα ψηφιακής τέχνης και χορού με τα οποία το Ίδρυμα Ωνάση και η πλατφόρμα Onassis ONX συμμετείχαν στο φημισμένο νεοϋορκέζικο φεστιβάλ «Under the radar».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
O οdy icons τραγουδάει Λαπαθιώτη σε μια παράσταση του Γιάννη Σκουρλέτη και της bijoux de kant

Θέατρο / «Ο Λαπαθιώτης έφερνε τη νύχτα μέσα στη μέρα, κάτι που σήμερα αποκαλούμε "κουίρ"»

Ο περφόρμερ και δημιουργός της αβανγκάρντ μουσικής οdy icons ερμηνεύει ποιήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη μελοποιημένα από τον Χρίστο Θεοδώρου στη νέα παράσταση της bijoux de kant.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Σημασία έχει ν’ αγαπάς (και να χορεύεις)

Θέατρο / Σημασία έχει ν’ αγαπάς (και να χορεύεις)

Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα «Το Συνέδριο για το Ιράν» του Βιριπάγιεφ, έναν ιδιότυπο αγώνα λόγου που είναι σμιλεμένος σκηνοθετικά με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην μοιάζει με ακαδημαϊκή «εισήγηση».
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ