Η Μαγκύ Μαρέν και το αγαπημένο της BiT

Η Μαγκύ Μαρέν και το αγαπημένο της BiT Facebook Twitter
0

Ξέρετε τι είναι το Bit; Είναι η στοιχειώδης μονάδα πληροφορίας στην Επιστήμη Υπολογιστών και στις Τηλεπικοινωνίες. Ένα bit είναι η ποσότητα της πληροφορίας που μπορεί να αποθηκευτεί από μία δυαδική συσκευή, ή από άλλο φυσικό σύστημα το οποίο μπορεί να υπάρχει σε μία από δύο διακριτές καταστάσεις. Πιο απλά, είναι οι δυο θέσεις ενός διακόπτη, οι δυο τάσεις ηλεκτρικού ρεύματος που επιτρέπονται σε ένα κύκλωμα, δυο κατευθύνσεις μαγνητισμού ή πόλωσης. Προέρχεται από το BInary digiT, αλλά κυριολεκτικά σημαίνει και «μικροσκοπικό τμήμα, κομματάκι». 

BiT είναι ο τίλος του έργου της διάσημης χορογράφου Μαγκί Μαρέν που έρχεται στην Ελλάδα, στο φεστιβάλ Αθηνών και το παρουσιάζει στις 2, 3 και 4 Ιουνίου, στην Πειραιώς 260. Χρησιμοποιώντας ως τίτλο έναν τεχνολογικό όρο, μιλά για την εποχή που ζούμε. Το πέρασμα από μια εποχή αυταρχική και καταπιεστική σε ένα ανεκτικό σύστημα ψευδοελευθερίας. Χρησιμοποιεί τα δυο συστήματα για να κάνει τη δική της δήλωση πάνω στον ρυθμό και τη ροή, τις εναλλακτικές θέσεις, την αλήθεια και το ψέμα.

 

Ο χορός σε καμία περίπτωση δε μπορεί να είναι έξω από την κατάσταση του κόσμου γύρω μας, δε μπορώ να το φανταστώ αλλιώς. Στη δική μου περίπτωση είναι η πολιτική αυτή που με επηρεάζει.

 

Στις 40 χορογραφίες της και στα 64 της χρόνια, επιμένει να βλέπει τον χορό ως αντίδοτο σε έναν κόσμο που πασχίζει να επιβιώσει. Με πηγή έμπνευσης το έργο του Γάλλου φιλοσόφου Πιερ Σοβανέ «Ο ρυθμός και ο λόγος», η Μαγκύ Μαρέν φιλοδοξεί να παρασύρει το κοινό σε ένα αγχωτικό ημίφως, υπογράφοντας μια χορογραφία άλλοτε πένθιμη, άλλοτε οργισμένη, βαθιά πολιτική ωστόσο, και σε ευθεία σύνδεση με τη ζωή, ως επιτομή προηγούμενων έργων της όπως «May Be», «Umwelt» και «Turba». Η δεύτερη παράσταση που υπογράφει φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών, αποτελεί μια περφόρμανς που κινείται αυτή τη φορά σε εντελώς διαφορετικό μουσικά κλίμα. Στο «Singspiele» που παρουσιάζει στην Πειραιώς 260, στις 9 και 10 Ιουνίου, η Μαρέν εξερευνά την ανθρώπινη ύπαρξη και την ανάγκη της να αναγνωρίζεται ως μοναδική.

 

Η Μαγκύ Μαρέν και το αγαπημένο της BiT Facebook Twitter
BIT ©Didier Grappe

 

— Έχετε κάνει μια σπουδαία διαδρομή. Η καριέρα σας έχει συνδυαστεί με την άνθηση του σύγχρονου χορού στην Ευρώπη. Κοιτάζοντας σήμερα με την απόσταση του χρόνου, ποια θεωρείτε ότι ήταν η πιο παραγωγική και δημιουργική για τον σύγχρονο χορό και γιατί; 

Από τη δεκαετία του '80 στη Γαλλία, χορός είναι μια τέχνη σε κίνηση με μεγαλύτερη ή μικρότερη ένταση και πολλαπλές συναντήσεις με τις άλλες τέχνες. Δυστυχώς από χρόνο σε χρόνο και όλα τα προηγούμενα χρόνια, η στήριξή μας από τους θεσμούς έχει μειωθεί σημαντικά. Ο φόβος και τα οικονομικά αδιέξοδα οδήγησαν πολλούς καλλιτέχνες να κάνουν πολλούς συμβιβασμούς και η δουλειά τους αποδυναμώθηκε από τα οικονομικά προβλήματα, αλλά και από αυτό που επέβαλε η μάζα: την ψυχαγωγία. Όμως κάποιοι άλλοι είναι αρκετά θαρραλέοι και συνεχίζουν να δημιουργούν μέσα σε αντίξοες συνθήκες και αυξανόμενες δυσκολίες. Νομίζω ότι πρέπει να κοιτάξουμε πέρα από τα τελευταία χρόνια για να συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτα δε θα σταματήσει την απαιτητική επιθυμία των καλλιτεχνών να δημιουργούν και να κάνουν ορατό, τόσο στην κοινωνία όσο και στο κοινό το έργο τους, προκειμένου ο θεατής να στρέψει προς αυτό τα μάτια του. Κυρίως αυτό πρέπει να υποστηριχθεί.

Maguy Marin – Singspiele

— Σε συνέχεια, σήμερα, θα μπορούσατε να μας περιγράψετε το πως αντιλαμβάνεστε το τοπίο του χορού διεθνώς; 

Το χάος του κόσμου, οι πόλεμοι, οι ιδεολογίες, οι κοινωνικές αδικίες πρέπει να απασχολήσουν τους καλλιτέχνες όλων των αποχρώσεων. Ο χορός σε καμία περίπτωση δε μπορεί να είναι έξω από την κατάσταση του κόσμου γύρω μας, δε μπορώ να το φανταστώ αλλιώς. Στη δική μου περίπτωση είναι η πολιτική αυτή που με επηρεάζει.

Η Μαγκύ Μαρέν και το αγαπημένο της BiT Facebook Twitter
"Singspiele"

— Η παγκόσμια οικονομική κρίση και η κρίση στην Ευρώπη έχει επηρεάσει την τέχνη με πολύ οδυνηρό τρόπο. Αυτό πώς επηρεάζει και εσάς οικονομικά και καλλιτεχνικά;

Οι δυσκολίες είναι στην πραγματικότητα όλο και περισσότερες, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά. Τα μέσα για να υποστηρίξει ένα σύνολο και το καλλιτεχνικό του έργο λείπουν. Υπάρχει μια δύναμη και η ευθύνη του καλλιτέχνη. Στη δική μου περίπτωση μεταφράζεται σαν το άνοιγμα μιας ποιητικής συνομιλίας με τον άλλο. 

— Πιστεύετε ότι ο σύγχρονος χορός ήρθε πιο κοντά στην κοινωνία, έβαλε θέματα που δεν είχε μέχρι τότε αγγίξει ο κλασικός και αν ναι σε ποιά περιοχή αυτής της καλλιτεχνικής κίνησης σας αρέσει να δημιουργείτε; 

Η έννοια του σύγχρονου χορού είναι πολύ γενική. Ναι, φυσικά και ο σύγχρονος χορός  έχει εγείρει πολλά ερωτήματα που το μπαλέτο δεν είχε ακόμη αντιμετωπίσει, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του σώματος. Για μένα αυτό σημαίνει τόσο αρμονική συνύπαρξη με σύγχρονους καλλιτέχνες που προέρχονται από διαφορετικούς τομείς, όσο και το να διατηρήσω μια ποιητική και πολιτική σχέση με τον κόσμο στον οποίο υπάρχω.

— Τι είναι αυτό που σας απασχολεί σταθερά και επανέρχεστε στα έργα σας;

Νομίζω ότι το θέμα μου εδώ και πολύ καιρό είναι η άρνηση της εκτροπής, το να αψηφώ την ανασφάλεια που έχει γίνει νόμος, να έχω σαν θέση την συνεργασία και την αλληλεγγύη, αυτές είναι οι επιλογές μου.

 BIT

 

— Τι είναι αυτό που  ο χορός μπορεί να εκφράσει σήμερα καλύτερα από όλες τις τέχνες;

Ο χορός προβάλλει το σώμα και την προνομιακή έναντι των άλλων τεχνών δυνατότητά του. Την μοναδικότητα του όντος και την ικανότητα να συνυπάρχει με άλλα σώματα. Μέσα από την αφή και τον ιδρώτα, μπορεί παράλληλα να εκφράσει και μια δική του προβληματική.

— Εδώ και χρόνια αμφισβητείτε το «αισθητικά ορθό». Η αμφισβήτηση αυτή μοιάζει και με πείραμα για τα αισθητικά όρια παράλληλα με τα όρια της ανθρώπινης δυνατότητας. Μπορείτε να μου πείτε τα συμπεράσματά σας; 

Το αισθητικά ορθό υπάρχει παντού. Πρέπει να καταπολεμήσουμε τη μορφοποίηση και τα πρότυπα που έχουν θεσπιστεί έτσι ώστε να μετατοπίσουμε κάποιες δυνάμεις και να αποκτήσουμε την ικανότητα να σκεπτόμαστε για τον εαυτό μας.

 

 Maguy Marin - May b

— Τι είναι αυτό που σας επηρέασε περισσότερο από το έργο του Pierre Chauvanet; 

Το ζήτημα του ρυθμού. Ο τρόπος με τον οποίο σκέπτεται και αναλύει ο Pierre Chauvanet, αγγίζει πολλούς τομείς, φιλοσοφικούς, ηθικούς και πολιτικούς. Μας δείχνει την επανάληψη του τρόπου που ζούμε, που σχετίζεται με τις αξίες που επηρεάζουν το σύνολο της κοινωνίας.

— Πιστεύετε ότι αυτή η σύνδεση των τεχνών μας αποφέρει ένα νέο αποτέλεσμα στο να αντιμετωπίζουμε ένα καλλιτεχνικό έργο;

Προσωπικά, πιστεύω ότι μπορεί να ανοίξει προοπτικές, να δημιουργήσει μια νέα εφευρετικότητα, χωρίς υποχρεωτικά αυτή η συνομιλία να έχει ως αποτέλεσμα ένα καλύτερο ποιοτικά έργο. Μπορεί να υπάρξει μια πολύ ισχυρή δημιουργία που να στηρίζετε αποκλειστικά σε έναν τομέα της τέχνης.

UMWELT  - Maguy Marin

 

— Αν ήμουν ένας θεατής στην Αθήνα και ερχόμουν να γνωρίσω για πρώτη φορά τη δουλειά σας, τι θα μου λέγατε για το ΒΙΤ; Τι έχω να περιμένω;

Δεν έχετε να περιμένετε τίποτα. Να είστε περίεργος και όσο το δυνατόν πιο ανοιχτός, σχεδόν διαφανής.

Info:

BiΤ

Πειραιώς 260, Κτίριο Δ
2-4 Ιουνίου 2015
Ώρα: 21:00
Τιμές εισιτηρίων: 25€, 20€ (μειωμένο), 15€ (φοιτητικό), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ) 

 

Singspiele

Πειραιώς 260, Κτίριο Ε
9-10 Ιουνίου 2015
Ώρα: 21:00
Τιμές εισιτηρίων: 15€, 10€ (μειωμένο), 5€ (φοιτητικό , άνεργοι, ΑΜΕΑ)

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ