Αριάν Μνουσκίν: Η μεγάλη κυρία του γαλλικού θεάτρου επανέρχεται με το έργο «Οι Εφήμεροι»

Αριάν Μνουσκίν: Η μεγάλη κυρία του γαλλικού θεάτρου επανέρχεται με τη νέα της δουλειά Facebook Twitter
Oι σκηνοθεσίες της Μνουσκίν είναι ακριβώς αυτό: χορογραφίες όπου όλα, άνθρωποι - αντικείμενα - πλατφόρμες -φωτισμοί - κοστούμια - υπερμεγέθη υφάσματα, κινούνται σαν ένα καλογυμνασμένο corps de ballet. © Michèle Laurent
0

Επανέρχεται με τη νέα της δουλειά και τίτλο Οι Εφήμεροι, ομαδικό πόνημα μετά από αυτοσχεδιασμό, όπως ακριβώς το περσινό εξάωρο υπερθέαμα Το Τελευταίο Καραβανσαράι, η «μεγάλη κυρία του γαλλικού θεάτρου» Αριάν Μνουσκίν. Αυτή τη φορά βασισμένο στις ιστορίες, τις εμπειρίες, τις μικροχαρές και μικροτραγωδίες της οικογενειακής καθημερινότητας και της παιδικής ηλικίας των συντελεστών της, οι οποίες, καθώς γίνονται αναγνωρίσιμες στον καθένα μας ασχέτως καταγωγής και τόπου διαμονής, αποκτούν μια συνταρακτική οικουμενικότητα, γίνονται ένα έπος της ζωής των ανθρώπων του 20ού και πια του 21ου αιώνα!

Με τη χαρακτηριστική «επική» φόρμα των παραστάσεων του «Θεάτρου του Ήλιου», τους δεκάδες αεικίνητους ερμηνευτές σε τέλειο συγχρονισμό μεταξύ τους - σαν να συμμετέχουν όχι σε θεατρικά δρώμενα αλλά σε μπαλέτο! Γιατί οι σκηνοθεσίες της Μνουσκίν είναι ακριβώς αυτό: χορογραφίες όπου όλα, άνθρωποι - αντικείμενα - πλατφόρμες -φωτισμοί - κοστούμια - υπερμεγέθη υφάσματα, κινούνται σαν ένα καλογυμνασμένο corps de ballet.

Το «Θέατρο του Ήλιου», ένας θεατρικός οργανισμός πολυεθνικός και πολυπολιτισμικός, εβδομηνταπέντε ανθρώπων, όλων ενταγμένων επί ίσοις όροις, με ενιαίο μισθό και ίσες υποχρεώσεις, εγκαταστημένο λίγο έξω από το Παρίσι σε ένα παλιό εργοστάσιο πυρομαχικών, είναι μια ομάδα που δεν έχει πάψει τα τελευταία σαράντα χρόνια να μεγαλουργεί, κι ας έχουν μείνει μόλις δώδεκα άτομα από τον αρχικό πυρήνα.

Η σπουδαία εμπνεύστρια, οραματίστρια και πάνω απ' όλα δημιουργός Αριάν Μνουσκίν, από τους μεγαλύτερους εν ζωή θρύλους του γαλλικού και βέβαια του ευρωπαϊκού θεάτρου, έχοντας καταφέρει να συγκεράσει την commedia del'arte με το θέατρο του δρόμου και το θέατρο της Ανατολής, αλλά και με την επιστημονική έρευνα και παρατήρηση των μεγάλων κοινωνικών εξελίξεων και την επίδρασή τους, θεωρείται σήμερα από τις κορυφαίες εκπρόσωπους του πολιτικού θεάτρου διεθνώς. Από τα πρώιμα χρόνια, από την πρώτη κιόλας παράστασή της, τους Μικροαστούς του Μαξίμ Γκόργκι το 1964, μέχρι τα διάσημα –λόγω της μεταφοράς τους και στον κινηματογράφο– 1789 και 1793, αλλά και αργότερα, με τα σαιξπηρικά ιστορικά δράματα έως την αρχαία ελληνική τραγωδία, το ενδιαφέρον της πάντα εστιαζόταν στη συνειδητοποίηση και καταγραφή της ιστορικής μας εξέλιξης, της πορείας της ανθρώπινης μοίρας, της αναπόδραστης αλληλοεξάρτησης τάξεων, θρησκειών, φυλών. Τα δεινά που μπορούν να αποφέρουν οι αδικίες της εξουσίας, οι μηχανορραφίες, οι προκαταλήψεις, τα «λάθη» και οι «παρεξηγήσεις» της Ιστορίας.

Αριάν Μνουσκίν: Η μεγάλη κυρία του γαλλικού θεάτρου επανέρχεται με τη νέα της δουλειά Facebook Twitter
Η «μεγάλη κυρία του γαλλικού θεάτρου» Αριάν Μνουσκίν.
Αριάν Μνουσκίν: Η μεγάλη κυρία του γαλλικού θεάτρου επανέρχεται με τη νέα της δουλειά Facebook Twitter
Στιγμιότυπο από την παράσταση τίτλο με τίτλο οι Εφήμεροι,© Michèle Laurent. © Michèle Laurent
Αριάν Μνουσκίν: Η μεγάλη κυρία του γαλλικού θεάτρου επανέρχεται με τη νέα της δουλειά Facebook Twitter
Στιγμιότυπο από την παράσταση τίτλο με τίτλο οι Εφήμεροι,© Michèle Laurent

Το Théâtre du Soleil, ένας θεατρικός οργανισμός πολυεθνικός και πολυπολιτισμικός, εβδομηνταπέντε ανθρώπων, όλων ενταγμένων επί ίσοις όροις, με ενιαίο μισθό και ίσες υποχρεώσεις, εγκαταστημένο λίγο έξω από το Παρίσι σε ένα παλιό εργοστάσιο πυρομαχικών, είναι μια ομάδα που δεν έχει πάψει τα τελευταία σαράντα χρόνια να μεγαλουργεί, κι ας έχουν μείνει μόλις δώδεκα άτομα από τον αρχικό πυρήνα. Νέα παιδιά και καλλιτέχνες συνεχώς εντάσσονται στην ομάδα, συχνά ερασιτέχνες, πολιτικοί πρόσφυγες που στους κόλπους του βρίσκουν συμπαράσταση και στόχο ζωής! Άλλωστε δεν έχει πάψει, παρ' όλη τη φήμη της ιδρύτριάς του, να παραμένει ένα πραγματικό ensemble, ένα κοινόβιο τρόπον τοινά (είναι χαρακτηριστικό το τελετουργικό της προετοιμασίας και του βαψίματος των ηθοποιών πριν από κάθε τους παράσταση, σε ανοιχτά καμαρίνια, σε κοινή θέα για τους προσερχομένους), ιδανικός τόπος ομαδικών και δημοκρατικών διαδικασιών, με κοινό σκοπό: ένα μεγάλο λαϊκό θέατρο που θα «νουθετήσει», στα πέρατα του κόσμου πια –μιας και οι διεθνείς περιοδείες είναι αλλεπάλληλες–, με σαφείς καταγγελίες, όχι απλώς τη γαλλική κοινωνία αλλά ένα παγκόσμιο, ανυπεράσπιστο και συχνά απληροφόρητο κοινό.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ