8 παραστάσεις διεθνών δημιουργών που θα δούμε στην Πειραιώς 260 και στο Ηρώδειο

The Garden of Delights Facebook Twitter
Η παράσταση με τίτλο «The Garden of Delights / Ο κήπος των ηδονών» του Φίλιπ Κεν είναι εμπνευσμένη από τον πίνακα του Ιερώνυμου Μπος.
0

Στις 4 Αυγούστου, ο Γάλλος σκηνοθέτης και εικαστικός Φιλίπ Κεν, του οποίου το έργο κινείται μεταξύ ουτοπίας και δυστοπίας, μελαγχολίας και πίστης στην ανθρώπινη φαντασία, παρουσιάζει στη σκηνή του Ηρωδείου μια παράσταση με τίτλο The garden of delights / Ο κήπος των ηδονών, εμπνευσμένη από τον πίνακα του Ιερώνυμου Μπος. Το κεντρικό κομμάτι του έργου του Μπος, «ένα μέρος γεμάτο με τον μεθυστικό αέρα της τέλειας ελευθερίας», μέσω της πολυπλοκότητας των συμβολισμών του, δίνει την αφορμή στον σκηνοθέτη να δημιουργήσει ένα αλληγορικό υπερθέαμα μακαριότητας και λαγνείας, αινιγματικό και γκροτέσκο, που θυμίζει λούνα παρκ και ανταποκρίνεται στις ανησυχίες της εποχής μας.

Ο ακτιβιστής σε θέματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας σκηνοθέτης Κιρίλ Σερεμπρένικοφ ήρθε σε ρήξη με το ρωσικό καθεστώς, κι αυτό οδήγησε στο κλείσιμο του Κέντρου Γκόγκολ, το οποίο διηύθυνε – πλέον ζει αυτοεξόριστος στη Γερμανία. Στις 7 και 8 Ioυνίου, μαζί με ένα από τα πιο διάσημα θέατρα της Ευρώπης, το Thalia του Αμβούργου, που έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, παρουσιάζει στην Πειραιώς 260 το Βίι, μια παράσταση βασισμένη σε μια νουβέλα τρόμου του Νικολάι Γκόγκολ. Έχοντας επεξεργαστεί χιλιάδες αναφορές, ντοκιμαντέρ και βίντεο για τον πόλεμο από την Μπούτσα, τη Μαριούπολη και το Ιρπίν, εμφανίζει το τρομακτικό πλάσμα Βίι ως τον πόλεμο που κλέβει από τους ανθρώπους την ταυτότητα και το μέλλον τους.

Βίι Facebook Twitter
Tο «Βίι» είναι μια παράσταση βασισμένη σε μια νουβέλα τρόμου που έγραψε ο Νικολάι Γκόγκολ. Φωτ.: Fabian Hammerl

«Θύτες και θύματα του πολέμου» παρουσιάζει ο Αργεντινός σκηνοθέτης Μαριάνο Πενσότι που εστιάζει στη σχέση ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας, φαντασίας και πραγματικότητας, αντλώντας συχνά από τη δική του ζωή ή αυτή των συνεργατών του, για να φτιάξει την παράσταση La obra, που έρχεται στις 14 και 15 Ioυνίου στην Πειραιώς 260. Πρόκειται για την «πραγματική ιστορία» του Σίμον Φρανκ, ενός Πολωνοεβραίου και τελευταίου επιζώντα του Ολοκαυτώματος, ο οποίος μετακομίζει σε ένα χωριό της Αργεντινής τη δεκαετία του 1960 και χτίζει τεράστια θεατρικά σκηνικά που αναπαριστούν τη μικρή πόλη όπου μεγάλωσε αλλά και το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο οποίο δολοφονήθηκαν οι γονείς του. Η αποκάλυψη που σχετίζεται με την ταυτότητά του κλονίζει κάθε βεβαιότητα και εδραιωμένη άποψη του θεατή.

Μαριάνο Πενσότι Facebook Twitter
Ο Αργεντίνος σκηνοθέτης Μαριάνο Πενσότι. Φωτ.: Bea Borgers

Το 1975, 30.000 γυναίκες βαδίζουν σιωπηλά προς την κατεχόμενη Αμμόχωστο. Το 1987 και το 1989 χιλιάδες γυναίκες περνούν την «πράσινη γραμμή» και έρχονται αντιμέτωπες με τον κατοχικό στρατό. Το 1988 εκατό γυναίκες της Κύπρου καταλαμβάνουν την Ακρόπολη της Αθήνας ως πράξη διαμαρτυρίας. Η Μαγδαλένα Ζήρα από την Κύπρο σκηνοθετεί την παράσταση Οι γυναίκες επιστρέφουν, που θα παρουσιαστεί στις 15 και 16 Ιουνίου στην Πειραιώς 260, για να μας υπενθυμίσει μια ιστορία ηρωισμού, οράματος, ελπίδας και συνεργασίας, ένα επικό κατόρθωμα, ένα κίνημα που σβήστηκε από τη συλλογική μας μνήμη, υποβαθμίστηκε και ξεχάστηκε. Βασισμένο σε αυθεντικές μαρτυρίες, το έργο μάς καλεί να εστιάσουμε στο διαχρονικό θέμα της διαγραφής της γυναικείας εμπειρίας από την Ιστορία και την απουσία της γυναικείας οπτικής από τον δημόσιο βίο.

Οι γυναίκες επιστρέφουν Facebook Twitter
Η Μαγδαλένα Ζήρα σκηνοθετεί την παράσταση «Οι γυναίκες επιστρέφουν» στις 15 & 16 Ιουνίου στην Πειραιώς 260. Φωτ.: Sokratis Sokratous

Ο αγαπητός στο ελληνικό κοινό Ελβετός σκηνοθέτης Κρίστοφ Μαρτάλερ φέρνει στις 19 και 20 Ιουνίου, στην Πειραιώς 260, μια παράσταση βασισμένη σε κείμενα του εικαστικού Ντίτερ Ροτ με τίτλο Λυγμός (Καημός) [Das Weinen (Das Wähnen)] και μεταφέρει τον στοχασμό του για την παροδικότητα των πραγμάτων στον χώρο ενός αποστειρωμένου φαρμακείου. Μουσική, ειρωνεία, διαστολή του σκηνικού χρόνου και πέντε γυναίκες υπάλληλοι που, αδιαφορώντας για τον μοναδικό πελάτη που διαμαρτύρεται για την πάθησή του, διαβάζουν τις παρενέργειες ενός φαρμάκου κι εμείς καταλαβαίνουμε ότι ολόκληρη η ανθρώπινη ζωή κατακλύζεται από παρενέργειες από τις οποίες μοιάζει αδύνατον να απαλλαγούμε.

λυγμός Facebook Twitter
Μουσική, ειρωνεία, διαστολή του σκηνικού χρόνου και πέντε γυναίκες υπάλληλοι αναλογίζονται πάνω στην παροδικότητα των πραγμάτων. Φωτ.: Gina Folly

Στις 20 και 21 Ioυνίου, στην Πειραιώς 260, ο Ιρανός σκηνοθέτης και συγγραφέας Αμίρ Ρεζά Κουεστανί, με την παράσταση Τυφλός δρομέας / Blind runner μάς μεταφέρει μια εικόνα της σύγχρονης ιρανικής κοινωνίας. Ένα ζευγάρι σχεδιάζει να φύγει από το Ιράν για την Αγγλία. Όταν η γυναίκα συλλαμβάνεται και φυλακίζεται ως πολιτική κρατούμενη, κάθε βράδυ βρίσκονται, από τη δική του πλευρά ο καθένας, στο τείχος της φυλακής και συνομιλούν. Προπόνηση για μια καλύτερη ζωή, για τη διαφυγή, ξέπνοοι διάλογοι, εσωτερικοί μονόλογοι και κλασική περσική ποίηση δημιουργούν το φόντο της ευαισθητοποίησής μας σε σχέση με το προσφυγικό και την καταπίεση των γυναικών μέσα από μια έντονα συμβολική γλώσσα. 

Αμίρ Ρεζά Κουεστανί Facebook Twitter
Ο Ιρανός σκηνοθέτης και συγγραφέας Αμίρ Ρεζά Κουεστανί. Φωτ.: Laetitia Vancon

Ο Βρετανός συγγραφέας και σκηνοθέτης Αλεξάντερ Ζέλντιν παρουσιάζει στην Πειραιώς 260, από τις 23 ως τις 26 Ιουνίου, τη δημιουργία του Οι εξομολογήσεις / The confessions, στην οποία σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας πλήρους ζωής, από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο, που βασίζεται στη ζωή της μητέρας του. Ξεκινά από τη γέννησή της στην Αυστραλία, παιδί μιας οικογένειας της εργατικής τάξης, και τη νέα αρχή που κάνει ως διαζευγμένη γυναίκα στο Λονδίνο. Μέσα από τον χαρακτήρα της και την προσωπική της αφήγηση ο σκηνοθέτης φέρνει σε πρώτο πλάνο ιστορίες προσωπικής και συλλογικής χειραφέτησης για να μιλήσει για τις κοινωνικές αλλαγές του δεύτερου μισού του 20ού και των αρχών του 21ου αιώνα. 

η λιμνη Facebook Twitter
Το έργο της σκηνοθέτιδας και χορογράφου Ζιζέλ Βιεν, «L’Étang / Η λίμνη», του Ρόμπερτ Βάλζερ, το οποίο καταπιάνεται με το δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον.

Ο κύκλος των ξένων παραστάσεων ολοκληρώνεται στην Πειραιώς 260 στις 19 και 20 Ioυλίου με το έργο της σκηνοθέτιδας και χορογράφου Ζιζέλ Βιεν, Η λίμνη / L’Étang, του Ρόμπερτ Βάλζερ, το οποίο καταπιάνεται με το δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον. Πρόκειται για ένα ψυχολογικό δράμα που φωτίζει την παιδική κακοποίηση, την αιμομιξία και το οικογενειακό τραύμα που μας μεταφέρεται μέσα από τις δυο πρωταγωνίστριες που ανακαλούν καταπιεσμένες ορμές και συναισθήματα μέσα σε ένα τοπίο αμφιβολιών όπου δεν ανοίγει καμία χαραμάδα συμφιλίωσης.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.



 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ