7 παραστάσεις που υπόσχονται αυτό που πρέπει να δίνει το θέατρο: μαγεία

7 παραστάσεις που υπόσχονται αυτό που πρέπει να δίνει το θέατρο: μαγεία Facebook Twitter
Φωτο: Martin Argyroglo
0

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Φιλίπ Κεν

Crash Park

Μετά τη Μελαγχολία των δράκων, το έργο με το οποίο τον γνωρίσαμε, ο Φιλίπ Κεν επιστρέφει στη Στέγη με ένα λυρικο-εικαστικό θέαμα, όπου η Οδύσσεια, το τηλεοπτικό «Lost» και ο Ιούλιος Βερν μπλέκονται με το μιούζικαλ και η εξορία με την ουτοπία. Ως μανιώδης συλλέκτης εντόμων ήδη από την παιδική του ηλικία, εικαστικός και σκηνογράφος κατά βάση, δημιουργεί πάντα υπέροχα θεατρικά οικοσυστήματα.

Στο Crash Park (Πάρκο Συντριβής), επτά ερμηνευτές σε ένα μυστηριώδες ερημονήσι παρακολουθούν την κομμένη ουρά ενός αεροπλάνου να φλέγεται. Γύρω τους ο ωκεανός. Από κει και πέρα, τα πάντα είναι πιθανά. Μην εκπλαγείτε αν συντριβούν αεροπλάνα, αν αναδυθούν γοργόνες, τέρατα και καινούργιες πολιτείες, αν γεννηθούν νέοι μύθοι και πρωτόγνωροι θρύλοι. Ο Φιλίπ Κεν και η ομάδα του αποκαλύπτουν το θαυμαστό και το μικροσκοπικό, την καθημερινότητα και την ακρότητα, το ψέμα του θεάτρου και την αλήθεια της φύσης.

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Κεντρική Σκηνή, λεωφ. Συγγρού 107, 210 9005800, www.sgt.gr, 28-30/12, 20:30.

Θέατρο Χορν

Αντόν Τσέχοφ

Βυσσινόκηπος

7 παραστάσεις που υπόσχονται αυτό που πρέπει να δίνει το θέατρο: μαγεία Facebook Twitter
Ο Βυσσινόκηπος σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη. Φωτο: Ελίνα Γιουνανλή

Η Λιουμπόφ Αντρέγιεβνα επιστρέφει στο πατρικό της μετά από μακρά διαμονή στο Παρίσι. Μαζί της είναι ο αδελφός της Γκάγιεφ, η κόρη της Άνια και άλλοι. Χίλια στρέμματα περιβάλλουν το αρχοντικό τους, μαζί με έναν περίφημο βυσσινόκηπο, που όμοιός του δεν υπάρχει σε ολόκληρη την επαρχία. Ξεπεσμένοι οικονομικά και αθεράπευτα σπάταλοι, αδυνατούν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους στην τράπεζα. Ο επιχειρηματίας Λοπάχιν, εγγονός και γιος πρώην υπηρετών της οικογένειάς τους, τους προτείνει μια ιδανική λύση, την οποία απορρίπτουν. Όντες ασυγχώρητα ρομαντικοί, δεν βλέπουν την καταστροφή που πλησιάζει, ότι το σπίτι και το κτήμα, και μαζί τους μια ολόκληρη εποχή ανεμελιάς, ανήκουν στο παρελθόν. Αρνούνται να ενηλικιωθούν και στο τέλος όλα χάνονται.

Αυτό ακριβώς θέλησε να αναδείξει ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης σκηνοθετώντας τον Βυσσινόκηπο του Αντόν Τσέχοφ, γι' αυτό έστησε όλο το έργο στο παιδικό δωμάτιο αυτών των ανώριμων ενηλίκων, σαν να σκιαγραφεί ένα ψυχικό τοπίο παιδικής ηλικίας. Μια εκδοχή ανάλαφρη όσο και η αδιαφορία μιας τάξης που δεν έμαθε ποτέ να δουλεύει και να αγωνιά για την επιβίωση και αρνείται να δει την αναπόδραστη καταστροφή. Μερικοί από τους καλύτερους Έλληνες ηθοποιούς (Μπαζάκα, Λιγνάδης, Καρβούνη, Kότσιφας) φωτίζουν με μοναδικό τρόπο το σπουδαίο έργο του Ρώσου συγγραφέα.

Θέατρο Χορν, Αμερικής 10, 210 3612500, Τετ. 20:00, Πέμ.-Παρ. 21:00, Σάβ. 18:00, 21:00, Κυρ. 20:00

Εθνικό Θέατρο

Τσαρλς Ντίκενς

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία

7 παραστάσεις που υπόσχονται αυτό που πρέπει να δίνει το θέατρο: μαγεία Facebook Twitter
Η περίφημη νουβέλα του Ντίκενς γίνεται θεατρική παράσταση στα χέρια του ικανού σκηνοθέτη Γιάννη Μόσχου.

Το Εθνικό Θέατρο προτείνει την άκρως ιδανική παράσταση για την περίοδο των γιορτών. Η περίφημη νουβέλα του Ντίκενς γίνεται θεατρική παράσταση στα χέρια του ικανού σκηνοθέτη Γιάννη Μόσχου. Στη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία ο τοκογλύφος Εμπενέζερ Σκρουτζ, ένας σπαγκοραμμένος, φιλοχρήματος και δυστυχής πλούσιος γέρος, είναι αλλεργικός σε οποιαδήποτε έννοια αλληλεγγύης, συμπόνιας και βοήθειας στους άπορους.

Τα Χριστούγεννα και οι «απαιτήσεις» τους είναι γι' αυτόν η χειρότερη εποχή. Την παραμονή εμφανίζονται τέσσερα φαντάσματα: ο συνεργάτης του που πέθανε, το φάντασμα των περασμένων Χριστουγέννων, των τωρινών και των μελλοντικών. Τα φαντάσματα του υπενθυμίζουν όλα όσα έκανε εις βάρος των ανθρώπων που συνάντησε στο διάβα του και το μοναχικό τέλος που τον περιμένει. Όταν ξυπνάει, ταραγμένος, κάνει έναν αγώνα δρόμου για να προλάβει να διορθώσει όλα τα κακώς κείμενα και να αποτρέψει όλα τα δεινά που πρόκειται να έρθουν.

Ένα βικτοριανό διδακτικό παραμύθι που δεν έχει σταματήσει να κερδίζει μικρούς και μεγάλους από το 1843 που γράφτηκε μέχρι και σήμερα. Το καλόγουστο, λαμπερό και πολυπρόσωπο μιούζικαλ του Εθνικού Θεάτρου έχει βασιστεί σε διασκευή του Old Vic του Λονδίνου, με πρωτότυπη μουσική του Θοδωρή Οικονόμου και στίχους του Σταύρου Σταύρου, και απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους. Στον ρόλο του Σκρουτζ ο απολαυστικός Αλέξανδρος Μυλωνάς.

Εθνικό Θέατρο, Θέατρο REX - Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη», Πανεπιστημίου 48, 210 3301881, 210 3305074, Tετ., Κυρ.: 19:00, Πέμ.-Σάβ. 20:30

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Αντόν Τσέχοφ

Θείος Βάνιας

7 παραστάσεις που υπόσχονται αυτό που πρέπει να δίνει το θέατρο: μαγεία Facebook Twitter
Ο Θείος Βάνιας ανεβαίνει σε σκηνοθεσία και μετάφραση του Γιώργου Κιμούλη, ο οποίος κρατάει και τον ομώνυμο ρόλο.

Ένα από τα πιο αγαπητά και δημοφιλέστερα έργα του Αντόν Τσέχοφ, γραμμένο το 1899, ανεβαίνει στο υπέροχο ιστορικό θέατρο του Πειραιά. Ο Θείος Βάνιας διαδραματίζεται στη ρωσική επαρχία, όπως όλα τα έργα του σπουδαίου Ρώσου συγγραφέα του 19ου αιώνα. Εκεί ζουν ο Βάνιας και η ανιψιά του Σόνια, συντηρώντας τα κτήματα και την περιουσία της οικογένειάς της, ενώ ο καθηγητής πατέρας της ζει στην πρωτεύουσα, όπου έχει αποκτήσει σημαντική κοινωνική αναγνώριση. Ένα καλοκαίρι επιστρέφει στο κτήμα με τη νέα και όμορφη γυναίκα του, έτσι η αβάσταχτη πλήξη και ηρεμία της εξοχικής κατοικίας διαταράσσονται.

Ανεκπλήρωτες επιθυμίες και κρυφές αντιπαλότητες, ανεκπλήρωτοι έρωτες και οικονομικά συμφέροντα, ενδοοικογενειακοί ανταγωνισμοί και μια αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας συνθέτουν το μικροσύμπαν που ο Τσέχοφ δημιουργεί μέσα από χαρακτηριστικούς τύπους της εποχής του ώστε να μιλήσει για το ανθρώπινο είδος στο σύνολό του. Παρ' όλα αυτά, με πολύ χιούμορ και αισιοδοξία μέσα στη γενικότερη απελπισία και παραίτηση, αναδεικνύοντας την ανθρώπινη ματαιότητα και τον θυμό που νιώθουν οι άνθρωποι όταν καταλήγουν να γίνουν κάτι άλλο από αυτό που ήθελαν αρχικά. Η σκηνοθεσία και η μετάφραση είναι του Γιώργου Κιμούλη, ο οποίος κρατάει και τον ομώνυμο ρόλο.

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Ηρώων Πολυτεχνείου 32 & Βασ. Γεωργίου, 210 4143310, www.dithepi.gr, Τετ.-Παρ. 20:30, Σάβ. 18:00 & 21:00, Κυρ. 19:00

Θέατρο Πορεία

Μ. Καραγάτση

Γιούγκερμαν

7 παραστάσεις που υπόσχονται αυτό που πρέπει να δίνει το θέατρο: μαγεία Facebook Twitter
Τον ρόλο του Γιούγκερμαν αναλαμβάνει ο Γιάννης Στάνκογλου σε μια πολύωρη παράσταση που υπογράφει σκηνοθετικά ο Δημήτρης Τάρλοου. Φωτο: Βάσια Αναγνωστοπούλου

Ο Φινλανδός Βασίλης Κάρλοβιτς Γιούγκερμαν, γόνος πλούσιας οικογένειας και ίλαρχος της Λευκής Φρουράς του Τσάρου, μετά τη Ρωσική Επανάσταση καταλήγει στην Ελλάδα. Στο παρελθόν του περιλαμβάνονται ένας φόνος, εμπορία ναρκωτικών, πολύ αλκοόλ, χαρτιά, εκβιασμοί, κάθε λογής κραιπάλες και απάτες και μια ερωμένη που μοιραζόταν μ' έναν ανθυπολοχαγό. Δαιμόνιος τυχοδιώκτης, χάρη σε μια σημαντική θέση που του δίνεται στην τράπεζα ανέρχεται κοινωνικά, ενώ αποκτάει πλούτο και τη φήμη του γυναικοκατακτητή. Ο αδίστακτος αριστοκράτης που ζει μια δεύτερη ζωή στην ελληνική επικράτεια έρχεται εν τέλει αντιμέτωπος με τον εαυτό του, τον αληθινό έρωτα και το τραγικό στοιχείο.

Το δημοφιλές μυθιστόρημα που ο Μ. Καραγάτσης έγραψε το 1938 σκιαγραφεί ολόκληρη την κοινωνική και πολιτική κατάσταση της μεσοπολεμικής Ελλάδας. Ο Στρατής Πασχάλης, που υπογράφει τη θεατρική διασκευή, ανασυνθέτει τα βιογραφικά γεγονότα του ήρωα συνδυάζοντας το ρεαλιστικό, το παράδοξο, το ποιητικό και το γκροτέσκο στοιχείο σε μια ενδιαφέρουσα σκηνική σύνθεση που προσομοιάζει στο ονειρόδραμα. Ο ίδιος εξηγεί: «Όλο το έργο είναι ένα τεράστιο φλασμπάκ, κατά τη διάρκεια του οποίου κοσμοπολιτισμός και ρίζες μπλέκονται σ' έναν ξέφρενο και ηδονικό εφιάλτη γεμάτο πάθη, μοναξιά, σκληρότητα, βαθιά ανθρωπιά». Τον ρόλο του Γιούγκερμαν αναλαμβάνει ο Γιάννης Στάνκογλου σε μια πολύωρη παράσταση που υπογράφει σκηνοθετικά ο Δημήτρης Τάρλοου.

Θέατρο Πορεία, Τρικόρφων 3-5, πλατεία Βικτωρίας, 210 8210991, 210 8210082

Εθνική Λυρική Σκηνή

Ζιλ Μασνέ

Μανόν

7 παραστάσεις που υπόσχονται αυτό που πρέπει να δίνει το θέατρο: μαγεία Facebook Twitter
Μανόν, Μ. Παπαθανασίου και Γ. Χοτέας

Από τις διασημότερες γαλλικές όπερες, η πεντάπρακτη κωμική όπερα Μανόν του Μασνέ στηρίζεται στο μυθιστόρημα του αβά Πρεβό. Με μια μουσική γεμάτη πάθος και αισθησιασμό, χαρακτηριστικά της αισθητικής της μπελ επόκ, ο σημαντικός συνθέτης Ζιλ Μασνέ αναδεικνύει τον άτυχο έρωτα του ιππότη Ντε Γκριέ για την επαρχιωτοπούλα Μανόν Λεσκό, η οποία στη σύντομη, ανέμελη και επιπόλαιη ζωή της, αφού έζησε όλα όσα πόθησε, πλούτη και μεγάλη ζωή, κατηγορήθηκε για πορνεία. Στο τέλος, απελάθηκε και πέθανε από εξάντληση στον δρόμο προς το λιμάνι της Χάβρης. Ο Ντε Γκριέ ακολουθεί την αγαπημένη του και καταστρέφεται και ο ίδιος.

Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι το 1884 και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. Ο Θωμάς Μοσχόπουλος, που υπογράφει τη σκηνοθεσία της παράστασης της Λυρικής Σκηνής, εστιάζει στη θυματοποίηση και ταυτόχρονα στον αμοραλισμό των βασικών χαρακτήρων. Ένας κόσμος ακόρεστων ηδονών και παρηκμασμένων αξιών αναδεικνύει την επικαιρότητα αυτής της όπερας του 19ου αι. Μια ενδιαφέρουσα ανάγνωση που συνδέει το τότε με το σήμερα. Οι ρεαλιστικές της τάσεις ενισχύονται με την εμφάνιση χορωδών μεταμφιεσμένων σε τρανς και ντομινατρίξ ή που φορούν κίτρινα γιλέκα!

Εθνική Λυρική Σκηνή, ΚΠΙΣΝ, www.nationalopera.gr, 21, 23/12: Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός, 26, 30/12: Μουσική διεύθυνση: Κλεάντε Ρούσο, 19:30, (Κυριακές: 18:30)

Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Η κωμωδία των παρεξηγήσεων

7 παραστάσεις που υπόσχονται αυτό που πρέπει να δίνει το θέατρο: μαγεία Facebook Twitter
Η Κωμωδία των Παρεξηγήσεων υποστηρίζεται από μια εντυπωσιακά δεμένη ομάδα ηθοποιών και δύο απολαυστικούς πρωταγωνιστές. Φωτο: Μιχάλης Κλουκίνας

Στην περίφημη και αριστοτεχνικά γραμμένη κωμωδία που ο Σαίξπηρ δημιούργησε βασιζόμενος στους Μέναιχμους του Πλαύτου δύο ζευγάρια πανομοιότυπων διδύμων που είχαν χωριστεί στη γέννα βρίσκονται αναπάντεχα στην ίδια πόλη, χωρίς να το γνωρίζουν. Κι εκεί όπου εκτυλίσσεται μια ιλιγγιώδης φάρσα, στην οποία κυριαρχούν αλλεπάλληλες παρεξηγήσεις και πλάνες, επαναλαμβανόμενες σκηνές και γεγονότα όπου η ομοιότητα των διδύμων προκαλεί το αναμενόμενο κομφούζιο, τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας σταδιακά καταλύονται, οι βεβαιότητες καταρρέουν και κανένας δεν ξέρει ποιος ακριβώς είναι.

Οι δίδυμοι (σε διπλό ρόλο ο Νίκος Κουρής, που ερμηνεύει τους δύο αδελφούς Αντίφιλους, και ο Ορφέας Αυγουστίδης, που ερμηνεύει τους δύο δούλους τους, τους Δρόμιους) περιφέρονται σε ένα απόκοσμο περιβάλλον, έναν μαγικό τόπο όπου ένα φασαριόζικο «τσίρκο» με υπερκινητικά μέλη-μαριονέτες φοράει γεωμετρικά παστέλ κοστούμια (αναφορά στον ρωσικό κονστρουκτιβισμό), κάνει απίστευτο σαματά, εκτελεί στροβιλισμούς, άλματα, γέφυρες, επικύψεις και επιδίδεται σε σλάπστικ κωμικά νούμερα τέλειου συγχρονισμού. Η επιδέξια σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου έχει την τύχη να υποστηρίζεται από μια εξαιρετική νέα μετάφραση του ποιητή και μεταφραστή Διονύση Καψάλη, ενώ η παράσταση υποστηρίζεται από μια εντυπωσιακά δεμένη ομάδα ηθοποιών και δύο απολαυστικούς πρωταγωνιστές.

Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου, Προφήτου Δανιήλ 3 & Πλαταιών, www.vasilakou.theater, Τετ.-Πέμ. & Παρ. 21:00, Σάβ.18:00, Κυρ. 21:00

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ