Shigeru Umebayashi: «Απαιτεί ανθρώπινη καρδιά το να κάνεις μουσική ελεύθερα»

Shigeru Umebayashi: «Απαιτεί ανθρώπινη καρδιά το να κάνεις μουσική ελεύθερα» Facebook Twitter
Ο Umebayashi θα βρεθεί στο Ηρώδειο την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου, σε μια από τις σπανιότατες εμφανίσεις του μπροστά σε κοινό.
0

«ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ έχουμε ως έθιμο να φωνάζουμε ο ένας τον άλλον με χαϊδευτικά ονόματα (παρατσούκλια) όταν ένα επίθετο είναι μεγάλο, μεταξύ πολύ στενών φίλων. Ισχύει αυτό και στη δική μου περίπτωση. Με φωνάζουν Ume, ενώ το επίθετο μου είναι “Umebayashi” (σημαίνει “δαμάσκηνο” στα ελληνικά), έτσι συμβαίνει για παράδειγμα και με τη μάνατζέρ μου, η οποία λέγεται “Kumiko” αλλά την αποκαλούν “Kumi”, ειδικά όταν συνεργάζεται με ξένους», εξηγεί ο Shigeru Umebayashi για το ψευδώνυμο το οποίο του αρέσει να χρησιμοποιεί περισσότερο από το κανονικό του όνομα.

Ο Umebayashi θα βρεθεί στο Ηρώδειο την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου σε μια από τις σπανιότατες εμφανίσεις του μπροστά σε κοινό. Τη μουσική του θα ερμηνεύσει η Athens Philharmonia Orchestra και το Alex Drakos Ensemble, υπό τη διεύθυνση του Dirk Brossé. Μαζί τους πάνω στη σκηνή θα βρίσκονται η Κατερίνα Ντούσκα, ο Θοδωρής Μαυρογιώργης και η Βάσια Ζαχαροπούλου.

«Μας πήρε αρκετό καιρό και ήταν πολύ μακρινός ο δρόμος ώσπου να φτάσουμε εδώ, αλλά τελικά τα καταφέραμε. Είμαι πολύ ευγνώμων προς το ελληνικό κοινό και προς τον κ. Γιώργο (αναφέρεται στον ατζέντη του Γιώργο Χριστόπουλο)», λέει για την επικείμενη συναυλία. Την πρώτη φορά που είχε επισκεφτεί την Ελλάδα ήταν το 2010 σε μια sold-out εμφάνιση στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Ο καθένας μπορεί να κάνει μουσική ελεύθερα, και αυτό απαιτεί ανθρώπινη καρδιά. Προσωπικά απλώς θα συνεχίσω να συνθέτω. 

Η συνέντευξη έγινε μέσω email –δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά λόγω γλώσσας–, με τις απαντήσεις να έρχονται στα ιαπωνικά με σκόρπιες αγγλικές προτάσεις εδώ κι εκεί, κάτι που συνηθίζουν οι Ιάπωνες καλλιτέχνες, ειδικά της παλιότερης γενιάς. 

Shigeru Umebayashi: «Απαιτεί ανθρώπινη καρδιά το να κάνεις μουσική ελεύθερα» Facebook Twitter
Θοδωρής Μαυρογιώργης

Ο Ume γεννήθηκε το 1951 στην πόλη Κιτακιούσου της Φουκουόκα στην Ιαπωνία. Αρχικά, δεν ήθελε να γίνει μουσικός αλλά αρχιτέκτονας ή ζωγράφος. Η πρώτη του μουσική απόπειρα ήταν με το ροκ συγκρότημα Ex.

Οι Ex, που ήταν το ντούετο του Umebayashi στην κιθάρα και τα φωνητικά και του Shinya Hayama στα ντραμς, δεν ήταν ακριβώς ροκ. Σχηματίστηκαν στα τέλη του ’70 και μέσα στην έκρηξη του new wave στην Ιαπωνία, μια εποχή μεταίχμιο για τη μουσική της χώρας.

«Υπήρχε μεγάλη διάκριση μεταξύ παραδοσιακής ιαπωνικής μουσικής και ξένης (δυτικής) μουσικής. Συνήθως υπήρχε αποδοχή κυρίως για τα συγκροτήματα που έκαναν μουσική βασισμένη στην ιαπωνική παράδοση. Αυτό δεν έχει αλλάξει ακόμα και σήμερα. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν πως τα μέρη που μπορούσε να παίξει κάποιο συγκρότημα ήταν περιορισμένα στο Τόκιο», θυμάται ο Ume.

Οι Ex κατάφεραν να κυκλοφόρησουν ένα άλμπουμ, το «Exhibition» το 1980. Από εκείνη την εποχή θυμάται πιο έντονα την ιαπωνική περιοδεία του Eric Clapton, όπου ήταν μέλος της support μπάντας του. Την ίδια πάνω κάτω περίοδο έγιναν το συγκρότημα του διάσημου ηθοποιού Yusaku Matsuda – η τελευταία ταινία στην οποία έπαιξε ήταν το «Black Rain» του Ridley Scott. Κυκλοφόρησαν μαζί το άλμπουμ «Deja-vu» το 1985, που θυμίζει τις δουλειές των Roxy Music και David Bowie στα '80s.

Η συγκεκριμένη συνεργασία αποδείχτηκε αρκετά γόνιμη, μια και του άνοιξε τις πόρτες στον κινηματογραφικό κόσμο και του έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσει κόσμο και σκηνοθέτες που ήθελαν να επενδύσουν σε ένα καινούργιο στυλ μουσικής. Σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεις αυτές τις δουλειές, ακόμη και ο ίδιος το παραδέχεται. Ευτυχώς, μπορείς να πετύχεις τουλάχιστον το «Deja-vu» ολόκληρο στο YouTube και αξίζει να το ακούσεις. 

Shigeru Umebayashi: «Απαιτεί ανθρώπινη καρδιά το να κάνεις μουσική ελεύθερα» Facebook Twitter
Κατερίνα Ντούσκα

Ο Ume δεν εγκατέλειψε αμέσως το γκρουπ, όταν ξεκίνησε να συνθέτει για ταινίες. «Απλώς σκέφτηκα ότι θα ήταν μια ωραία δουλειά για μένα, ποτέ δεν είχα σκεφτεί όμως ότι θα είχε αυτή την εξέλιξη», λέει.

Ένα από τα πρώτα σάουντρακ που έγραψε ήταν για την ταινία «Sorekara» (And Then, Yoshimitsu Morita, 1985) όπου πρωταγωνιστούσε ο Matsuda. Θεωρεί το συγκεκριμένο σκορ το σημαντικότερο της καριέρας του. «Είναι ό,τι πιο προχωρημένο έχω συνθέσει. Πάντοτε με πάει μπροστά όταν το ακούω».

Αν και έγραφε συστηματικά για τον κινηματογράφο και τη δεκαετία του ’90, η καριέρα του εκτοξεύτηκε το 2000 σε διεθνές επίπεδο με τα σκορ του στα  «In the Mood For Love» και «2046» του Wong Kar Wai. «Ήμουν εξαιρετικά τυχερός που τον γνώρισα», αναφέρει λακωνικά για τη συνεργασία τους.

Η πιο αγαπημένη του δουλειά, όπως μου γράφει, ήταν το «Lovers» (House of Flying Daggers, 2004). «Ήταν πολύ συγκινητικός και συναρπαστικός ο καιρός που περάσαμε μαζί με τον Zhang Yimou στη Νέα Υόρκη και στο Τόκιο».

— Πώς δημιουργείτε τη μουσική για μια ταινία; 
Πρώτα διαβάζω το σενάριο και αρχίζω να ψάχνω μια εικόνα της μουσικής (σύνθεση) και ύστερα ξεκινάω να γράφω τη μελωδία. Το πιο σημαντικό στο σινεμά είναι η μελωδία. Παρακολουθώντας σινεμά σκέφτομαι το κόνσεπτ και το σχέδιό του και ύστερα αποφασίζουμε με τον σκηνοθέτη με βάση τη μουσική που συνέθεσα. Τα βήματα που ακολουθώ είναι πράγματι πάρα πολλά. Το πιο σοβαρό είναι να μη φθαρεί η ταινία από τη μουσική. 

— Πόσο κοντά εργάζεστε με τον σκηνοθέτη μιας ταινίας; Είναι σημαντικό κομμάτι στη δουλειά ενός συνθέτη;
Ο κάθε σκηνοθέτης έχει τον δικό του τρόπο να κάνει τα πράγματα και εγώ συνήθως προσαρμόζω τις προτάσεις μου στον τρόπο που λειτουργεί ο σκηνοθέτης. Η μουσική μου είναι πάντα στα χέρια του σκηνοθέτη.

— Τι σας δίνει έμπνευση;
Μου αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους.

Shigeru Umebayashi: «Απαιτεί ανθρώπινη καρδιά το να κάνεις μουσική ελεύθερα» Facebook Twitter
Ο Umebayashi στη συνέντευξη Τύπου.

— Ποιες ήταν οι επιρροές σας όσο μεγαλώνατε;
Η μουσική του καρναβαλιού της πόλης καταγωγής μου και οι Beatles. Συγκεκριμένα, ο ρυθμός του καρναβαλικού ντραμ ονομάζεται gion taiko. Αυτός ο ρυθμός και η ενέργεια του φεστιβάλ είναι τα δύο πράγματα που με καθοδηγούν στη μουσική. Έχω επίσης μάθει πάρα πολλά για τη μουσική από τους Beatles, με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ στο να συνθέτω μουσική για ταινίες.

— Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή κάποιο πρόσωπο από τη ζωή σας που να επηρέασε βαθιά την καλλιτεχνική σας δουλειά ή και εσάς ως προσωπικότητα; 
Θαυμάζω πολύ τον πατέρα μου.

— Πώς βλέπετε το μέλλον της μουσικής;
Οι μουσικοί παραγωγοί σε όλο τον κόσμο έχουν αποδιοργανωθεί από τις τόσες αλλαγές στο περιβάλλον, μέχρι κι εγώ αισθάνομαι τελευταία ότι έχω χαθεί. Ο καθένας μπορεί να κάνει μουσική ελεύθερα, και αυτό απαιτεί ανθρώπινη καρδιά. Προσωπικά απλώς θα συνεχίσω να συνθέτω. 

— Υπάρχουν πράγματα για τα οποία έχετε μετανιώσει;
Προτιμώ να ζω στο παρόν παρά στο παρελθόν.

In the Mood for Love

Shigeru Umebayashi
Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022
Ωδείο Ηρώδου Αττικού


 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Μουσική / Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Αυτό που κάνει η Lou στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μοναδικό και θαρραλέο: queer μουσική για κάγκουρες με εφόδιο τις μουσικές της γνώσεις και επίγνωση αυτού που εκπροσωπεί, κάνοντας το τραπ όχημα για να περάσει τα μηνύματά της.
M. HULOT
Σοπέν

Πέθανε Σαν Σήμερα / «Κύριοι, ιδού μια μεγαλοφυΐα!»: Πώς ο Σοπέν άνοιξε νέα εποχή στη μουσική για πιάνο

Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1849, πεθαίνει από φυματίωση στο Παρίσι ο Πολωνός Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού και κορυφαίος πιανίστας.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Οι Αθηναίοι / Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Θυμάται ακόμα τα καμιόνια με τους νεκρούς στην κατοχή. Της λείπει η καλοσύνη που είχαν οι παλιοί Αθηναίοι. Ο Μάνος Χατζιδάκις της άλλαξε τη ζωή, ενώ θυμάται ακόμα την παρέα του Φλόκα. Ο Μπομπ Ντίλαν είχε δηλώσει στο «Rolling Stone» ότι αυτή και η Ουμ Καλσούμ είναι οι αγαπημένες του τραγουδίστριες. Η Νανά Μούσχουρη αφηγείται τη ζωή της στη LiFO
ΦΩΤΗΣ ΒΑΛΛΑΤΟΣ
Αν γράψεις κακή κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ, θα λάβεις απειλές για τη ζωή σου: Mέσα στον ψηφιακό πόλεμο που αντιμετωπίζουν οι μουσικοκριτικοί

Μουσική / Έγραψες αρνητική κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ; Την έβαψες

Πέντε μουσικοί συντάκτες εξηγούν πώς ασκούν την κριτική τους σε μια εποχή όπου η γνώμη για μια σούπερ σταρ μπορεί να προκαλέσει διαδικτυακό εκφοβισμό, παρενόχληση ή ακόμα και αποκάλυψη προσωπικών στοιχείων.
THE LIFO TEAM