Shigeru Umebayashi: «Απαιτεί ανθρώπινη καρδιά το να κάνεις μουσική ελεύθερα»

Shigeru Umebayashi: «Απαιτεί ανθρώπινη καρδιά το να κάνεις μουσική ελεύθερα» Facebook Twitter
Ο Umebayashi θα βρεθεί στο Ηρώδειο την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου, σε μια από τις σπανιότατες εμφανίσεις του μπροστά σε κοινό.
0

«ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ έχουμε ως έθιμο να φωνάζουμε ο ένας τον άλλον με χαϊδευτικά ονόματα (παρατσούκλια) όταν ένα επίθετο είναι μεγάλο, μεταξύ πολύ στενών φίλων. Ισχύει αυτό και στη δική μου περίπτωση. Με φωνάζουν Ume, ενώ το επίθετο μου είναι “Umebayashi” (σημαίνει “δαμάσκηνο” στα ελληνικά), έτσι συμβαίνει για παράδειγμα και με τη μάνατζέρ μου, η οποία λέγεται “Kumiko” αλλά την αποκαλούν “Kumi”, ειδικά όταν συνεργάζεται με ξένους», εξηγεί ο Shigeru Umebayashi για το ψευδώνυμο το οποίο του αρέσει να χρησιμοποιεί περισσότερο από το κανονικό του όνομα.

Ο Umebayashi θα βρεθεί στο Ηρώδειο την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου σε μια από τις σπανιότατες εμφανίσεις του μπροστά σε κοινό. Τη μουσική του θα ερμηνεύσει η Athens Philharmonia Orchestra και το Alex Drakos Ensemble, υπό τη διεύθυνση του Dirk Brossé. Μαζί τους πάνω στη σκηνή θα βρίσκονται η Κατερίνα Ντούσκα, ο Θοδωρής Μαυρογιώργης και η Βάσια Ζαχαροπούλου.

«Μας πήρε αρκετό καιρό και ήταν πολύ μακρινός ο δρόμος ώσπου να φτάσουμε εδώ, αλλά τελικά τα καταφέραμε. Είμαι πολύ ευγνώμων προς το ελληνικό κοινό και προς τον κ. Γιώργο (αναφέρεται στον ατζέντη του Γιώργο Χριστόπουλο)», λέει για την επικείμενη συναυλία. Την πρώτη φορά που είχε επισκεφτεί την Ελλάδα ήταν το 2010 σε μια sold-out εμφάνιση στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Ο καθένας μπορεί να κάνει μουσική ελεύθερα, και αυτό απαιτεί ανθρώπινη καρδιά. Προσωπικά απλώς θα συνεχίσω να συνθέτω. 

Η συνέντευξη έγινε μέσω email –δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά λόγω γλώσσας–, με τις απαντήσεις να έρχονται στα ιαπωνικά με σκόρπιες αγγλικές προτάσεις εδώ κι εκεί, κάτι που συνηθίζουν οι Ιάπωνες καλλιτέχνες, ειδικά της παλιότερης γενιάς. 

Shigeru Umebayashi: «Απαιτεί ανθρώπινη καρδιά το να κάνεις μουσική ελεύθερα» Facebook Twitter
Θοδωρής Μαυρογιώργης

Ο Ume γεννήθηκε το 1951 στην πόλη Κιτακιούσου της Φουκουόκα στην Ιαπωνία. Αρχικά, δεν ήθελε να γίνει μουσικός αλλά αρχιτέκτονας ή ζωγράφος. Η πρώτη του μουσική απόπειρα ήταν με το ροκ συγκρότημα Ex.

Οι Ex, που ήταν το ντούετο του Umebayashi στην κιθάρα και τα φωνητικά και του Shinya Hayama στα ντραμς, δεν ήταν ακριβώς ροκ. Σχηματίστηκαν στα τέλη του ’70 και μέσα στην έκρηξη του new wave στην Ιαπωνία, μια εποχή μεταίχμιο για τη μουσική της χώρας.

«Υπήρχε μεγάλη διάκριση μεταξύ παραδοσιακής ιαπωνικής μουσικής και ξένης (δυτικής) μουσικής. Συνήθως υπήρχε αποδοχή κυρίως για τα συγκροτήματα που έκαναν μουσική βασισμένη στην ιαπωνική παράδοση. Αυτό δεν έχει αλλάξει ακόμα και σήμερα. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν πως τα μέρη που μπορούσε να παίξει κάποιο συγκρότημα ήταν περιορισμένα στο Τόκιο», θυμάται ο Ume.

Οι Ex κατάφεραν να κυκλοφόρησουν ένα άλμπουμ, το «Exhibition» το 1980. Από εκείνη την εποχή θυμάται πιο έντονα την ιαπωνική περιοδεία του Eric Clapton, όπου ήταν μέλος της support μπάντας του. Την ίδια πάνω κάτω περίοδο έγιναν το συγκρότημα του διάσημου ηθοποιού Yusaku Matsuda – η τελευταία ταινία στην οποία έπαιξε ήταν το «Black Rain» του Ridley Scott. Κυκλοφόρησαν μαζί το άλμπουμ «Deja-vu» το 1985, που θυμίζει τις δουλειές των Roxy Music και David Bowie στα '80s.

Η συγκεκριμένη συνεργασία αποδείχτηκε αρκετά γόνιμη, μια και του άνοιξε τις πόρτες στον κινηματογραφικό κόσμο και του έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσει κόσμο και σκηνοθέτες που ήθελαν να επενδύσουν σε ένα καινούργιο στυλ μουσικής. Σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεις αυτές τις δουλειές, ακόμη και ο ίδιος το παραδέχεται. Ευτυχώς, μπορείς να πετύχεις τουλάχιστον το «Deja-vu» ολόκληρο στο YouTube και αξίζει να το ακούσεις. 

Shigeru Umebayashi: «Απαιτεί ανθρώπινη καρδιά το να κάνεις μουσική ελεύθερα» Facebook Twitter
Κατερίνα Ντούσκα

Ο Ume δεν εγκατέλειψε αμέσως το γκρουπ, όταν ξεκίνησε να συνθέτει για ταινίες. «Απλώς σκέφτηκα ότι θα ήταν μια ωραία δουλειά για μένα, ποτέ δεν είχα σκεφτεί όμως ότι θα είχε αυτή την εξέλιξη», λέει.

Ένα από τα πρώτα σάουντρακ που έγραψε ήταν για την ταινία «Sorekara» (And Then, Yoshimitsu Morita, 1985) όπου πρωταγωνιστούσε ο Matsuda. Θεωρεί το συγκεκριμένο σκορ το σημαντικότερο της καριέρας του. «Είναι ό,τι πιο προχωρημένο έχω συνθέσει. Πάντοτε με πάει μπροστά όταν το ακούω».

Αν και έγραφε συστηματικά για τον κινηματογράφο και τη δεκαετία του ’90, η καριέρα του εκτοξεύτηκε το 2000 σε διεθνές επίπεδο με τα σκορ του στα  «In the Mood For Love» και «2046» του Wong Kar Wai. «Ήμουν εξαιρετικά τυχερός που τον γνώρισα», αναφέρει λακωνικά για τη συνεργασία τους.

Η πιο αγαπημένη του δουλειά, όπως μου γράφει, ήταν το «Lovers» (House of Flying Daggers, 2004). «Ήταν πολύ συγκινητικός και συναρπαστικός ο καιρός που περάσαμε μαζί με τον Zhang Yimou στη Νέα Υόρκη και στο Τόκιο».

— Πώς δημιουργείτε τη μουσική για μια ταινία; 
Πρώτα διαβάζω το σενάριο και αρχίζω να ψάχνω μια εικόνα της μουσικής (σύνθεση) και ύστερα ξεκινάω να γράφω τη μελωδία. Το πιο σημαντικό στο σινεμά είναι η μελωδία. Παρακολουθώντας σινεμά σκέφτομαι το κόνσεπτ και το σχέδιό του και ύστερα αποφασίζουμε με τον σκηνοθέτη με βάση τη μουσική που συνέθεσα. Τα βήματα που ακολουθώ είναι πράγματι πάρα πολλά. Το πιο σοβαρό είναι να μη φθαρεί η ταινία από τη μουσική. 

— Πόσο κοντά εργάζεστε με τον σκηνοθέτη μιας ταινίας; Είναι σημαντικό κομμάτι στη δουλειά ενός συνθέτη;
Ο κάθε σκηνοθέτης έχει τον δικό του τρόπο να κάνει τα πράγματα και εγώ συνήθως προσαρμόζω τις προτάσεις μου στον τρόπο που λειτουργεί ο σκηνοθέτης. Η μουσική μου είναι πάντα στα χέρια του σκηνοθέτη.

— Τι σας δίνει έμπνευση;
Μου αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους.

Shigeru Umebayashi: «Απαιτεί ανθρώπινη καρδιά το να κάνεις μουσική ελεύθερα» Facebook Twitter
Ο Umebayashi στη συνέντευξη Τύπου.

— Ποιες ήταν οι επιρροές σας όσο μεγαλώνατε;
Η μουσική του καρναβαλιού της πόλης καταγωγής μου και οι Beatles. Συγκεκριμένα, ο ρυθμός του καρναβαλικού ντραμ ονομάζεται gion taiko. Αυτός ο ρυθμός και η ενέργεια του φεστιβάλ είναι τα δύο πράγματα που με καθοδηγούν στη μουσική. Έχω επίσης μάθει πάρα πολλά για τη μουσική από τους Beatles, με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ στο να συνθέτω μουσική για ταινίες.

— Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή κάποιο πρόσωπο από τη ζωή σας που να επηρέασε βαθιά την καλλιτεχνική σας δουλειά ή και εσάς ως προσωπικότητα; 
Θαυμάζω πολύ τον πατέρα μου.

— Πώς βλέπετε το μέλλον της μουσικής;
Οι μουσικοί παραγωγοί σε όλο τον κόσμο έχουν αποδιοργανωθεί από τις τόσες αλλαγές στο περιβάλλον, μέχρι κι εγώ αισθάνομαι τελευταία ότι έχω χαθεί. Ο καθένας μπορεί να κάνει μουσική ελεύθερα, και αυτό απαιτεί ανθρώπινη καρδιά. Προσωπικά απλώς θα συνεχίσω να συνθέτω. 

— Υπάρχουν πράγματα για τα οποία έχετε μετανιώσει;
Προτιμώ να ζω στο παρόν παρά στο παρελθόν.

In the Mood for Love

Shigeru Umebayashi
Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022
Ωδείο Ηρώδου Αττικού


 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Septicflesh και των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT