Προσεχώς RIP: Εν αναμονή του μοιραίου για τους εναπομείναντες θρύλους του ροκ

Προσεχώς RIP: Εν αναμονή του μοιραίου για τους εναπομείναντες θρύλους του ροκ Facebook Twitter
22

Εδώ και δεκαετίες ακούγεται κατά καιρούς από διαφορετικές πηγές, σε διαφορετικά πλαίσια και με διαφορετικά κίνητρα ότι «το ροκ πέθανε, να ζήσουμε να το θυμόμαστε». Πολλοί είναι αυτοί που εξακολουθούν να θεωρούν πρόωρη μια τέτοια νεκρολογία, από τη στιγμή που συνεχίζουν να εμφανίζονται άπειρα γκρουπ, τραγούδια και άλμπουμ που σαφώς ανήκουν σε κάποιο ροκ (υπο)είδος, παρότι είναι γεγονός ότι η επαναστατικότητα και η κρισιμότητα εκείνης της παλιάς ροκ δυναμικής έχει χαθεί προ πολλού για διάφορους λόγους.

Εκείνο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι το ψυχρό γεγονός ότι όλοι οι θρύλοι του κλασικού ροκ που μπορεί να σκεφτεί κανείς θα έχουν φύγει από τη ζωή μέσα στα επόμενα χρόνια. Μόνο τα τελευταία χρόνια έχουν χαθεί ονόματα όπως ο George Harrison, ο Lou Reed, ο David Bowie, ο Prince, ο Leonard Cohen, ο Tom Petty και πολλοί άλλοι.

Αυτές οι απώλειες υπήρξαν οδυνηρές για εκατομμύρια θαυμαστές του σε όλον τον κόσμο, αλλά αριθμητικά δεν είναι τίποτα μπροστά στο κύμα νεκρολογιών που θα ακολουθήσει την επόμενη δεκαετία. Η θλίψη και η νοσταλγία θα μας σκεπάσουν σαν την παλίρροια.

Ας κάνουμε μια πρόχειρη, ενδεικτική λίστα των μεγάλων ροκ σταρ που βρίσκονται εν ζωή, ως μακάβρια προβολή του μοιραίου που αναπόφευκτα θα συμβεί και θα μας κάνει να αναμετρηθούμε κι εμείς με τη δική μας θνητότητα για άλλη μια φορά:

Bob Dylan (78 ετών), Paul McCartney (77), Paul Simon (77) και Art Garfunkel (77), Carole King (77), Brian Wilson (77), Mick Jagger (76) και Keith Richards (75), Joni Mitchell (75), Jimmy Page (75) και Robert Plant (71), Ray Davies (75), Roger Daltrey (75) και Pete Townshend (74), Roger Waters (75) και David Gilmour (73), Rod Stewart (74), Eric Clapton (74), Debbie Harry (74), Neil Young (73), Van Morrison (73), Bryan Ferry (73), Elton John (72), James Taylor (71), Jackson Browne (70), Billy Joel (70), Bruce Springsteen (κλείνει τα 70 τον ερχόμενο μήνα).

Από την πρώιμη περίοδό της, η ροκ μουσική απετέλεσε μια έκφραση έντονης ανυπακοής αλλά και έπαρσης, μια διακήρυξη νεανικής ζωτικότητας και υπερβολής και λιμπίντο ενάντια στη διάβρωση και τη φθορά του χρόνου αλλά και ενάντια στην συγκατάβαση της ωριμότητας. «Ελπίζω να πεθάνω πριν γεράσω» κραύγαζε το "My Generation" των Who ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '60, και ως «χειρονομία» ήταν η απόλυτη διακήρυξη του ροκ λεονταρισμού, μπορούμε όμως να υποθέσουμε με ασφάλεια ότι ο δημιουργός του κομματιού (Ο Pete Townshend) δεν μετανιώνει που έχει επιζήσει και έχει φτάσει ήδη σε προχωρημένη ηλικία.

Η επιθυμία των ροκ μουσικών να μείνουν νέοι για πάντα και η λαχτάρα τους για την κατάκτηση της αθανασίας ακόμα και μέσω της θεαματικής και αγρίως ηδονιστικής αυτοκαταστροφής ήταν ένα ψέμα, όσο υπέροχο ψέμα κι αν έμοιαζε και μοιάζει ακόμα στους νεότερους που έρχονται για πρώτη φορά αντιμέτωποι με το συναρπαστικό σύμπαν του ροκ κανόνα.

Οι μέρες όμως των μεγάλων ροκ σταρ του παρελθόντος είναι μετρημένες. Κυριολεκτικά, δυστυχώς. Και κάθε φορά που θα θρηνούμε άλλη μία απώλεια ενός θρύλου του ροκ καθώς φεύγει από τη ζωή αφήνοντας πίσω το έργο του για να το απολαύσουμε όσο μας μένει και σε μας καιρός, θα θρηνούμε επίσης και για εμάς τους ίδιους.

 

Με στοιχεία από το άρθρο "The coming death of just about every rock legend" που δημοσιεύτηκε στο The Week

22

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
«Ο Χελμός δεν είναι απλά ένα μουσικό φεστιβάλ και αυτό θα το βλέπετε κάθε χρόνο»

Μουσική / «Θα τρέχει ο κόσμος στο βουνό και στο κρύο για φεστιβάλ;» Κι όμως, έτρεξε

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Helmos Mountain Festival, Αλέξης Άγριος, εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ, τι συνέβαλε στην επιτυχία του, ποια φιλόδοξα projects ετοιμάζονται για φέτος και πώς, πέρα από μουσικό γεγονός, έδωσε ώθηση στον τουρισμό της περιοχής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Καλά, πάλι για τη ραπ θα λέμε;

Guest Editors / «Γιατί απαιτούμε από τη ραπ να είναι κάτι άλλο από αυτό που όντως είναι;»

Το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού που ήρθε σε επαφή με τη ραπ τα τελευταία χρόνια ξαφνικά ανακάλυψε, ομολογουμένως με άσχημο τρόπο, τι ήταν αυτό που προηγουμένως εκθείαζε ως ποίηση του περιθωρίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

7 σχόλια
...A! Δεν συμφωνώ και δεν θωρρώ την ψυχεδέλεια, μόνο, ως ένα πολύ συγκεκριμένο και στεγανό είδος με τα υποείδη του και τα εκάστοτε τοπικά "sounds" και σκηνές (san fransisco sound βλ. jefferson ή boston sound βλ. ultimate spinach, που έβαλες) αλλά περισσότερο ως στοιχείο διάνθισης και incorporation στα αγαπημένα είδη της εποχής εκείνης , mid-late 60s με mid 70s. Γκαραζοψυχεδέλειες, heavy psych, psych-space/art-prog, psych funk/soul, acid folk, baroque psych, ηλεκτροψυχεδέλειες (τι παλιές εννοώ πάντοτε) κ.ά. πολύ πράγμα! Δεν μιλώ, καν, για τα "revivals" :-)
Μόνο τα τελευταία χρόνια έχουν χαθεί ονόματα όπως ο George Harrison, ο Lou Reed, ο David Bowie, ο Prince, ο Leonard Cohen, ο Tom Petty και πολλοί άλλοι. Πηγή: www.lifo.grJoey, Johnny, Didi, Tommy. Και φυσικά, ο μοναδικός Lux Interior.
Καλώς το βλαχάκι! Καλά μήνα! Πρωί και δεν μπορώ να πω ότι ξεκινάει η μέρα μου με τον καλύτερο τρόπο. Το κομμάτι όμως είναι ωραίο. Εντάξει, χαρούμενο δεν το λεςhttps://www.youtube.com/watch?v=FgeY5pba-aQΗ πλάκα είναι ότι ήθελα κι εγώ να στείλω αυτό που έστειλες των jethro, είχα αντιγράψει το λινκ αλλά το έσβησα γιατί προτίμησα το Λάζαρο.