Προσεχώς RIP: Εν αναμονή του μοιραίου για τους εναπομείναντες θρύλους του ροκ

Προσεχώς RIP: Εν αναμονή του μοιραίου για τους εναπομείναντες θρύλους του ροκ Facebook Twitter
22

Εδώ και δεκαετίες ακούγεται κατά καιρούς από διαφορετικές πηγές, σε διαφορετικά πλαίσια και με διαφορετικά κίνητρα ότι «το ροκ πέθανε, να ζήσουμε να το θυμόμαστε». Πολλοί είναι αυτοί που εξακολουθούν να θεωρούν πρόωρη μια τέτοια νεκρολογία, από τη στιγμή που συνεχίζουν να εμφανίζονται άπειρα γκρουπ, τραγούδια και άλμπουμ που σαφώς ανήκουν σε κάποιο ροκ (υπο)είδος, παρότι είναι γεγονός ότι η επαναστατικότητα και η κρισιμότητα εκείνης της παλιάς ροκ δυναμικής έχει χαθεί προ πολλού για διάφορους λόγους.

Εκείνο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι το ψυχρό γεγονός ότι όλοι οι θρύλοι του κλασικού ροκ που μπορεί να σκεφτεί κανείς θα έχουν φύγει από τη ζωή μέσα στα επόμενα χρόνια. Μόνο τα τελευταία χρόνια έχουν χαθεί ονόματα όπως ο George Harrison, ο Lou Reed, ο David Bowie, ο Prince, ο Leonard Cohen, ο Tom Petty και πολλοί άλλοι.

Αυτές οι απώλειες υπήρξαν οδυνηρές για εκατομμύρια θαυμαστές του σε όλον τον κόσμο, αλλά αριθμητικά δεν είναι τίποτα μπροστά στο κύμα νεκρολογιών που θα ακολουθήσει την επόμενη δεκαετία. Η θλίψη και η νοσταλγία θα μας σκεπάσουν σαν την παλίρροια.

Ας κάνουμε μια πρόχειρη, ενδεικτική λίστα των μεγάλων ροκ σταρ που βρίσκονται εν ζωή, ως μακάβρια προβολή του μοιραίου που αναπόφευκτα θα συμβεί και θα μας κάνει να αναμετρηθούμε κι εμείς με τη δική μας θνητότητα για άλλη μια φορά:

Bob Dylan (78 ετών), Paul McCartney (77), Paul Simon (77) και Art Garfunkel (77), Carole King (77), Brian Wilson (77), Mick Jagger (76) και Keith Richards (75), Joni Mitchell (75), Jimmy Page (75) και Robert Plant (71), Ray Davies (75), Roger Daltrey (75) και Pete Townshend (74), Roger Waters (75) και David Gilmour (73), Rod Stewart (74), Eric Clapton (74), Debbie Harry (74), Neil Young (73), Van Morrison (73), Bryan Ferry (73), Elton John (72), James Taylor (71), Jackson Browne (70), Billy Joel (70), Bruce Springsteen (κλείνει τα 70 τον ερχόμενο μήνα).

Από την πρώιμη περίοδό της, η ροκ μουσική απετέλεσε μια έκφραση έντονης ανυπακοής αλλά και έπαρσης, μια διακήρυξη νεανικής ζωτικότητας και υπερβολής και λιμπίντο ενάντια στη διάβρωση και τη φθορά του χρόνου αλλά και ενάντια στην συγκατάβαση της ωριμότητας. «Ελπίζω να πεθάνω πριν γεράσω» κραύγαζε το "My Generation" των Who ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '60, και ως «χειρονομία» ήταν η απόλυτη διακήρυξη του ροκ λεονταρισμού, μπορούμε όμως να υποθέσουμε με ασφάλεια ότι ο δημιουργός του κομματιού (Ο Pete Townshend) δεν μετανιώνει που έχει επιζήσει και έχει φτάσει ήδη σε προχωρημένη ηλικία.

Η επιθυμία των ροκ μουσικών να μείνουν νέοι για πάντα και η λαχτάρα τους για την κατάκτηση της αθανασίας ακόμα και μέσω της θεαματικής και αγρίως ηδονιστικής αυτοκαταστροφής ήταν ένα ψέμα, όσο υπέροχο ψέμα κι αν έμοιαζε και μοιάζει ακόμα στους νεότερους που έρχονται για πρώτη φορά αντιμέτωποι με το συναρπαστικό σύμπαν του ροκ κανόνα.

Οι μέρες όμως των μεγάλων ροκ σταρ του παρελθόντος είναι μετρημένες. Κυριολεκτικά, δυστυχώς. Και κάθε φορά που θα θρηνούμε άλλη μία απώλεια ενός θρύλου του ροκ καθώς φεύγει από τη ζωή αφήνοντας πίσω το έργο του για να το απολαύσουμε όσο μας μένει και σε μας καιρός, θα θρηνούμε επίσης και για εμάς τους ίδιους.

 

Με στοιχεία από το άρθρο "The coming death of just about every rock legend" που δημοσιεύτηκε στο The Week

22

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

30 χρόνια μετά τον θάνατό του Κερτ Κόμπειν, δημοσιεύονται για πρώτη φορά ανέκδοτες οικογενειακές φωτογραφίες του

Μουσική / 30 χρόνια μετά: Ο Κερτ, η Κόρτνεϊ και η κόρη τους σε ανέκδοτες οικογενειακές φωτογραφίες

Πριν από τριάντα χρόνια ξεκίνησε η μεταθανάτια ζωή του αυτόχειρα ροκ σταρ, κατά την οποία η φήμη, η επιρροή και το νόημα των τραγουδιών του αποκτούν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις.
THE LIFO TEAM
Μαουρίτσιο Πολίνι (1942-2024): Οι μεγάλες ηχογραφήσεις ενός θρυλικού πιανίστα της εποχής μας

Απώλειες / Μαουρίτσιο Πολίνι (1942-2024): Οι μεγάλες ηχογραφήσεις ενός θρυλικού πιανίστα της εποχής μας

Ο Ιταλός πιανίστας που καθόρισε τον μοντερνισμό, με σειρά ηχογραφήσεων έργων των Μπετόβεν και Σοπέν που σήμερα θεωρούνται κλασικές, πέθανε στα 82 του χρόνια.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μυστήριο 100 –Τα Ιερά Τραγούδια: Μια μουσική παράσταση για την Εαρινή Ισημερία

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / Μυστήριο 100 – Τα Ιερά Τραγούδια: Μια μουσική παράσταση για την Εαρινή Ισημερία

Το «Μυστήριο 100 – Τα Ιερά Τραγούδια» εστιάζει στα παραδοσιακά δρώμενα και τις τελετουργίες στην ελληνική μουσική και χορευτική παράδοση. Την επιστημονική και καλλιτεχνική επιμέλεια έχει ο Λάμπρος Λιάβας, καθηγητής Εθνομουσικολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
THE LIFO TEAM
Μια βραδιά με τα τραγούδια της Σωτηρίας Μπέλλου

Μουσική / Τα τραγούδια της Σωτηρίας συγκινούν ένα νέο κοινό

Μικρές ιστορίες που κυλάνε σαν νερό, μια φωνή που πατάει στη Μπέλλου χωρίς να τη μιμείται, κόσμος που δακρύζει ή κρατάει τον ρυθμό με το πόδι του. Ένας θρύλος είναι ζωντανός μπροστά μας χάρη στη Χριστίνα Μαξούρη, στη σκηνή του ΠΛΥΦΑ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Cutthroat

Μουσική / Το νοσταλγικό ραπ των Θεσσαλονικιών Cutthroat

Μια κολεκτίβα νέων καλλιτεχνών που πιστεύει πως η προώθηση της μουσικής ήταν πιο αποτελεσματική μέσω του Myspace και όταν τα CD μοιράζονταν χέρι με χέρι μόλις κυκλοφόρησε το «Perfect Blue», ένα ραπ άλμπουμ εμπνευσμένο από τα καρτούν και τα παιχνίδια των '90s και των '00s.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
CHECK 10 χρόνια σκοτεινών και χορευτικών ηλεκτρονικών ήχων από την Bedouin Records

Μουσική / 10 χρόνια σκοτεινών και χορευτικών ηλεκτρονικών ήχων από την Bedouin Records

Μια κουβέντα με τον Salem Rashid Skourlis, τον ιδρυτή της ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας ακραίου και ambient ηλεκτρονικού ήχου, έναν Έλληνα που ζει μεταξύ Τόκιο και Μπανγκόκ και διαπρέπει στο εξωτερικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Κ.atou: «Kάποιοι χαλάνε λεφτά για να βγουν έξω ένα βράδυ, μην τους το χαλάς»

Οι Αθηναίοι / Κ.atou: «Kάποιοι ξοδεύουν λεφτά για να βγουν έξω ένα βράδυ, μην τους το χαλάς»

Η DJ που έχει δει στο Ντιτρόιτ να ακούνε το set της δυο κουνέλια έμαθε πρόσφατα τι πάει να πει «τέκνο με κ», ενώ η πόλη που πιστεύει ότι έχει την καλύτερη ηλεκτρονική σκηνή τώρα δεν είναι το Βερολίνο. Έχοντας ταξιδέψει σε τόσα μέρη, είναι χαρούμενη που ζει στην Αθήνα, αλλά δεν μπορεί να μείνει στο κέντρο της.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ