Οι Noise Figures μόλις κυκλοφόρησαν ένα από τα πιο δυνατά άλμπουμ της χρονιάς

Οι Noise Figures μόλις κυκλοφόρησαν ένα από τα πιο δυνατά άλμπουμ της χρονιάς Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO, Artwork: Design 9/ LIFO
0

Το τραγούδι που ανοίγει το νέο άλμπουμ των Noise Figures (του Γιώργου Νίκα και του Στάμου Μπάμπαρη) έχει τίτλο «Shoot the moon» και μου θυμίζει τις πρώτες ηχογραφήσεις των Stone Roses, τις fuzzy κιθάρες με τα '60s φωνητικά και τον ρυθμό που αγριεύει όσο εξελίσσεται το τραγούδι. Τους το λέω για καλό. «Δεν έχουμε ακούσει ποτέ Stone Roses» απαντούν και οι δύο, μάλλον ενοχλημένοι. Το δεύτερο, το «In τhe boneyard», είναι σαν να ξεπήδησε από το «Definitely Maybe» των Oasis, ένα εξαιρετικό, κολλητικό κομμάτι, με πολύ δυνατό ρεφρέν. Δεν τολμάω να τους το πω.


Το νέο άλμπουμ τους, «Apheliοn», που κυκλοφόρησε τη Δευτέρα, είναι μια πολύ φιλόδοξη δουλειά που αξίζει την ενθουσιώδη ανταπόκριση που έχει από παντού. Και δείχνει μια τεράστια πρόοδο – όχι τόσο στον ήχο, όσο στον τρόπο που παίζουν και τραγουδούν, ένα μεγάλο βήμα μπροστά σε κάθε επίπεδο. Τα αμέτρητα live στις δύο περιοδείες τους σε διάστημα μερικών μηνών φαίνεται ότι τους έκαναν μεγάλο καλό. «Τον Νοέμβριο του 2014 κάναμε το πρώτο τουρ» λένε. «Διασχίσαμε Σκόπια, Σερβία, Κροατία, Σλοβενία, περάσαμε στην Ισπανία και φτάσαμε μέχρι Ολλανδία, Ελβετία, Ιταλία. Ουσιαστικά, τα τραγούδια του δεύτερου δίσκου γεννήθηκαν στα live. Στο δεύτερο τουρ πήγαμε στα Βαλκάνια και στη Γαλλία».

Κάποιοι άνθρωποι που χάνουν τις δουλειές τους και τα βρίσκουν σκούρα γενικότερα αρχίζουν και ασχολούνται με πιο δημιουργικά πράγματα. Και με τη μουσική. Έτσι κάπως συνέβη και μ' εμάς.


Τους ρωτάω αν αυτή η εμμονή με το αίμα στους στίχους των κομματιών είναι τυχαία ή εσκεμμένη. «Δεν έχει και τόσο πολύ αίμα» λένε γελώντας. «Το δεύτερο άλμπουμ είναι πιο εσωστρεφές και σκοτεινό ως προς τους στίχους, είναι πιο κοντά στο φεγγάρι, παρά στον ήλιο. Το πρώτο ήταν πιο ηλιόλουστο». Ο τίτλος του άλμπουμ «Αφήλιο», δηλαδή «το σημείο της τροχιάς ενός σώματος γύρω από τον Ήλιο που βρίσκεται μακρύτερα από αυτόν», δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για αμφιβολίες. «Στο δεύτερο χρησιμοποιήσαμε πιο πολύ όγκο στις κιθάρες, πιο πολύ fuzz, και τα κομμάτια γράφτηκαν όπως γράφονταν στα '70s. Και αυτό ισχύει και για τα τύμπανα. Η ηχητική προσέγγιση ήταν '70s».


Φτάνοντας στο «Blood», που είναι μάλλον η πιο άγρια στιγμή του δίσκου, είναι αδύνατον να μη σχολιάσω ότι είναι εντυπωσιακό πώς όλη αυτή η φασαρία γίνεται από δύο άτομα. «Περάσαμε από χίλια κύματα για να ακούγεται όλο αυτό τεράστιο στο live» λένε. «Μας βοήθησε και ο Alex Bolpasis, που έκανε παραγωγή στον δίσκο, και δουλέψαμε πολύ για να ακούγεται πιο πλούσιος ο ήχος. Η ηχογράφηση έγινε μέσα σε 5-6 μέρες. Με το που βγήκε ο πρώτος δίσκος αρχίσαμε να δουλεύουμε τα καινούργια κομμάτια. Κι είχαμε να επιλέξουμε από υλικό μιας τριετίας από τουρ, sound checks, live και τζαμαρίσματα μέσα στο studio».


Οι νέοι μουσικοί στην Ελλάδα δημιουργικά βρίσκονται σε καλύτερη φάση από ποτέ. «Η ελληνική σκηνή πλέον μετράει» λένε. «Οι μπάντες είναι πολύ ενημερωμένες και ακούνε πολλή μουσική, υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν να κάνουν καλές παραγωγές, ηχογραφήσεις και μείξεις, ξέρουν τον ήχο, τον κατέχουν. Κάποιοι άνθρωποι που χάνουν τις δουλειές τους και τα βρίσκουν σκούρα γενικότερα αρχίζουν και ασχολούνται με πιο δημιουργικά πράγματα. Και με τη μουσική. Έτσι κάπως συνέβη και μ' εμάς. Αποφασίσαμε να ασχοληθούμε μόνο με τη μουσική και να το δούμε πιο επαγγελματικά. Δεν είναι καθόλου εύκολο να ζήσεις από τη μουσική, αλλά εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε. Ήμασταν τυχεροί που βρήκαμε αμέσως δισκογραφική εταιρεία και δεν επωμιστήκαμε ένα τεράστιο οικονομικό βάρος. Όλη την παραγωγή, την κοπή δίσκου, τα βίντεο, τα φροντίζει αυτή. Και το ότι είμαστε μόνο δύο άτομα μας βόλεψε στις μετακινήσεις και στα τουρ. Δουλέψαμε πολύ και τώρα κάτι γίνεται. Προσπαθούμε να είμαστε αισιόδοξοι και το βλέπουμε πολύ θετικά το θέμα με τη μουσική. Δεν θέλουμε να ωραιοποιούμε τίποτα, αλλά γενικά είμαστε θετικοί. Η μουσική, όπως και όλες οι τέχνες, θέλει θυσίες και αφοσίωση, να είσαι εκεί.


Οι πιτσιρικάδες έχουν πλέον πρόσβαση σε όλα και η νέα γενιά βγάζει πολύ καλούς μουσικούς και σε πολύ μικρή ηλικία. Παλιά παίρναμε βιντεοκασέτες για να μελετήσουμε τους καλλιτέχνες live, βλέπαμε τους Nirvana, αλλά δεν ξέραμε τι ακριβώς κάνουν. Πηγαίναμε στο μαγαζί να πάρουμε κιθάρα και δεν ξέραμε τι να διαλέξουμε, παίρναμε μία όσο κι αν έκανε, γιατί δεν είχαμε επιλογές. Τώρα, με ένα Google search, βρίσκεις τα πάντα πλέον, παίρνεις τα καλύτερα που κυκλοφορούν και δεν χρειάζεται να δώσεις μια περιουσία.


Παλιά οι ελληνικές μπάντες δεν είχαν καμία ελπίδα να ακουστούν στο εξωτερικό. Τώρα ανεβάζεις ένα κομμάτι στο YouTube και ξέρεις ότι μπορεί να το ακούσει κάποιος οπουδήποτε στον κόσμο. Είμαστε στο iTunes, που σημαίνει ότι έχουμε παγκόσμια διανομή, μας παίζουν ιντερνετικοί σταθμοί παντού. Με το Ίντερνετ έχεις και πολλά θετικά. Είναι φοβερό να πας στο Σαν Σεμπαστιάν ή στη Βιτόρια, τη Χώρα των Βάσκων, όπου δεν έχεις ξαναπάει ποτέ, και να υπάρχουν από κάτω άνθρωποι που ξέρουν τους στίχους από τα κομμάτια σου. Είναι από τα πιο ωραία πράγματα που μπορούν να σου συμβούν ως μπάντα».


Το «Aphelion» κυκλοφορεί από την Inner Ear. Την Πέμπτη 1/10 οι Noise Figures παρουσιάζουν ζωντανά το νέο τους άλμπουμ στο Ρομάντσο, μαζί με τους Drunken Haze.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ