Ο Ρίνγκο έγινε 80, αλλά λέει 79, για να γιορτάσει κανονικά του χρόνου

Ο Ρίνγκο έγινε 80, αλλά λέει 79, για να γιορτάσει κανονικά του χρόνου Facebook Twitter
Ο Ρίνγκο μοιάζει με το ζόρι εξηντάρης, και μάλιστα της διπλανής πόρτας.
0



ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ένα από τα ελάχιστα εν ζωή διάσημα πρόσωπα που συμπαθούν άπαντες ανά την υφήλιο. Ποιος και γιατί θα μπορούσε να αντιπαθήσει τον αιωνίως νεανία και κουλ και μακάριο και χαβαλέ και αστείρευτο ατακαδόρο κάποτε Ρίνγκο Σταρ; Ακόμα και ο έτερος επιζών του πιο σημαντικού συγκροτήματος στο σύμπαν, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, δεν είναι βέβαιο ότι χαίρει τόσο απόλυτης αποδοχής.

Εκείνος, βέβαια, πληρώνει και το γεγονός ότι οι απαιτήσεις που έχει να εκπληρώσει όσο ακόμα εμφανίζεται ενώπιον κοινού είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές του παλιόφιλου συμπαραστάτη του στους Beatles, ο οποίος απλώς χαίρεται ακόμα να παίζει ντραμς κυρίως, και πού και πού να βγάζει και κανένα προσωπικό άλμπουμ με τη ροκ εν ρολ μπάντα του, χωρίς να το κάνει ποτέ θέμα.


Θρυλικός, ξε-θρυλικός, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ αντιμετώπισε στην περσινή του περιοδεία έντονες διαμαρτυρίες (στα social media) από θεατές που θεωρούν ότι η φωνή του δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στις ψηλές νότες των αγαπημένων τους τραγουδιών. Τελικά, μάλλον δεν αρκεί να παρίστασαι απλά ως επιζών μύθος, ο κόσμος έχει αγριέψει.

Ο Ρίνγκο είναι πανευτυχής που έχει την υγειά του, εξακολουθεί να παίζει για την πλάκα του και να λειτουργεί ως ιδανικός θεματοφύλακας μιας δικαιωμένης ροκ ανεμελιάς, σαν να σου λέει, όπως έκανε με τον τρόπο του από την εποχή των Beatles, ότι η σοβαροφάνεια σκοτώνει ή, πάντως, επιταχύνει το μοιραίο.


Ο Ρίνγκο, αντιθέτως, είναι πανευτυχής που έχει την υγειά του, εξακολουθεί να παίζει για την πλάκα του και να λειτουργεί ως ιδανικός θεματοφύλακας μιας δικαιωμένης ροκ ανεμελιάς –ας μην ξεχνάμε ότι ο Ρίνγκο ήταν αυθεντικό μέλος της υποκουλτούρας των teddy boys στα τέλη της δεκαετίας του '50–, σαν να σου λέει, όπως έκανε με τον τρόπο του από την εποχή των Beatles, ότι η σοβαροφάνεια σκοτώνει ή, πάντως, επιταχύνει το μοιραίο, που είναι σαν να το προκαλείς με την αυστηρή και σκοτεινή σου προδιάθεση.

Ο Ρίνγκο έγινε 80, αλλά λέει 79, για να γιορτάσει κανονικά του χρόνου Facebook Twitter
Ακόμα και ο έτερος επιζών του πιο σημαντικού συγκροτήματος στο σύμπαν, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, δεν είναι βέβαιο ότι χαίρει τόσο απόλυτης αποδοχής.


Επίσης, είναι πραγματικά απίστευτο το ότι είναι πλέον 80 (80!), από τη στιγμή που, αντίθετα από τον Μικ και τον Κιθ, οι οποίοι, ας είμαστε ειλικρινείς, μοιάζουν ο καθένας σαν να ζωντάνεψε και να βγήκε στη σκηνή το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι, ο Ρίνγκο μοιάζει με το ζόρι εξηντάρης, και μάλιστα της διπλανής πόρτας, αν δίπλα μένει ένας ευδιάθετος «παλιοροκάς» εξηντάρης που δεν βρίσκει τον λόγο να αλλάξει προδιάθεση λόγω ηλικίας και μόνο.


Αυτή η προδιάθεση, σε συνδυασμό με τη γερή του κράση και τη στοιχειωδώς προσεκτική διατροφή (αναγκαστικά, δεν είναι και το τέλος του κόσμου να προσέχεις λίγο τι τρως), τον κρατά τόσο νέο σε σχέση με την ηλικία του, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς στη συνέντευξη που δίνει μέσω βίντεο στο «Rolling Stone» με αφορμή τα 80ά του γενέθλια.


«Δεν έκανα γυμναστική για πολλά χρόνια» λέει. «Τη γυμναστική μου την έκανα στα νυχτερινά κλαμπ! (γέλια). Τώρα όμως δεν είμαι εκείνο το άτομο. Έχω ξεκινήσει να ασκούμαι. Και περπατάω. Άρχισα να περπατάω όταν έμενα στο Μόντε Κάρλο. Έκανα βόλτα όλο το λιμάνι και στην επιστροφή καθόμουν σε ένα τοπικό καφέ, άναβα τσιγάρο και παράγγελνα έναν διπλό εσπρέσο. Έχω να καπνίσω πολλά χρόνια, ακόμα όμως απολαμβάνω έναν διπλό εσπρέσο. Έχω γίνει και χορτοφάγος. Μπρόκολο με τα πάντα και βατόμουρα κάθε πρωί. Δεν καταπιέζομαι, κάνω πράγματα που νιώθω ότι μου κάνουν καλό... Ογδόντα όμως, ε; Τι να πω, μέσα μου νιώθω 24 (γέλια). Αυτό είναι καλό και κακό. Τα 80, όμως, είναι ακραίο νούμερο. Δύσκολο. Τα 70 ήταν εύκολα. Τα πιο δύσκολα με διαφορά, όμως, ήταν τα 40. Τα τωρινά είναι αυτό που είναι. Και λέω να δηλώσω 79 ξανά φέτος, με την ελπίδα να μπορέσουμε να γιορτάσουμε τα 80 του χρόνου κανονικά».

Ο Ρίνγκο έγινε 80, αλλά λέει 79, για να γιορτάσει κανονικά του χρόνου Facebook Twitter
Ογδόντα όμως, ε; Τι να πω, μέσα μου νιώθω 24 (γέλια). Αυτό είναι καλό και κακό. Τα 80, όμως, είναι ακραίο νούμερο. Δύσκολο.


Μόνο ο Τσάρλι Γουότς είναι ίσως πιο χαλαρός ροκ υπερήλικας από τον Ρίνγκο, κυρίως όμως λόγω μιας τζαζ ιντελεκτουέλ ιδιοσυγκρασίας που ανέκαθεν τον χαρακτήριζε. Ωστόσο, δεν έκανε ποτέ παρέα με τον Ρίνγκο, αντίθετα από τους άλλους δύο διάσημους ντράμερ του βρετανικού πανθέου, τον Τζον Μπόναμ και τον Κιθ Μουν, που έζησαν θεόμουρλοι και πέθαναν νέοι. Και όσο ζούσαν, ήταν κολλητοί στις άγριες πλάκες με τον Ρίνγκο.


«Αυτοί οι δύο είναι που έδωσαν στους ντράμερ τη φήμη της εγκεφαλικής βλάβης που κουβαλάμε» λέει γελώντας στη συνέντευξη. «Υπάρχουν πολλοί ντράμερ εκεί έξω που δεν είναι τρελοί, αυτοί οι δύο όμως ήταν οι φίλοι μου».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM
Μυρτώ Βασιλείου: «Μου έχουν πει υποτιμητικά "πες κανένα λαϊκό, αυτό τραβάει"»

Μουσική / Μυρτώ Βασιλείου: «Μου έχουν πει υποτιμητικά "πες κανένα λαϊκό, αυτό τραβάει"»

Η νέα φωνή της ελληνικής μουσικής είναι, όπως λέει, «λίγο καθαρίστρια, λίγο ιδιωτική υπάλληλος, λίγο τραγουδίστρια». Μόλις έκλεισε τα τριάντα, ετοιμάζεται να ανέβει ξανά στη σκηνή με τη Νατάσσα Μποφίλιου και δείχνει πως έχει πολλά να προσφέρει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Tsoula Festival

Μουσική / Tsoula Festival: Το πιο φρέσκο νησιώτικο φεστιβάλ στήνεται στην Αστυπάλαια

Με όνομα εμπνευσμένο από το παραδοσιακό φυλαχτό του νησιού, το φεστιβάλ που οραματίστηκαν τρεις δημοσιογράφοι στρέφει τα βλέμματα στην «πεταλούδα του Αιγαίου» – και έχουμε αποκλειστικά το πλήρες πρόγραμμά του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ο Σαίξπηρ, η Αθήνα και ένα Καλοκαιρινό Όνειρο

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Ο Σαίξπηρ, η Αθήνα και ένα Καλοκαιρινό Όνειρο

Η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Φέλιξ Μέντελσον που εμπνέεται από τον Σαίξπηρ και θα ζωντανέψει, όπως και στο κείμενο, «στην Αθήνα, μια καλοκαιρινή νύχτα».
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Στέφανος Αθανασίου

Μουσική / Στέφανος Αθανασίου: «Γράφω για τον έρωτα, ο οποίος δεν έχει φύλο, δεν έχει καταγωγή»

Ο νεαρός τραγουδοποιός από τα Γιάννενα δεν είχε σκοπό να πει δημοτικά, αλλά συνόδεψε τη θεία του, Παγώνα Αθανασίου, σε δύο νεο-παραδοσιακά τραγούδια της Ηπείρου που του προκάλεσαν ανατριχίλα.
M. HULOT