Ο Γιώργος Χρανιώτης με τους Imitate Your Mother θέλει να αφήσει το στίγμα του στη μουσική

Ο Γιώργος Χρανιώτης με τους Imitate Your Mother θέλει να αφήσει το στίγμα του στη μουσική Facebook Twitter
Φωτογραφία: Ανδρέας Παπακωνσταντίνου.
0
Ο Γιώργος Χρανιώτης με τους Imitate Your Mother θέλει να αφήσει το στίγμα του στη μουσική Facebook Twitter
Οι Imitate Your Mother είναι το συγκρότημα του Γιώργου Χρανιώτη, και αυτό είναι το πρώτο πράγμα που σου κάνει εντύπωση όταν τσεκάρεις τα βίντεό τους, ότι εκτός από ένας από τους πιο γνωστούς και συμπαθείς ηθοποιούς της γενιάς του, τα πάει μια χαρά και στο τραγούδι... Φωτογραφία: Δημήτρης Καραΐσκος.

Τους Imitate Your Mother τους έμαθα από έναν φίλο μου surfer (δεν είναι η μόνη του ιδιότητα, αλλά έτσι τον έχω καταχωρημένο). Επέμενε ότι έπρεπε να τους προσέξω και με βομβάρδιζε συνέχεια με βίντεο και κομμάτια τους στο inbox, μέχρι που με έπεισε να τους ακούσω. Οι Imitate Your Mother είναι το συγκρότημα του Γιώργου Χρανιώτη, και αυτό είναι το πρώτο πράγμα που σου κάνει εντύπωση όταν τσεκάρεις τα βίντεό τους, ότι εκτός από ένας από τους πιο γνωστούς και συμπαθείς ηθοποιούς της γενιάς του, τα πάει μια χαρά και στο τραγούδι. Αυτές τις μέρες το κομμάτι τους No More είναι υποψήφιο για κομμάτι του μήνα στο διαγωνισμό του Jumping Fish και χρειάζονται την ψήφο σου. «Θα θέλαμε να κερδίσουμε για να μπορέσουμε να βγάλουμε τον δίσκο μας και να ακουστεί η μουσική μας περισσότερο» λέει ο Γιώργος. «H μπάντα γεννήθηκε το 2012, από την ανάγκη μου να πάρουν μουσική μορφή κάποιοι στίχοι που είχα γράψει».

Τον ρωτάω πώς προέκυψε το όνομα, Ιmitate your Mother. «Είναι η μυστηριώδης φράση που εμφανίστηκε στον μαυροπίνακα του σπιτιού μου, ύστερα απ’ την επίσκεψη του κολλητού μου, Γιάννη Παπαχρίστου. Ήταν το όνομα που έψαχνα για την μπάντα μου! Η μπάντα αποτελείται από τους Κώστα Λεβέντη (τύμπανα, τρομπέτα), Πάνο Βελούζο (κιθάρα, φωνητικά), Παύλο Ζησού (μπάσο, φωνητικά), κι εμένα που τραγουδάω, παίζω λίγη φυσαρμόνικα και γράφω στίχους. Τον Κώστα και τον Παύλο τους γνώρισα μέσα στην θάλασσα κάνοντας surf, τον Βελούζο στην Τήνο κάνοντας αλητείες. Και οι τρεις μου έδωσαν την εντύπωση παθιασμένων losers, sluckers με άποψη και αισθητική. Και πνεύμα ζωηρό».

Κάνουμε surf, τζαμάρουμε, πίνουμε, κουβεντιάζουμε, είμαστε κάτι σαν συμμορία.

Λέει ότι για πρώτη φορά τραγούδησε το 2005 με την Σπυριδούλα, την μπάντα του Παύλου Σιδηρόπουλου και πήγε να πάθει ανακοπή απ’ την χαρά και το άγχος του. «Ήμουν παθιασμένος και άτεχνος και τραγουδούσα διασκευές. Σαν περφόρμερ ήμουν μάλλον περισσότερο κινητικός από όσο άντεχα, γιατί ήθελα να είμαι κοντά στα είδωλά μου. Μετά ασχολήθηκα με 2-3 μπάντες, η τελευταία ήταν οι Barbus, εξαιρετικό σχήμα με υπέροχους μουσικούς και πειραγμένες διασκευές. Το ότι είμαι ηθοποιός δεν ξέρω αν με βοηθάει, σίγουρα όμως με επηρεάζει. Για παράδειγμα μου είναι αδύνατο να ανέβω στην σκηνή φορώντας τα ρούχα της καθημερινότητάς μου, δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Έχω μάθει να ντύνομαι ανεβαίνοντας στην σκηνή του θεάτρου, οπότε το ένδυμα με κάνει να αισθάνομαι ότι είμαι μακριά από μένα, αλλά κοντό στον εαυτό μου».

«Για ποιο λόγο φτιάχνετε μουσική;». «Μάλλον γιατί βαριόμαστε να πίνουμε καφέδες. Θέλω να πω ότι κάνουμε παρέα ούτως ή άλλως, το καλοκαίρι ήμασταν πάνω από έναν μήνα στην Τήνο όλοι μαζί και κάναμε μόλις ένα liv. Κάνουμε surf, τζαμάρουμε, πίνουμε, κουβεντιάζουμε, είμαστε κάτι σαν συμμορία. Πάντα ‘ψάρωνα’ μικρότερος με τις μπάντες που έδιναν την εντύπωση  της κολεκτίβας, αλλά είχα και τις επιφυλάξεις μου κατά πόσο αυτό ίσχυε. Σε μας είναι αληθινό και σκοπεύουμε να το κρατήσουμε αληθινό».

«Έχεις σκεφτεί ποτέ σε τι κοινό απευθύνεστε;». «Δεν είναι ότι δεν μας ενδιαφέρει ποσοτικά το κοινά μας, αλλά δεν θέλουμε να μας ενδιαφέρει και πολύ. Σε καμιά περίπτωση δεν γράφουμε ένα τραγούδι σκεπτόμενοι σχετικά με το πού απευθύνεται, αλλά μας ενδιαφέρει εμείς να γουστάρουμε και να παθιαστούμε. Εγώ προσωπικά γράφω, -γράφω σε σημειωματάρια από μικρή ηλικία, γράφω για αυτά που με αναστατώνουν ευχάριστα ή δυσάρεστα. Κάποια κομμάτια μας έχουν υπαρξιακό βάρος, όπως το No more, άλλα είναι πιο σκοτεινά, όπως το Burning Roots, άλλα βαριά όπως το Hope, κι άλλα αταξινόμητα και γραμμένα σε δική μας γλωσσική διάλεκτο, όπως το Shakala Νομίζω ότι ο Βελούζος γράφει περισσότερο βιωματικά απ’ ο, τι εγώ. Για την ώρα, στίχους γράφουμε οι δυο μας. Εγώ θα μπορούσα να πω ότι ίσως λόγω της ιδιότητας  του ηθοποιού, δεν μπορώ να αποφύγω την παρατήρηση και ταυτόχρονα να την περιγράψω σε ένα φαντασιακό σύμπαν».

Ο Γιώργος Χρανιώτης με τους Imitate Your Mother θέλει να αφήσει το στίγμα του στη μουσική Facebook Twitter
Κάποια κομμάτια μας έχουν υπαρξιακό βάρος, όπως το No more, άλλα είναι πιο σκοτεινά, όπως το Burning Roots, άλλα βαριά όπως το Hope, κι άλλα αταξινόμητα και γραμμένα σε δική μας γλωσσική διάλεκτο, όπως το Shakala Νομίζω ότι ο Βελούζος γράφει περισσότερο βιωματικά απ’ ο, τι εγώ... Φωτογραφία: Ανδρέας Παπακωνσταντίνου.

Τι μουσική ακούς;». «Είμαι λόγο οld school, οπότε ακούω αρκετή παλιατζούρα. Τελευταία έχω πάθει μια εμμονή με τους Damned και συγκεκριμένα με τον πρώτο τους δίσκο, τον Damned Damned Damned, αγαπώ τους Fugazi, οι Sound πιστεύω ότι είναι μια τεράστια μπάντα, ο Jeff Buckley είναι άγγελος, ο μπαμπάς του ο Tim επίσης, αλλά αν πρέπει να διαλέξω ένα άλμπουμ που τελευταία με έχει εντυπωσιάσει όσο κανένα άλλο, είναι το Rotisserie από το Child of lov. Πολύ κρίμα που αυτό το παιδί έβγαλε μόνο αυτόν τον δίσκο και μετά μας αποχαιρέτησε. Πολύ κρίμα. R.i.p. Είμαι χαρούμενος που τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα βγαίνουν ολοένα και περισσότερες μπάντες από διάφορα μουσικά είδη και εκφράζονται με τον δικό τους τρόπο. Υπάρχει μια ψυχική ειλικρίνεια, μια ενδιαφέρουσα αφοβία και ταυτόχρονα ένα d.i.y κίνημα που αδιαφορεί για καριέρα και χρήματα, αλλά ενδιαφέρεται μόνο για έκφραση. Κι αυτό είναι υπέροχο και υγιέστατο. Προχτές άκουσα μια κομματάρα από τους No Sequence, το Inside me και πέρασα τόσο ωραία...».

«Τι νομίζεις ότι μας λείπει στη μουσική;». «Αφοσίωση, μάλλον».

«Γιατί τραγουδάτε στα αγγλικά; Δεν είναι περιοριστικό για το ελληνικό κοινό;». «Έχω μεγαλώσει με πατριό Αμερικάνο και μιλούσαμε αγγλικά στο σπίτι, τα ακούσματά μου σε ελληνική μουσική δεν είναι πολλά, αλλά στον επόμενό μας δίσκο θα έχουμε μάλλον και δύο ελληνικά κομμάτια που είχα γράψει το 2006. Καλώς ή κακώς νοσταλγώ τα χρόνια που μάζευα το χαρτζιλίκι μου για να πάω στο Happening και στο Rock City και να ψωνίσω βινύλια. Ήταν μια σχεδόν θρησκευτικής κατάνυξης διαδικασία να αφιερώσω όλο μου το χρόνο, όλη μου την ύπαρξη στην ακρόαση του δίσκου. Θα προτιμούσα να ακούω λιγότερη μουσική με περισσότερη αφοσίωση. Άκουγα ο, τι υπήρχε στο σπίτι, από Supertramp μέχρι Πάριο. Ο αγαπημένος μου ελληνικός δίσκος ήταν ‘Τα μπαράκια’ του Βαγγέλη Γερμανού και όταν άρχισα να αγοράζω μουσική ''επένδυσα" περισσότερο σε heavy και thrash ήχους. Slayer, Metallica, Venom, Celtic frost, Bathory… H μεγαλύτερή μου πώρωση ήταν οι Twisted Sister, είχα και έχω όλους τους δίσκους τους. Πολλές αναμνήσεις, live στο Ρόδον, stage diving, μακριά μαλλιά, σκουλαρίκια, ραφτά, από τα 15  μου και μέχρι τα 21 το έζησα πραγματικά. Υπάρχει ένα τραγούδι που με έκανε να δω με άλλο μάτι τα πράγματα, κι αυτό είναι το Stairway to Heaven των  Led Zeppelin. Κατάλαβα, μάλλον, την μαγική διάσταση της μουσικής. Νόμιζα ότι ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να παράξει ανθρώπινο πνεύμα τέτοιο θαύμα. Τι ωραία στιγμή!».

Τι σε ενοχλεί πιο πολύ γύρω σου;». «Με ενοχλεί η τσιγκουνιά, η αγένεια και που υπάρχουν άνθρωποι που θρηνούν. Και πεινούν. Δύναμη μου δίνουν ο κόσμος στα live μας, το crew μας που είναι φιλαράκια που μας ακολουθούν εμμονικά και πιστά, κάποιες φράσεις και αντιδράσεις στις εμφανίσεις  μας, βλέμματα, χαμόγελα, σώματα που χορεύουν και η θάλασσα. Αυτά μάλλον.

«Τι ετοιμάζετε;». «Να κάνουμε κάτι, τα όνειρα μας. Αυτή την στιγμή συμμετέχουμε στον διαγωνισμό Jumping Fish της Cosmote και θα θέλαμε να κερδίσουμε, για να μπορέσουμε να βγάλουμε τον δίσκο μας και να ακουστεί η μουσική μας περισσότερο. Ο Μάρκος Φράγκος μας πρότεινε και τον ευχαριστούμε πραγματικά. Θα κάνουμε δύο live στο Faust στις 30 Μαρτίου και στις 20 Απρίλη, καθώς και  στις 6 Απρίλη στο Τruebar, στον Πειραια. Συζητάμε για μια παράσταση που θα ανέβει σε μεγάλο χώρο και επίσης κάποια live το καλοκαίρι. Ονειρευόμαστε να παίζουμε μουσική όσο αντέχουμε και σε διαφορετικούς χώρους. Μικρούς και μεγάλους. Θα ήθελα πάρα πολύ να αφήσουμε το προσωπικό μας στίγμα στην μουσική».

Οι Imitate Your Mother διαγωνίζονται στο Jumping Fish Contest με το τραγούδι τους No More και μπορείς να τους ψηφίσεις εδώ.

Ο Γιώργος Χρανιώτης με τους Imitate Your Mother θέλει να αφήσει το στίγμα του στη μουσική Facebook Twitter
Θα ήθελα πάρα πολύ να αφήσουμε το προσωπικό μας στίγμα στην μουσική... Φωτογραφία: Ανδρέας Παπακωνσταντίνου.
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ