O βασιλιάς της tech house Solomun σε ένα αργό και χωρίς κορυφώσεις σετ

O βασιλιάς της tech house Solomun άφησε κάτι το ανικανοποίητο Facebook Twitter
Ο Solomun στη σχεδόν 25ετή πορεία του έχει φέρει πολλές καινοτομίες στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής.
0

ΩΣ FAN ΤΗΣ TECHNO, και όχι ιδιαίτερα της house μουσικής, αυτό που κυρίως θυμάμαι να μου λένε πριν ακούσω τον Solomun πρώτη φορά πέρσι στο Techniques είναι πόσο θα βαρεθώ και πόσο αδιάφορα είναι τα σετ του. Έτσι, πήγα κι εγώ με τις χαμηλότερες δυνατές προσδοκίες και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο λάθος. Αλλά περισσότερα πάνω σε αυτό σε λίγο.

Ο Solomun στη σχεδόν 25ετή πορεία του έχει φέρει πολλές καινοτομίες στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής, όπως η μετακίνηση του booth στο κέντρο του club για να είναι σε άμεση επαφή με τον κόσμο. Ανέκαθεν το μότο του ήταν πως δεν έχουν τόση σημασία ο χώρος ή τα φώτα αλλά η ποιότητα του σετ και η διάθεση του κοινού. Χαρακτηριστικές είναι και οι περιπτώσεις που ειρωνεύεται όσους τραβούν συνεχώς βίντεο αντί να χορέψουν και να χαθούν στη στιγμή.

Μεγαλύτερη επιτυχία ίσως στην καριέρα του είναι τα πάρτι που επιμελείται στο Pacha στην Ίμπιζα, ξεκινώντας τα «Solomun +1» στα οποία συνήθως παίζει ένα extended set πλάι σε κάποιον προσκεκλημένο DJ, μικρό ή μεγάλο σε δημοτικότητα. Οι καλεσμένοι, μάλιστα, συχνά ξεφεύγουν από την deep/tech house που ο ίδιος προτιμά, προσθέτοντας στο diversity του ήχου αλλά και αναδεικνύοντας την ικανότητά του να προσαρμόζει τη μουσική του στον χώρο και τη διάθεση. Έχει κάνει μερικά από τα πιο πετυχημένα b2b set παγκοσμίως παρέα με καλλιτέχνες όπως ο Âme, οι Tale of Us και ο Marcel Dettmann.

Ασφαλώς και δεν πήγα περιμένοντας να ακούσω hard ή berlin techno. Πολλοί απογοητεύονται επειδή δεν προσαρμόζουν τα θέλω τους. Ωστόσο οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Σε σχέση με το περσινό συγκλονιστικό extended set του ως το πρωί και την άψογη αλληλουχία, το φετινό αμιγώς house, αργό και χωρίς κορυφώσεις σετ του με ξένισε.

Άσος στο μανίκι του, και κάτι που θυμάμαι έντονα από πέρσι, η ικανότητά του να κάνει remix και να φέρνει στα μέτρα του από indie rock κομμάτια (βλ. «Late night» των Foals) μέχρι σύγχρονα trance κομμάτια που μοιάζουν αγνώριστα στα χέρια του. Το label του, Diynamic, αν και χωρίς την επιτυχία του KNTXT (της De Witte) ή του Exhale (της Α. Lens), βασίζεται στο ίδιο μοτίβο με το «Solomun +1» και δίνει βήμα σε πρωτοεμφανιζόμενους DJ με τους οποίους συχνά περιοδεύει. Η μουσική του σίγουρα διαφοροποιείται αρκετά, καθώς κατά κανόνα παίζει πολύ «ελαφριά» και αργά για να μπει κάτω από την ομπρέλα της techno και σαφώς πιο πολύπλοκα και γρήγορα από ένα τυπικό house κομμάτι.

Στο πάρτι του Blend το Σάββατο 28/9, στο πρώτο για φέτος Techniques, αν και η επιλογή της τοποθεσίας έμοιαζε κάπως περίεργη, η οργάνωση ήταν ομολογουμένως άψογη. Τα φώτα ήταν σωστά για το είδος του event, πρωταγωνιστούσε μια πολύ υψηλής ανάλυσης οθόνη, ο ήχος ήταν καταπληκτικός, ιδίως για open air event, ενώ ο τρόπος που ήταν τοποθετημένα τα ηχεία έστελνε τον ήχο στη θάλασσα και μακριά από κατοικημένες περιοχές. Τα μπαρ και οι τουαλέτες λειτουργούσαν επίσης με ελάχιστες αναμονές. Το vibe στο VIP ήταν κάπως άψυχο, ενώ τα επιπλέον λεφτά για booth έμοιαζαν να αξίζουν το premium.

O βασιλιάς της tech house Solomun άφησε κάτι το ανικανοποίητο Facebook Twitter
Στο πάρτυ του Blend το Σάββατο 28/9 η οργάνωση ήταν ομολογουμένως άψογη.

Το event άνοιξαν οι Giza DJs (το +1 που αναλύαμε πριν), που έπαιξαν ικανοποιητικά πλην λίγο ήσυχα, αλλά σίγουρα σε αρμονία με το ύφος ενός opening act για τον Solomun. Οι ίδιοι συνέχισαν και στο after party στο Oddity. Για το set του Solomun δεν ισχύουν τα ίδια. Τα σετ του ήταν πάντοτε αμφιλεγόμενα και πολυσυζητημένα, μιας και αποτελούν τόπο συνεύρεσης των fans της house και της techno, που έχουν συχνά διαφορετικές προτιμήσεις. Αυτό γινόταν εύκολα αντιληπτό εξάλλου και από το κοινό, που ήταν ετερόκλητο. Στα θετικά πως το σετ ήταν τεχνικά ολόσωστο, με αλλαγές ανάμεσα στα κομμάτια σχεδόν ανεπαίσθητες και η επιλογή κάποιων πολύ καλών remixes ή δικών του κομματιών. Παρ' όλα αυτά, θεωρώ πως δεν κατάφερε να μεταδώσει συναίσθημα, που είναι τελικά το ζητούμενο, δηλαδή να πει μια ιστορία, και όχι απλώς να παίξει μουσική. Το ίδιο σχόλιο άκουσα και από μερικούς 25χρονους και από 40χρονους που αν μη τι άλλο έχουν διαφορετικά ακούσματα στην ηλεκτρονική μουσική.

Ασφαλώς και δεν πήγα περιμένοντας να ακούσω hard ή Berlin techno. Πολλοί απογοητεύονται επειδή δεν προσαρμόζουν τα θέλω τους. Ωστόσο οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Σε σχέση με το περσινό συγκλονιστικό extended set του ως το πρωί και την άψογη αλληλουχία, το φετινό αμιγώς house, αργό και χωρίς κορυφώσεις σετ του με ξένισε. Εκεί που πήγαινε να δώσει κάτι, να χτίσει, ένιωθα πως το έπαιρνε πίσω. Η διάθεση του κόσμου για χορό ήταν αναμενόμενα κάπως πεσμένη. Ίσως, πάλι, αν τον άκουγε κάποιος για πρώτη φορά φέτος να μην απογοητευόταν τόσο.  

Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, δεν μου αρέσει να μην ξέρω τι να περιμένω, να υπάρχει τέτοιο χάσμα στο πόσο καλά μπορεί να παίξει ένας DJ, ιδίως όταν ξέρω πως αν θέλει είναι πραγματικά ξεχωριστός. Τελικά όμως πραγματικά κορυφαίο δεν σε κάνει να παίζεις μερικές φορές εξαιρετικά, αλλά σταθερά να μην απογοητεύεις. Αποφάσισα να αποχωρήσω γύρω στις 02:30, περίπου μία ώρα πριν τελειώσει (υπερκαλύπτοντας τη μία ώρα που καθυστέρησε να ξεκινήσει), επομένως δεν μπορώ και να ξέρω αν έκλεισε σε λίγο καλύτερο τόνο από ό,τι άνοιξε. Σίγουρα πάντως περιμένω με ανυπομονησία το 2ο Techniques στο τέλος Οκτώβρη με το διάσημο ζεύγος, στα decks και στη ζωή, Charlotte De Witte & Enrico Sanguliano, με τις πιθανότητες απογοήτευσης να τείνουν στο μηδέν.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Septicflesh και των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT