Το νέο άλμπουμ της Kylie Minogue είναι μία από τα ίδια

CHECK Η νέα δουλειά της Kylie Minogue είναι μια από τα ίδια Facebook Twitter
H Kylie είναι μία από τις πιο αξιοπρεπείς ποπ ντίβες όλων των εποχών, που δεν προκαλεί και γενικά είναι από τις πιο ευχάριστες και δυναμικές παρουσίες στον χώρο. Φωτ.: Getty Images/ Ideal Image
0

ΠΕΡΣΙ ΓΡΑΦΑΜΕ ΟΤΙ στα 55 της η Kylie Minogue δεν είναι μόνο παραγωγική –δηλαδή βγάζει συστηματικά καινούργια αλμπουμ– αλλά βγάζει και δισκάρες. Ο λόγος τότε ήταν για το 16ο άλμπουμ της που είχε τίτλο Tension και την έβρισκε να ξαναγυρνά στη χορευτική ποπ. Ήταν ομολογουμένως ένα από τα καλύτερα εμπορικά άλμπουμ της χρονιάς.

Φαίνεται ότι η Kylie χάρηκε τόσο πολύ με την κυκλοφορία του και την επιτυχία που γνώρισε που φέτος κυκλοφόρησε το σίκουελ με τίτλο Tension II. Όλα καλά ως εδώ. Τo πρόβλημα, δυστυχώς, είναι ότι το Tension II δεν είναι δισκάρα, όπως το πρώτο, αλλά περισσότερο μία από τα ίδια, χωρίς την έμπνευση που μας έκανε να αγαπήσουμε την περσινή της δουλειά τόσο πολύ. Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.

Το ότι είναι μία από τα ίδια δεν είναι απαραίτητα κακό, οι φαν της –που είναι αρκετοί– θα το λατρέψουν, όσοι δεν έχουν ακούσει το Tension επίσης. Όλοι οι υπόλοιποι ήδη απορούν γιατί πρέπει να μας απασχολεί τόσο σε μια εποχή που η Lady Gaga μόλις έδωσε μια γεύση από το πρώτο της ποπ άλμπουμ εδώ και τέσσερα χρόνια. Αναμασάει και η ίδια τον παλιότερο ήχο της, αλλά το hype έχει χτυπήσει κόκκινο.

Θα έλεγε κανείς ότι το Tension II λειτουργεί ως συνοδευτικός δίσκος παρά ως μια νέα δουλειά. Και η αλήθεια είναι ότι η Minogue δεν είχε πρόθεση να κυκλοφορήσει καινούργιο υλικό τόσο σύντομα.

Το μόνο παρήγορο σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι ευτυχώς η Minogue δεν πέφτει στην παγίδα που έπεσε η Katy Perry νωρίτερα φέτος. Δεν θα περίμενε κανείς κάτι  άλλο από την Kylie, μία από τις πιο αξιοπρεπείς ποπ ντίβες όλων των εποχών, που δεν προκαλεί και γενικά είναι από τις πιο ευχάριστες και δυναμικές παρουσίες στον χώρο. Γι’ αυτό είναι δύσκολο να κάνεις αρνητική κριτική σε τέτοιους δημιουργούς.

Kylie Minogue - Someone For Me

Για να γυρίσουμε όμως στα στενόχωρα του άλμπουμ, θα έλεγε κανείς ότι το Tension II λειτουργεί ως συνοδευτικός δίσκος παρά ως μια νέα δουλειά της. Και η αλήθεια είναι ότι η Minogue δεν είχε πρόθεση να κυκλοφορήσει καινούργιο υλικό τόσο σύντομα. Το πλάνο της ήταν να εμπλουτίσει το Tension με νέα κομμάτια σε μια deluxe έκδοση. Παρ' όλα αυτά, ξανακούγοντας κάποια τραγούδια που είχε πετάξει από το πρώτο άλμπουμ, τα επαναξιολόγησε και τελικά αποφάσισε να τους δώσει μια ευκαιρία. Επιπλέον, ήρθε σε επαφή με νέους παραραγωγούς, έτσι εν ολίγοις γεννήθηκε η νέα της δουλειά.

Στο Tension II φιγουράρουν τα ονόματα των Diplo, Blessed Madonna, Orville Peck, Bebe Rexha, Tove Lo και Sia, πρωτοκλασάτων γκεστ που όμως δεν προσφέρουν τίποτα φρέσκο στα τραγούδια, απλώς αρκούνται να επαναλαμβάνουν πετυχημένα τη συνταγή του πρώτου άλμπουμ – θα βαρεθεί να το διαβάζει κανείς σε αυτή την κριτική, αλλά ισχύει.

Ας πάρει κανείς για παράδειγμα το αχρείαστο Kiss Bang Bang που ακούγεται επικίνδυνα ίδιο με το αξεπέραστο Padam Padam και, πραγματικά, δεν χρειαζόταν. Και δεν είναι το μόνο κομμάτι που padam-ίζει, υπάρχει και το Hello – διπλό το κακό δηλαδή. Στο Taboo προσπαθεί αποτυχημένα να προσθέσει μια νότα από Abba και Madonna.

Το Someone for me, από την άλλη, που ακολουθεί, είναι ίσως από τις πιο ευχάριστες στιγμές με τον Balearic ρυθμό του και την Kylie να αναρωτιέται αν υπάρχει κάποιος γι’ αυτήν. H disco διάθεση του Good As Gone κάπου χάνεται στην πορεία με το επαναλαμβανόμενο ρεφρέν που δεν κάθεται καλά με το υπόλοιπο κομμάτι. Στo Diamonds, το πιο περίεργο τραγούδι που βρίσκει κανείς εδώ, ο τρόπος που τραγουδάει ακούγεται κάπως σαν μια ανορθόδοξη μείξη Taylor Swift και Lady Gaga.

Στο δεύτερο μισό του άλμπουμ τα πράγματα καλυτερεύουν αισθητά, με πιο κλασικά straight κομμάτια όπως το Dance to the Music ή πραγματικά απίθανες στιγμές όπως το Shoulda Left Ya, με διαφορά το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, ή το Edge of Saturday Night με την Blessed Madonna. Γενικά, όμως, αν το πάρεις ως σύνολο κάτι λείπει, ίσως μια παραπάνω διάθεση πειραματισμού.  

Βέβαια, αν γίνεται κάτι σωστά στο Tension II, είναι ότι ακούγεται ευχάριστα παρά τις αστοχίες του, αλλά αμφιβάλλω αν θα το θυμάται κανείς μετά από μία βδομάδα το πολύ. Και γιατί να βάλεις αυτό στο repeat, αναρωτιέται εύστοχα ο αρθρογράφος της «Guardian», όταν υπάρχει το προηγούμενο, ένα αδιαμφισβήτητο αριστούργημα της πρόσφατης καριέρας της Kylie.

The Blessed Madonna & Kylie Minogue - Edge Of Saturday Night (Official Video)

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT