Μπύρες, γυναίκες, μαχαίρια: Μόνο άγιος δεν ήταν τελικά ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ

Μπύρες, γυναίκες, μαχαίρια: Μόνο άγιος δεν ήταν τελικά ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ Facebook Twitter
Πορτραίτο του Μπαχ στο εκκλησιαστικό όργανο, 1725
0

Δύσκολα μπορεί να βρει κανείς έναν πιο «εγκεκριμένο» και «καθεστωτικό» εκπρόσωπο της κλασικής μουσικής από τον Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, όπως τουλάχιστον παραδοσιακά απεικονίζεται ως ο νηφάλιος Λουθηρανός με την περούκα που εργαζόταν στην υπηρεσία της εκκλησίας και των ευγενών, δημιουργώντας εκατοντάδες καντάτες, φούγκες, ορχηστρικά έργα και πλήθος συνθέσεων που δοξολογούν τον Θεό.

Κι όμως, ο αληθινός Μπαχ ήταν πολύ διαφορετικός από αυτή τη στερεοτυπική φιγούρα. Θα μπορούσε μάλιστα να αποτελέσει αντικείμενο περιπτωσιολογικής μελέτης σχετικά με το πώς ιδιοσυγκρασιακοί «αντιφρονούντες» στην ιστορία της κλασσικής μουσικής μεταμορφώθηκαν επιμελώς σε σύμβολα κομφορμισμού στο κατεστημένο και παρουσιάστηκαν ως τέτοια στις επόμενες γενιές.

Ποτέ δεν είναι αργά για να αναστραφεί μια τέτοια εσφαλμένη αντίληψη. «Είναι καιρός να τον δούμε ως έναν απροσδόκητο επαναστάτη», όπως προτείνει ο διευθυντής ορχήστρας Τζον Έλιοτ Γκάρντινερ στο αναθεωρητικό του πόνημα για τον μεγάλο συνθέτη με τίτλο "Bach: Music in the Castle of Heaven". Ο διάσημος μουσικολόγος Λόρενς Ντρέιφους σε μια ενθουσιώδη διάλεξή του το 2011, το προχωρά ακόμα περισσότερο φτάνοντας στο σημείο να χαρακτηρίσει τον στωικό εκκλησιαστικό συνθέτη ως «Μπαχ ο ανατρεπτικός».

Ο Μπαχ φαινόταν να αναζητά διαρκώς μεθόδους αμφισβήτησης της εξουσίας ενώ εμφανιζόταν και βαθιά δύσπιστος απέναντι σε πάσης φύσεως αξιωματούχους και χρηματιστές, εκδηλώνοντας την αυτονομία του όποτε του παρουσιαζόταν η ευκαιρία.

Το εκπληκτικό είναι ότι ακόμα και στις μέρες μας εκδηλώνεται άμεσα έντονη αντίδραση απέναντι σε τέτοιες «αναθεωρητικές» προσεγγίσεις της προσωπικότητας του Μπαχ, που τολμούν να μολύνουν την ατμόσφαιρα ευπρέπειας και σεβασμιότητας που έχει αγκιστρωθεί πάνω σ΄ αυτή την επιβλητική και εμβληματική φιγούρα που παραμένει μέχρι σήμερα για πολλούς η απόλυτη ενσάρκωση της «σοβαρής μουσικής»

Όπως σημείωνε ο Ντρέιφους στη διάλεξή του, το μεγαλύτερο μέρος ακόμα και της σύγχρονης βιβλιογραφίας και αρθρογραφίας για τον Μπαχ μοιάζει «να έχει ως μοντέλο τους βίους των αγίων».

Μπύρες, γυναίκες, μαχαίρια: Μόνο άγιος δεν ήταν τελικά ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ Facebook Twitter
Αυτόγραφο του Μπαχ στην παρτιτούρα της Σονάτας Νο.1 για βιολί

Ακόμα και άνθρωποι πολύ εξοικειωμένοι με τη ζωή και το έργο δεν γνωρίζουν ότι κάποτε είχε φυλακιστεί για ένα μήνα ούτε έχουν ακούσει ότι είχε βγάλει μαχαίρι απέναντι σε συνάδελφό του μουσικό που του είχε ζητήσει τον λόγο πριν ακολουθήσει άγρια συμπλοκή μεταξύ τους στη μέση του δρόμου.

Ούτε έχουν πληροφορηθεί ίσως τις μεθυσμένες εξορμήσεις του: σε ένα «επαγγελματικό» ταξίδι του είχε χρεώσει την εκκλησία δεκαοχτώ γρόσια για μπύρες - ποσό το οποίο αντιστοιχούσε τότε σε πάνω από οχτώ γαλόνια μπύρας – ενώ το συμβόλαιό του με τον Δούκα της Σαξονίας συμπεριλάμβανε τον όρο της αφορολόγητης αγοράς μπύρας από το επίσημο ζυθοποιείο του δουκάτου.

Δεν ξέρουν επίσης ίσως ότι κάποτε είχε κατηγορηθεί ότι συνευρέθηκε με γυναίκα αγνώστων στοιχείων μέσα στο κουβούκλιο του εκκλησιαστικού οργάνου ή ότι είχε τη φήμη ότι δεν πήγαινε ποτέ σε προγραμματισμένες εμφανίσεις χωρίς εξήγηση ή απολογία.

Δεν ξέρουν για την ερωτική του ζωή όπως δεν ξέρουμε κι εμείς, είναι η αλήθεια, αλλά τι να υποθέσουμε για κάποιον που είχε είκοσι (αναγνωρισμένα) παιδιά, πολύ περισσότερα από οποιονδήποτε συνθέτη στην ιστορία (μια «αναπαραγωγική» καριέρα που είχε εμπνεύσει σε κάποιους σύγχρονους του το αστείο με «το όργανο του Μπαχ που δεν κάνει παύσεις»);

Ο Μπαχ φαινόταν να αναζητά διαρκώς μεθόδους αμφισβήτησης της εξουσίας ενώ εμφανιζόταν και βαθιά δύσπιστος απέναντι σε πάσης φύσεως αξιωματούχους και χρηματιστές, εκδηλώνοντας την αυτονομία του όποτε του παρουσιαζόταν η ευκαιρία. Αν τελικά κατέστη σύμβολο του status quo, είναι επειδή το status quo αποφάσισε να οικειοποιηθεί τις επιλογές του και όχι το αντίστροφο.

Με στοιχεία από το άρθρο του μουσικολόγου Ted Gioia, "J.S. Bach the Rebel" που δημοσιεύτηκε στο Lapham's Quarterly

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

O Μίκης Θεοδωράκης στο σινεμά

Pulp Fiction / O Μίκης Θεοδωράκης στο σινεμά

Η συνεργασία του με τον Μιχάλη Κακογιάννη στις τρεις τραγωδίες, η προέλευση του πιο γνωστού μουσικού θέματος που συνέθεσε στην καριέρα του, που δεν είναι άλλο από το συρτάκι στον Ζορμπά, και η προοπτική μιας χολιγουντιανής σταδιοδρομίας που δεν συνέβη ποτέ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εθνική Λυρική Σκηνή: το πρόγραμμα για τη σεζόν 2019-2020

Culture / Εθνική Λυρική Σκηνή: το πρόγραμμα για τη σεζόν 2019-2020

Όπερα, μπαλέτο, συναυλίες, παγκόσμιες πρεμιέρες και μεγάλα διεθνή ονόματα, όπως αυτά της Μαρίνα Αμπράμοβιτς, του Γιώργου Λάνθιμου και του Ολιβιέ Πυ, συνθέτουν τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό της Λυρικής για τη νέα σεζόν
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ