Κάποτε οι Public Enemy χαρακτηρίζονταν «ενοχλητικά θορυβώδεις»

Κάποτε οι Public Enemy χαρακτηρίζονταν «ενοχλητικά θορυβώδεις» Facebook Twitter
Οι Public Enemy, που το πρώτο άλμπουμ τους το αγνόησαν οι μεγάλοι αμερικανικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί, ήταν σταθερά στο airplay ενός πειρατικού στην Αθήνα που εξέπεμπε από τους Θρακομακεδόνες και έπαιζε καταπληκτική μουσική, του θρυλικού Star Radio.
0

Συνειδητοποιώντας με τρόμο ότι έχουν περάσει 32 ολόκληρα χρόνια από την πρώτη φορά που άκουσα να παίζει το «Yo! Bum rush the show» των Public Enemy, ο πιο ακραίος ήχος που είχε φτάσει στ' αυτιά μου μέχρι τότε, διαβάζω όσα γράφονται στην Αγγλία για την περιοδεία «Gods of Rap» στην οποία συμμετέχουν, μαζί με τους Wu Tang Clan και τους De La Soul, ίσως τα πιο εμβληματικά σχήματα στην ιστορία του αμερικανικού χιπ-χοπ.

Καθένα από τα τρία γιορτάζει την επέτειο του κορυφαίου άλμπουμ στην καριέρα του, οι Public Enemy το «It takes a nation of millions to hold us back» (του 1988), οι De La Soul το «3 feet high and rising» (του 1989) και οι νεότεροι Wu Tang Clan το «Enter the Wu-Tang 36 chambers» (του 1993), και προσθέτουν συνεχώς ημερομηνίες σε ευρωπαϊκές πόλεις, σε ένα από τα πιο μεγάλα rap events που έχουν γίνει ποτέ. Το ανοίγει ο DJ Premier των Gang Starr, άλλο ένα από τα χιπ-χοπ σχήματα που σημάδεψαν το old school.

Είναι σίγουρα από τα άλμπουμ που άλλαξαν τον τρόπο που άκουγα στη συνέχεια τη μουσική και πραγματική αποκάλυψη, παρόλο που υπήρχαν ήδη πολύ πετυχημένα ραπ σχήματα.

Οι Public Enemy, που το πρώτο άλμπουμ τους το αγνόησαν οι μεγάλοι αμερικανικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί, ήταν σταθερά στο airplay ενός πειρατικού στην Αθήνα που εξέπεμπε από τους Θρακομακεδόνες και έπαιζε καταπληκτική μουσική, του θρυλικού Star Radio.

Εκείνη τη βραδιά που άκουσα να το παρουσιάζουν ολόκληρο, από την αρχή μέχρι το τέλος, έζησα μία από τις πιο έντονες μουσικές εμπειρίες της ζωής μου, σχεδόν τόσο έντονη όσο η πρώτη φορά που είδα τους Sugarcubes, το συγκρότημα της Björk.

Είναι σίγουρα από τα άλμπουμ που άλλαξαν τον τρόπο που άκουγα στη συνέχεια τη μουσική και πραγματική αποκάλυψη, παρόλο που υπήρχαν ήδη πολύ πετυχημένα ραπ σχήματα – οι Run DMC και οι Beastie Boys (πριν ακόμα αρχίσουν να είναι cool).

To «Yo bum rush the show» που ο κριτικός της Village Voice το είχε βρει «ενοχλητικά θορυβώδες», χαρακτηρίζοντας τον Chuck D «βαρετό», δεν άλλαξε απλώς την πορεία του αμερικανικού ραπ αλλά και την αισθητική στους στίχους, συστήνοντας το πολιτικοποιημένο χιπ-χοπ στο κοινό της ποπ, μαύρο και λευκό, δημιουργώντας ένα πλήθος ραπ καλλιτεχνών σε ολόκληρο τον κόσμο – φυσικά, και στην Ελλάδα.

Τα αφιερώματα που γίνονται στην «ιερή τριάδα» αναφέρουν ότι είναι η πρώτη φορά που εμφανίζονται στη σκηνή όλοι μαζί, και είναι αλήθεια, αλλά τα σχόλια δεν είναι πάντα κολακευτικά και για τους τρεις.

Το βρετανικό ραπ περιοδικό «Brick» έχει ένα αφιέρωμα στους De La Soul, που ούτε λίγο ούτε πολύ λέει ότι είναι ένα από τα πιο υπερεκτιμημένα σχήματα στην ιστορία του χιπ-χοπ, κάτι που δεν είναι ακριβώς αλήθεια, αλλά, όντως, σε σχέση με τους άλλους δύο, σήμερα φαίνονται πιο «λίγοι».

Το old school δεν πουλάει όσο το νέο ραπ, αλλά υπάρχει ακόμα ενδιαφέρον για τους «γερόλυκους», τουλάχιστον για το λάιβ τους, γιατί και ο τελευταίος δίσκος των Public Enemy και των Wu Tang Clan «πάτωσε» εντελώς και χάθηκε μέσα στις ειδήσεις για τον δίσκο της Beyoncé και του Jay Z ή τις απανωτές επιτυχίες του Drake.

Τέλος πάντων, η περιοδεία τους είναι μέγα γεγονός της άνοιξης παντού, εκτός από την Ελλάδα, και το πρόσφατο βιβλίο του Lamont «U-God» Hawkins των Wu Tang Clan είναι από τις πιο σημαντικές στιγμές χιπ-χοπ λογοτεχνίας:

«Όταν ήμουν περίπου 10 χρονών, θυμάμαι να ρωτάω τη μάνα μου συνέχεια για τον πατέρα μου, αλλά δεν μου έλεγε τίποτα. Δεν μου είπε τίποτα γι' αυτόν μέχρι που ενηλικιώθηκα. Τη ρώταγα συνέχεια, για χρόνια ο πατέρας μου ήταν ένα κομμάτι που έλειπε από τη ζωή μου. "Ποιος είναι ο πατέρας μου;". "Ο Θεός" μου απαντούσε.

 

Τελικά, όταν έγινα 21, με έπιασε και μου μίλησε με κάθε λεπτομέρεια, εξηγώντας μου γιατί δεν μου είχε μιλήσει πιο νωρίς. Μου είπε ότι μια μέρα συνάντησε τον πατέρα μου κι εκείνος την εξαπάτησε, κάνοντάς την να πιστεύει ότι είναι φωτογράφος και ότι την ήθελε για μοντέλο. Την πήγε σε έναν έρημο χώρο και τη βίασε, και μετά την άφησε εκεί και εξαφανίστηκε.

 

Δεν τον ανέφερε ποτέ ούτε μίλησε σε κανέναν γι' αυτόν, δεν ήθελε να ξέρουν ότι είμαι μωρό από βιασμό. Η μόνη που τον γνώριζε ήταν μια φίλη της που έπαθε ανεύρυσμα και πέθανε πριν προλάβει να την ρωτήσει. Σοκαρίστηκα. Μου είπε ότι δεν το μετάνιωσε ποτέ που με γέννησε, ακόμα και όταν πέρναγε χάλια εξαιτίας μου, γιατί είναι τεράστια ευθύνη το να μεγαλώνεις μόνος σου ένα παιδί. Πρέπει να είσαι μεγάλη ψυχή για να κάνεις κάτι τέτοιο...».

 

Public Enemy - Yo! Bum Rush the Show

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

 

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ