Greg Dulli

Greg Dulli Facebook Twitter
0

O Greg Dulli έχει κάτι χαρισματικό και σέξι πάνω στη σκηνή, σαν να είναι μονίμως τσαντισμένος. Ύστερα καταλαβαίνεις ότι είναι πωρωμένος με αυτό που κάνει και προσπαθεί να διαφυλάξει την ποιότητα της μουσικής και των ζωντανών του εμφανίσεων. Όπως κάποτε στο Gagarin, όταν είπε «αν δεν σταματήσετε να μιλάτε, θα σταματήσω να παίζω» κι έφυγε και δεν ξαναβγήκε, αφού κανένας δεν σταμάτησε να μιλάει. Ίσως επειδή στις φλέβες του κυλάει μανιάτικο αίμα (το ελληνικό του επίθετο είναι Κακογιάννης) και δεν σηκώνει και πολλά.

Όταν δεν παίζει μουσική, του αρέσει να πηγαίνει να βλέπει μπάσκετ, και συγκεκριμένα τους L.A. Clippers. Πηγαίνει σινεμά και θέατρο και σε συναυλίες, αλλά συνήθως ταξιδεύει μεταξύ Νέας Ορλεάνης και Λος Άντζελες, όπου είναι ιδιόκτητης του μπαρ Short Stop στη Sunset Blvd.

Είναι ακριβώς 10 το πρωί στο Λος Άντζελες και ο ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό Greg Dulli είναι στην τηλεφωνική γραμμή.

«Πίνω τον καφέ μου και δίνω συνέχεια τηλεφωνικές συνεντεύξεις αυτές τις μέρες. Στην αρχή νόμιζα ότι μόνο εγώ είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ με το reunion των Afghan Whigs, αλλά, απ’ ό,τι φαίνεται, ενδιαφέρεται πολύς κόσμος. Δίνω καθημερινά συνεντεύξεις σε όλο τον κόσμο, ακόμα και σε χώρες που δεν θα επισκεφτούμε».

«Η πορεία των Afghan ήταν αρκετά σύντομη και παιδιά που τώρα αρχίζουν και ακούνε μουσική και πάνε σε συναυλίες δεν μας ξέρουν. Αλλά, ξέρεις κάτι; Δεν το κάνουμε για τον κόσμο. Ο Rick McCollum (κιθάρα) και ο John Curley (μπάσο) είναι φίλοι μου και γουστάρω να παίζω μαζί τους. Έπαιξα με τον John σε μερικά λάιβ με τους Τwilight Singers και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μου είχε λείψει. Μετά ήρθε η πρόταση από το All Tomorrow’s Parties και το συζητήσαμε και οι τρεις μαζί και είπαμε ότι θέλουμε να το ξανακάνουμε».

«Όταν κυκλοφορήσαμε το τελευταίο μας άλμπουμ το 1999, δεν είχαμε ζωή. Κάναμε 230 συναυλίες μέσα σ’ έναν χρόνο, ενώ ο John είχε κάνει οικογένεια και δεν μπορούσε ν’ ακολουθήσει στον ρυθμό που έτρεχε η μπάντα. Εγώ ήμουν τόσο κομμάτια που δεν ήξερα καν σε ποια πόλη παίζαμε. Από τη συναυλία στην Αθήνα το 1999 δεν θυμάμαι τίποτα. Ήμασταν από το αεροπλάνο κατευθείαν στη σκηνή και από εκεί πίσω στο αεροπλάνο».

«Οι Afghan Whigs δεν ήταν ποτέ grunge μπάντα. Δεν ξέρω γιατί μας βάζουν στα σχετικά αφιερώματα, αλλά δεν υπήρξαμε ποτέ μέρος αυτής της σκηνής. Τι σχέση έχουμε με τους Nirvana και τους Pearl Jam; Εμείς είμαστε από το Οχάιο. Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου soul man, μου αρέσει πολύ η soul της Motown, ενώ λατρεύω τις Supremes και γι’ αυτό κάνω και συχνά διασκευές τους». «Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη μουσική, γιατί είναι από τα ελάχιστα πράγματα που δεν θα τον απογοητεύσουν. Γι’ αυτό η μουσική δεν θα περάσει ποτέ κρίση». «Έχω κάνει και τα περάσματά μου στον κινηματογράφο. Έχω παίξει στην μπάντα του μπαρ στο BeautifulGirlsτου Ted Demme κι έναν σκηνοθέτη πορνό στο Passenger Side. Άλλα το καλύτερο που έχω κάνει για το σινεμά είναι για το σάουντρακ της ταινίας Backbeat, όπου ήμουν ο κεντρικός τραγουδιστής της μπάντας Backbeat Band, με την οποία ηχογραφήσαμε τα τραγούδια των Beatles».

«Ξέρω και για την κρίση που περνάει η Ελλάδα. Τα βλέπω καθημερινά στην τηλεόραση και τα διαβάζω στο ίντερνετ, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι να ζεις στην Ελλάδα αυτές τις μέρες. Έχω έρθει σε κάποια νησιά κι έχω συγγενείς μακρινούς που έρχονται στις συναυλίες και μου λένε “ξέρεις, είμαι ξάδερφός σου ή ανιψιός σου”, αλλά δεν γνωρίζω πολλά πράγματα».

«Στη συναυλία μας θα ακούσετε μόνο τραγούδια από τους Afghan Whigs, από τα πέντε μας άλμπουμ, και μερικές διασκευές. Ίσως και μερικά καινούργια που έχουμε ήδη ηχογραφήσει και θα κυκλοφορήσουν μέχρι το τέλος της χρονιάς».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

SANDWELL DISTRICT INTERVIEW

Μουσική / Οι Sandwell District φτιάχνουν τέκνο σαν να προσεύχονται

O Regis και ο Function, δύο από τους πρωτεργάτες του πρότζεκτ που εξελίχθηκε σε διεθνές underground δίκτυο, με αφορμή την εμφάνισή τους στην Αθήνα μιλούν στη LiFO για την επανένωσή τους, την τέκνο σήμερα και τον καινούργιο τους δίσκο.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
KET: «Το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε τόσα χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα»

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων / KET: «Καταφέραμε να υπάρχουμε τόσα χρόνια, κι αυτό είναι ένα μικρό θαύμα»

Μια μεγάλη συζήτηση για την ιστορία του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενός από τους βασικούς πυρήνες της πειραματικής και ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της πόλης και όχι μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ