Ένα άλμπουμ για τη βία και τα κλειστά στόματα στη Νέα Ιωνία Βόλου

Όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ στη Νέα Ιωνία: Ένα άλμπουμ για την ενδοοικογενειακή σιωπή στον Βόλο Facebook Twitter
Παναγιώτα Πέτση.
0



ΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΞΥΠΝΑ.
Φωνές από τα μπαλκόνια, το άρωμα του καφέ, οι γυναίκες στη λαϊκή. Έτσι ξεκινά το μουσικό ταξίδι «Στη Νέα Ιωνία», ο πρώτος δίσκος της Παναγιώτας Πέτση, ένας περίπατος μέσα από σπίτια με μισάνοιχτα παράθυρα και ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ.

Η μουσικός και ερμηνεύτρια Παναγιώτα Πέτση και ο σύζυγός της, ο στιχουργός Νίκος Νούκουτος, από τη Νέα Ιωνία Βόλου, έδωσαν τα χρήματα από τα δώρα του γάμου τους γι' αυτόν τον δίσκο που αποτελεί το ντεμπούτο της Παναγιώτας στη δισκογραφία. Θυμίζει την ιστορία της Μαρίνας Σάττι, που για να καταφέρει να κυκλοφορήσει το βίντεο κλιπ της, πούλησε ένα χωράφι.

«Ήταν μια πράξη επανάστασης», λέει ο Νούκουτος. «Να επενδύεις σε κάτι που δεν θα σου φέρει χρήματα, μόνο αλήθεια». Η «Νέα Ιωνία» δεν είναι απλώς ο τίτλος του άλμπουμ, είναι μια περιοχή με πλούσια ιστορία, –οι πρώτοι κάτοικοι ήταν πρόσφυγες από τη Σμύρνη– και το πεδίο αναμέτρησης με τη μνήμη, τη βία, το φύλο, την πατρότητα, τη μικρή ζωή. Και όλα ξεκίνησαν όταν η Παναγιώτα ήταν έγκυος στο πρώτο τους παιδί. «Έγραφα τρία τραγούδια την ημέρα», θυμάται. «Δεν ήξερα τι με είχε πιάσει. Κρατήσαμε μερικά από τα 150».

Όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ στη Νέα Ιωνία: Ένα άλμπουμ για την ενδοοικογενειακή σιωπή στον Βόλο Facebook Twitter
Η Νέα Ιωνία Βόλου.

Μουσικά η Παναγιώτα έχει ακολουθήσει τον δρόμο των λιτών μελοποιήσεων, πράγμα που ενισχύει την τρυφερότητα, την ευαισθησία και την αφηγηματικότητα των τραγουδιών, ενώ το πάντρεμα του θεωρητικά «underground» στίχου με τη λυρικότητα της φωνής της δημιουργεί κάτι που, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν έχουμε ξανακούσει. 

Η  παραγωγή και η δημιουργική, ενορχηστρωτική πλαισίωση του δίσκου, έγινε από τους Νίκο Βογιατζάκη και Θωμά Στρατάκη και, χαρακτηρίζεται από μια ισορροπημένη μείξη ακουστικών, ηλεκτρικών αλλά και ηλεκτρονικών στοιχείων. Καταφέρνουν έτσι να δημιουργήσουν ένα ηχητικό τοπίο που αντικατοπτρίζει την πολυμορφία του άλμπουμ. Στον δίσκο συμμετέχουν ερμηνευτικά ο Γιώργος Γκέκας, η Χριστίνα Μπαλτζή (Καρλότα) και ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης.

Στο εξώφυλλο του δίσκου, η κόρη της Παναγιώτας και του Νίκου στέκεται στη Νέα Ιωνία, με φόντο μια παλιά γειτονιά. «Το καγκουρό είναι το μόνο αστείο σύμβολο. Όλα τα άλλα είναι μνήμη». Για εκείνον και την Παναγιώτα δεν έχει σημασία το αν θα κάνουν live ή θα μπουν στα ραδιόφωνα. «Προτεραιότητά μας είναι το σπίτι μας να είναι χαρούμενο. Αυτό είναι η επανάσταση».

Το «ταξίδι» της ενδοοικογενειακής σιωπής μέσα από τους στίχους

Όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ στη Νέα Ιωνία: Ένα άλμπουμ για την ενδοοικογενειακή σιωπή στον Βόλο Facebook Twitter
Νίκος Νούκουτος και Καρλότα.

Το «Στη Νέα Ιωνία» ανοίγει την πόρτα σε μια γειτονιά όπου «ο ήλιος βγαίνει παρόλο που ίδια έχει μείνει τόσα χρόνια». Μια ακίνητη κοινωνία, όπου οι άντρες πίνουν «δυο τσίπουρα προτού τελειώσει η μέρα» και οι γυναίκες κουβαλούν τη Δευτέρα στην πλάτη. Ήταν το πρώτο τραγούδι που γράφτηκε, ένα σκηνικό ζωής σαν παλιό ημερολόγιο, «για τον κύριο Γιάννη και τον μπογιατζή τον Στίβι», αλλά και για τον πατέρα του Ν. Νούκουτου.

Η «Κομπόστα» είναι ένα γράμμα, μια εξομολόγηση, μια απολογία για το bullying κατά την παιδική του ηλικία. Ο στιχουργός απευθύνεται στην αδελφή του. «Ζητώ συγγνώμη», λέει, «δεν το έκανα ποτέ μου με σκοπό». Παραδέχεται το σφάλμα του – τον αυταρχισμό, τον φόβο του για τη διαφορετικότητα, όλα όσα του κληροδότησε μια οικογένεια με «παππού που έλεγε να κρατάω τα χαλινάρια σφιχτά». Ένα τραγούδι που γεννήθηκε για να επουλώσει πληγές.

Η «Ιστορία της Δημητρούλας» έχει το όνομα της μητέρας του και θέλει να μιλήσει για όλες τις κακοποιημένες γυναίκες των Βαλκανίων. Είναι η ιστορία ενός κοριτσιού απ’ την Καρδίτσα που παντρεύτηκε στα δεκάξι, χτυπήθηκε, βιάστηκε, σώπασε. Μέχρι που μια μέρα, «ό,τι έπιανε του πέταγε απ’ τα σκεύη» και έφυγε. «Ήθελα να μιλήσω για όλες τις γυναίκες των Βαλκανίων που κουβαλούν τέτοιες σιωπές», μας λέει ο Ν. Νούκουτος.

Όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ στη Νέα Ιωνία: Ένα άλμπουμ για την ενδοοικογενειακή σιωπή στον Βόλο Facebook Twitter
O στιχουργός Νίκος Νούκουτος από τη Νέα Ιωνία Βόλου και η σύζυγός του Παναγιώτα Πέτση, μουσικός και ερμηνεύτρια, έδωσαν τα χρήματα από τα δώρα του γάμου τους γι' αυτόν τον δίσκο.

Το «Με σιδερολοστό», το οποίο ερμηνεύει η τρανς καλλιτέχνις Καρλότα (Χριστίνα Μπαλτζή), αφηγείται με ωμότητα τη βία απέναντι στα τρανς παιδιά μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. «Είναι ένα τραγούδι για μια φίλη μου, που στάθηκε όρθια παρ' όλα όσα πέρασε» αναφέρει ο Ν. Νούκουτος. Ένας πατέρας που χτυπά, η Συγγρού που γίνεται καταφύγιο, ένας κόσμος που δεν αντέχει τη διαφορά. Κι όμως, ο ήρωας του τραγουδιού στο τέλος λέει: «Μα εγώ αλήθεια ακόμη σ’ αγαπώ».

Το «Στον Α.» αναφέρεται σε έναν χρήστη που αυτοκτόνησε. Η φωνή του Γεράσιμου Σκιαδαρέση αφηγείται την κατάρρευση. «Έγραψα αυτό το τραγούδι για να μη νιώθει μόνη η Λίνα, που τον αγαπούσε» λέει ο Νίκος Νούκουτος. Το φως που φέρνει το σκοτάδι και μια θηλιά που κρέμεται από το πολύφωτο. Ένα τραγούδι θρήνος αλλά και μνημόσυνο.

Το «Ηλία, ρίχ' το» είναι ένα νοσταλγικό άγγιγμα σε μια άλλη Ελλάδα. Ένας άντρας που ήθελε να είναι πρωταγωνιστής σε μια ταινία του Βούλγαρη. Δεν πρόλαβε. Μόνο «ένα άφιλτρο Καρέλια» και μια «καραμπόλα». Ένα τραγούδι για τον θάνατο, για εκείνους που ζουν μες στο Rex και το παράπονο.

Η «Μάριον» είναι μια σπαρακτική ωδή στον έρωτα που σώζει πριν χαθεί. Εμπνευσμένο από ένα επεισόδιο της της παλιάς σειράς κινουμένων σχεδίων της ΕΡΤ «Ρομπέν των Δασών», του 1993, με τον σκοτεινό ιππότη που θυσιάζεται για την κυρία του. «Μάριον, σαν με κοιτάς, ο κόσμος γύρω μου μικραίνει». Είναι η πιο λυρική στιγμή του δίσκου – και ίσως η πιο προσωπική.

Το «Μαζόχα» είναι η αφήγηση της ενοχής. Του ανθρώπου που ερωτεύεται τοξικά, που «θέλει να τον διώχνουν διαρκώς». Ο Νίκος Νούκουτος το έγραψε σαν μια ομολογία. «Ήταν μια ψυχολογική αυτοδιάγνωση – σαν να εξηγούσα στον εαυτό μου γιατί πάντα πονάω» λέει. Η ήττα στα χαρτιά γίνεται νίκη στην αγάπη – αλλά μόνο αν αντέξεις να τη δεις.

Το «Απόγευμα στη Λάρισα» είναι το πιο τρυφερό τραγούδι του δίσκου. Δύο άνθρωποι που έχουν χωρίσει προσπαθούν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον μέσα από αναμνήσεις. «Να ήταν σήμερα τα πράγματα αλλιώς». Μια συγγνώμη που ειπώθηκε, έστω και αργά.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT