Arca: Η cyborg ντίβα για πρώτη φορά στην Αθήνα

Arca: Ντίβα και cyborg Facebook Twitter
H Αrca είναι περιζήτητη επειδή η μουσική της βρίσκεται στις παρυφές της πρωτοπορίας.
0


Η ARCA, το καλλιτεχνικό alter ego της Alejandra Ghersi, είναι μια από τις πιο ριζοσπαστικές φιγούρες της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής και το πιο περιζήτητο live act σε όλα τα φεστιβάλ του κόσμου. Στην Ελλάδα και στην Αθήνα έρχεται κάπως καθυστερημένα, αλλά στην καλύτερή της φάση εδώ και καιρό, και είναι μια από τις πιο πολυαναμενόμενες εμφανίσεις της φετινής χρονιάς. Θα παίξει στο θέατρο του Λυκαβηττού το Σάββατο 31 Μαΐου.

Είναι περιζήτητη επειδή η μουσική της βρίσκεται στις παρυφές της πρωτοπορίας. Συγκεκριμένα, το στυλ της χαρακτηρίζεται από απότομες αλλαγές ρυθμού, glitch παρεμβολές, μεταλλικούς ήχους και αφηρημένα φωνητικά – ένα ηχητικό τοπίο που φλερτάρει περισσότερο με την αποδόμηση και την ολική καταστροφή. Δεν είναι για όλους, είναι η αλήθεια, όπως συμβαίνει συχνά με τέτοιους καλλιτέχνες, αλλά έχει βρει ένα πιστό νεανικό κοινό που την ακολουθεί σε κάθε της βήμα, κυρίως εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα. Γενικά, σε όλες της τις εκφάνσεις, η δουλειά της αποτελεί μια συνεχή εξερεύνηση των ορίων της ταυτότητας, του φύλου, της τεχνολογίας και του ήχου.

Η Arca είναι μια πολυμεσική δημιουργός που δεν περιορίζεται στη μουσική –αν και αυτός είναι ο βασικός άξονάς της–, αν σκεφτεί κανείς την αισθητική της όλα αυτά τα χρόνια: από τα εξωφρενικά βίντεο ή τα εξώφυλλα των δίσκων της μέχρι τις εντυπωσιακές cyberpunk εμφανίσεις της στη σκηνή με μηχανικά πόδια και χέρια.

Το συνολικό έργο της, πέρα από έντονα πειραματικό, προτιμά τη ρευστότητα, καθώς αψηφά κάθε είδους κατηγοριοποιήσεις. Δεν υποτάσσεται σε κανέναν εύκολο ρυθμό ή τάση και βγάζει κυρίως μια αίσθηση αστείρευτης περιέργειας και αχόρταγης επιθυμίας για καθετί καινούργιο και απόκοσμο. Ταυτόχρονα, είναι βαθιά σωματικό και βίαιο, γεμάτο συμβολισμούς για το φύλο, πάντα σε σχέση με την τεχνολογία.

Arca - Sola (Official Music Video)

Πρόκειται για μια πολυμεσική δημιουργό που δεν περιορίζεται στη μουσική –αν και αυτός είναι ο βασικός άξονάς της–, αν σκεφτεί κανείς την αισθητική της όλα αυτά τα χρόνια: από τα εξωφρενικά βίντεο ή τα εξώφυλλα των δίσκων της μέχρι τις εντυπωσιακές cyberpunk εμφανίσεις της στη σκηνή με μηχανικά πόδια και χέρια. Οι συναυλίες της μοιάζουν περισσότερο με καλλιτεχνικές περφόρμανς, σαν να βλέπεις να εξελίσσεται μπροστά σου μια εικόνα από βιντεοπαιχνίδι –που τόσο λατρεύει– ή κάποιο mecha άνιμε. Ακόμα και στις πιο ήρεμες στιγμές της, όπως το πρόσφατο «Sola». 

Η Arca γεννήθηκε ως Alejandro Ghersi το 1989 στο Καράκας από πατέρα τραπεζίτη. Έζησε λίγα χρόνια σε μια μικρή κωμόπολη στην Αμερική μαζί με την οικογένειά της πριν ξαναγυρίσει στη Βενεζουέλα σε ηλικία 9 ετών.  

Στην αρχή υπέγραφε τη μουσική της ως Nuuro και έκανε dream pop με μέτρια απήχηση στη γενέτειρά της, πριν ασχοληθεί με την ηλεκτρονική μουσική. Κυκλοφόρησε το πρώτο της EP ως Arca το 2012 με τίτλο «Baron Libre». Ακολούθησαν άλλα δυο EP, τα «Stretch 1» και «Stretch 2». Ήταν το δεύτερο που τράβηξε την προσοχή του Kanye West και την έβαλε να συμμετάσχει στην παραγωγή και στη σύνθεση πέντε κομματιών από το «Yeezus» (2013). Αργότερα ήρθαν στην πορεία της άλλα σπουδαία ονόματα, όπως η FKA Twigs, η Rosalia και η Bjork, ένα από τα είδωλά της καθώς μεγάλωνε – άλλοι καλλιτέχνες που την έχουν επηρεάσει είναι ο Aphex Twin, ο Squarepusher και η Wendy Carlos.

Με την Björk ανέπτυξε μια μακροχρόνια φιλία που ξεκίνησε από τη συνεργασία τους στο άλμπουμ «Vulnicura» (2015) της  Björk, όπου η Arca έκανε την παραγωγή σε επτά κομμάτια, ενώ βοήθησε στη σύνθεση σε δύο από αυτά. Στη συνέχεια (2017) ήταν συμπαραγωγός στο «Utopia», ενώ ξανασυναντήθηκαν στο κομμάτι «Afterwards» από το άλμπουμ «Kick I» της Arca.

Arca: Ντίβα και cyborg Facebook Twitter
«Υπάρχει κάτι ανοιχτό και απροσδιόριστο στην έννοια της τρανς ταυτότητας – ακριβώς επειδή όλοι, με κάποιον τρόπο, βρισκόμαστε σε μετάβαση».

Η Arca έχει κυκλοφορήσει συνολικά οχτώ επίσημα άλμπουμ. Στο ντεμπούτο της, «Xen» (2014), δημιούργησε ένα ανδρόγυνο ηχητικό σύμπαν όπου πρωταγωνιστούσε ένας εύθραυστος διάλογος μεταξύ αρρενωπότητας και θηλυκότητας. Στο «Mutant» (2015) ακούγεται έντονα χαοτική και συναισθηματική, ενώ στον αμέσως επόμενο δίσκο της, με τίτλο το όνομά της, «Arca» (2017), άρχισε να χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τη φωνή της και να τραγουδάει στα ισπανικά μετά από προτροπή της Bjork.

Με τη σειρά «Kick» (2020-2021), ένα σύγχρονο «Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν», παρουσίασε ίσως το πιο φιλόδοξο ηχητικό της έργο μέχρι σήμερα. Σε πέντε διαδοχικά άλμπουμ μεταμορφωνόταν τόσο σε ντίβα όσο και σε cyborg. Ένα αρκετά δύσκολο και στριφνό ορισμένες στιγμές έργο, επιχειρούσε να επαναπροσδιορίσει την ποπ αλλά κυρίως τη χορευτική μουσική μέσα από το πειραγμένο ρεγκετόν και τις glitch παραμορφώσεις. Το κλαμπ ήταν πάντοτε γι’ αυτήν ο πιο ασφαλής χώρος, εκεί που αισθανόταν απόλυτα ελεύθερη, το σπίτι της. Αυτό το glitch, η τεχνική δυσλειτουργία ή το «σφάλμα», όπως μεταφράζεται, είναι ουσιώδες στους ήχους της αλλά και στον τρόπο που αντιλαμβάνεται τη ζωή.

Arca - Prada/ Rakata

Το 2018 έκανε coming out ως nonbinary και το 2020 ως Λατίνα τρανς γυναίκα. Σήμερα κατοικεί μεταξύ Λονδίνου και Βαρκελώνης. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή της σχολίασε: «Υπάρχει κάτι ανοιχτό και απροσδιόριστο στην έννοια της τρανς ταυτότητας – ακριβώς επειδή όλοι, με κάποιον τρόπο, βρισκόμαστε σε μετάβαση. Πρώτα και κύρια, περνάμε/μεταβαίνουμε μέσα από διάφορα στάδια της ζωής, από αυτό που ονομάζουμε γέννηση ως αυτό που ονομάζουμε θάνατο. Μπορεί κανείς να αποφεύγει να παίρνει αποφάσεις, να αποφεύγει να τοποθετείται, αλλά υπάρχει ένα πράγμα που αναπόφευκτα συμβαίνει στο σώμα με το πέρασμα του χρόνου: η μετάβαση από μια κατάσταση σε μια άλλη. Όπως κι αν θέλει κανείς να το ονομάσει –είτε το αντιλαμβάνεται ως συνείδηση, ως κάτι που παραμένει ή διαχέεται, είτε αλλάζει σε κάποια μορφή που ίσως κατανοούμε, ίσως όχι–, η μετάβαση δεν είναι ποτέ μονοδιάστατη. Και αυτό το πιστεύω με όλη μου την καρδιά».

Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την συναυλία της Arca εδώ.

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Tso: η βυζαντινή μουσική, το τραπ και η σύγχρονη electronica όπως δεν τα έχεις ξανακούσει

Μουσική / Tso: «Δεν με έχωσε η μάνα μου κάπου, ούτε ήταν διάσημη η γιαγιά μου»

Από τη συνεργασία του με τη Μαρίνα Σάττι κατάλαβε πως, για να πας μπροστά, πρέπει να σπάσεις κανόνες. Δεν αποδέχεται την ταμπέλα της queer ποπ για τη μουσική του ενώ προσπάθησε να κάνει τραπ που να είναι respectful προς τις γυναίκες. Ο Tso είναι, σαφώς, μια κατηγορία από μόνος του, δημιουργώντας ένα χαρμάνι με στοιχεία που δύσκολα θα τολμούσε να συνδυάσει κάποιος άλλος. Το πρώτο του single, «ZOMETSO», δίνει μια γεύση από όσα θα ακολουθήσουν.
M. HULOT
Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ