Aki Onda: ενας θρύλος του field recording στην Αθήνα

Aki Onda: ενας θρύλος του field recording στην Αθήνα Facebook Twitter
0

Aki Onda: ενας θρύλος του field recording στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιεί ο Aki Onda όταν παίζει ζωντανά είναι τα μεταχειρισμένα walkman και οι κασέτες. Παίζει και συνθέτει μουσική με αυτά. Οι ήχοι που επεξεργάζεται και αναπαράγει είναι από ηχογραφήσεις που έχει κάνει κατά την διάρκεια των ταξιδιών του [field recordings].

«Είναι σαν αιλουροειδές στις εμφανίσεις του, ο Aki Onda. Ανήκει στις μεγάλες γάτες και η σκηνή είναι η φωλιά του, όπως περιφέρεται ανάμεσα σε ένα τραπέζι γεμάτο με κασέτες και πετάλια από κιθάρες για να ρυθμίσει τον ήχο του μπάσου με τα μαλλιά του να πέφτουν στο πρόσωπό του και με τα ξεκούμπωτα μανίκια του πουκάμισου του να κρέμονται» γράφει για τα λάιβ του το Wire.

Στην ουσία η μουσική μου είναι ταινίες για τα αυτιά. Γι' αυτό το λόγο δεν έχω visuals ποτέ κατά την διάρκεια των εμφανίσεων μου. Αφήνω το κοινό να φαντάζεται ό,τι θέλει. Είναι σαν ένα παιχνίδι με την φαντασία.

Η σειρά Cassette Memories θεωρείται το πιο σημαντικό έργο του. Είναι μουσική που έχει συνθέσει για την μνήμη και τον τρόπο που οι αναμνήσεις σού επιτίθενται σε ανύποπτο χρόνο. Τον συναντάω σε ένα μικρό καφέ πίσω από την Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών όπου το Σάββατο 7 Μαρτίου θα δώσει την πρώτη του συναυλία στην Ελλάδα. Φαντάζομαι πώς ο δυνατός θόρυβος που ακούγεται από τις καφετιέρες που ετοιμάζουν τον καφέ, σε συνδυασμό με την μουσική που ζητάει να χαμηλώσει για να συζητήσουμε και τους εκκωφαντικούς ήχους από τα μηχανάκια που διασχίζουν το δρόμο θα αποτελούσαν ιδανικά στοιχεία για μια από τις ηχογραφήσεις του.

Aki Onda: ενας θρύλος του field recording στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

«Δεν με ενδιέφερε η μουσική καθόλου. Δεν μπορούσα να παίζω κανένα μουσικό όργανο. Ενδιαφερόμουν μόνο για τις εικαστικές τέχνες» λέει. «Η μητέρα μου είναι ζωγράφος και προέρχομαι από μια καλλιτεχνική οικογένεια. Δεν σπούδασα καθόλου μουσική. Επικεντρώθηκα στα εικαστικά και στις εκφραστικές τέχνες. Για κάποιο λόγο ξαφνικά άρχισα ηχογραφώ σε διάφορα μέρη, χρησιμοποιώντας ένα walkman για κασέτες».

O Onda ξεκίνησε να ασχολείται επαγγελματικά με την φωτογραφία από τα 15 του. Παιδί θαύμα συνήθιζε να φωτογραφίζει διάσημους μουσικούς που επισκέπτονταν την Ιαπωνία όπως τους Blixa Blagerd, John Zorn, Arto Lindsay και φυσικά τους συμπατριώτες του Boredoms. Μάλιστα στις αρχές της δεκαετίας του 90 έφτιαξε τους Audio Sports, ένα συγκρότημα με τον Yamatsuka Eye των Boredoms στο στυλ των Massive Attack.

Aki Onda: ενας θρύλος του field recording στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Μου αφηγείται πώς αγόρασε το πρώτο του walkman. Ήταν το 1988 όταν δούλευε σαν φωτογράφος στο Λονδίνο και είχε αποφασίσει να κάνει ένα ταξίδι στο Μαρόκο.

«Πριν φύγω, μου χάλασε η φωτογραφική μηχανή και ήθελα να έχω κάτι να καταγράφω την καθημερινή ζωή στο Μαρόκο. Δεν είχα λεφτά να αγοράσω καινούργια και έτσι αγόρασα ένα walkman της Sony. Και άρχισα να καταγράφω ήχους. Ήταν φτηνά τότε τα walkman. Τώρα είναι ένα νεκρό μέσο. Η Sony σταμάτησε να βγάζει πριν από χρόνια και ακολούθησαν άλλες εταιρίες. Εξαφανίστηκαν από την αγορά. Είναι πολύ εύθραυστο μέσο επειδή το φτιάχνουν με φτηνά υλικά. Έχω περίπου 80. Είναι δύσκολο να βρεις σε καλή κατάσταση. Τα αγοράζω από το eBay. Επίσης είναι δύσκολο να βρεις κασέτες. Μπορείς να βρεις σε μικρές ποσότητες. Κάνω παραγγελία από έναν κατασκευαστή. Δεν μπορείς να αγοράσεις πια στα μαγαζιά. Η κασέτα όμως είναι ανακυκλώσιμη. Μπορείς να γράψεις άλλα πράγματα από πάνω.

Aki Onda: ενας θρύλος του field recording στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Δεν σκεφτόμουν τίποτα συγκεκριμένο όταν ξεκίνησα να ηχογραφώ. Και συνέχισα να κάνω ηχογραφήσεις σε διάφορα μέρη για τα επόμενα 30 χρόνια. Ηχογραφώ κάθε είδους ήχους, κυρίως περιβαλλοντικούς. Ήχους που είναι τριγύρω σου και τριγύρω μου. Συχνά ηχογραφώ ήχους από το ραδιόφωνο, από ταινίες. Κυριολεκτικά κάθε είδος ήχου. Έχω πλέον χιλιάδες κασέτες. Έτσι όταν εμφανίζομαι κάπου, χρησιμοποιώ αυτές τις κασέτες για να συνθέτω. Κρύβουν ένα οπτικό στοιχείο μέσα τους. Μπορείς να φανταστείς μια εικόνα όταν τις ακούς. Δεν είναι μόνο ήχοι».

Αποφεύγει να γίνει συγκεκριμένος όσον αφορά τις επιρροές του, πιο πολύ εξηγεί την γενική φιλοσοφία που έχει σχετικά με την μουσική:

«Πάντοτε με ενδιέφεραν οι ταινίες. Στην Νέα Υόρκη μετακόμισα όχι εξαιτίας της μουσικής, αλλά λόγω των ταινιών. Εκεί ξεκίνησα να ασχολούμαι με τις τέχνες. Το avant garde έπαιξε θεμελιώδη ρόλο στο έργο μου. Έχω περάσει πολύ καιρό βλέποντας ταινίες και κάνοντας έρευνα. Αυτές οι εμπειρίες με επηρεάζουν όταν συνθέτω μουσική. Επεξεργάζομαι ήχους όπως επεξεργάζομαι τα φιλμ. Στην ουσία η μουσική μου είναι ταινίες για τα αυτιά. Γι’ αυτό το λόγο δεν έχω visuals ποτέ κατά την διάρκεια των εμφανίσεων μου. Αφήνω το κοινό να φαντάζεται ό,τι θέλει. Είναι σαν ένα παιχνίδι με την φαντασία. Θέλω να ενεργοποιώ την φαντασία, προτείνοντας ήχους που συμπεριλαμβάνουν κινούμενες εικόνες.

Aki Onda: ενας θρύλος του field recording στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Αυτό που κάνω δεν είναι κάτι ασυνήθιστο, αλλά σίγουρα διαφορετικό από την συνηθισμένη μουσική. Αν το κοινό αισθάνεται ότι είναι κάτι φρέσκο όταν την ακούει, τότε αυτό με χαροποιεί. Έχω κουραστεί με την μουσική. Με απογοητεύει. Στην σύγχρονη μουσική γίνονται όλο τα ίδια και τα ίδια και συνήθως ξέρεις τι θα ακούσεις όταν πηγαίνεις σε μια συναυλία. Τα τελευταία 4-5 χρόνια δεν ακούω σχεδόν τίποτα. Άκουγα φανατικά πριν από 20 χρόνια. Αυτές τις μέρες παρακολουθώ περισσότερο τις εικαστικές τέχνες, την κουλτούρα και τον χορό. Η μουσική ήταν πολύ συναρπαστική μέχρι την δεκαετία του 80 και του 90. Ο κόσμος ακόμα προσπαθούσε να σπάει τους κανόνες και να πειραματίζεται. Υπήρχε ενθουσιασμός. Δεν νοιώθω ότι υπάρχει κανένας ενθουσιασμός τελευταία. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις. Μου αρέσουν οι εξαιρέσεις. Γενικά, ανακαλύπτω πιο ενδιαφέροντα πράγματα σε άλλους τομείς. Και εγώ ακόμη ο ίδιος βρίσκομαι κάπου ανάμεσα στις εικαστικές τέχνες και την μουσική».

"Η Αθήνα; Όλα φαίνονται στραπατσαρισμένα λόγω της κρίσης. Περπατώντας τους δρόμους στον Κολωνό μαζί με τον Akio Suzuki για το "Oto-date" του βλέπεις πολλά άδεια κτίρια και εγκαταλειμμένα. Και χαλασμένα αμάξια παντού. Και μερικά από αυτά τα κτίρια είναι μισοχτισμένα. Μου άρεσε όμως αυτή η περιοχή. Είχε κάτι το χαλασμένο. Μου άρεσαν αυτές οι εικόνες, είχαν κάτι κατεστραμμένο. Όπως κι ο ήχος της κασέτας"

Ο Onda γεννήθηκε το 1967 στην Νάρα της Ιαπωνίας, αλλά από κοντά δεν μπορείς να καταλάβεις την ηλικία του. Λεπτός στους τρόπους του, με μια σφυριχτή φωνή που σπάνια χρωματίζεται. Δεν έχει καθόλου καλές σχέσεις με την πατρίδα του. Θυμάται ακόμη τα άσχημα και ανήσυχα παιδικά του χρόνια. Ο πατέρας του είχε καταγωγή από την Κορέα και ήταν διάσημος ολυμπιονίκης του χόκεϊ και καθηγητής πανεπιστημίου και η μητέρα του ζωγράφος. Ως ελεύθερο πνεύμα δεν συμβιβάστηκε ποτέ με τον συντηρητισμό της Ιαπωνίας.

«Δεν μπορούσα να ταιριάξω ποτέ εκεί. Η οικογένεια μου ήταν φιλελεύθερη και δεν συμβιβάζονταν με τα τυπικά στερεότυπα της Ιαπωνικής κοινωνίας. Αισθανόμασταν ξένοι. Έτσι ζούσαμε έξω από την Ιαπωνική κοινωνία. Ήμουν ταραχοποιός στο σχολείο επειδή δεν μου άρεσαν οι σχολικοί κανόνες. Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ιαπωνία είναι πολύ συντηρητικό, έτσι έκανα συνεχώς φασαρίες. Δεν σπούδασα ποτέ επίσημα. Η οικογένεια μου ταξίδευε σε διάφορες χώρες λόγω της δουλειάς τους, έτσι έζησα πολύ στο εξωτερικό και ήρθα σε επαφή με πολλές διαφορετικές κουλτούρες. Από μικρός ασχολούμουν με τις τέχνες. Έφυγα για τα καλά από την Ιαπωνία κάποια στιγμή. Μετακόμισα στην Νέα Υόρκη στις αρχές των 00s. Αν και από πριν ζούσα σε διαφορετικές χώρες. Δεν νομίζω ότι θα επιστρέψω ποτέ μόνιμα πίσω. Μου αρέσει αυτή η απόσταση. Δεν ανήκω στην κοινωνία τους πια. Είναι όμως μια ενδιαφέρουσα χώρα να επισκεφτείς».

Τον ρωτάω πώς του φαίνεται η Αθήνα. Είναι εδώ και μια βδομάδα μαζί με τον Akio Suzuki και περιτριγυρίζουν στην πόλη. «Είναι ενδιαφέρουσα πόλη. Όλα φαίνονται στραπατσαρισμένα λόγω της κρίσης. Περπατώντας τους δρόμους στον Κολωνό μαζί με τον Akio Suzuki για το “Oto-date” του βλέπεις πολλά άδεια κτίρια και εγκαταλειμμένα. Και χαλασμένα αμάξια παντού. Και μερικά από αυτά τα κτίρια είναι μισοχτισμένα. Μου άρεσε όμως αυτή η περιοχή. Είχε κάτι το χαλασμένο. Μου άρεσαν αυτές οι εικόνες, είχαν κάτι κατεστραμμένο. Όπως κι ο ήχος της κασέτας». 

Info:

Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών
Σάββατο 7 Μαρτίου, 11 μ.μ.
www.sgt.gr

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ