Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 6

Αφροδίτη 6 Facebook Twitter
0

Tα πιο παλιά κτίρια μέσα στο Πεδίον είναι κτίρια λατρείας. Η εκκλησία των Ταξιαρχών είναι η πιο παλιά, αλλά η εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους που έχει εικονογραφήσει ο Κόντογλου το 1955 η πιο ενδιαφέρουσα. Να πας κι εκεί. Σπουδαίος καλλιτέχνης. Ο Κόντογλου. Όχι ο Άγιος Χαράλαμπος. Κάποτε είχαν στήσει μια πολυγωνική εξέδρα κοντά στον ναό των Ταξιαρχών και επειδή όλοι έλεγαν «στο πολύγωνο», ονομάστηκε έτσι η κοντινή περιοχή του Πολυγώνου. Στον ναό γίνονται όλα τα μυστήρια, εκτός από κηδείες. Όλη η ομάδα λέγαμε ότι απαγορεύονται επειδή το πάρκο είναι τόπος χαράς. Τελικά, το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει νεκροταφείο. Αλλά, εγώ κρατάω την πρώτη εκδοχή. 

Προσεύχεται πολύς κόσμος στο Πεδίον. Άλλοι στην εκκλησία, κι άλλοι στρώνουν το χαλί και προσεύχονται προς τη Μέκκα, προς την ανατολή. Ακούγονται οι ψαλμωδίες και ερχόμαστε σε αυτό που λέμε «I don’t believe in God, but I need him»

Αυτό το ανάμεσα που λέμε και ξαναλέμε, αυτός ο μη-τόπος, ο μη-χρόνος, ακουμπάει και σε αυτή την πνευματική κατάσταση ανάμεσα στον ορθολογισμό και στο μεταφυσικό. Θέλεις να το πεις πνευματικότητα; Χάσιμο; Θέλεις να πεις ότι δεν προσεύχεσαι αλλά ανοίγεις τα τσάκρα σου και καθαρίζεις ενέργειες; Θέλεις να αγκαλιάζεις τα δέντρα και να επικοινωνείς με τις ψυχές; Κάνε ό,τι θέλεις. Ό,τι σε παρηγορεί. Το Πεδίον θεραπεύει.

«Προσεύχεται πολύς κόσμος στο Πεδίον. Άλλοι στην εκκλησία, κι άλλοι στρώνουν το χαλί και προσεύχονται προς τη Μέκκα, προς την ανατολή. Ακούγονται οι ψαλμωδίες και ερχόμαστε σε αυτό που λέμε“I don’t believe in God, but I need him”». 

Οι Kalos&Klio δημιούργησαν μια θεότητα-προστάτη του πάρκου. Ένα σαμανικό πλάσμα, ένα τοτέμ που ενώνει τα όντα και θέλει να προσφέρει φροντίδα και παρηγοριά για τις σκληρές μνήμες: λουλούδια και αεροσκάφη, πουλιά και πύραυλοι, το δέντρο της ζωής, κλεψύδρες στο μυαλό και ο Κρόνος στο στομάχι του. Έχει κάτι το παγανιστικό αυτή η χρήση πανάρχαιων στοιχείων. Νομίζω ότι το «The keeper of the garden», το πνεύμα του τόπου, θα μας φροντίσει κι εμάς που θα το συναντήσουμε. Έτσι, ελπίζω, τουλάχιστον. Δεν πειράζει, δεν θα κλονιστεί η εικόνα μου ως ορθολογιστή πολίτη έτσι και το πιστέψω.

Ο Pierre-Christophe Gam είναι επίσης ένας από τους καλλιτέχνες του ΟΝΧ/AiR που στο «The Sanctuary of Dreams» δημιουργεί έναν αφροφουτουριστικό ναό σχεδιασμένο ως ιερό ονείρων, ως τόπο για να ονειρευτούμε συλλογικά το πώς θέλουμε να τρώμε, να ζούμε, να παίζουμε και να ερωτευόμαστε στο μέλλον. 

Αφροδίτη 6 Facebook Twitter
Eγκατάσταση μεικτών μέσων. Noemi Inglesias Barrios, The Falling City (2025). Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου for Onassis Stegi

Υπάρχει ένα έργο που είναι πάρα πολύ συντονισμένο με το τώρα, το έργο της Martyna Marciniak, μια κατασκευασμένη ΑΙ φωτογραφία του Πάπα Φραγκίσκου τυλιγμένου σε ένα puffer jacket, που έμεινε στην ιστορία ως «Balenciaga Pope». Το έργο ανήκει και στο κομμάτι το πνευματικό, αλλά έχει κι αυτό το κλείσιμο ματιού σε σχέση με το τι ζούμε αυτήν τη στιγμή. Είναι σαν να ρίχνουμε μια ματιά στην κουζίνα όπου κατασκευάζεται η αλήθεια του σήμερα. Ακόμη κι αν δεν είναι πραγματική. Υπ’ όψιν ότι όταν το είχαμε επιλέξει δεν είχε πεθάνει ο προηγούμενος Πάπας. 

Στο πάρκο έχουν τοποθετηθεί μνημεία και προτομές από διαφορετικές περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας, από ήρωες της Επανάστασης έως κενοτάφια του 20ού αιώνα. Είναι κατασκευασμένο όπως και η ίδια η Ελληνική Ιστορία, το ελληνικό κράτος.

Το κυπαρίσσι στη μικρή πλατεία έχει πίσω του μια λαϊκή ιστορία, ένα μικρό legend: μια γυναίκα φύτεψε αρχικά δύο κυπαρίσσια, ένα για τον εαυτό της και ένα για τον πεθαμένο άντρα της ως σημείο προσωπικής μνήμης. Αλλά, μια μέρα, προφανώς βροχερή, έπεσε ένας κεραυνός και έκαψε το ένα και σήμερα έχει μείνει το άλλο. Δεν ξέρω ποιον από τους δύο έκαψε ο όποιος θεός. Έχει μια ωραία ιστορία και το ίδιο το έργο της Noemi Iglesias Barrios, «The Falling City», που περιβάλλει το κυπαρίσσι. Η Noemi ήρθε στην Ελλάδα, ερωτεύθηκε την Αθήνα και έμεινε εδώ τελικά. Η Noemi, λοιπόν, έχει κάνει αυτή την υπέροχη εγκατάσταση με γυάλινα γλυπτά, τα οποία παίρνουν ενέργεια για να φωτιστούν από ανθρώπους που αγκαλιάζονται. Όσο περισσότερη ώρα αγκαλιαστούν, πιαστούν χέρι-χέρι ή φιληθούν, τόσο πιο πολύ θα φωτίζονται. Αγκαλιαστείτε γιατί καιγόμαστε. 

Αφροδίτη 6 Facebook Twitter
Βιντεο-εγκατάσταση. Martyna Marciniak, Anatomy of Non-Fact. Chapter 1: AI Hyperrealism (2024). Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου for Onassis Stegi
Αφροδίτη 6 Facebook Twitter
Βιντεο-εγκατάσταση. Martyna Marciniak, Anatomy of Non-Fact. Chapter 1: AI Hyperrealism (2024). Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου for Onassis Stegi
Αφροδίτη 6 Facebook Twitter
3D animation. Kalos&Klio, The Keeper of the Garden (2025)Ανάθεση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση για την έκθεση. Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου for Onassis Stegi

Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την εικαστική έκθεση εδώ.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ