Ένας από τους πιο διάσημους Αμερικάνους σύγχρονους καλλιτέχνες, ο Στέρλινγκ Ρούμπι και τα περίφημα κεραμικά του φτάνουν τον Μάιο στο μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης για μια έκθεση που θα παρουσιαστεί τόσο σε ένα διάλογο με τα μόνιμα εκθέματα του μουσείου κυκλαδικής τέχνης όσο και στην πτέρυγα της Νεοφύτου Δούκα.
Ο πολυπαραγωγικός, ευρηματικός και ανήσυχος 49χρόνος Ρούμπι είναι γνωστός για την πολύπλευρη φύση της πρακτικής του, που περιλαμβάνει ζωγραφική, κεραμικά, κολάζ, βίντεο και φωτογραφία, υφάσματα, γλυπτά και εγκαταστάσεις.
Το σύμπαν του, φαινομενικά ακατανόητο ή ασύνδετο έχει ρίζες αυτοβιογραφικές, ιστορικές ή κοινωνιολογικές και ενσωματώνει μια διαρκή κατάσταση κατακερματισμού και σύνθεσης. Ο Ρούμπι δεν ιεραρχεί το έργο του, το ευτελές γίνεται πολύτιμο και οι αξίες αντιστρέφονται δραματικά με κάθε πειραματισμό να τον οδηγεί σε έναν επόμενο πιο ριζοσπαστικό.
Στη δουλειά του το παραδοσιακό συνδέεται με το μη συμβατικό και με τρόπο που οδηγεί στην αφετηρία μιας πολύπλοκης και συνεκτικής καλλιτεχνικής στρατηγικής. Η ιδέα της, ενός μη ιεραρχικού σύμπαντος χωρίς σύνορα, αντικατοπτρίζει μια μεταβαλλόμενη κατάσταση συνεχούς αποδόμησης και επαναδιαμόρφωσης.
Στη δουλειά του το παραδοσιακό συνδέεται με το μη συμβατικό και με τρόπο που οδηγεί στην αφετηρία μιας πολύπλοκης και συνεκτικής καλλιτεχνικής στρατηγικής. Η ιδέα της, ενός μη ιεραρχικού σύμπαντος χωρίς σύνορα, αντικατοπτρίζει μια μεταβαλλόμενη κατάσταση συνεχούς αποδόμησης και επαναδιαμόρφωσης.
Η ποικιλία του έργου του είναι ευχάριστη, παιγνιώδης, ένα νεύμα στο θεατή να ανακαλύψει πίσω από υλικά, φόρμες και σχήματα, ιστορικές και σύγχρονες αφηγήσεις και να δομήσει ένα δικό του κόσμο. Κι αυτό, γιατί ο καλλιτέχνης κινείται ελεύθερα, πέρα από συμβάσεις για να κατασκευάσει τα μεγάλα έργα του, τεράστιους πίνακες, τεράστια γλυπτά, πειραματικά μεγάλα κεραμικά με τα έργα να εμφανίζονται άλλοτε καμουφλαρισμένα, γδαρμένα, βρώμικα ή πιτσιλισμένα.
Όταν το 2012 συνεργάστηκε με τον Ραφ Σίμονς για τη συλλογή του οίκου Ντιορ, τα ρούχα του ήταν πιτσιλισμένα με χρώματα ή περασμένα με αερογράφο. Τον περασμένο Ιανουάριο παρουσίασε την πρώτη δική του σειρά ρούχων. Είτε το πιστεύετε είτε όχι ο Στέρλινγκ ράβει για περισσότερα από 30 χρόνια οπότε δεν είναι αρχάριος, έγραφαν γι' αυτόν τα περιοδικά μόδας, όπως και το ότι η συλλογή του εξερευνά τη διασταύρωση της μόδας, της τέχνης και του πολιτισμού. Τα ρούχα του είναι σαν να βγαίνουν από πλάνα ενός βίντεο που τράβηξε σε ένα άδειο πάρκο paintball στη Νότια Καλιφόρνια.
Όσο για τα κεραμικά του, ο ίδιος θεωρεί το πηλό μνημειώδες υλικό και φυσικό συστατικό της τέχνης του, αφού το μέσο έχει μια μακρά παράδοση σε πολλούς πολιτισμούς, χρησιμοποιείται από καλλιτέχνες και τεχνίτες σε κάθε μεριά της γης για να δημιουργήσει τόσο καθαρά λειτουργικά αντικείμενα όσο και υψηλή τέχνη. Χωρίς θεωρητικούς περιορισμούς, ο πηλός επέτρεψε στον Ρούμπι να προσεγγίσει το υλικό αυθόρμητα και δημιουργήσει ένα σώμα εργασίας ελκυστικό και ανατρεπτικό.
Τα κεραμικά του είναι θραύσματα του παρελθόντος που αναπλάθει σε ένα νέο παρόν. Ο ίδιος δεν πετάει τίποτα, κανένα από τα κομμάτια που έχουν σπάσει στο ψήσιμο, λέει «είμαι σαν αρουραίος», όλα στοιβάζονται σε κούτες με το στούντιό του να μετατρέπεται σε τόπο αρχειοθέτησης, με τη χρήση τους αργότερα να έχει τα χαρακτηριστικά μιας ανασκαφής.
Αυτά τα κομμάτια του παρελθόντος που έχουν ηλικία δέκα και δεκαπέντε ετών ανασύρονται και πλάθονται και ψήνονται ξανά και είναι όπως λέει και ο ίδιος ένας τρόπος διδακτικός που αφορά την επανάχρηση των υλικών, που εμπεριέχει και μια αρχαιολογική πτυχή, που αφορά τη γενεαλογία του υλικού αλλά και μια αποτυχία που έχει συμβεί και έρχεται ξανά σε πρώτο πλάνο.
Τα κεραμικά του Ρούμπι είναι υβριδικά, οικεία και ξένα ταυτόχρονα. Αποτυπώνουν τη χειροτεχνική διαδικασία, τα πλάθει, αφήνει ίχνη από τις παλάμες και τα δάχτυλά του, πρόκειται για μια απτική διαδικασία που θυμίζει τις παιδικές εξερευνήσεις των παιδιών με τα εύπλαστα υλικά. Σαν καμβάς, ο πηλός ανταποκρίνεται, καταγράφοντας, σαν μέσο, τις επιθετικές χειρονομίες του Ρούμπι, που διαγράφεται και κάτω από το έντονο γυάλωμα, το μαύρο, κίτρινο, μπλε, πράσινο ή έντονο κόκκινο-πορτοκαλί, όπως και όλος ο πειραματισμός του καλλιτέχνη που «σφραγίζεται» μέσα στο έργο τέχνης που τελικά βλέπουμε. Ο Ρούμπι γιορτάζει με τα κεραμικά του τις τεχνικές προκλήσεις του μέσου και την ίδια ώρα μέσω της παρουσίασής τους, εμφανίζει και τη διάλυσή τους.
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
