Σταμάτης Μήτσιος aka STMTS

 Σταμάτης Μήτσιος aka STMTS Facebook Twitter
Στην Ελλάδα δεν ελπίζω γενικά, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Εδώ δεν βρίσκουν δουλειά επιστήμονες... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO
1


  • Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1993 στο Μαρούσι. Ήμουν ανήσυχο παιδί, μου άρεσε να παίζω πολύ με Lego, να φτιάχνω παζλ. Αργότερα, στο γυμνάσιο και στο λύκειο, μου άρεσε να βγαίνω σε αλάνες, να τρέχω, να παίζω, να κάνω skate, να ακούω μουσική, να κάνω πολλές βόλτες, πάρα πολλές βόλτες. Στο σχολείο βόλταρα συνέχεια. Δεν ήμουνα και πολύ καλός μαθητής. Ήμουν καλός μόνο σε πολύ συγκεκριμένα μαθήματα.
  • Μικρός δεν ήξερα τι ήθελα να κάνω. Με ένοιαζε να περνάω καλά. Αργότερα, στη Β' Λυκείου, κατάλαβα ότι μου άρεσε να σχεδιάζω. Ήξερα ότι αυτό με ενδιέφερε, έμαθα για τη Σχολή Καλών Τεχνών κι έβαλα στόχο να μπω. Μπήκα με την πρώτη και αφοσιώθηκα σε αυτό. Άφησα και τις πολλές-πολλές βόλτες και σοβάρεψα, κάπως. Τώρα είμαι στο τρίτο έτος.
  • Με βάση τη δική μου εμπειρία, είναι πολύ μεγάλο χάος η σχολή. Δεν ξέρεις πού να πρωτοπάς, δεν ξέρεις με ποιον να πρωτομιλήσεις, δεν ξέρεις ποιος καθηγητής σού ταιριάζει, ποιο μάθημα σου πηγαίνει, δεν καταλαβαίνεις τις ασκήσεις. Αν δεν είσαι συνειδητοποιημένος στο τι θες να κάνεις και πού θες να βαδίσεις κι επηρεάζεσαι εύκολα από διάφορους καθηγητές ή και από φοιτητές ακόμα, στο τέλος κινδυνεύεις να καείς. Τα δύο πρώτα χρόνια δεν ήμουν ευχαριστημένος, ψαχνόμουν, πήγαινα στο εργαστήριο έτσι απλά, επειδή πήγαιναν και οι φίλοι μου, και δεν μου άρεσε. Δεν είχα βρει αυτό που ήθελα, δεν μπορούσα να συνεννοηθώ και ήμουν απογοητευμένος. Έφτασα σε σημείο να τα παρατήσω. Ευτυχώς, ανακάλυψα τον τομέα της χαρακτικής κι αισθάνομαι πολύ τυχερός που βρήκα αυτούς τους καθηγητές. Τώρα μπορώ να πω ότι είμαι ευχαριστημένος, μαθαίνω πράγματα και χαίρομαι που είμαι σε αυτήν τη σχολή. Πρέπει να ψάχνεσαι. Σε όλα τα πράγματα πρέπει να ψάχνεσαι.
  • Το πώς θα είσαι ως καλλιτέχνης δεν θα σ' το μάθει η σχολή. Η σχολή σού δείχνει κάποια πράγματα, ό,τι ρωτάω μου το λένε, αλλά, από κει και πέρα, το πώς θα εξελιχθείς εσύ και πώς θα εξελίξεις την τέχνη σου είναι δικό σου θέμα. Θέλει πολύ σκληρή δουλειά πλέον, πρέπει να δουλεύεις και να είσαι καλός. Η σχολή δεν σε κάνει καλλιτέχνη σε καμία περίπτωση. Έχω γνωρίσει παιδιά που δεν έχουν πάει σε καμιά σχολή και η δουλειά τους είναι άριστη. Δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους, είναι άγνωστα –δεν τους νοιάζει κιόλας–, αλλά τα έργα τους μου σηκώνουν την τρίχα, είναι απίστευτα.
 Σταμάτης Μήτσιος aka STMTS Facebook Twitter
Παντού υπάρχουν σπουδαίοι καλλιτέχνες. Και στις γκαλερί και στον δρόμο και παντού. Εδώ και 20 χρόνια η τέχνη του δρόμου έχει γίνει μια πολύ δυνατή μορφή τέχνης... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO
  • Στην Ελλάδα δεν ελπίζω γενικά, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Εδώ δεν βρίσκουν δουλειά επιστήμονες... Η αγορά της τέχνης έχει πέσει πολύ, αλλά δεν χάνονται οι ελπίδες. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σε ρίχνει αυτό. Εμένα με κάνει πιο πολύ πεισματάρη. Και δεν στέκομαι στα όρια της Ελλάδας. Υπάρχει το Ίντερνετ, υπάρχουν τόσα μέσα επικοινωνίας, δείχνεις τη δουλειά σου, πας σε ξένες χώρες, κάνεις πιο εύκολα ταξίδια.
  • Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν το street art στη σχολή δεν είναι στάνταρ. Εξαρτάται από τον καθηγητή με τον οποίο μιλάς, δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη. Σε κάποια σημεία έχουν δίκιο και σε κάποια άδικο. Θεωρούν ότι είναι μόδα και ότι οι καλλιτέχνες του δρόμου δεν είναι απαραίτητα τόσο καλοί. Μου λένε ότι τίποτα δεν είναι τόσο σπουδαίο και ότι ο καθένας μπορεί να φτιάξει κάτι στον δρόμο. Αυτό είναι αλήθεια. Εγώ δεν θαυμάζω κάτι επειδή το κάνει κάποιος στον δρόμο. Μπορεί να κάνει κάτι σπίτι του και να είναι καλό. Σε αυτό που διαφωνώ με τη σχολή είναι ότι δεν πρέπει να τα ισοπεδώνουμε όλα. Παντού υπάρχουν σπουδαίοι καλλιτέχνες. Και στις γκαλερί και στον δρόμο και παντού. Εδώ και 20 χρόνια η τέχνη του δρόμου έχει γίνει μια πολύ δυνατή μορφή τέχνης. Σίγουρα, όμως, είναι και μόδα. Και δεν είναι δύσκολο για κάποιον να βγει έξω και να κάνει κάτι. Το θέμα είναι τι κάνει.
  • Ξεκίνησα το πρότζεκτ με τα παιδιά επειδή αυτό μου βγήκε. Δεν μου αρέσει να τα σχεδιάζω επειδή είναι γλυκούλια ή επειδή είναι συμπαθητικά και χαρούμενα. Τα παιδιά μού βγάζουν μια επαναστατικότητα, μια ξεγνοιασιά. Τα χρησιμοποιώ σαν όπλο, σαν εργαλείο, για να περάσω μηνύματα στον κόσμο, όπως είναι το χιούμορ, ο σαρκασμός. Είναι το μέσο μου. Το παιδάκι με τη γλώσσα έξω στην Πειραιώς ήταν το τρίτο έργο που είχα κάνει στον δρόμο κι έδειχνε αυτό που σκεφτόμασταν όλοι, πάνω-κάτω, εκείνη την εποχή. Είναι ένα παιδί που φοράει γυαλιά μεγάλα, ντύνεται όπως θέλει, βγάζει τη γλώσσα έξω σε όλους και φοράει μπλούζα που γράφει I LOVE LIFE (είχα πάρει το σήμα από το I LOVE NEW YORK). Αυτό το έργο είχε πολύ μεγάλη ανταπόκριση.
  • Τα έργα στον δρόμο μού έχουν ανοίξει πόρτες. Εδώ και δύο χρόνια συνεργάζομαι με μία γκαλερί στο Μαϊάμι. Αυτό προέκυψε μέσω του Ίντερνετ. Ανοίγομαι σιγά-σιγά και στην Ελλάδα και σε άλλες γκαλερί στο εξωτερικό, δεν θέλω να φτάσω 40 χρονών και να κολλάω παντού παιδιά. Εμένα με νοιάζει να ζωγραφίζω. Όσο μεγαλώνεις, έχεις και διαφορετικές ανησυχίες. Προσωπικά, με ενδιαφέρει η γκαλερί, αλλά δεν είναι τα λεφτά ο πρώτος μου στόχος. Θέλω να κάνω αυτό που μου αρέσει και με ενδιαφέρει η άποψη κάποιων συγκεκριμένων ανθρώπων που εκτιμάω και θαυμάζω.
  • Με εμπνέουν αυτά που ζω, η σημερινή κατάσταση με τα αδιέξοδα, η καθημερινή ζωή, τα γεγονότα, η εποχή μου. Και θέλω να τη δείχνω άλλες φορές με λύπη, άλλες με χαρά, άλλες με χιούμορ. Αυτά κυρίως. Και η μουσική με εμπνέει. Μου φτιάχνει εικόνες στο μυαλό. Ακούω μέταλ και λίγο χιπ χοπ και ραπ. Αλλά κυρίως μέταλ. Είμαι της μέταλ γενιάς.
 Σταμάτης Μήτσιος aka STMTS Facebook Twitter
Με εμπνέουν αυτά που ζω, η σημερινή κατάσταση με τα αδιέξοδα, η καθημερινή ζωή, τα γεγονότα, η εποχή μου. Και θέλω να τη δείχνω άλλες φορές με λύπη, άλλες με χαρά, άλλες με χιούμορ... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO
  • Στη street art της Αθήνας σίγουρα υπάρχει ένας κορεσμός, αλλά έχουμε ένα επίπεδο. Ωστόσο, ο καθένας κρίνει με την προσωπική του οπτική. Εγώ έχω να πω ότι δεν με νοιάζει να βάφω παντού. Όταν βγαίνω έξω στον δρόμο, θέλω να κάνω κάτι καλό, δεν με νοιάζει η μαζική παραγωγή και πιστεύω ότι δεν πρέπει όλοι οι τοίχοι να είναι βαμμένοι. Το να βλέπεις σε κάθε δρόμο και ένα έργο τέχνης, το αποδυναμώνει. Γίνεται συνηθισμένο και χάνει το ενδιαφέρον του.
  • Θαυμάζω παλιούς ζωγράφους όπως ο Ρέμπραντ, ο Ντίρερ, ο Ρούμπενς, ο Νταλί, ο Ντορέ κ.ά. Όλοι αυτοί είναι σχολή ολόκληρη για μένα. Επίσης, μου αρέσουν και οι πιο σύγχρονοι, όπως ο Ρίχτερ, ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ, ο Φρόιντ, ο Λόρι Λίπτον κ.ά. Μου αρέσουν και καλλιτέχνες που έχουν βγει από τη street art, αλλά έχουν συνεχίσει ως ζωγράφοι, όπως ο Κόνορ Χάρινγκτον, ο Kaws. Από Έλληνες, μου αρέσει ο Κώστας Γραμματόπουλος, ο Γιάννης Κεφαλληνός, ο Τάσσος, ο Στέλιος Φαϊτάκης.
  • Ο πιο μεγάλος μου φόβος είναι να κάνω κάτι που δεν μου αρέσει και να ζήσω μια ζωή που δεν έχω επιλέξει. Είναι χειρότερη και από τον θάνατο, είναι κάτι σαν βασανιστήριο.
  • Δεν πιστεύω στην τύχη! Πιστεύω στη φυσική εξέλιξη του καθενός, στη δουλειά και τη θέληση. Ποτέ μη νομίζεις ότι τελείωσες. Έχω καταλάβει ότι δεν υπάρχει το «τελείωσα, τα έμαθα όλα». Συνεχώς πρέπει να μαθαίνεις πράγματα, πρέπει να εξελίσσεσαι, να δέχεσαι καινούργιες επιρροές. Και να μην τα παρατάς ποτέ. Να είσαι πάντα μαθητής και να μη χάνεις τον πολύτιμο χρόνο σου με ανούσιες χαζομάρες.

Δείτε τη δουλειά του Σταμάτη Μήτσιου στο www.stmtsart.com

 

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ

σχόλια

1 σχόλια
Συμφωνώ με όλα αυτα που λέει και μου αρέσει πολύ η δουλειά του! χαίρομαι να βλέπω τέτοιους νέους ανθρώπους.. Πιστεύω να συνεχίσει έτσι και να μην καβαλήσει το καλάμι οπως πολλοί άλλοι...