Υπάρχουν καλλιτέχνες που η πρώιμή τους περίοδος είναι εκείνη στην οποία θα ανατρέξουμε κάποια στιγμή για να επιβεβαιώσουμε τον μύθο τους. Κι άλλοι, οι οποίοι θέλουν για πάντα να ξεχάσουν τις πρώτες στιγμές που αναζητούσαν τα πατήματά τους στην τέχνη.
Δεν ξέρουμε τι από τα δύο θα ήθελε να κάνει ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ. Ωστόσο, μια έκθεση που πραγματοποιείται στην Αίθουσα Τέχνης Walker στο Λίβερπουλ αφήνει σαφώς να διαφανεί πως ο Βρετανός ζωγράφος χρειάστηκε χρόνο και παιδεύτηκε ώσπου να βρει τον τρόπο να μας μαγνητίζει. Εχει τίτλο "Early Reflections". Θα διαρκέσει από τις 11 Οκτωβρίου έως τις 16 Μαρτίου.
"Τα πρώτα του έργα σίγουρα δεν είναι αριστουργήματα" γράφει η Independent.
'Gregory' (1974)
Πολύ πριν αναζητήσει την καλλιτεχνική του ταυτότητα στην Καλιφόρνια, ο Χόκνεϊ υποκλίθηκε στην λονδρέζικη αύρα. Στην ηλικία των 19 επισκέπτεται την Βρετανική πρωτεύουσα. Εκεί, στη Βασιλική Ακαδηµία Τεχνών, αρχίζει να ψάχνει και να ανακαλύπτει τί ζωγράφος ήθελε να είναι. Τα συμπεράσματα που έβγαλε, θα έλεγε κανείς πως αποτελούν το αντικείμενο αυτής της έκθεσης. Η διοργάνωση στην ουσία "ζουμάρει" στην πρώτη του δημιουργική δεκαετία.
Ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ (δεξιά) στην "Walker Art Gallery" με τον Σερ Τζον Μουρς το 1967.
Σε κάθε περίπτωση, τα πρώτα σχέδια του Χόκνεϊ αποδεικνύουν ότι είχε ένα σπάνιο ταλέντο να σχεδιάζει ανθρώπινες μορφές. Η επιθυμία του να ζωγραφίζει πρόσωπα και σώματα ήταν απολύτως φυσική. Αυτό είχε μάθει να κάνει σε όλη του τη ζωή. Μην ξεχνάμε πως ένα από τα πιο συχνά του θέματα (των πρώτων ετών) ήταν ο πατέρας του.
'Two Boys Aged 23 Or 24' (1966/67)
Τα ταξίδια τους στις μητροπόλεις της τέχνης είχαν ένα και μοναδικό σκοπό: την απόκτηση ερεθισμάτων. Στην πραγματικότητα ο σπουδαίος καλλιτέχνης ήθελε πάνω απ 'όλα να είναι ένας μοντέρνος ζωγράφος αλλά πάντα φοβόταν ότι τα ερεθίσματα του και οι προκλήσεις που δεχόταν δεν ήταν αρκετά αρκετά σύγχρονα.
'Cold Water About to Hit the Prince' (1969)
Η νεωτερικότητα στην εποχή του σήμαινε να λωξοκοιτάς προς τον πυρετώδη, αφηρημένο πειραματισμό της Νέας Υόρκης (όπως αυτός εκφραζόταν από τον Τζάκσον Πόλοκ ή τον Βίλεμ Ντε Κούνιγνκ). Το Παρίσι ήταν νεκρό. Η Νέα Υόρκη ήταν η νέα πρωτεύουσα της ζωγραφικής. Το γεγονός ότι η αφαίρεση ήταν η απόλυτη τάση της εποχής, σήμαινε ότι η αναπαράσταση δεν θα γινόταν εύκολα αποδεκτή. Τα δύο αυτά δεδομένα υπήρξαν ένας μεγάλος σκόπελος για τον Χόκνεϊ. Ο ζωγράφος ήταν σε ένα σταυροδρόμι.
'Peter Getting Out of Nick's Pool' (1966)
Σημαντικό επίσης το περιεχόμενο της έκθεσης διότι βοηθά να εξηγήσουμε στοιχεία που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής του ζωγράφου. Πολλά από αυτά τα πρώιμα ζωγραφικά του έργα ζωγραφικής αποτυπώνουν απεγνωσμένα μηνύματα σχετικά με την σεξουαλική του ταυτότητα. Ο Χόκνεϊ ήταν ένας νεαρός ομοφυλόφιλος άνδρας σε έναν κόσμο που όχι μόνο κατέκρινε αυτές τις επιλογές αλλά εξακολουθούσε να τις θεωρεί παράνομες.
'Portrait Surrounded By Artistic Devices' (1965)
Η "εγκράτεια" αυτή διήρκεσε ως το 1961 που επισκέφθηκε την Αμερική. Η μεθυστική της ατμόσφαιρα τον βοήθησε να παραδεχτεί την ομοφυλοφιλία του, να ζήσει πιο ελεύθερα κι εν τέλει να χαλαρώσει τόσο στη ζωή του όσο και στην τέχνη του. Αμέσως μετά υπήρξε "προπαγανδιστής" της σεξουαλικότητάς του.
Το 1964, οι εικόνες της Καλιφόρνια του χαρίζουν το θέμα που θα βοηθήσει το ταλέντο του να εκραγεί: οι πισίνες και το σκηνικό γύρω από αυτές του δίνουν την ελευθερία που έψαχνε να αποτυπώσει την αρσενική ομορφιά, να δώσει σχήμα και ουσία στους πίνακες σε συνάρτηση με την πισίνα, να καθορίσει τα υπόλοιπα χρώματα σε σχέση με την απόχρωση του νερού, να μην χρειάζεται να απολογηθεί για τα ημίγυμνα σώματα. Και κάτι ακόμα οι λουόμενοι ήταν για την αγορά της Αμερικής θέμα κομψό, μοντέρνο και εξαιρετικά εμπορεύσιμο.
'Cleanliness Is Next to Godliness' (1965)
*****
