Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter

Μελίνα Μερκούρη: Μια μεγάλη έκθεση στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή της

0

Το «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» της άρεσε να το επαναλαμβάνει συχνά με το δικό της μοναδικό στυλ, ένα μείγμα θεατρικότητας και αδιαπραγμάτευτης απαίτησης. Ήξερε άλλωστε ότι όσο σε θυμούνται, παραμένεις ζωντανός. Όσο ζούσε, κανείς δεν της έφερνε αντίρρηση σε ό,τι ζητούσε, γιατί σχεδόν όλοι όσοι τη γνώριζαν μαγεύονταν από τη γοητεία της, όπως οι άντρες μαγεύονται στην «Οδύσσεια» από την Κίρκη.

Τώρα η αγαπημένη αυτή φράση γίνεται τίτλος μιας μεγαλειώδους έκθεσης στη μνήμη της που πραγματοποιείται με καθυστέρηση δύο ετών, καθώς είχε προγραμματιστεί για το καλοκαίρι του 2020 με αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από τη γέννησή της. Η πανδημία έγινε αιτία να αναβληθεί και τότε και το επόμενο καλοκαίρι.

Ήρθε όμως η ώρα να υλοποιηθεί κι έτσι στις 18 Ιανουαρίου θα εγκαινιαστεί στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Το 18 τον θεωρούσε γούρικο αριθμό. Γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου, ο Ντασέν στις 18 Νοεμβρίου, 18 Μαΐου του 1966 παντρεύτηκαν, τις πρεμιέρες τους τις κανόνιζαν να πέφτουν στις 18, και ήταν 18 Οκτωβρίου, μέρα των γενεθλίων της, του 1981 όταν το ΠΑΣΟΚ κέρδισε με σαρωτικά ποσοστά τις εκλογές, χαρίζοντάς της όχι μόνο μεγάλη ευτυχία αλλά και μια σημαντική θέση στο υπουργικό συμβούλιο, εκείνη της υπουργού Πολιτισμού, ιδιότητα που διατήρησε σχεδόν όλα τα χρόνια που κυβέρνησε η παράταξή της, καθιστώντας την τη μακροβιότερη υπουργό στο πόστο του συγκεκριμένου υπουργείου. 

Αυτήν τη μεγάλη πορεία στην πολιτική, από τους αγώνες της εναντίον της δικτατορίας των συνταγματαρχών σε Ευρώπη και Αμερική μέχρι τα έδρανα της Βουλής και τον υπουργικό θώκο, αλλά και την εντυπωσιακή καριέρα που προηγήθηκε στο θέατρο αρχικά και στο διεθνές κινηματογραφικό στερέωμα αργότερα, αποπειράται να αναδείξει αυτή η έκθεση σε τρεις ενότητες –θέατρο, κινηματογράφος, πολιτική– με πλήθος τεκμηρίων, πολλά εκ των οποίων παρουσιάζονται για πρώτη φορά δημόσια. 

Σκοπός της έκθεσης δεν είναι η ανάδειξη μόνο της απαστράπτουσας προσωπικότητας της μεγάλης σταρ με τη διεθνή απήχηση αλλά και της σημασίας της μεγάλης της προσφοράς στην Ελλάδα, χάρη στο μεγάλο πάθος που έτρεφε γι’ αυτήν.

Στο ανθρακί φόντο του εκθεσιακού χώρου της Τεχνόπολης κυρίαρχο ρόλο έχουν τριάντα έξι υπερμεγέθεις φωτογραφίες από τη θυελλώδη ζωή της ως ηθοποιού και ως πολιτικής προσωπικότητας μεγάλου βεληνεκούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με διεθνείς προσωπικότητες, όπως η βασίλισσα Ελισάβετ, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’, η Ίντιρα Γκάντι, ο Άρθουρ Μίλερ, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ, ο Ομάρ Σαρίφ, η Άβα Γκάρντνερ, η Κατρίν Ντενέβ, η Ρόμι Σνάιντερ και η Ανί Ζιραρντό.

Αλλά και ο Σαλβαντόρ Νταλί, με τον οποίο συναντήθηκε μετά από πρόσκλησή του στο σπίτι του, το 1965, όταν εκείνη βρισκόταν στην Ισπανία, στο Καντακές, για τα γυρίσματα των «Μηχανικών πιάνων» του Χουάν Αντόνιο Μπαρδέμ, και έκαναν μια από κοινού συνέντευξη-συζήτηση, η οποία και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «RedBook». 

Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Βραχιόλι που φορούσε η Μελίνα στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» (1960).

Στις δύο ενότητες που αφορούν την ηθοποιό του θεάτρου και του κινηματογράφου συμπεριλαμβάνονται, και είναι τοποθετημένα σε βάθρα χρώματος βυσσινί, δεκατρία κοστούμια εμβληματικών ταινιών και παραστάσεων στις οποίες πρωταγωνίστησε.

Από την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στη «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη (1955) –ένα από τα κοστούμια, φτιαγμένο από την Ντένη Βαχλιώτη– μέχρι μια τζελάμπα που της είχε χαρίσει ο Αγά Χαν και φοράει στην τελευταία της εμφάνιση, στην παραγνωρισμένη «Κραυγή γυναικών» του Ντασέν (1978), και από την τουαλέτα του Γκι Λαρός που φορούσε στο γλέντι που άφησε εποχή μετά την πρεμιέρα του «Ποτέ την Κυριακή» στις Κάννες τον Μάιο του 1960 μέχρι το υπέροχο κόκκινο φόρεμα που της είχε σχεδιάσει η Θεώνη Ώλντριζ και φορούσε σε πορείες, δημόσιες ομιλίες και συναυλίες κατά τον αντιδικτατορικό αγώνα και με το οποίο θάφτηκε. Εννοείται ότι στην έκθεση εκτίθεται αντίγραφό του μαζί με την ελληνική σημαία, με την οποία ήταν τυλιγμένο το φέρετρο της.

Επίσης, θεατρικά κοστούμια, όπως εκείνο που φορούσε σε μία από τις πρώτες της εμφανίσεις, στη «Μις Μπα» του Ρούντολφ Μπεζιέ στον θίασο της Κυρίας Κατερίνας, δύο του Γιώργου Ανεμογιάννη για τις παραστάσεις «Άννα των χιλίων ημερών» του Μάξουελ Άντερσον (1950) και «Ο κορυδαλλός» του Ζαν Ανούιγ (1956), και ένα της Βαχλιώτη για την «Ωραία Ελένη» των Αντρέ Ρουσέν - Μαντλέν Γκρέι (1954) –όλες αυτές οι παραστάσεις ήταν σκηνοθετημένες από τον Δημήτρη Μυράτ–, μία τουαλέτα της Λουκίας από τη δεύτερη εκδοχή του «Γλυκού πουλιού της νιότης» του Τένεσι Ουίλιαμς (1980), σκηνοθετημένου από τον Ζιλ Ντασέν, επίσης το παντατίφ και το βραχιόλι που φοράει ως Ίλια στο «Ποτέ την Κυριακή» (1960) αλλά και αντίγραφα κοσμημάτων του Χάρι Γουίνστον που φοράει στο «Τοπ Καπί» (1964). 

Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Αλυσίδα-περιδέραιο με σφαιρικό παντατίφ που φορούσε η Μελίνα στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» (1960).
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Η ελληνική σημαία με την οποία είχε τυλιχτεί το φέρετρο της Μελίνας.

Παράλληλα, παρουσιάζονται είκοσι πέντε πρωτότυπες αφίσες από τη συλλογή του Γιώργου Πηλιχού από ταινίες στις οποίες συμμετείχε και προβλήθηκαν διεθνώς, ενώ σε προθήκες  παρουσιάζονται έξι χειρόγραφες επιστολές από προσωπικότητες όπως η Τζόαν Κρόφορντ, η Ρόμι Σνάιντερ, ο Λόρενς Ολίβιε (απευθύνεται και στους δύο, Μελίνα και Ντασέν),  ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Ανδρέας Παπανδρέου –από το 1972, εποχή που ηγούνταν του ΠΑΚ από την εξορία–, ο Ηλίας Ηλιού, πρόεδρος της ΕΔΑ, και ένα τηλεγράφημα της French Cable Company, σταλμένο από τον Ντασέν, το οποίο απαρτίζεται από τρεις κωδικοποιημένες φράσεις: «JE TAIME JE TAIME JE TAIME». 

Σε προθήκες παρουσιάζονται σενάρια ταινιών με σημειώσεις της ίδιας, π.χ. της «Στέλλας» (1955) του Μιχάλη Κακογιάννη, εμπνευσμένης από το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», του «Αυτός που πρέπει να πεθάνει» (1956) του Ζιλ Ντασέν, βασισμένου στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», της «Φαίδρας» (1962), γραμμένης από τη Μαργαρίτα Λυμπεράκη, και της «Υπόσχεσης στην αυγή» (1970), επίσης του Ντασέν, βασισμένης στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Ρομέν Γκαρί. 

Ωστόσο, ο επιμελητής της έκθεσης, αρχαιολόγος κ. Νικόλας Καλτσάς, πέρα από την εξαιρετική δουλειά όσον αφορά την επιλογή μέσα από μεγάλο όγκο αρχειακού υλικού, είναι ιδιαίτερα υπερήφανος για δύο βίντεο που σχετίζονται με την καριέρα της ως ηθοποιού και αναδεικνύουν τη λαμπερή της παρουσία και το ταλέντο της. Πρόκειται για αποσπάσματα ταινιών αλλά και θεατρικών παραστάσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, βέβαια, παλιότερων, πρώτων ρόλων της, ήταν αδύνατο να βρεθούν ντοκουμέντα, κινηματογραφημένες σκηνές ή φωτογραφίες, έτσι αρκέστηκε σε προγράμματα και άλλα στοιχεία.

Πάντως, στα εκθέματα περιλαμβάνονται το μπουντουάρ της και κάποια προσωπικά αντικείμενα, ανάμεσα σε αυτά και το εισιτήριο της τελευταίας πτήσης για τη Νέα Υόρκη, όπου και πέρασε το τελευταίο διάστημα της ζωής της, στο Memorial Hospital, από όπου προέρχεται και το πιστοποιητικό θανάτου της.  

Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Η αφίσα της «Φαίδρας».
μπουντουάρ Facebook Twitter
Στα εκθέματα περιλαμβάνεται το μπουντουάρ της.

Η τρίτη ενότητα αποτελείται από τεκμήρια που αφορούν την πολιτική της δράση, με φωτογραφικό υλικό από εκδηλώσεις  αγωνιστικού χαρακτήρα κατά τη διάρκεια της χούντας. Έμφαση δίνεται, όμως, στο έργο της στο υπουργείο Πολιτισμού.

Όπως επισημαίνει ο κ. Καλτσάς: «Ήταν εκείνη η οποία θεσμοθέτησε πάρα πολλές και σημαντικές πρωτοβουλίες στον πολιτισμό. Χάρη στη Μελίνα υλοποιήθηκε ουσιαστικά η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων, ιδρύθηκαν τα ΔΗΠΕΘΕ και είδε ο κόσμος στην επαρχία θέατρο ρεπερτορίου. Στήριξε θεσμικά τον ελληνικό κινηματογράφο, εγκαινίασε το 1985 τον θεσμό των Πολιτιστικών Πρωτευουσών της Ευρώπης –με πρώτη στη σειρά την Αθήνα–, διεκδίκησε δυναμικά την επιστροφή στην Ελλάδα των Γλυπτών του Παρθενώνα και την ανάγκη ενός νέου Μουσείου για την Ακρόπολη. Τέλος, ξεκίνησε μια σειρά εκπαιδευτικών καλλιτεχνικών προγραμμάτων».

Σκοπός της έκθεσης δεν είναι η ανάδειξη μόνο της απαστράπτουσας προσωπικότητας της μεγάλης σταρ με τη διεθνή απήχηση αλλά και της σημασίας της μεγάλης της προσφοράς στην Ελλάδα, χάρη στο μεγάλο πάθος που έτρεφε γι’ αυτήν. Η μεγαλειώδης κηδεία, με φωτογραφία της οποίας ολοκληρώνεται η έκθεση, αποδεικνύει ότι οι Έλληνες της το αναγνώρισαν και της το επέστρεψαν με τον τρόπο τους. Και ότι πάντα θα τη θυμούνται και θα την αγαπούν. 

Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Ασημένιο κουτί με την υπογραφή της Μελίνας, το οποίο προσφερόταν στους επισήμους ως αναμνηστικό δώρο κατά την τελετή έναρξης του θεσμού της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης στην Αθήνα.
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
«Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» («Celui qui doit mourir») 1957 (Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη).
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Άποψη της έκθεσης στην Τεχνόπολη.
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter

Μελίνα Μερκούρη - Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς

Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

18/1 – 11/3

Μέρες & ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Κυριακή, 11.00 – 20.00

Είσοδος ελεύθερη - Προκράτηση δελτίων εισόδου: viva.gr

Η έκθεση παρουσιάζεται από την Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη.

Τα εκθέματα προέρχονται από τις συλλογές του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη και την ιδιωτική συλλογή Γιώργου Πηλιχού.

Γενική εποπτεία: Μανουέλλα Παυλίδου, Γενική Γραμματέας Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη

Γενική επιμέλεια, μουσειολογική & μουσειογραφική μελέτη: Νικόλαος Καλτσάς, Διευθυντής Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης 

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης πέταξε τον Πλάτωνα σε ένα escape room για την Μπιενάλε

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ