Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter

Μελίνα Μερκούρη: Μια μεγάλη έκθεση στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή της

0

Το «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» της άρεσε να το επαναλαμβάνει συχνά με το δικό της μοναδικό στυλ, ένα μείγμα θεατρικότητας και αδιαπραγμάτευτης απαίτησης. Ήξερε άλλωστε ότι όσο σε θυμούνται, παραμένεις ζωντανός. Όσο ζούσε, κανείς δεν της έφερνε αντίρρηση σε ό,τι ζητούσε, γιατί σχεδόν όλοι όσοι τη γνώριζαν μαγεύονταν από τη γοητεία της, όπως οι άντρες μαγεύονται στην «Οδύσσεια» από την Κίρκη.

Τώρα η αγαπημένη αυτή φράση γίνεται τίτλος μιας μεγαλειώδους έκθεσης στη μνήμη της που πραγματοποιείται με καθυστέρηση δύο ετών, καθώς είχε προγραμματιστεί για το καλοκαίρι του 2020 με αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από τη γέννησή της. Η πανδημία έγινε αιτία να αναβληθεί και τότε και το επόμενο καλοκαίρι.

Ήρθε όμως η ώρα να υλοποιηθεί κι έτσι στις 18 Ιανουαρίου θα εγκαινιαστεί στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων. Το 18 τον θεωρούσε γούρικο αριθμό. Γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου, ο Ντασέν στις 18 Νοεμβρίου, 18 Μαΐου του 1966 παντρεύτηκαν, τις πρεμιέρες τους τις κανόνιζαν να πέφτουν στις 18, και ήταν 18 Οκτωβρίου, μέρα των γενεθλίων της, του 1981 όταν το ΠΑΣΟΚ κέρδισε με σαρωτικά ποσοστά τις εκλογές, χαρίζοντάς της όχι μόνο μεγάλη ευτυχία αλλά και μια σημαντική θέση στο υπουργικό συμβούλιο, εκείνη της υπουργού Πολιτισμού, ιδιότητα που διατήρησε σχεδόν όλα τα χρόνια που κυβέρνησε η παράταξή της, καθιστώντας την τη μακροβιότερη υπουργό στο πόστο του συγκεκριμένου υπουργείου. 

Αυτήν τη μεγάλη πορεία στην πολιτική, από τους αγώνες της εναντίον της δικτατορίας των συνταγματαρχών σε Ευρώπη και Αμερική μέχρι τα έδρανα της Βουλής και τον υπουργικό θώκο, αλλά και την εντυπωσιακή καριέρα που προηγήθηκε στο θέατρο αρχικά και στο διεθνές κινηματογραφικό στερέωμα αργότερα, αποπειράται να αναδείξει αυτή η έκθεση σε τρεις ενότητες –θέατρο, κινηματογράφος, πολιτική– με πλήθος τεκμηρίων, πολλά εκ των οποίων παρουσιάζονται για πρώτη φορά δημόσια. 

Σκοπός της έκθεσης δεν είναι η ανάδειξη μόνο της απαστράπτουσας προσωπικότητας της μεγάλης σταρ με τη διεθνή απήχηση αλλά και της σημασίας της μεγάλης της προσφοράς στην Ελλάδα, χάρη στο μεγάλο πάθος που έτρεφε γι’ αυτήν.

Στο ανθρακί φόντο του εκθεσιακού χώρου της Τεχνόπολης κυρίαρχο ρόλο έχουν τριάντα έξι υπερμεγέθεις φωτογραφίες από τη θυελλώδη ζωή της ως ηθοποιού και ως πολιτικής προσωπικότητας μεγάλου βεληνεκούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με διεθνείς προσωπικότητες, όπως η βασίλισσα Ελισάβετ, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’, η Ίντιρα Γκάντι, ο Άρθουρ Μίλερ, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ, ο Ομάρ Σαρίφ, η Άβα Γκάρντνερ, η Κατρίν Ντενέβ, η Ρόμι Σνάιντερ και η Ανί Ζιραρντό.

Αλλά και ο Σαλβαντόρ Νταλί, με τον οποίο συναντήθηκε μετά από πρόσκλησή του στο σπίτι του, το 1965, όταν εκείνη βρισκόταν στην Ισπανία, στο Καντακές, για τα γυρίσματα των «Μηχανικών πιάνων» του Χουάν Αντόνιο Μπαρδέμ, και έκαναν μια από κοινού συνέντευξη-συζήτηση, η οποία και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «RedBook». 

Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Βραχιόλι που φορούσε η Μελίνα στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» (1960).

Στις δύο ενότητες που αφορούν την ηθοποιό του θεάτρου και του κινηματογράφου συμπεριλαμβάνονται, και είναι τοποθετημένα σε βάθρα χρώματος βυσσινί, δεκατρία κοστούμια εμβληματικών ταινιών και παραστάσεων στις οποίες πρωταγωνίστησε.

Από την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στη «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη (1955) –ένα από τα κοστούμια, φτιαγμένο από την Ντένη Βαχλιώτη– μέχρι μια τζελάμπα που της είχε χαρίσει ο Αγά Χαν και φοράει στην τελευταία της εμφάνιση, στην παραγνωρισμένη «Κραυγή γυναικών» του Ντασέν (1978), και από την τουαλέτα του Γκι Λαρός που φορούσε στο γλέντι που άφησε εποχή μετά την πρεμιέρα του «Ποτέ την Κυριακή» στις Κάννες τον Μάιο του 1960 μέχρι το υπέροχο κόκκινο φόρεμα που της είχε σχεδιάσει η Θεώνη Ώλντριζ και φορούσε σε πορείες, δημόσιες ομιλίες και συναυλίες κατά τον αντιδικτατορικό αγώνα και με το οποίο θάφτηκε. Εννοείται ότι στην έκθεση εκτίθεται αντίγραφό του μαζί με την ελληνική σημαία, με την οποία ήταν τυλιγμένο το φέρετρο της.

Επίσης, θεατρικά κοστούμια, όπως εκείνο που φορούσε σε μία από τις πρώτες της εμφανίσεις, στη «Μις Μπα» του Ρούντολφ Μπεζιέ στον θίασο της Κυρίας Κατερίνας, δύο του Γιώργου Ανεμογιάννη για τις παραστάσεις «Άννα των χιλίων ημερών» του Μάξουελ Άντερσον (1950) και «Ο κορυδαλλός» του Ζαν Ανούιγ (1956), και ένα της Βαχλιώτη για την «Ωραία Ελένη» των Αντρέ Ρουσέν - Μαντλέν Γκρέι (1954) –όλες αυτές οι παραστάσεις ήταν σκηνοθετημένες από τον Δημήτρη Μυράτ–, μία τουαλέτα της Λουκίας από τη δεύτερη εκδοχή του «Γλυκού πουλιού της νιότης» του Τένεσι Ουίλιαμς (1980), σκηνοθετημένου από τον Ζιλ Ντασέν, επίσης το παντατίφ και το βραχιόλι που φοράει ως Ίλια στο «Ποτέ την Κυριακή» (1960) αλλά και αντίγραφα κοσμημάτων του Χάρι Γουίνστον που φοράει στο «Τοπ Καπί» (1964). 

Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Αλυσίδα-περιδέραιο με σφαιρικό παντατίφ που φορούσε η Μελίνα στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» (1960).
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Η ελληνική σημαία με την οποία είχε τυλιχτεί το φέρετρο της Μελίνας.

Παράλληλα, παρουσιάζονται είκοσι πέντε πρωτότυπες αφίσες από τη συλλογή του Γιώργου Πηλιχού από ταινίες στις οποίες συμμετείχε και προβλήθηκαν διεθνώς, ενώ σε προθήκες  παρουσιάζονται έξι χειρόγραφες επιστολές από προσωπικότητες όπως η Τζόαν Κρόφορντ, η Ρόμι Σνάιντερ, ο Λόρενς Ολίβιε (απευθύνεται και στους δύο, Μελίνα και Ντασέν),  ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Ανδρέας Παπανδρέου –από το 1972, εποχή που ηγούνταν του ΠΑΚ από την εξορία–, ο Ηλίας Ηλιού, πρόεδρος της ΕΔΑ, και ένα τηλεγράφημα της French Cable Company, σταλμένο από τον Ντασέν, το οποίο απαρτίζεται από τρεις κωδικοποιημένες φράσεις: «JE TAIME JE TAIME JE TAIME». 

Σε προθήκες παρουσιάζονται σενάρια ταινιών με σημειώσεις της ίδιας, π.χ. της «Στέλλας» (1955) του Μιχάλη Κακογιάννη, εμπνευσμένης από το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», του «Αυτός που πρέπει να πεθάνει» (1956) του Ζιλ Ντασέν, βασισμένου στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», της «Φαίδρας» (1962), γραμμένης από τη Μαργαρίτα Λυμπεράκη, και της «Υπόσχεσης στην αυγή» (1970), επίσης του Ντασέν, βασισμένης στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Ρομέν Γκαρί. 

Ωστόσο, ο επιμελητής της έκθεσης, αρχαιολόγος κ. Νικόλας Καλτσάς, πέρα από την εξαιρετική δουλειά όσον αφορά την επιλογή μέσα από μεγάλο όγκο αρχειακού υλικού, είναι ιδιαίτερα υπερήφανος για δύο βίντεο που σχετίζονται με την καριέρα της ως ηθοποιού και αναδεικνύουν τη λαμπερή της παρουσία και το ταλέντο της. Πρόκειται για αποσπάσματα ταινιών αλλά και θεατρικών παραστάσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, βέβαια, παλιότερων, πρώτων ρόλων της, ήταν αδύνατο να βρεθούν ντοκουμέντα, κινηματογραφημένες σκηνές ή φωτογραφίες, έτσι αρκέστηκε σε προγράμματα και άλλα στοιχεία.

Πάντως, στα εκθέματα περιλαμβάνονται το μπουντουάρ της και κάποια προσωπικά αντικείμενα, ανάμεσα σε αυτά και το εισιτήριο της τελευταίας πτήσης για τη Νέα Υόρκη, όπου και πέρασε το τελευταίο διάστημα της ζωής της, στο Memorial Hospital, από όπου προέρχεται και το πιστοποιητικό θανάτου της.  

Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Η αφίσα της «Φαίδρας».
μπουντουάρ Facebook Twitter
Στα εκθέματα περιλαμβάνεται το μπουντουάρ της.

Η τρίτη ενότητα αποτελείται από τεκμήρια που αφορούν την πολιτική της δράση, με φωτογραφικό υλικό από εκδηλώσεις  αγωνιστικού χαρακτήρα κατά τη διάρκεια της χούντας. Έμφαση δίνεται, όμως, στο έργο της στο υπουργείο Πολιτισμού.

Όπως επισημαίνει ο κ. Καλτσάς: «Ήταν εκείνη η οποία θεσμοθέτησε πάρα πολλές και σημαντικές πρωτοβουλίες στον πολιτισμό. Χάρη στη Μελίνα υλοποιήθηκε ουσιαστικά η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων, ιδρύθηκαν τα ΔΗΠΕΘΕ και είδε ο κόσμος στην επαρχία θέατρο ρεπερτορίου. Στήριξε θεσμικά τον ελληνικό κινηματογράφο, εγκαινίασε το 1985 τον θεσμό των Πολιτιστικών Πρωτευουσών της Ευρώπης –με πρώτη στη σειρά την Αθήνα–, διεκδίκησε δυναμικά την επιστροφή στην Ελλάδα των Γλυπτών του Παρθενώνα και την ανάγκη ενός νέου Μουσείου για την Ακρόπολη. Τέλος, ξεκίνησε μια σειρά εκπαιδευτικών καλλιτεχνικών προγραμμάτων».

Σκοπός της έκθεσης δεν είναι η ανάδειξη μόνο της απαστράπτουσας προσωπικότητας της μεγάλης σταρ με τη διεθνή απήχηση αλλά και της σημασίας της μεγάλης της προσφοράς στην Ελλάδα, χάρη στο μεγάλο πάθος που έτρεφε γι’ αυτήν. Η μεγαλειώδης κηδεία, με φωτογραφία της οποίας ολοκληρώνεται η έκθεση, αποδεικνύει ότι οι Έλληνες της το αναγνώρισαν και της το επέστρεψαν με τον τρόπο τους. Και ότι πάντα θα τη θυμούνται και θα την αγαπούν. 

Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Ασημένιο κουτί με την υπογραφή της Μελίνας, το οποίο προσφερόταν στους επισήμους ως αναμνηστικό δώρο κατά την τελετή έναρξης του θεσμού της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης στην Αθήνα.
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
«Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» («Celui qui doit mourir») 1957 (Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη).
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Άποψη της έκθεσης στην Τεχνόπολη.
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter
Μελίνα Μερκούρη: «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς» Facebook Twitter

Μελίνα Μερκούρη - Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς

Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

18/1 – 11/3

Μέρες & ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Κυριακή, 11.00 – 20.00

Είσοδος ελεύθερη - Προκράτηση δελτίων εισόδου: viva.gr

Η έκθεση παρουσιάζεται από την Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, σε συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη.

Τα εκθέματα προέρχονται από τις συλλογές του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη και την ιδιωτική συλλογή Γιώργου Πηλιχού.

Γενική εποπτεία: Μανουέλλα Παυλίδου, Γενική Γραμματέας Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη

Γενική επιμέλεια, μουσειολογική & μουσειογραφική μελέτη: Νικόλαος Καλτσάς, Διευθυντής Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης 

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Η Κιμώνα τα μεσάνυχτα γίνεται γάτα

Εικαστικά / Όταν η Κιμώνα ήταν μικρή έκλεβε τους μαγνήτες του παππού της, του γλύπτη Takis

Η τοσοδούλα γκαλερί Red Carpet, με το τέλειο γκράφιτι στον τοίχο, ξεχωρίζει από μακριά στην οδό Σολωμού. Κόρη της εικαστικού Λυδίας Βενιέρη και εγγονή του γλύπτη Takis, η ιδιοκτήτριά της, η Κιμώνα, φιλοξενεί 7 καλλιτέχνες σε 15 τετραγωνικά. Όταν της μιλούν για τα Eξάρχεια τα μάτια της βγάζουν καρδούλες.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Άγγελος Μεργές: Οff season παραθεριστές με χρώματα που εκπέμπουν ηλεκτρισμένη ενέργεια

Εικαστικά / Παραθεριστές ή πρόσφυγες; Οι αινιγματικές φιγούρες του Άγγελου Μεργέ

Ο 36χρονος Έλληνας ζωγράφος, με έδρα τη Ζυρίχη, εκθέτει στην γκαλερί Καλφαγιάν έργα του με διφορούμενες –έντονα χρωματισμένες και ηλεκτρισμένες– ανθρώπινες φιγούρες σε off season παραλίες, που θυμίζουν ήρωες του Αντονιόνι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ