Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter
Ο Μινώταυρος ειδικότερα ξεπροβάλλει ως μεγάλη παρουσία σε αυτό το Ιερό Άλσος, όπου κάθε πίνακας πλαισιώνεται από πλούσια φυλλώματα που δημιουργούν τρίπτυχα τα οποία ξεδιπλώνονται γύρω από κάθε σκηνή.

Αριστείδης Λάππας: «Διανύουμε μια περίοδο με πολλή πληροφορία χωρίς νόημα»

0

Στο στούντιο του Αριστείδη Λάππα επικρατεί μια πολύχρωμη ακαταστασία. Πολύχρωμα άνθη, φρούτα παραδείσια, θεές, ο έρωτας που κυριαρχεί στα σώματα, ταύροι και πολεμιστές αρχέγονοι μάς υποδέχονται, λαμπροί μέσα στο φως του Αυγούστου. Στο μωσαϊκό σπαρμένα κόκκινα λουλούδια και ένας γλυπτός Μινώταυρος που θα πάρει τη θέση του στην έκθεση του εικαστικού που ανοίγει στην γκαλερί The Breeder.

Η έκθεση «Seven days in New Crete» που ανοίγει στις 15 Σεπτεμβρίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Οκτωβρίου δανείζεται τον τίτλο της από το ομώνυμο σημαντικό sci-fi μυθιστόρημα του Robert Graves, που πρωτοεκδόθηκε το 1949 και εξερευνά τον τρόπο που μυθολογικά πλάσματα και προσωπικές μυθολογίες συμπλέκονται στην αφήγηση και επεκτείνονται από το παρελθόν στο παρόν και στο μέλλον. H έκθεση εμπνέεται από το έργο του Graves αλλά και τα ευρύτερα συγγράμματά του σχετικά με την ελληνική μυθολογία.

Η ζωή και ο θάνατος παραλληλίζονται ή συγκρούονται με μια μεταμορφωτική δύναμη που περιλαμβάνει ακόμα και την αγάπη μέσα σε μια φόρμα που αποτελεί το μέσο της αφήγησης και μας βοηθά να ανακαλύψουμε το νόημα.

Μια άλλη πηγή από την οποία εμπνέεται ο Αριστείδης Λάππας είναι η Μεγάλη Θεά, ένα μητριαρχικό αρχετυπικό μοντέλο που επαναλαμβάνεται σε διάφορες μυθολογίες ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με τη θεωρία του Γιουνγκ, το αρχέτυπο της Μεγάλης Μητέρας-Θεάς είναι βαθιά ριζωμένο στον ανθρώπινο νου ακόμα και προτού κυοφορηθεί, και μέχρι τις μέρες μας εκπροσωπεί τη σύντροφο, τη θηλυκή όψη που γονιμοποιείται με τρόπο θαυματουργό ή μη και γεννά, αποκαλύπτει τα σιτηρά, τους καρπούς και όλα τα γεννήματα της γης. Δίπλα της μια παρέλαση συμβόλων και χαρακτήρων διερευνά τον τρόπο με τον οποίο μυθολογικές μορφές και προσωπικές μυθολογίες διαπλέκονται αφηγηματικά, καλύπτοντας το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, από τις αρχαϊκές κοινωνίες μέχρι τη στη σύγχρονη τέχνη, τον Ματίς και τον Πικάσο π.χ.

Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter
Θεότητες και μυθολογικές μορφές, στοιχεία της αφήγησης των θρησκειών και μοτίβα που συνδέουν πολιτισμούς ενεργούς ή χαμένους άλλοτε συνδέονται και άλλοτε συνυπάρχουν με ποικίλες ερμηνείες στους καμβάδες του.

Στα έργα που προβάλλουν ανάμεσα στα πλούσια φυλλώματα και στα ζωηρόχρωμα άνθη πρωταγωνιστούν οι καρποί, φρούτα που μας υπενθυμίζουν όχι μόνο την αξία της φύσης και της επιστροφής μας σε αυτήν αλλά και τον κύκλο της ζωής, τη γέννηση, τον θάνατο και την αναδημιουργία. Ως μοτίβα επαναλαμβάνονται ισχυρά σύμβολα των πολιτισμών, φίδια και κουκουβάγιες που από τις αρχαϊκές απεικονίσεις τους μέχρι τον σουρεαλισμό διατρέχουν την Ιστορία, εξελίσσονται ως έννοιες και κρύβονται παντού, σε καλλιτεχνικές κοινωνικές και θρησκευτικές αφηγήσεις.

Όπως και σε προηγούμενες σειρές έργων του, το φως και το σκοτάδι, οι γυναίκες πολεμίστριες και οι άνδρες τέρατα δεσπόζουν ανάμεσα στα λαμπερά χρώματα, επιτρέποντας πολλές αναγνώσεις και αγγίζοντας θέματα που άπτονται της εποχής μας, την κυριαρχία και τη βία των ανδρών και τη μεταβαλλόμενη διαρκώς θέση των γυναικών. Στο έργο του Λάππα τίποτα δεν είναι απόλυτο, προκαθορισμένο και τελεσίδικο, ενώ το εύθραυστο αποκτά δύναμη και αντοχή στον χώρο και στον χρόνο.

Σε μια σειρά έργων μεγάλου μεγέθους που θα πάρει τη θέση της στο ισόγειο της Breeder επανεξετάζονται μυθολογικές μορφές που έχουν εμφανιστεί ήδη στο έργο του καλλιτέχνη. Ο Μινώταυρος ειδικότερα ξεπροβάλλει ως μεγάλη παρουσία σε αυτό το Ιερό Άλσος, όπου κάθε πίνακας πλαισιώνεται από πλούσια φυλλώματα που δημιουργούν τρίπτυχα τα οποία ξεδιπλώνονται γύρω από κάθε σκηνή. Με τον ίδιο τρόπο που ο Graves χρησιμοποιεί τη μορφή του μυθιστορήματος για να διερευνήσει πώς μπορεί να τοποθετήσει τον εαυτό του ως χαρακτήρα σε μια βιωματική εκδοχή των πιο κριτικών γραπτών του, ο Λάππας αναρωτιέται ποια είναι η σχέση του με τον ελληνικό πολιτισμό, την Ιστορία και την έννοια του ανήκειν, ζωγραφίζοντάς τον.

Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter
Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter

Η ζωή και ο θάνατος παραλληλίζονται ή συγκρούονται με μια μεταμορφωτική δύναμη που περιλαμβάνει ακόμα και την αγάπη μέσα σε μια φόρμα που αποτελεί το μέσο της αφήγησης και μας βοηθά να ανακαλύψουμε το νόημα. Την ίδια στιγμή, κάθε έργο του λειτουργεί ως θεμέλιο στο οποίο ενσωματώνεται η πληροφορία με τη μορφή χρώματος, υφής ή μοτίβου. Με αυτόν τον τρόπο στο έργο του Λάππα ένας πίνακας αποτελεί ταυτόχρονα μια παραστατική και μια αφαιρετική σύνθεση.

Θεότητες και μυθολογικές μορφές, στοιχεία της αφήγησης των θρησκειών και μοτίβα που συνδέουν πολιτισμούς ενεργούς ή χαμένους άλλοτε συνδέονται και άλλοτε συνυπάρχουν με ποικίλες ερμηνείες στους καμβάδες του. Οι γυναικείες μορφές και ο ρόλος τους στην κοινωνία πρωταγωνιστούν στο έργο του, κάτι που δεν τον ενδιαφέρει μόνο εικονογραφικά αλλά κυρίως εννοιολογικά.

«Αυτό συμβαίνει γιατί πιστεύω πως ο πολιτισμός που έχει προέλθει από την πατριαρχική κουλτούρα δεν μας έχει οδηγήσει σε μια καλύτερη κατάσταση και αυτό οφείλεται σε πολλούς λόγους: στη σχέση μας με τη φύση, με το μεταξύ μας, με τις αξίες με τις οποίες έχουμε μεγαλώσει και με το πώς έχουμε αναπτυχθεί πολιτισμικά», λέει. «Αναπτύξαμε μια νοοτροπία στο πλαίσιο της οποίας θέλουμε πάντα περισσότερα, επιθυμούμε να κατακτούμε συνεχώς, αντί να αξιοποιούμε ή να επαναχρησιμοποιούμε τα ήδη υπάρχοντα γύρω μας. Συνεχίζοντας αυτή την πατριαρχική νοοτροπία, θέλουμε να υπερβούμε τον χρόνο και τη φύση, να την κατακτήσουμε. Η απεικόνιση της γυναίκας είναι μια πολύπλοκη αφήγηση γιατί ως ύπαρξη αντιπροσωπεύει τις έννοιες της γέννησης και του θανάτου και τη φυσικότητα του κύκλου της ζωής».

Το δεύτερο μέρος της έκθεσης κινείται με κατεύθυνση προς τα ανατολικά, πάει πίσω στον χρόνο και πιο βαθιά στον ανθρώπινο ψυχισμό και στα ερωτήματα που θέτει ο πολιτισμός. Στο έπος Γκιλγκαμές, ένα από τα αρχαιότερα και πλουσιότερα ποιήματα όλων των εποχών, συναντάμε έναν από τους πρώτους επικούς ήρωες (από τον οποίο πήρε το όνομά του το ποίημα) αλλά και έναν από τους πρώτους υποστηρικτικούς χαρακτήρες της αφήγησης, τον αγαπημένο του φίλο Ενκιντού.

Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter
Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter

«Όπως και ο Μινώταυρος, ο Ενκιντού αποπνέει μια ζωώδη ενέργεια που απαιτεί εξημέρωση και η ιερή πόρνη Σαμχάτ στέλνεται από τον ναό για να τον “εκπολιτίσει”. Επί επτά ημέρες και επτά νύχτες κάνουν έρωτα και μέσω αυτής της αλχημικής διαδικασίας ο Ενκιντού αποκολλάται από τον ζωικό κόσμο και γίνεται άνθρωπος. Αλλά, όπως πολλά αρχαία κείμενα που φτάνουν σ’ εμάς μόνο αποσπασματικά, το τι συμβαίνει αυτές τις επτά ημέρες και επτά νύχτες δεν είναι γνωστό», λέει. Κατοικεί στο κενό που αφήνoυν η Iστορία και η απώλεια και φαντάζεται αυτήν τη διαπλοκή, αυτή την εκπαίδευση, αυτό το ιερό ταξίδι από την κατάσταση του ζώο σε αυτήν του τραγικού συντρόφου, αντάξιου του Γκιλγκαμές. Ένας κύκλος δεκάδων ερωτικών σκηνών κοσμεί τους τοίχους, δημιουργώντας μια αφήγηση που μοιάζει με τον κύκλο ζωής και θανάτου για την οποία μιλάει το έπος.

«Πιστεύω ότι η ανθρωπότητα διανύει μια περίοδο με πολλή πληροφορία, από την οποία λείπουν νοήματα», εξηγεί. «Σήμερα υπάρχουν χιλιάδες τρόποι για να καταλάβουμε τα πράγματα και φτιάχνουμε διαρκώς εργαλεία που να μας τα εξηγούν αντί να ψάχνουμε εμείς το νόημα. Στην προσπάθειά μας να φορμάρουμε νοητικά όλη αυτή την πληροφορία που δεχόμαστε, που μας δίνει τη δύναμη που αποζητάμε για να αντιμετωπίσουμε τον κόσμο, χάνουμε την ουσία που μας συνδέει με όλο αυτόν τον κύκλο της ζωής. Όλη η δυτική γνώση είναι βασισμένη σε αντρικές προοπτικές: με το πώς να ελέγξεις με τη λογική τη φύση σου και ό,τι σε περιβάλλει και με το πώς το μυαλό θα είναι πάνω από το σώμα».

Η αισθητική γλώσσα του Αριστείδη Λάππα έχει στόχο να κατασκευάσει μια ποιητική αφήγηση, εστιάζοντας σε πιο εσωτερικά ζητήματα. Αντί να ακολουθήσει μια γραμμική πορεία σκέψης, η δουλειά του παρουσιάζει έναν χώρο στον οποίο διαφορετικές ιδέες ανακατασκευάζουν νέες ερμηνείες και προσελκύουν νέες επαφές. Μέσω της χρήσης της φόρμας, των πολυεπίπεδων συνθέσεων και μιας ζωηρής χρωματικής παλέτας που συνεχώς διευρύνεται ο καλλιτέχνης συνεχίζει την έρευνά του στη γλώσσα της ζωγραφικής.

Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter
Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter

Ο Αριστείδης Λάππας γεννήθηκε το 1993 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αγγλίας στο Μπρίστολ του Ηνωμένου Βασιλείου. Στη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε σε πρόγραμμα ανταλλαγής με την Academia De Belle Arte στην Μπολόνια της Ιταλίας. Έχει κάνει ατομικές εκθέσεις [«Τ.Α. R, Μόλυβος», Λέσβος (2021), «Tenderness of a cutting sword, The Breeder, Αθήνα (2020), «Laughing to the joke of the sour oranges» σε επιμέλεια Hugo Wheeler, Ζωοδόχου Πηγής 91, Αθήνα (2017), και έχει συμμετάσχει στις ομαδικές «Angelus Novus» (γκαλερί HVW8, Βερολίνο, 2022, «Θεώρηματα 2» (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα, 2020), «Part II» (The Breeder, Αθήνα, 2019), «Break time contemplations», Transformer, Washington D. C. (2018). Το 2022 δημιούργησε την τοιχογραφία She Who Protects στην πλατεία Ομονοίας, σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Έχει κάνει επίσης πολλά residencies. Κάποια από αυτά είναι τα St.A.I.R. (Graz, Αυστρία), Tryfon Art Residency (Λέσβος), «Thermia Project» (Κύθνος). Έργο του συμμετείχε στην 7η Μπιενάλε της Αθήνας με τίτλο «Eclipse» (2021).

Αριστείδης Λάππας - Seven days in New Crete
The Breeder
15/9-14/10

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

Εικαστικά / O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος ξέρουν περισσότερα απ’ όσα περίμενα για την Τζένη Χειλουδάκη

O Χρήστος Οικονόμου και ο Ζώης Γέρος είναι δυο νεαροί ζωγράφοι και δυο πολύ καλοί φίλοι. Τους έφερε κοντά η αγάπη για τη μυθολογία, την τέχνη και μια ανεξήγητη εμμονή με την Τζένη Χειλουδάκη. Τα έργα τους πραγματεύονται το τραύμα με τρόπο ωμό και βαθύ. Παρά τα όσα θα πίστευαν πολλοί, διαψεύδουν τις φήμες που τους θέλουν ζευγάρι…
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Εικαστικά / Μυστήρια του σύμπαντος και σύγχρονα έργα τέχνης σε μια έκθεση στο Αστεροσκοπείο Αθηνών

Η έκθεση με τίτλο «Κοσμική Σκόνη/Άγνωστες Γαίες» αντλεί έμπνευση από την προσωπικότητα και το έργο του Γερμανού αστρονόμου Ιούλιου Σμιτ, διευθυντή του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών κατά τον 19ο αι., και μας προσκαλεί να περιηγηθούμε ανάμεσα σε μακρινούς πλανήτες και σε γήινα, απτά υλικά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Guest Editors / Καραβάτζιο: Κανείς δεν είχε ζωγραφίσει έτσι πριν από αυτόν

Η έκθεση «Caravaggio 2025» αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για τους λάτρεις της τέχνης να έρθουν σε επαφή με τον ρεαλισμό και τη συναισθηματική δύναμη του ανυπέρβλητου καλλιτέχνη του μπαρόκ, ο οποίος επαναπροσδιόρισε την εικαστική αφήγηση και έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ζωγραφικής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο Άγγελος Παπαδημητρίου ανάγει το κοινό γούστο σε καλλιτεχνική χειρονομία μεγάλης δυναμικής 

Εικαστικά / Το νέο έργο του Άγγελου Παπαδημητρίου είναι ένα εικονοστάσι για τα όνειρά μας

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης επιστρέφει με ένα νέο έργο-εγκατάσταση στην Πινακοθήκη του Μουσείου Βορρέ, έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα της Κάλλας και του Καβάφη, του Αττίκ και της Στέλλας Γκρέκα· μιας εποχής μεγάλης ευαισθησίας που έχει πια χαθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα; Δικαιοσύνη για τη μη ανθρώπινη ζωή

Εικαστικά / Η πρώτη μεγάλη έκθεση για τα δικαιώματα των ζώων στο ΕΜΣΤ

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει διοργανώσει το ΕΜΣΤ και για την πρώτη μεγάλη έκθεση με θέμα την ευημερία των ζώων διεθνώς, στην οποία συμμετέχουν περισσότεροι από 60 καλλιτέχνες από 25 χώρες (από Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική) – πάνω από 200 έργα καταλαμβάνουν όλους τους ορόφους του μουσείου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Romaine Brooks: Συμφωνία σε γκρι από μια ξεχασμένη κυρία της ζωγραφικής

Εικαστικά / Romaine Brooks: Η ζωγράφος με το ανδρόγυνο στυλ που έσπασε όλα τα ταμπού της εποχής της

Μια πρωτοπόρος καλλιτέχνιδα που έζησε μια συναρπαστική και αντισυμβατική ζωή, μέσα στη δίνη των «Roaring Twenties», δημιουργώντας τέχνη πέρα από τα κυρίαρχα ρεύματα του καιρού της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Εικαστικά / «Allspice» στο Μουσείο Ακρόπολης: Mια έκθεση για τις αρπαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις των πολιτισμών

Ο Michael Rakowitz, χρησιμοποιώντας αντισυμβατικές προσεγγίσεις, ανοίγει έναν διάλογο με έργα συγκινητικά, φανερά πολιτικά, υπενθυμίζοντάς μας την επανάληψη οδυνηρών γεγονότων της Ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατερίνα Βαγενά: «Δεν καταλαβαίνω γιατί φερόμαστε λες και το να μεγαλώνεις είναι αρρώστια»

Οι Αθηναίοι / «Δεν έκανα την Κιμωλία για τα λεφτά αλλά για να δείξω αυτό που είμαι»

Eίναι η ιδιοκτήτρια της Κιμωλίας, του art café που έγινε σημείο αναφοράς στην Πλάκα. Δηλώνει αυτοδίδακτη στα πάντα και πιστεύει στη δύναμη των ανθρώπων να ξαναγεννιούνται. Η Κατερίνα Βαγενά είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
CHECK ANTISOCIAL

Εικαστικά / Antisocial: Η Φρόσω Πίνη έφερε την τέχνη σε ένα θρυλικό αθηναϊκό αφτεράδικο

Στη στοά της Λεωκορίου, στου Ψυρρή, η Φρόσω με αφοσίωση δίνει ζωή σε έναν χώρο τέχνης που κάνει τους Αθηναίους να φτάνουν στην Cantina Social πιο νωρίς απ’ ό,τι είχαν συνηθίσει — και έτσι, τουλάχιστον, έχουν μαζί τους τα γυαλιά ηλίου· just in case.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ximena Maldonado Sánchez: «cardón, carmín y ola»

Εικαστικά / «Τα έργα μου δεν είναι φωτογραφίες, ούτε καρτ ποστάλ»

Η 26χρονη Μεξικανή ζωγράφος Ximena Maldonado Sánchez παρουσιάζει σε μία νέα έκθεση στην γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα μια τοπιογραφία με κάκτους, υπόγεια νερά και το κόκκινο του πάθους, που θυμίζει έντονα την πατρίδα της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: Όλες οι εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις

Εικαστικά / Ένας Μάιος γεμάτος τέχνη: 24 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Οικολογία, αποικιοκρατία, εξουσία, η σχέση μας με τα ζώα, μετανάστευση, ρατσισμός: Η εικαστική κίνηση της Αθήνας σήμερα αναδεικνύει τα φλέγοντα και επίκαιρα θέματα που απασχολούν τους σύγχρονους εικαστικούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μπάμπης Ρετζεπόπουλος: Ένας ανένταχτος, εκλεκτικός και ασυμβίβαστος καλλιτέχνης

Εικαστικά / Η αθώα, ανόθευτη, παιδική ματιά στο έργο του Μπάμπη Ρετζεπόπουλου

Η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων τιμά με μία αναδρομική έκθεση τον, γνωστό και ως Babis R., ζωγράφο και χαράκτη, έναν ανένταχτο καλλιτέχνη που, πέρα από το πολύτιμο εικαστικό του έργο, μάς άφησε παρακαταθήκη την ακεραιότητά του και την απροκατάληπτη στάση του απέναντι στην τέχνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H εκρηκτική συνάντηση του Francis Bacon με τον Peter Beard

Σαν σήμερα / Φράνσις Μπέικον: «Σιχαίνομαι εννιά στις δέκα ζωγραφιές που βλέπω, ανάμεσά τους και τις δικές μου»

Σαν σήμερα το 1992 πεθαίνει ο σπουδαίος αιρετικός Βρετανός ζωγράφος και ανατόμος της ανθρώπινης υπαρξιακής αγωνίας. Ο Βασίλης Κιμούλης είχε μεταφράσει αποκλειστικά για τη LIFO αποσπάσματα από τις εκρηκτικές συνομιλίες του Μπέικον με τον φωτογράφο Peter Beard.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ