Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter
Ο Μινώταυρος ειδικότερα ξεπροβάλλει ως μεγάλη παρουσία σε αυτό το Ιερό Άλσος, όπου κάθε πίνακας πλαισιώνεται από πλούσια φυλλώματα που δημιουργούν τρίπτυχα τα οποία ξεδιπλώνονται γύρω από κάθε σκηνή.

Αριστείδης Λάππας: «Διανύουμε μια περίοδο με πολλή πληροφορία χωρίς νόημα»

0

Στο στούντιο του Αριστείδη Λάππα επικρατεί μια πολύχρωμη ακαταστασία. Πολύχρωμα άνθη, φρούτα παραδείσια, θεές, ο έρωτας που κυριαρχεί στα σώματα, ταύροι και πολεμιστές αρχέγονοι μάς υποδέχονται, λαμπροί μέσα στο φως του Αυγούστου. Στο μωσαϊκό σπαρμένα κόκκινα λουλούδια και ένας γλυπτός Μινώταυρος που θα πάρει τη θέση του στην έκθεση του εικαστικού που ανοίγει στην γκαλερί The Breeder.

Η έκθεση «Seven days in New Crete» που ανοίγει στις 15 Σεπτεμβρίου και θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Οκτωβρίου δανείζεται τον τίτλο της από το ομώνυμο σημαντικό sci-fi μυθιστόρημα του Robert Graves, που πρωτοεκδόθηκε το 1949 και εξερευνά τον τρόπο που μυθολογικά πλάσματα και προσωπικές μυθολογίες συμπλέκονται στην αφήγηση και επεκτείνονται από το παρελθόν στο παρόν και στο μέλλον. H έκθεση εμπνέεται από το έργο του Graves αλλά και τα ευρύτερα συγγράμματά του σχετικά με την ελληνική μυθολογία.

Η ζωή και ο θάνατος παραλληλίζονται ή συγκρούονται με μια μεταμορφωτική δύναμη που περιλαμβάνει ακόμα και την αγάπη μέσα σε μια φόρμα που αποτελεί το μέσο της αφήγησης και μας βοηθά να ανακαλύψουμε το νόημα.

Μια άλλη πηγή από την οποία εμπνέεται ο Αριστείδης Λάππας είναι η Μεγάλη Θεά, ένα μητριαρχικό αρχετυπικό μοντέλο που επαναλαμβάνεται σε διάφορες μυθολογίες ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με τη θεωρία του Γιουνγκ, το αρχέτυπο της Μεγάλης Μητέρας-Θεάς είναι βαθιά ριζωμένο στον ανθρώπινο νου ακόμα και προτού κυοφορηθεί, και μέχρι τις μέρες μας εκπροσωπεί τη σύντροφο, τη θηλυκή όψη που γονιμοποιείται με τρόπο θαυματουργό ή μη και γεννά, αποκαλύπτει τα σιτηρά, τους καρπούς και όλα τα γεννήματα της γης. Δίπλα της μια παρέλαση συμβόλων και χαρακτήρων διερευνά τον τρόπο με τον οποίο μυθολογικές μορφές και προσωπικές μυθολογίες διαπλέκονται αφηγηματικά, καλύπτοντας το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, από τις αρχαϊκές κοινωνίες μέχρι τη στη σύγχρονη τέχνη, τον Ματίς και τον Πικάσο π.χ.

Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter
Θεότητες και μυθολογικές μορφές, στοιχεία της αφήγησης των θρησκειών και μοτίβα που συνδέουν πολιτισμούς ενεργούς ή χαμένους άλλοτε συνδέονται και άλλοτε συνυπάρχουν με ποικίλες ερμηνείες στους καμβάδες του.

Στα έργα που προβάλλουν ανάμεσα στα πλούσια φυλλώματα και στα ζωηρόχρωμα άνθη πρωταγωνιστούν οι καρποί, φρούτα που μας υπενθυμίζουν όχι μόνο την αξία της φύσης και της επιστροφής μας σε αυτήν αλλά και τον κύκλο της ζωής, τη γέννηση, τον θάνατο και την αναδημιουργία. Ως μοτίβα επαναλαμβάνονται ισχυρά σύμβολα των πολιτισμών, φίδια και κουκουβάγιες που από τις αρχαϊκές απεικονίσεις τους μέχρι τον σουρεαλισμό διατρέχουν την Ιστορία, εξελίσσονται ως έννοιες και κρύβονται παντού, σε καλλιτεχνικές κοινωνικές και θρησκευτικές αφηγήσεις.

Όπως και σε προηγούμενες σειρές έργων του, το φως και το σκοτάδι, οι γυναίκες πολεμίστριες και οι άνδρες τέρατα δεσπόζουν ανάμεσα στα λαμπερά χρώματα, επιτρέποντας πολλές αναγνώσεις και αγγίζοντας θέματα που άπτονται της εποχής μας, την κυριαρχία και τη βία των ανδρών και τη μεταβαλλόμενη διαρκώς θέση των γυναικών. Στο έργο του Λάππα τίποτα δεν είναι απόλυτο, προκαθορισμένο και τελεσίδικο, ενώ το εύθραυστο αποκτά δύναμη και αντοχή στον χώρο και στον χρόνο.

Σε μια σειρά έργων μεγάλου μεγέθους που θα πάρει τη θέση της στο ισόγειο της Breeder επανεξετάζονται μυθολογικές μορφές που έχουν εμφανιστεί ήδη στο έργο του καλλιτέχνη. Ο Μινώταυρος ειδικότερα ξεπροβάλλει ως μεγάλη παρουσία σε αυτό το Ιερό Άλσος, όπου κάθε πίνακας πλαισιώνεται από πλούσια φυλλώματα που δημιουργούν τρίπτυχα τα οποία ξεδιπλώνονται γύρω από κάθε σκηνή. Με τον ίδιο τρόπο που ο Graves χρησιμοποιεί τη μορφή του μυθιστορήματος για να διερευνήσει πώς μπορεί να τοποθετήσει τον εαυτό του ως χαρακτήρα σε μια βιωματική εκδοχή των πιο κριτικών γραπτών του, ο Λάππας αναρωτιέται ποια είναι η σχέση του με τον ελληνικό πολιτισμό, την Ιστορία και την έννοια του ανήκειν, ζωγραφίζοντάς τον.

Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter
Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter

Η ζωή και ο θάνατος παραλληλίζονται ή συγκρούονται με μια μεταμορφωτική δύναμη που περιλαμβάνει ακόμα και την αγάπη μέσα σε μια φόρμα που αποτελεί το μέσο της αφήγησης και μας βοηθά να ανακαλύψουμε το νόημα. Την ίδια στιγμή, κάθε έργο του λειτουργεί ως θεμέλιο στο οποίο ενσωματώνεται η πληροφορία με τη μορφή χρώματος, υφής ή μοτίβου. Με αυτόν τον τρόπο στο έργο του Λάππα ένας πίνακας αποτελεί ταυτόχρονα μια παραστατική και μια αφαιρετική σύνθεση.

Θεότητες και μυθολογικές μορφές, στοιχεία της αφήγησης των θρησκειών και μοτίβα που συνδέουν πολιτισμούς ενεργούς ή χαμένους άλλοτε συνδέονται και άλλοτε συνυπάρχουν με ποικίλες ερμηνείες στους καμβάδες του. Οι γυναικείες μορφές και ο ρόλος τους στην κοινωνία πρωταγωνιστούν στο έργο του, κάτι που δεν τον ενδιαφέρει μόνο εικονογραφικά αλλά κυρίως εννοιολογικά.

«Αυτό συμβαίνει γιατί πιστεύω πως ο πολιτισμός που έχει προέλθει από την πατριαρχική κουλτούρα δεν μας έχει οδηγήσει σε μια καλύτερη κατάσταση και αυτό οφείλεται σε πολλούς λόγους: στη σχέση μας με τη φύση, με το μεταξύ μας, με τις αξίες με τις οποίες έχουμε μεγαλώσει και με το πώς έχουμε αναπτυχθεί πολιτισμικά», λέει. «Αναπτύξαμε μια νοοτροπία στο πλαίσιο της οποίας θέλουμε πάντα περισσότερα, επιθυμούμε να κατακτούμε συνεχώς, αντί να αξιοποιούμε ή να επαναχρησιμοποιούμε τα ήδη υπάρχοντα γύρω μας. Συνεχίζοντας αυτή την πατριαρχική νοοτροπία, θέλουμε να υπερβούμε τον χρόνο και τη φύση, να την κατακτήσουμε. Η απεικόνιση της γυναίκας είναι μια πολύπλοκη αφήγηση γιατί ως ύπαρξη αντιπροσωπεύει τις έννοιες της γέννησης και του θανάτου και τη φυσικότητα του κύκλου της ζωής».

Το δεύτερο μέρος της έκθεσης κινείται με κατεύθυνση προς τα ανατολικά, πάει πίσω στον χρόνο και πιο βαθιά στον ανθρώπινο ψυχισμό και στα ερωτήματα που θέτει ο πολιτισμός. Στο έπος Γκιλγκαμές, ένα από τα αρχαιότερα και πλουσιότερα ποιήματα όλων των εποχών, συναντάμε έναν από τους πρώτους επικούς ήρωες (από τον οποίο πήρε το όνομά του το ποίημα) αλλά και έναν από τους πρώτους υποστηρικτικούς χαρακτήρες της αφήγησης, τον αγαπημένο του φίλο Ενκιντού.

Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter
Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter

«Όπως και ο Μινώταυρος, ο Ενκιντού αποπνέει μια ζωώδη ενέργεια που απαιτεί εξημέρωση και η ιερή πόρνη Σαμχάτ στέλνεται από τον ναό για να τον “εκπολιτίσει”. Επί επτά ημέρες και επτά νύχτες κάνουν έρωτα και μέσω αυτής της αλχημικής διαδικασίας ο Ενκιντού αποκολλάται από τον ζωικό κόσμο και γίνεται άνθρωπος. Αλλά, όπως πολλά αρχαία κείμενα που φτάνουν σ’ εμάς μόνο αποσπασματικά, το τι συμβαίνει αυτές τις επτά ημέρες και επτά νύχτες δεν είναι γνωστό», λέει. Κατοικεί στο κενό που αφήνoυν η Iστορία και η απώλεια και φαντάζεται αυτήν τη διαπλοκή, αυτή την εκπαίδευση, αυτό το ιερό ταξίδι από την κατάσταση του ζώο σε αυτήν του τραγικού συντρόφου, αντάξιου του Γκιλγκαμές. Ένας κύκλος δεκάδων ερωτικών σκηνών κοσμεί τους τοίχους, δημιουργώντας μια αφήγηση που μοιάζει με τον κύκλο ζωής και θανάτου για την οποία μιλάει το έπος.

«Πιστεύω ότι η ανθρωπότητα διανύει μια περίοδο με πολλή πληροφορία, από την οποία λείπουν νοήματα», εξηγεί. «Σήμερα υπάρχουν χιλιάδες τρόποι για να καταλάβουμε τα πράγματα και φτιάχνουμε διαρκώς εργαλεία που να μας τα εξηγούν αντί να ψάχνουμε εμείς το νόημα. Στην προσπάθειά μας να φορμάρουμε νοητικά όλη αυτή την πληροφορία που δεχόμαστε, που μας δίνει τη δύναμη που αποζητάμε για να αντιμετωπίσουμε τον κόσμο, χάνουμε την ουσία που μας συνδέει με όλο αυτόν τον κύκλο της ζωής. Όλη η δυτική γνώση είναι βασισμένη σε αντρικές προοπτικές: με το πώς να ελέγξεις με τη λογική τη φύση σου και ό,τι σε περιβάλλει και με το πώς το μυαλό θα είναι πάνω από το σώμα».

Η αισθητική γλώσσα του Αριστείδη Λάππα έχει στόχο να κατασκευάσει μια ποιητική αφήγηση, εστιάζοντας σε πιο εσωτερικά ζητήματα. Αντί να ακολουθήσει μια γραμμική πορεία σκέψης, η δουλειά του παρουσιάζει έναν χώρο στον οποίο διαφορετικές ιδέες ανακατασκευάζουν νέες ερμηνείες και προσελκύουν νέες επαφές. Μέσω της χρήσης της φόρμας, των πολυεπίπεδων συνθέσεων και μιας ζωηρής χρωματικής παλέτας που συνεχώς διευρύνεται ο καλλιτέχνης συνεχίζει την έρευνά του στη γλώσσα της ζωγραφικής.

Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter
Αριστείδης Λάππας Facebook Twitter

Ο Αριστείδης Λάππας γεννήθηκε το 1993 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αγγλίας στο Μπρίστολ του Ηνωμένου Βασιλείου. Στη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε σε πρόγραμμα ανταλλαγής με την Academia De Belle Arte στην Μπολόνια της Ιταλίας. Έχει κάνει ατομικές εκθέσεις [«Τ.Α. R, Μόλυβος», Λέσβος (2021), «Tenderness of a cutting sword, The Breeder, Αθήνα (2020), «Laughing to the joke of the sour oranges» σε επιμέλεια Hugo Wheeler, Ζωοδόχου Πηγής 91, Αθήνα (2017), και έχει συμμετάσχει στις ομαδικές «Angelus Novus» (γκαλερί HVW8, Βερολίνο, 2022, «Θεώρηματα 2» (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα, 2020), «Part II» (The Breeder, Αθήνα, 2019), «Break time contemplations», Transformer, Washington D. C. (2018). Το 2022 δημιούργησε την τοιχογραφία She Who Protects στην πλατεία Ομονοίας, σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Έχει κάνει επίσης πολλά residencies. Κάποια από αυτά είναι τα St.A.I.R. (Graz, Αυστρία), Tryfon Art Residency (Λέσβος), «Thermia Project» (Κύθνος). Έργο του συμμετείχε στην 7η Μπιενάλε της Αθήνας με τίτλο «Eclipse» (2021).

Αριστείδης Λάππας - Seven days in New Crete
The Breeder
15/9-14/10

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ