Η ασπρόμαυρη Αθήνα της Μαρίλης Ζάρκου

Η ασπρόμαυρη Αθήνα της Μαρίλης Ζάρκου Facebook Twitter
0

Η Μαρίλη Ζάρκου είναι ένα ανήσυχο κορίτσι εικοσιπέντε χρονών που αγαπά με ευλάβεια τη φωτογραφία και έχει έναν δικό της τρόπο να βλέπει τη ζωή και τα πράγματα. Μια σύγχρονη Πολυάννα, άπειρες φορές πιο «αγριορομαντική» και ατίθαση, αλλά πάντα αισιόδοξη και θετική. Η πρώτη φωτογραφική μηχανή της Μαρίλης ήταν μια Kodak Instamatic 77x. Της την έκαναν δώρο οι γονείς της σε ηλικία 6 χρονών. Της άρεσε από μικρή να φωτογραφίζει, έτσι κανένας δεν εντυπωσιάστηκε όταν αποφάσισε να γίνει φωτογράφος. Της αρέσει κυρίως να φωτογραφίζει κτίρια, γιατί έχουν στοιχεία αρχιτεκτονικής. «Τα κτίρια έχουν μια ησυχία και μια ιστορική σημασία την οποία καλούμαι κάθε φορά να ανακαλύψω και να αναδείξω μέσα από τις εικόνες που βγάζω» λέει. Θυμάται μια φορά που περπατούσε στην Πανεπιστημίου και είδε έναν άστεγο να ζητάει λεφτά. «Ήταν καθιστός στο πεζοδρόμιο, φορούσε μια μπλούζα με κουκούλα και δεν μπόρεσα να δω το πρόσωπό του. Στο χέρι του κρατούσε ένα πλαστικό ποτήρι, επαιτούσε». Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκε να φωτογραφίσει το χέρι του, αλλά τελικά ντράπηκε και μόνο στην ιδέα να οικειοποιηθεί τον πόνο του.

Σαν νέος άνθρωπος καλούμαι, να είμαι απόλυτα δημιουργική, να προσηλώνομαι στο δημιουργικό σκέλος της δουλειάς μου, να φωτογραφίζω με επιμονή και πείσμα όσα θέλω να διασώσω και να διαδώσω: κυρίως, τις στιγμές της αξιοπρέπειες μες στο μισόφωτο της κρίσης

 Η φωτογραφία είναι για την Μαρίλη ο άλλος τρόπος να βλέπεις τα πράγματα, αλλά και ένας άμεσος τρόπος ψυχικής θεραπείας. «Βλέποντας τις εικόνες ή φωτογραφίζοντας, δίνεις μια ερμηνεία σε όσα σου συμβαίνουν την εκάστοτε στιγμή. Πράγματα που πιθανόν αγνοείς ή μπορεί να μην συνειδητοποιείς μέσα από τις φωτογραφίες, φωτίζονται».

Μου μιλάει για τις φωτογραφίες και το πρόσωπό της έχει μια άλλη έξαψη. «Είναι τεράστια χαρά να κάνεις αυτό που σου αρέσει» μου λέει με ένα είδος ανακούφισης. «Οι φωτογραφίες δεν λένε πότε ψέματα, λένε την δικιά μας αλήθεια, η οποία κάποιες φορές μας σοκάρει. Αλλά δεν παύει να είναι η αλήθεια». Η ψηφιακή φωτογραφία θεωρεί ότι κάνει κακό στην κρίση του φωτογράφου. «Πολλές φορές φωτογραφίζουμε πράγματα που δεν θα φωτογραφίζαμε αν δουλεύαμε με φιλμ. Με λίγα λόγια, έχουμε γίνει πιο μαλθακοί και δεν έχουμε τόσο αυστηρό κριτήριο». Τη ρωτάω πώς είναι στα εικοσιπέντε της χρόνια να έχεις κάνει τη πρώτη της ατομική έκθεση και να έχει βγει ένα βιβλίο με δουλειά της. «Η εμπειρία είναι πρωτόγνωρη». Όταν έπιασε για πρώτη φορά το βιβλίο στα χέρια της ένιωσε αυτό το μέσα και έξω των πραγμάτων. Μπόρεσε να γίνει παρατηρητής του ίδιου της του εαυτού και να συγκινηθεί με τη συγκίνηση ενός τρίτου ματιού. Το ίδιο ισχύει και για την έκθεση. «Είναι η πρώτη φορά που εξέθεσα τον εαυτό μου σε κοινή θέα, έτοιμη να ακούσω σχόλια από το κοινό και παρατηρήσεις σε κάτι που νιώθω ότι είναι μοναχική σαν δουλειά».

Η ασπρόμαυρη Αθήνα της Μαρίλης Ζάρκου Facebook Twitter
© Μαρίλη Ζάρκου

Η ίδια αισθάνεται αμήχανα να τη φωτογραφίζουν. Από κορυφαίους φωτογράφους θαυμάζει τη Diane Airbus που θεωρεί ότι έχει καθορίσει το έργο της. Δεν νιώθει ότι κάνει θυσίες, και την κουράζει εξαιρετικά να συμμετέχει σε κουβέντες για την Ελλάδα, την κρίση, το αδιέξοδο. «Ακούγεται τετριμμένο, αλλά αν επιμένεις σε αυτό που αγαπάς, προχωράς. Απλά συνεχίζεις να υπάρχεις και να δημιουργείς, και αυτό σε οδηγεί κάπου δημιουργικά. Σαν νέος άνθρωπος καλούμαι, να είμαι απόλυτα δημιουργική, να προσηλώνομαι στο δημιουργικό σκέλος της δουλειάς μου, να φωτογραφίζω με επιμονή και πείσμα όσα θέλω να διασώσω και να διαδώσω: κυρίως, τις στιγμές της αξιοπρέπειες μες στο μισόφωτο της κρίσης». Μου το λέει πολύ ποιητικά.

«Θα άναβες φλας;» τη ρωτάω με γέλιο. «Όχι, όχι φλας, η μαγεία είναι στη σκιά και στις αντανακλάσεις». Το σημαντικότερο μάθημα που πήρε μέχρι σήμερα είναι ότι αν δεν πιστέψει η ίδια στον εαυτό της κανένας άλλος δεν θα το κάνει για εκείνη. Της αρέσει να εξελίσσεται. «Βελτιώνομαι σημαίνει διαβάζω, βλέπω ταινίες, ακούω μουσική και φωτογραφίζω». Το βιβλίο που δημιούργησε είναι σαν ένα τεκμήριο. «Ο Μάνος Στεφανίδης και ο Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης βοήθησαν να πάρει το βιβλίο τη μορφή που έχει, γράφοντας δυνατά κείμενα, και έδωσαν πνοή στις εικόνες μου». Αν οι φωτογραφίες της ήταν λογοτεχνία, θα έγραφε ένα μυθιστόρήμα νουάρ, ή ένα αστικό γουέστερν, ή θα ήταν ακόμα και ένα ταξίδι πάνω σε μια παλιά αμαξοστοιχία. Τα αστικά της τοπία είναι κόγχες της πόλης, όπως τα ονομάζει, κρυφά σημεία τα οποία προσπερνάμε καθημερινά, χωρίς να τους δίνουμε την πρέπουσα σημασία.

Η ασπρόμαυρη Αθήνα της Μαρίλης Ζάρκου Facebook Twitter
© Μαρίλη Ζάρκου

Μένει ανάμεσα στον Σταθμό Αττικής και στο Gagarin. «Ανάμεσα στο Παρίσι και στο Βερολίνο, αν το καλοκοιτάξεις, αυτό είναι το κλίμα και η ατμόσφαιρα. Μένω σε μια γειτονιά πολύ ζωντανή, ανοιχτή όλη μέρα κι όλη νύχτα, αλλά και ανοιχτή στους ανθρώπους και στη φιλία, με πολλά μικρά ζεστά μαγαζάκια που έχουν σχεδόν τα πάντα, με δύο λαϊκές αγορές, μία στην οδό Φυλής και μία στη Μιχαήλ Βόδα. Συμπτωματικά, μένω κοντά σε καλούς φίλους, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Άσχημα πράγματα δεν βρίσκω στη γειτονιά, ίσως μόνο τα αμάξια που είναι συνεχώς παρκαρισμένα στα πεζοδρόμια, και εμποδίζουν το να κινούνται άνετα όσοι επιμένουν να είναι διαβάτες». Και η Μαρίλη επιμένει να διαβαίνει τη ζωή την πόλη τον έρωτα με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι.

Info:

Ζάρκου- Μπαμπασάκης
Hidden track/ οι κόγχες της πόλης
Εκδόσεις Γαβριηλίδης

Η ασπρόμαυρη Αθήνα της Μαρίλης Ζάρκου Facebook Twitter
© Μαρίλη Ζάρκου
Η ασπρόμαυρη Αθήνα της Μαρίλης Ζάρκου Facebook Twitter
© Μαρίλη Ζάρκου
Η ασπρόμαυρη Αθήνα της Μαρίλης Ζάρκου Facebook Twitter
© Μαρίλη Ζάρκου
Η ασπρόμαυρη Αθήνα της Μαρίλης Ζάρκου Facebook Twitter
© Μαρίλη Ζάρκου
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ