Γκαλερί Kalfayan: Η ανάμνηση των πολέμων στη ζωγραφική της Sasha Streshna Facebook Twitter
Το τίτλο «Devon Loch» χρησιμοποιεί η Sasha Streshna στην ατομική της έκθεση που ανοίγει στην γκαλερί Kalfayan στις 28 Ιουνίου 2023.

Η ανάμνηση των πολέμων στη ζωγραφική της Sasha Streshna

0

Το Devon Loch ήταν ένα άλογο κούρσας που έπεσε στην τελική ευθεία, ενώ ερχόταν πρώτο στο Grand National του 1956. Ιδιοκτήτριά του του ήταν η βασίλισσα Ελισάβετ και στην κούρσα λόγω της οποίας έγινε τελικά διάσημο πήδηξε ξαφνικά, και ανεξήγητα, και προσγειώθηκε με το στομάχι, αφήνοντας στο άλογο που το ακολουθούσε να κερδίσει. Φυσικά, ποτέ δεν έγινε γνωστό γιατί σταμάτησε, αν μπερδεύτηκε ή τραυματίστηκε. Ο αποσυντονισμός του λίγο πριν από τη νίκη ή τον τερματισμό δημιούργησε την έκφραση «to do a Devon Loch» που σημαίνει την ξαφνική αποτυχία της τελευταίας στιγμής μιας ομάδας, ενός αθλητή ή ενός ανθρώπου προτού φτάσει στον στόχο του.

«Devon Loch» είναι και ο τίτλος της ατομικής έκθεσης της Sasha Streshna που ξεκινά στην γκαλερί Kalfayan στις 28 Ιουνίου 2023. Σε αυτή την ατομική της έκθεση παρουσιάζει μια νέα σειρά ελαιογραφιών που συνεχίζουν την έρευνά της πάνω στην παράδοση της ιστορικής δυτικής ζωγραφικής, εστιάζοντας κυρίως σε αναπαραστάσεις βίας, καταστολής και εξουσίας.

Τα έργα αυτά είναι η αφορμή για να παρουσιάσω τη δουλειά μου, καμουφλάροντάς τα· δεν δείχνω καθαρά τι συμβαίνει και ο θεατής μπορεί να κάνει τη δική του προβολή, τη δική του ελεύθερη ανάγνωση.

«Στην έκθεση θα δείξω έργα που βασίζονται σε εικονογραφήσεις σοβιετικών βιβλίων Ιστορίας τα οποία προβάλλουν, μεταξύ άλλων, διάφορα στάδια ενός ξεσηκωμού. Ο τίτλος μού άρεσε πάρα πολύ γιατί συμβολίζει την ανυπακοή, την αυτοδιάθεση. Μια εξήγηση για το τι συνέβη στην κούρσα με το Devon Loch είναι ότι το άλογο δεν επιθυμούσε να τερματίσει πρώτο, αλλά έκανε μια "αταξία", δεν εκπλήρωσε τον ρόλο του, μια και ήταν κούρσας», λέει η Streshna. «Εμπεριέχει και την αίσθηση της αποτυχίας αυτή η πράξη. Ο δυνητικός νικητής τα έχασε όλα, ενώ ήταν τόσο κοντά. Μου αρέσει πολύ η εφαρμογή αυτής της ιδέας και στην πράξη της ζωγραφικής. Το έργο δεν είναι τέλειο ποτέ. Στη ζωγραφική, δε, πάντα υπάρχει το περιθώριο της αποτυχίας». 

Η ανάμνηση της εξέγερσης και των πολέμων στη ζωγραφική της Sasha Streshna Facebook Twitter
Sasha Streshna, «Rock, Paper, Scissors», 2023

Από το υλικό των σχολικών βιβλίων καλύπτονται τα στοιχεία που θα επέτρεπαν στον θεατή να αναγνωρίσει το απεικονιζόμενο γεγονός, καθώς η Streshna μεταφράζει τις εικόνες με ζωγραφικούς όρους, υπαινικτικά περιγράμματα και χρωματική παλέτα χωρίς φαινομενικά υψηλές εντάσεις. Πραγματεύεται έτσι ιστορίες εξεγέρσεων, ανυπακοής και ρήξεων περισσότερο ως ασαφείς αναμνήσεις και ψυχικά φορτία παρά ως συγκεκριμένα συμβάντα.

«Με τις εικονογραφήσεις αυτές ασχολούμαι από το 2011. Έχω κάνει κάποιες τάξεις σε ουκρανικό σχολείο· τα μαθήματα γίνονταν ακόμα με τα παλιά βιβλία, με εικονογραφήσεις "πειραγμένες", ασπρόμαυρες εικόνες, ζωγραφισμένες ξανά, με λεζάντες που στην ουσία εξυπηρετούσαν τη συνθήκη, άλλοτε δείχνοντας και άλλοτε παραλείποντας στοιχεία, κατά τη βούληση των συγγραφέων. Τα έργα αυτά είναι η αφορμή για να παρουσιάσω τη δουλειά μου, καμουφλάροντάς τα· δεν δείχνω καθαρά τι συμβαίνει και ο θεατής μπορεί να κάνει τη δική του προβολή, τη δική του ελεύθερη ανάγνωση. Είναι εικόνες αρχετυπικές, ένα γεγονός από αυτά που παρουσιάζονται μπορεί να έχει συμβεί σε οποιοδήποτε μέρος. Πρόκειται για νίκες, ήττες, μάχες με ήρωες, σκηνές ηρωισμού και ιστορικής αφήγησης». 

Η Sasha Streshna γεννήθηκε το 1987 στο Λβιβ της Ουκρανίας και ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία 11 ετών. «Ζωγραφίζω από παιδί, την πρώτη μου ελαιογραφία την έκανα στα 11», λέει. «Έβρισκα τη ζωγραφική πολύ συναρπαστική, ήταν σαν να καταλαβαίνω αυτήν τη γλώσσα. Έπαιρνα φωτογραφίες από έργα του Πικάσο και κοίταζα πώς σχεδίαζε τις γραμμές, οπότε ήταν περίπου μονόδρομος οι σπουδές μου. Εξάλλου, η ίδια η ζωγραφική δεν σε αφήνει, σε προκαλεί να κάνεις κάτι καινούργιο ή να βρεις ξανά κάτι που είχες εντοπίσει σε προηγούμενο έργο, σε οδηγεί από μόνη της και σε κρατά». Όταν τη ρωτώ για την Ουκρανία, μου εξηγεί πόσο δύσκολο είναι να μιλήσει για τον πόλεμο. «Έχω ανθρώπους στην Ουκρανία, ανησυχώ πολύ, ενημερώνομαι κάθε μέρα, αυτό είναι ένα κομμάτι της καθημερινότητάς μου», λέει. «Ανυπομονώ να τελειώσει ο πόλεμος, να απελευθερωθούν οι άνθρωποι και οι πόλεις και να τελειώσει αυτό το καθεστώς της Ρωσίας, ώστε να μην μπορεί να επιτεθεί ξανά ούτε σε άλλες χώρες της Βαλτικής ούτε πουθενά αλλού στον κόσμο».

Η ανάμνηση της εξέγερσης και των πολέμων στη ζωγραφική της Sasha Streshna Facebook Twitter
Sasha Streshna, «In the woods», 2023

«Η ζωγραφική γλώσσα της Streshna συμβάλλει στην ανάδειξη της διαχρονικής λειτουργίας της βίας στο εσωτερικό των μεγάλων αφηγήσεων: η χρωματική παλέτα της, χωρίς υψηλές εντάσεις, το αναπαραστατικό σχέδιο που δεν γίνεται ποτέ περιγραφικό, τα υπαινικτικά και ασαφή, σχεδόν αφηρημένα τοπία, οι απρόσωπες μορφές, φορτίζουν με ψυχικό βάρος την Ιστορία και δείχνουν πως κάθε επίσημη κατασκευή της μνήμης είναι συγχρόνως και μια καλλιέργεια της αμνησίας», γράφει ο Θεόφιλος Τραμπούλης.

Πιστεύει ότι η ζωγραφική έχει μεγάλη δυναμική και φέρνει σε πρώτο πλάνο μεγάλα ζητήματα. «Η τέχνη είναι πάντα πολιτική» λέει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι «πρέπει να είναι. Ωστόσο υπάρχουν πολλά και σπουδαία έργα που το κάνουν αυτό. Συνδέεται με όσα συμβαίνουν γύρω μου και μένα ο στόχος μου δεν είναι να κάνω πολιτική τέχνη, να πω κάτι συγκεκριμένο αλλά να υπαινιχθώ γεγονότα σε μια αφήγηση μη γραμμική». Η ασαφής ανάμνηση της Streshna είναι συγχρόνως και ένα ανοιχτό ενδεχόμενο για το μέλλον. Πειράζει μια κατασκευασμένη ιστορική αφήγηση για να προκαλέσει τον θεατή να αποκρυπτογραφήσει ή να συμπληρώσει τον καμβά και την αχνή εικόνα, ενεργοποιώντας και τη δική του μνήμη και αντίστοιχη εμπειρία. 

Η ανάμνηση της εξέγερσης και των πολέμων στη ζωγραφική της Sasha Streshna Facebook Twitter
Sasha Streshna, «Zaika», 2023

Λίγα λόγια για τη Sasha Streshna
Η Sasha Streshna γεννήθηκε το 1987 στο Λβιβ, τότε κομμάτι της ΕΣΣΔ, και από το 1999 μένει στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας και έχει ολοκληρώσει μεταπτυχιακές σπουδές στο Central Saint Martins στο Λονδίνο. Έχει λάβει το Έπαθλο Γιάννη Σπυρόπουλου (2016) και το βραβείο Artworks του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (2019-20). Πρόσφατες εκθέσεις της είναι οι: «Statecraft - Διαμορφώνοντας το κράτος» σε επιμέλεια Κατερίνας Γρέγου στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Αθήνα, 2022)· «On hearing of an absence» σε επιμέλεια Ντίνου Χατζηραφαηλίδη στο Haus N Αthen (Αθήνα, 2022)· «There was a land here before» σε επιμέλεια Ammophila στο Σχολείο Ελαφονήσου (2022)· «there is nothing inevitable about time» σε επιμέλεια locus Athens στο TAVROS (Αθήνα, 2022)· «Νέα ελληνική ζωγραφική» σε επιμέλεια Ελένης Κούκου και Θεόφιλου Τραμπούλη στη Δημοτική Πινακοθήκη Αγίου Νικολάου (Κρήτη, 2021)· «Revolting Bodies» σε επιμέλεια Αλέξη Φιδετζή στην Atopos CVC (Αθήνα, 2021)· «Against the linear» σε επιμέλεια Κωνσταντίνου Λιανού στο KEIV (Αθήνα, 2021)· «Sleeping with a tiger» σε επιμέλεια Νικόλα Βαμβουκλή στην K-Gold Temporary Gallery (Λέσβος, 2020)· «HELLO!», ατομική έκθεση σε επιμέλεια Ηλία Παπαηλιάκη στο space52 (Αθήνα, 2019). 

Η ανάμνηση της εξέγερσης και των πολέμων στη ζωγραφική της Sasha Streshna Facebook Twitter
Sasha Streshna, «Chairs»
Η ανάμνηση της εξέγερσης και των πολέμων στη ζωγραφική της Sasha Streshna Facebook Twitter
Sasha Streshna, «Break a leg»

Sasha Streshna
«Devon Loch»

Kalfayan Galleries - Χάρητος 11 
Διάρκεια έκθεσης: 28 Ιουνίου - 16 Σεπτεμβρίου 2023

Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα 11:00-15:00 | Τρίτη-Παρασκευή 11:00-19:00 | Σάββατο 11:00-15:00
Αύγουστος: κλειστά

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο ζωοπλάστης γλύπτης Ευριπίδης Βαβούρης (1911-1987) 

Εικαστικά / Ευριπίδης Βαβούρης: Πέρα από το «Λαγωνικό» της Φωκίωνος Νέγρη

Ο δημιουργός του γνωστού αγάλματος της Κυψέλης υπήρξε ένας στοχαστικός γλύπτης της Αθήνας με αξιόλογη πορεία, που απέδιδε πειστικά και με μεγάλη ευαισθησία τα κατοικίδια ζώα. Μια επίσκεψη στο ατελιέ του, που έχει διατηρηθεί σε άψογη κατάσταση, αποτέλεσε το ερέθισμα για να τον ανακαλύψουμε και να τον επανεκτιμήσουμε. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM
O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Εικαστικά / O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Τα παράξενα μηχανικά γλυπτά του πρωτοποριακού καλλιτέχνη –του οποίου φέτος γιορτάζονται τα 100 χρόνια από τη γέννησή του με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο– αποτελούν ένα σαρδόνιο σχόλιο και για τη σύγχρονη κοινωνία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αφροδίτη 5.

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 5

«Και έχεις τόσα να πεις με τα έργα που θα συναντήσεις. Σαν τα ταξίδια. Τα αληθινά ταξίδια, όχι αυτά που κάνεις για δουλειά. Τα άλλα. Εκείνα που κάνεις με παρέα και πιάνετε κουβέντα με αγνώστους χωρίς βιασύνη. Εκείνα που παίρνεις τον χρόνο σου για να χορτάσεις τις λεπτομέρειες».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
2ο κομμάτι Αφροδίτη

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 2

«Μας αρέσει η παρέκκλιση και η απόκλιση. Στη ζωή, γενικά. Στους ανθρώπους. Και στην τέχνη. Και εδώ. Από τον Ροδώνα στη Γαρδένια, από τις Αριές στο θέατρο Αλίκη. Οι σπείρες έχουν φτιαχτεί για να τις περπατήσεις και τα παρτέρια για να σταθείς».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ