Ένας χρόνος Ιδρύμα Γουλανδρή στην Αθήνα: ο απολογισμός

Ένας χρόνος Ιδρύμα Γουλανδρή στην Αθήνα: ο απολογισμός Facebook Twitter
Μετά τον γενικότερο θαυμασμό για τη μόνιμη συλλογή, το κοινό ανυπομονεί βέβαια για τις πρώτες περιοδικές εκθέσεις του ιδρύματος, αλλά και για μια πιθανή επέκταση της μόνιμης συλλογής. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0



ΠΕΡΣΙ, ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΟΧΗ, τα εγκαίνια του νέο μουσείου του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή στο Παγκράτι ήταν το απόλυτο θέμα συζήτησης στους καλλιτεχνικούς κύκλους της Αθήνας, αλλά και πέρα από αυτούς. Με τη φήμη μιας συλλογής αμύθητης αξίας, με ένα ασύλληπτο για τα ελληνικά δεδομένα roster καλλιτεχνών να το συνοδεύει (Σεζάν, βαν Γκογκ, Γκογκέν, Μονέ, Ντεγκά, Ροντέν, Τουλούζ-Λοτρέκ, Πικάσο, Μπρακ, Μιρό, Θεοτοκόπουλος, Σαγκάλ, Τζακομέτι, Πόλοκ, Μπέικον, Παρθένης, Μπουζιάνης, Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Τσαρούχης, Μόραλης κ.ά.) και με την απόλυτη μυστικότητα υπό την οποία πραγματοποιούνταν οι ετοιμασίες, καθώς μέχρι τη συνέντευξη Τύπου δεν είχε διαρρεύσει ούτε μία εικόνα από το εσωτερικό του, το μουσείο ήταν πραγματικά κάτι που περίμεναν όλοι.

Και μετά, στις 2 Οκτωβρίου 2019, ήρθαν τα εγκαίνια, η απόδειξη ότι το buzz και η αναμονή δεκαετιών άξιζαν τον κόπο, η συναρπαστική παρουσίαση της μόνιμης συλλογής σύγχρονης και μοντέρνας τέχνης σε πέντε ορόφους του κτιρίου, η υπέροχη σκηνογραφία που έδινε βάση στη λεπτομέρεια, από τους φωτισμούς και τις προθήκες μέχρι τους χρωματισμούς στους τοίχους, οι χιλιάδες επισκέπτες που προκαλούσαν κομφούζιο στην Ερατοσθένους, ειδικά τα Σαββατοκύριακα (συγκεκριμένα, 25.000 επισκέπτες καταγράφηκαν τον πρώτο μήνα λειτουργίας του), οι αναρτήσεις τους που κατέκλυζαν τα social media, η αναβάθμιση ολόκληρης της πλατείας Αγίου Σπυρίδωνα και της ευρύτερης περιοχής με τα μαγαζιά που άνοιξαν τριγύρω, οι συναυλίες, οι παρουσιάσεις, το πωλητήριο, τα παιδικά προγράμματα...

Η επισκεψιμότητα των μουσείων ανά τον κόσμο έχει μειωθεί δραματικά, επηρεάζοντας σε σημαντικό βαθμό τη βιωσιμότητά τους. Παραμένουμε όμως αισιόδοξοι και για να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, ήδη από την περίοδο της καραντίνας, προχωρήσαμε σε μία αναπροσαρμογή του προγραμματισμού μας.


Κι ενώ οι υπεύθυνοι είχαν μπει ήδη σε φάση προετοιμασίας για τις πρώτες περιοδικές εκθέσεις του μουσείου –που, θεωρητικά τουλάχιστον, θα μας άφηναν με το στόμα ανοιχτό, όπως έκανε η μόνιμη συλλογή–, η πανδημία είχε άλλα σχέδια. Το μουσείο αναγκάστηκε να κατεβάσει ρολά την άνοιξη, για περίπου τρεις μήνες, και φυσικά, ακόμα και τώρα, που συμπληρώνεται ένας χρόνος παρουσίας του στη ζωή της Αθήνας, το μούδιασμα για τις εικαστικές τέχνες, όπως και για όλο τον πολιτισμό, δεν έχει παρέλθει.


«Ο πρώτος επετειακός χρόνος λειτουργίας ενός, από τη φύση του, ευαίσθητου πολιτιστικού θεσμού, ο οποίος υπακούει σε αυστηρούς και πειθαρχημένους κανόνες λειτουργίας, ασφαλώς και δεν είναι αρκετός για αντικειμενική εμβάθυνση και αξιολόγηση των θετικών αλλά και των σημείων που χρίζουν ιδιαίτερης φροντίδας και βελτίωσης» ξεκινά να λέει ο διευθυντής του ιδρύματος, Κυριάκος Κουτσομάλλης, επιχειρώντας έναν πρώτο απολογισμό του ενός έτους λειτουργείας του μουσείου. «Προφανώς και τα σαράντα χρόνια ευοίωνης λειτουργίας του Μουσείου της Άνδρου, το οποίο κατάφερε να ενταχθεί στην τροχιά των διεθνών εικαστικών δρωμένων, μας οχύρωσε ώστε, σε διαφορετικά μεγέθη, να γειωθούμε και να βάλουμε ισχυρές βάσεις για τη στερέωση, την οικοδόμηση και τη λειτουργία του φορέα τέχνης και πολιτισμού της Αθήνας, τον οποίο με συνέπεια και πιστότητα στις καταστατικές αρχές που διατράνωσε υπηρετούμε: Με πρόσημο την κοινωνική ανεξιθρησκεία (να είναι δηλαδή χώρος προσηνής και φιλόξενος σε κοινωνικά, οικονομικά και πολιτισμικά διαφοροποιημένες ομάδες) και το πνεύμα του εγκυκλοπαιδισμού (να είναι ένα εργαστήρι γόνιμων προβληματισμών, ζύμωσης, ιδεών, θέσεων και αντιθέσεων), αλλά και να είναι φορέας που πέρα από τον εικαστικό-αισθητικό του ρόλο, θα ορίζει στον εαυτό του και ρόλο ευρύτερα κοινωνικό, κεντρίζοντας κοινωνικούς προβληματισμούς και κωδικοποιώντας τον χρόνο του. Αυτός είναι ο ρόλος τον οποίο τάχθηκε να υπηρετεί και αυτό συνέτεινε, από την πρώτη ώρα της λειτουργίας του, ώστε να τύχει της καθολικής και ενθουσιώδους υποδοχής και αποδοχής από τον κόσμο».


Η πρόεδρος του ιδρύματος και ανιψιά της Ελίζας Γουλανδρή, Fleurette Καραδόντη, θεωρεί ότι το όραμα των δύο Ελλήνων Μαικηνών της τέχνης για τη στέγαση της συλλογής τους στην Αθήνα έχει εκπληρωθεί: «Έχοντας πλέον φτάσει στο τέλος του πρώτου έτους λειτουργίας του μουσείου στην Αθήνα και βλέποντας παράλληλα τη θέρμη με την οποία ο κόσμος το αγκάλιασε, πιστεύουμε ότι όντως ο Βασίλης και η Ελίζα θα ήταν πολύ ευτυχείς με την απήχηση της προσπάθειάς μας. Η ανταπόκριση του κόσμου στο κάλεσμά μας ήταν συγκινητική και εξακολουθεί να είναι, ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες και απρόβλεπτες συνθήκες. Το όραμα του Βασίλη και της Ελίζας θα συνεχίσει να τροφοδοτεί κάθε μας δραστηριότητα, προσπαθώντας να φέρουμε το κοινό ολοένα και πιο κοντά στον μαγικό κόσμο της τέχνης».


Με ποιες κινήσεις όμως σκοπεύουν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα που έθεσε η πανδημία, ώστε να προσελκύσουν ξανά το κοινό; Η κ. Καραδόντη απαντά: «Φυσικά και οι έκτακτες συνθήκες που επέφερε η πανδημία έχουν πλήξει βαθιά τους φορείς τέχνης και πολιτισμού διεθνώς. Η επισκεψιμότητα των μουσείων ανά τον κόσμο έχει μειωθεί δραματικά, επηρεάζοντας σε σημαντικό βαθμό τη βιωσιμότητά τους. Παραμένουμε όμως αισιόδοξοι και για να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, ήδη από την περίοδο της καραντίνας, προχωρήσαμε σε μία αναπροσαρμογή του προγραμματισμού μας. Εξερευνήσαμε ψηφιακές διόδους τις οποίες μπορούμε να διατηρήσουμε και σε βάθος χρόνου, έτσι ώστε το μουσείο να μπορεί σε κάθε περίπτωση να βρίσκεται σε επαφή με το κοινό του. Πλέον το μουσείο είναι και πάλι ανοιχτό, τηρώντας αυστηρά όλα τα υγειονομικά μέτρα, ώστε να μπορούν οι επισκέπτες να απολαύσουν μία ασφαλή και ευχάριστη επίσκεψη. Σε αυτό το πλαίσιο, συνεχίζουμε να φιλοξενούμε εκπαιδευτικά εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους και να δεχόμαστε σχολικές επισκέψεις, τηρώντας πάντοτε τις οδηγίες των υγειονομικών αρχών».

Ο κ. Κουτσομάλλης συμπληρώνει: «Παρά τις απροσδόκητες συγκυριακές υγειονομικές αντιξοότητες που περιχαράκωσαν σε εύρος προβλέψεις και εκτροχίασαν προγραμματισμούς, οφείλουμε σεβασμό στον κόσμο που μας εμπιστεύθηκε. Όλες οι προσπάθειές μας τείνουν –και θα συνεχίσουμε να το πράττουμε– στο πώς θα τονωθούν οι προσδοκίες που επηρέασε το επιδημικό πλανητικό φαινόμενο. Με υπερβάσεις οφείλουμε να ανασυνταχθούμε, να συντονίσουμε δράσεις και προγράμματα που αποβάλλουν την όποια οδύνη του εγκλεισμού, προστρέχοντας σε ψηφιακές και άλλες επικοινωνιακές εφαρμογές που μας προσφέρει αφειδώς η σύγχρονη τεχνολογία. Η τέχνη παρέχει τον μίτο πορείας στο άβατο της ψυχής. Εκεί όπου ενυπάρχει η ελπίδα και καταστέλλεται η αγωνία για τη συνέχεια».

Μετά τον γενικότερο θαυμασμό για τη μόνιμη συλλογή, το κοινό ανυπομονεί βέβαια για τις πρώτες περιοδικές εκθέσεις του ιδρύματος, αλλά και για μια πιθανή επέκταση της μόνιμης συλλογής. Ζητώ από τη Μαρία Κουτσομάλλη-Μορώ, υπεύθυνη της συλλογής, να μας αποκαλύψει κάποια στοιχεία ή ενδεχομένως κάποια teasers από αυτά που ετοιμάζουν, αλλά η απάντηση είναι αρνητική. «Δυστυχώς, οι τωρινές συνθήκες δεν μου επιτρέπουν να μοιραστώ ακόμη μαζί σας τα σχέδια μας. Είναι τόσο απρόβλεπτοι οι καιροί που ζούμε, που πρέπει να φανούμε απόλυτα ευέλικτοι ως προς τον προγραμματισμό μας. Από τις 4 Οκτωβρίου, ωστόσο, ήδη παρουσιάζουμε ένα εκτενές φωτογραφικό αφιέρωμα στο χρονικό της κατασκευής του μουσείου μας στην Αθήνα, υπό το βλέμμα του διακεκριμένου φωτογράφου Χριστόφορου Δουλγέρη, με τίτλο "Eν τω γίγνεσθαι". Οι επισκέπτες μας θα μπορούν έτσι να δουν την πρόοδο των εργασιών και να μοιραστούν μαζί μας τις χαρές μας, αλλά και τα άγχη μας. Μην ξεχάσουμε πως το νεοκλασικό κτίριό μας αιωρούνταν σχεδόν πάνω από μία τρύπα 25 μέτρων, για ένα ολόκληρο εξάμηνο!».

Ένας χρόνος Ιδρύμα Γουλανδρή στην Αθήνα: ο απολογισμός Facebook Twitter
H υπεύθυνη της συλλογής, Μαρία Κουτσομάλλη-Μορώ


Πόσο δύσκολη είναι λοιπόν η διοργάνωση μιας μεγάλης περιοδικής έκθεσης διεθνούς εμβέλειας σε καιρό πανδημίας; Η κ. Κουτσομάλλη εξηγεί: «Μία τέτοια έκθεση προϋποθέτει τη δυνατότητα δανεισμού από μεγάλους φορείς και ιδιώτες συλλέκτες, που βρίσκονται συχνά σε ολόκληρο τον κόσμο. Η δε υλοποίησή της απαιτεί σημαντικά κόστη (ασφάλισης των έργων, μεταφοράς, παραγωγή έκδοσης και σκηνογραφίας), που ένα μεγάλο μέρος τους πρέπει να καλυφθεί από την πώληση σημαντικού αριθμού εισιτηρίων. Υπό τις τωρινές συνθήκες είναι επομένως αδύνατον να προγραμματιστεί τέτοιου είδους εκδήλωση. Δεν σημαίνει όμως πως τα μουσεία παύουν να είναι ελκυστικά. Πέρα από τη μόνιμη συλλογή μας, προτείναμε ήδη δύο διαφορετικές εκδηλώσεις από τον περασμένο Απρίλιο, στην Αθήνα αλλά και στην Άνδρο. Στην Αθήνα, οργανώσαμε ένα open call για παιδιά και εφήβους έως 15 ετών, το οποίο πήρε τη μορφή εικαστικής έκθεσης αυτό το καλοκαίρι (έκλεισε πριν από λίγες μέρες, στις 27 Σεπτεμβρίου). Στην Άνδρο, παρουσιάσαμε την έκθεση "Αφαιρετικές Προσεγγίσεις Ελλήνων Καλλιτεχνών της Διασποράς", με έργα των Chryssa, Takis, Θεόδωρου Στάμου, Γιάννη Κουνέλλη, Λουκά Σαμαρά, Θάνου Τσίγκου, Τζον Χριστοφόρου κ.ά., που προέρχονταν από τη συλλογή του ιδρύματος. Ήταν έτσι και μία ευκαιρία να αναδείξουμε το έργο σημαντικών Ελλήνων της διασποράς. Η πανδημία μπορεί λοιπόν να έχει ανατρέψει τα σχέδια όλων μας. Μας δίνει όμως την αφορμή να εκτιμήσουμε καλύτερα και την ουσία των πραγμάτων».


Κατάφερε, τελικά, το νέο μουσείο, στον έναν χρόνο λειτουργείας του, να βρει τη θέση που του αναλογεί στην εικαστική τοπογεωγραφία της Αθήνας; Ο κ. Κουτσομάλλης είναι κατηγορηματικός. «Η απάντηση είναι ναι. Στην γεωγραφική διάσταση έγινε τοπόσημο, αλλά το σημαντικότερο, στην πολιτιστική του προέκταση, πρόθεσή μας είναι η συνάλληλη, συμπρακτική συμπόρευση με όλους τους φορείς που δραστηριοποιούνται στον ίδιο χώρο, της χώρας μας αλλά και της αλλοδαπής. Έργα της συλλογής βρίσκονται ήδη δανεισμένα σε εκθέσεις εντός αλλά και εκτός Ελλάδας, και αυτές οι ανταλλαγές θα συνεχιστούν. Η τέχνη, το ευγενέστερο πνευματικό πολιτιστικό προϊόν, λειτουργεί εύρυθμα με σύμπραξη και αλληλεγγύη. Ποτέ ανταγωνιστικά».

Ίδρυμα Β. & Ε. Γουλανδρή

Ερατοσθένους 13, Αθήνα

Τετ., Σάβ., Κυρ. 10:00-18:00, Πέμ., Παρ. 10:00-20:00, Δευ., Τρ. κλειστά

https://goulandris.gr/

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τα μουσεία της Αθήνας ανοίγουν ξανά

Αρχαιολογία & Ιστορία / Τα μουσεία της Αθήνας ανοίγουν ξανά

Οι επιμελητές και οι υπεύθυνοι εννέα μεγάλων μουσείων της πόλης, που ανοίγουν ξανά από τη Δευτέρα 15/6, επιλέγουν ένα εμβληματικό έκθεμα από τις μόνιμες συλλογές τους, που αξίζει να ανακαλύψουμε εκ νέου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Αυτό είναι το νέο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Γουλανδρή - Αποκλειστικές πρώτες εικόνες

Εικαστικά / Αυτό είναι το νέο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Γουλανδρή - Αποκλειστικές πρώτες εικόνες

Μετά από δεκαετίες αναμονής, η συλλογή-κόσμημα των Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή είναι επιτέλους επισκέψιμη στο κοινό σε έναν χώρο που αρμόζει στη σπουδαιότητά της.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ένας ξεχωριστός Κυκλαδίτης στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ένας ξεχωριστός Κυκλαδίτης στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Ο Δρ. Ιωάννης Δ. Φάππας, Επιμελητής Αρχαιοτήτων του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, γράφει για την ανδρική μορφή «κυνηγού» ή «πολεμιστή» που εκτίθεται στη συλλογή κυκλαδικών αρχαιοτήτων του Μουσείου.
THE LIFO TEAM
Μια αττική ερυθρόμορφη κύλιξ στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Αρχαιολογία & Ιστορία / Μια αττική ερυθρόμορφη κύλιξ στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Ο επιμελητής αρχαιοτήτων του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, κ. Γιώργος Τασούλας, γράφει για ένα αριστούργημα της συλλογής του μουσείου που εκτίθεται στην ενότητα «Αρχαία Ελληνική Τέχνη. Μία ιστορία με εικόνες».
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ