Death in Athens: ένα φεστιβάλ εμπνευσμένο από τον «Θάνατο στη Βενετία»

Για όποιον ασχολείται με τα εικαστικά, είναι εμφανές ότι τα τελευταία χρόνια η Αθήνα έχει γεμίσει ανεξάρτητες καλλιτεχνικές πλατφόρμες που μπορεί να μην αυτοπροσδιορίζονται απαραίτητα ως γκαλερί αλλά φιλοξενούν συχνά ενδιαφέρουσες εκθέσεις, εικαστικές δράσεις και περφόμανς. Κάθε χρόνο εμφανίζονται όλο και περισσότεροι τέτοιο χώροι σε διάφορα σημεία της πόλης, δημιουργώντας έναν δυναμικό εικαστικό χάρτη που καλύπτει μια πλειάδα νεότερων και πιο ανατρεπτικών καλλιτεχνών που για διάφορους λόγους δεν μπορούν να εκθέσουν σε μια παραδοσιακή γκαλερί.

Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτοί οι χώροι αποτελούν πρωτοβουλίες των ίδιων των καλλιτεχνών, ενώ σε άλλες είναι καθαρά συλλογικές προσπάθειες, καλύπτοντας ένα κενό και ακολουθώντας μια παγκόσμια καλλιτεχνική τάση που δεν έχει απόλυτα εμπορικό χαρακτήρα, ενώ ταυτόχρονα προωθεί τον πειραματισμό και την καινοτομία στη σύγχρονη εικαστική σκηνή.

To Death in Athens, που θα πραγματοποιηθεί από τις 13 έως τις 15 Μαρτίου, είναι ένα φεστιβάλ σχεδιασμένο έτσι ώστε να γνωρίσει αυτούς τους χώρους σε ένα ευρύτερο, μη υποψιασμένο κοινό. Σε αυτό συμμετέχουν 22 χώροι και πλατφόρμες τέχνης σε διάφορα σημεία της πόλης. Πίσω του βρίσκεται η νεοσύστατη ομάδα Athens ArtCore.

Death in Athens: ένα φεστιβάλ εμπνευσμένο από τον «Θάνατο στη Βενετία»

Volk Kinetshniy, PS

Η βασική ιδέα είναι να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο συνεργασίας, υποστήριξης και κοινής οπτικής γύρω από ζητήματα επιμελητικών προγραμμάτων και την αύξηση της προβολής και της σημασίας αυτών των εναλλακτικών χώρων τέχνης.

Είναι το πρώτο φεστιβάλ που διοργανώνουν. Η ιδέα ξεκίνησε από τρεις χώρους: το Backspace της Κατερίνας Μπότσαρη, το Fokianou Art Space της Mary Cox και το PS της Maaike Stutterheim.

«Συναντιόμαστε συχνά τους τελευταίους δύο μήνες, αλλά όλα άρχισαν πριν από έναν χρόνο, με τη σκέψη ότι υπήρχαν τόσοι εναλλακτικοί χώροι που λειτουργούσαν μόνοι τους και θα ήθελαν να συνδεθούν για να δυναμώσουν. Καθεμιά μας είχε τον δικό της, μικρότερο ή μεγαλύτερο, κοινωνικό κύκλο, αλλά οι περισσότεροι γνωριστήκαμε μέσα από τις συναντήσεις. Αργότερα ήρθαν κι άλλοι, που δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν εκείνη την περίοδο και χτίσαμε σιγά-σιγά την ιδέα. Μέχρι στιγμής έχουν προσχωρήσει στην ομάδα 30 χώροι και από αυτούς 22 θα πάρουν μέρος στο φεστιβάλ. Είμαστε πάντοτε ανοιχτοί στο ενδεχόμενο να προσθέσουμε καινούργιους. Η βασική ιδέα είναι να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο συνεργασίας, υποστήριξης και κοινής οπτικής γύρω από ζητήματα επιμελητικών προγραμμάτων και την αύξηση της προβολής και της σημασίας αυτών των εναλλακτικών χώρων τέχνης».

Γρηγορία Βρυττιά

Μιχαήλ Παρλαμάς

Το φεστιβάλ πήρε την ονομασία του από την κλασική νουβέλα του Τόμας Μαν Θάνατος στη Βενετία, που στις αρχές του '70 μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Λουκίνο Βισκόντι.

«Στην ουσία, συστηνόμαστε μεταξύ μας, αλλά και στον κόσμο, που δεν γνωρίζει την πλειονότητα των ανεξάρτητων χώρων που υπάρχουν στην Αθήνα. Ο τίτλος του φεστιβάλ αφορά κυρίως τα θέματα που εξετάζει ο Μαν στο βιβλίο του, όπως η έμπνευση, η δημιουργία και η ιδιαίτερη σχέση τους με την πόλη και την τοποθεσία. Η νουβέλα, επίσης, αναφέρεται στην πλατωνική θεωρία των μορφών και στο πώς η κληρονομιά της στις δυτικές παραδόσεις της τέχνης παράγει "διαταραχές" της ιδέας και της μορφής, του σημαίνοντος και του σημαινόμενου. Το Death in Athens προωθεί αυτά τα θέματα και τη συγκεκριμένη απήχησή τους στη σύγχρονη αθηναϊκή μητρόπολη και καλούμε τις πλατφόρμες που συμμετέχουν να τα προσεγγίσουν υπό το δικό τους επιμελητικό πρίσμα».

— Τι πιστεύετε ότι λείπει από την αθηναϊκή εικαστική σκηνή σήμερα και τι προσφέρουν ανάλογες προσπάθειες;

Αυτό που λείπει από την αθηναϊκή καλλιτεχνική σκηνή είναι ο πειραματισμός. Στις επίσημες γκαλερί βλέπουμε, λίγο-πολύ, τους ίδιους καλλιτέχνες, αυτούς που είναι πιο δημοφιλείς και ίσως πιο κοινωνικοί. Ένας σύλλογος από ανεξάρτητους χώρους που τον τρέχουν καλλιτέχνες δίνει μια ευκαιρία στον κόσμο που θέλει να εξερευνήσει κάτι εντελώς διαφορετικό.

Ένα πρότζεκ σαν το συγκεκριμένο δίνει μια ξεκάθαρη ιδέα για το τι μπορούν να κάνουν οι καλλιτέχνες όταν είναι ενωμένοι. Παρουσιάζουμε τον πλουραλισμό και τη διαφορετικότητα και αυτό που μας ενώνει δεν είναι ούτε οι ιδέες μας ούτε η αισθητική μας αλλά η ανάγκη για επικοινωνία ανάμεσά μας αλλά και με το ευρύτερο κοινό».

Νadja Geer, One Minute Space (OMS)

— Τι θα δούμε;

Όλοι οι εκθεσιακοί χώροι θα παρουσιάσουν αυθεντικά έργα τέχνης και ορισμένα αρκετά πειραματικά πράγματα. Πρότζεκτ που οι εμπορικές γκαλερί θα απέρριπταν με την πρώτη ματιά.

Υπάρχουν τουλάχιστον δύο εκδηλώσεις που δεν πρέπει να χάσει κάποιος. Το πάρτι λήξης με ποτά και DJs αλλά και εκπλήξεις την Κυριακή το βράδυ, το Trelό Tόmbola, ένα παιχνίδι από την Eliana Otta που προσφέρει την ευκαιρία να κερδίσει κανείς αληθινά έργα τέχνης, φανζίν και άλλα ενδιαφέροντα και αστεία αντικείμενα, και το Athens Death Tour, μια μεγάλη βόλτα σε όλα τα σημεία από τη Γρηγορία Βρυττία.

Θα προτείναμε σε κάποιον να κάνει το τουρ και να αποφασίσει ο ίδιος ποιο είναι το highlight της έκθεσης. Υπάρχει μια λεπτομερής λίστα με όλες τις περφόμανς και τις εκδηλώσεις στον ιστότοπο του φεστιβάλ, έτσι μπορεί καθένας να διαλέξει τι του αρέσει καλύτερα.